2012-06-20 16:43:04
Του Στρατή Μαζίδη
Το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών οδηγεί όπως έχει διαφανεί σε σχηματισμό μνημονιακής κυβέρνησης η οποία όμως δεν εκφράζει την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού. Η ετυμηγορία της κάλπης έδειξε ένα 50,3 – 41,94 κατά του Μνημονίου. Το ποσοστό της ΔΗΜΑΡ δεν το συμπεριλαμβάνω καθώς είναι ένα κόμμα που μπορεί να συνεργαστεί με τον.... οιοδήποτε.
Αυτό είναι το νέο δίπολο, μνημονιακοί / αντι-μνημονιακοί, και όχι ο κομματικός διπολισμός που πρόβαλαν χθες οι πολυπράγμωνες αναλυτές των ΜΜΕ, και φοβάμαι πως είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε νέο εθνικό διχασμό.
Άλλωστε ήδη από την προεκλογική περίοδο είχε διαφανεί αυτή η κόντρα τόσο σε ζωντανές συζητήσεις όσο και σε σχόλια στα blogs και τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, ατάκες και πικρόχολες αναφορές εκατέρωθεν στο διαδίκτυο. Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι και κοινωνικές επαφές έφτασαν να διακοπούν λόγω διαφορετικών πολιτικών αντιλήψεων.
Η πολιτική κατάσταση αρχίζει να αγριεύει επικίνδυνα ενώ από χθες διαφάνηκε η νέα ζοφερή πραγματικότητα. Ο Αντώνης Σαμαράς ξέχασε τα περί διαπραγμάτευσης δηλώνοντας πρώτα από όλα σε όσους τον στήριξαν, δηλαδή το Βερολίνο, ότι η χώρα θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της. Πώς όμως θα πραγματώσει τα 18 σημεία του Ζαππείου τα οποία ανακοίνωσε πριν λίγες ημέρες; Αυτά απαιτούν λόγω κόστους το ΟΚ των εταίρων, οι οποίοι όμως έσπευσαν να δηλώσουν προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν υπάρχουν περιθώρια αλλαγών στο μνημόνιο. Επίσης πολύ σύντομα, μόλις δηλαδή η Τρόικα πατήσει Ελλάδα και ζητήσει τη λήψη μέτρων ύψους 11,5 δις, θα διαψευστεί και στο “τα χειρότερα πέρασαν”.
Ο Αντώνης Σαμαράς γνωρίζει πολύ καλά:
> τη βραχεία κεφαλή του καθώς επίσης ότι δύσκολα θα καταφέρει να περάσει νέα επώδυνα μέτρα που ούτε ο νους ο δικός μας αλλά και ο δικός του τολμά να φανταστεί
> ότι πολλοί τον ψήφισαν όχι για να πει ΝΑΙ στο Βερολίνο αλλά γιατί τον θεώρησαν αποτελεσματικότερο διαπραγματευτή.
> πως μια σπίθα χρειάζεται ώστε να προκληθεί κοινωνική έκρηξη
Στον αντίποδα, υπάρχει ένας ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ που τερμάτισε εκεί ακριβώς που ήθελε, ούτε παραπάνω ούτε παρακάτω (θα ασχοληθούμε προσεχώς) έτοιμος για αντιπολίτευση εντός και εκτός Κοινοβουλίου όπως δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας. Είναι ευνόητο να φανταστεί κανείς τι θα επακολουθήσει και σε τι βαθμό θα βρει απέναντί της την κοινωνία η όποια μνημονιακή κυβέρνηση, η οποία ούτως ή άλλως ξεκινά ούσα απέναντι στην πλειοψηφία.
Η άνετη πάλι πλειοψηφία στη Βουλή δε λέει απαραίτητα κάτι. Το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ θα ρισκάρουν τον πολιτικό τους αφανισμό ή τη μετατροπή τους σε κινούμενους στόχους της λαϊκής οργής; Θα βγουν αλώβητοι μέσα από επίμαχη ψηφοφορία στη Βουλή; Δεν είναι τυχαίο ότι επιθυμούν τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να εισπράξει και αυτός τη σχετική φθορά, διαφορετικά γνωρίζουν ότι δεν έχουν μέλλον. Αυτό όμως το ξέρουν και στο ΣΥΡΙΖΑ.
Η πόλωση και ο διχασμός της κοινωνίας θα ενταθούν. Πολύ πιθανό με απρόβλεπτες συνέπειες.
Ο λαός μόλις αρχίσει να πληρώνει τα πρώτα χιλιάρικα -αν τα βρει- για τα εκκαθαριστικά του ταυτόχρονα θα βρεθεί αντιμέτωπος με τα νέα επώδυνα μέτρα. Ήδη κυκλοφορούν οι πρώτες αναρτήσεις στα blogs για τις απαιτήσεις της τρόικα που έρχεται σύντομα στην Αθήνα. Ο κύκλος της ύφεσης είναι απίθανο να κλείσει όσο θα συνεχίζεται η ίδια συνταγή. Νέα λουκέτα, περισσότεροι άνεργοι, μισθοί πείνας δίχως δικαιώματα για όσους ακόμη θα εργάζονται συνθέτουν το εκρηκτικό μείγμα. Η πείνα θα γεννήσει περισσότερο έγκλημα. Η απελπισία θα φέρει την απόγνωση και η απόγνωση την αντίδραση. Ο ένας πολύ πιθανό να στραφεί εναντίον του άλλου κατηγορώντας τον για τη δυστυχία του.
Η βόμβα είναι ήδη τοποθετημένη στα θεμέλια της πατρίδας μας και το μόνο που απομένει είναι να ανάψει το φυτίλι. Φυσικά πάντα μπορεί κανείς να την εντοπίσει και να την απομακρύνει με ασφάλεια, όμως ούτε ο χρόνος ούτε οι συνθήκες ούτε τα πρόσωπα είναι με το μέρος μας.
Kafeneio
Το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών οδηγεί όπως έχει διαφανεί σε σχηματισμό μνημονιακής κυβέρνησης η οποία όμως δεν εκφράζει την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού. Η ετυμηγορία της κάλπης έδειξε ένα 50,3 – 41,94 κατά του Μνημονίου. Το ποσοστό της ΔΗΜΑΡ δεν το συμπεριλαμβάνω καθώς είναι ένα κόμμα που μπορεί να συνεργαστεί με τον.... οιοδήποτε.
Αυτό είναι το νέο δίπολο, μνημονιακοί / αντι-μνημονιακοί, και όχι ο κομματικός διπολισμός που πρόβαλαν χθες οι πολυπράγμωνες αναλυτές των ΜΜΕ, και φοβάμαι πως είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε νέο εθνικό διχασμό.
Άλλωστε ήδη από την προεκλογική περίοδο είχε διαφανεί αυτή η κόντρα τόσο σε ζωντανές συζητήσεις όσο και σε σχόλια στα blogs και τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, ατάκες και πικρόχολες αναφορές εκατέρωθεν στο διαδίκτυο. Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι και κοινωνικές επαφές έφτασαν να διακοπούν λόγω διαφορετικών πολιτικών αντιλήψεων.
Η πολιτική κατάσταση αρχίζει να αγριεύει επικίνδυνα ενώ από χθες διαφάνηκε η νέα ζοφερή πραγματικότητα. Ο Αντώνης Σαμαράς ξέχασε τα περί διαπραγμάτευσης δηλώνοντας πρώτα από όλα σε όσους τον στήριξαν, δηλαδή το Βερολίνο, ότι η χώρα θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της. Πώς όμως θα πραγματώσει τα 18 σημεία του Ζαππείου τα οποία ανακοίνωσε πριν λίγες ημέρες; Αυτά απαιτούν λόγω κόστους το ΟΚ των εταίρων, οι οποίοι όμως έσπευσαν να δηλώσουν προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν υπάρχουν περιθώρια αλλαγών στο μνημόνιο. Επίσης πολύ σύντομα, μόλις δηλαδή η Τρόικα πατήσει Ελλάδα και ζητήσει τη λήψη μέτρων ύψους 11,5 δις, θα διαψευστεί και στο “τα χειρότερα πέρασαν”.
Ο Αντώνης Σαμαράς γνωρίζει πολύ καλά:
> τη βραχεία κεφαλή του καθώς επίσης ότι δύσκολα θα καταφέρει να περάσει νέα επώδυνα μέτρα που ούτε ο νους ο δικός μας αλλά και ο δικός του τολμά να φανταστεί
> ότι πολλοί τον ψήφισαν όχι για να πει ΝΑΙ στο Βερολίνο αλλά γιατί τον θεώρησαν αποτελεσματικότερο διαπραγματευτή.
> πως μια σπίθα χρειάζεται ώστε να προκληθεί κοινωνική έκρηξη
Στον αντίποδα, υπάρχει ένας ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ που τερμάτισε εκεί ακριβώς που ήθελε, ούτε παραπάνω ούτε παρακάτω (θα ασχοληθούμε προσεχώς) έτοιμος για αντιπολίτευση εντός και εκτός Κοινοβουλίου όπως δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας. Είναι ευνόητο να φανταστεί κανείς τι θα επακολουθήσει και σε τι βαθμό θα βρει απέναντί της την κοινωνία η όποια μνημονιακή κυβέρνηση, η οποία ούτως ή άλλως ξεκινά ούσα απέναντι στην πλειοψηφία.
Η άνετη πάλι πλειοψηφία στη Βουλή δε λέει απαραίτητα κάτι. Το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ θα ρισκάρουν τον πολιτικό τους αφανισμό ή τη μετατροπή τους σε κινούμενους στόχους της λαϊκής οργής; Θα βγουν αλώβητοι μέσα από επίμαχη ψηφοφορία στη Βουλή; Δεν είναι τυχαίο ότι επιθυμούν τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να εισπράξει και αυτός τη σχετική φθορά, διαφορετικά γνωρίζουν ότι δεν έχουν μέλλον. Αυτό όμως το ξέρουν και στο ΣΥΡΙΖΑ.
Η πόλωση και ο διχασμός της κοινωνίας θα ενταθούν. Πολύ πιθανό με απρόβλεπτες συνέπειες.
Ο λαός μόλις αρχίσει να πληρώνει τα πρώτα χιλιάρικα -αν τα βρει- για τα εκκαθαριστικά του ταυτόχρονα θα βρεθεί αντιμέτωπος με τα νέα επώδυνα μέτρα. Ήδη κυκλοφορούν οι πρώτες αναρτήσεις στα blogs για τις απαιτήσεις της τρόικα που έρχεται σύντομα στην Αθήνα. Ο κύκλος της ύφεσης είναι απίθανο να κλείσει όσο θα συνεχίζεται η ίδια συνταγή. Νέα λουκέτα, περισσότεροι άνεργοι, μισθοί πείνας δίχως δικαιώματα για όσους ακόμη θα εργάζονται συνθέτουν το εκρηκτικό μείγμα. Η πείνα θα γεννήσει περισσότερο έγκλημα. Η απελπισία θα φέρει την απόγνωση και η απόγνωση την αντίδραση. Ο ένας πολύ πιθανό να στραφεί εναντίον του άλλου κατηγορώντας τον για τη δυστυχία του.
Η βόμβα είναι ήδη τοποθετημένη στα θεμέλια της πατρίδας μας και το μόνο που απομένει είναι να ανάψει το φυτίλι. Φυσικά πάντα μπορεί κανείς να την εντοπίσει και να την απομακρύνει με ασφάλεια, όμως ούτε ο χρόνος ούτε οι συνθήκες ούτε τα πρόσωπα είναι με το μέρος μας.
Kafeneio
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΟΚ: Σκότωσε την πρώην του με πάνω από 50 μαχαιριές
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
