2020-04-05 09:45:29
Ο κορωνοϊός χτυπά σφοδρά την έτσι και αλλιώς αδύναμη και με πολλαπλές στρεβλώσεις ελληνική οικονομία. Σε αυτήν τη συγκυρία άπαντες βλέπουν να υπάρχουν σοβαρές απώλειες στον τομέα όπου δραστηριοποιούνται και άπαντες αναζητούν λύσεις και διεξόδους κοιτώντας ως συνήθως μυωπικά το στενό προσωπικό τους συμφέρον. Όπως σε κάθε κρίση έτσι και σε αυτή, στη μέση βρίσκεται η κυβέρνηση η οποία προσπαθεί να κρατήσει τη βάρκα που μπάζει νερά πάνω από το νερό θέλοντας να αποφύγει να δώσει οτιδήποτε σε οποιονδήποτε ζητά βοήθεια. Βέβαια όσο πιο ισχυρή είναι η φωνή εκείνου που ζητά βοήθεια ή όσο πιο κοντά βρίσκεται σε αυτόν που κρατά το τιμόνι της βάρκας τόσο πιο εύκολα γίνονται δεκτά όλα ή κάποια από τα αιτήματα του. Συνήθως την πιο καλή θέση στη βάρκα και την πιο ισχυρή φωνή έχουν οι επιχειρηματίες και γενικότερα η «εργοδοσία» που θα έλεγαν και οι σύντροφοι στον Περισσό Τα media χτυπήθηκαν ποικιλοτρόπως και αλύπητα τόσο από τα εγγενή προβλήματα τους όσο φυσικά και από τη δεκαετή οικονομική κρίση πάνω στην οποία βέβαια από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε οι μιντιάρχες μεγάλοι, μεσαίοι, μικροί φρόντισαν είτε μονομερώς είτε με τις νομοθετικές πάσες των κυβερνήσεων να έχουν μια win win πορεία
. Βρέθηκαν τρόποι οι μιντιάρχες να διαγράψουν ή να διακανονίσουν με ευνοϊκούς όρους τα τεράστια χρέη τους σε δημόσιο, τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, προμηθευτές και εργαζομένους και να αποχωρήσουν ήσυχα και όμορφα στις βίλες τους ή σε ορισμένες περιπτώσεις να συνεχίσουν να λειτουργούν τα μαγαζιά τους με καταστρατήγηση των περισσότερων εργασιακών δικαιωμάτων, με μισθούς χαρτζιλίκια τα οποία συνέχισαν να μην καταβάλλουν στην ώρα τους. Ηρθε τώρα και η κρίση του κορωνοϊού για να ταρακουνήσει τα ελάχιστα και ταλαιπωρημένα θεμέλια που είχαν απομείνει στα media.
Σε αυτήν τη συγκυρία η κυβέρνηση αιφνιδιασμένη και ζαλισμένη από το ξαφνικό χτύπημα πέταξε ένα ξεροκόμματο στους εργαζομένους προσφέροντας ταυτόχρονα νέα πυραυλικά όπλα στους εργοδότες γενικά. Οπλα που έσπευσαν αμέσως να χρησιμοποιήσουν αρκετοί επιχειρηματίες των media με τους πιο ισχυρούς, να περιμένουν να δουν τις εξελίξεις για να αποφασίσουν πότε και πώς θα κάνουν χρήση αυτών των νέων όπλων. Τα συνδικάτα Τύπου αποδυναμωμένα ως εκεί που δεν παίρνει περιορίζονται σε ανακοινώσεις και δεδομένης της καραντίνας δεν έχουν πλέον και κανενός είδους εργαλείο συνδικαλιστικής πίεσης και παρέμβασης. Την ίδια στιγμή οι μιντιάρχες λειτουργώντας μαξιμαλιστικά ζητούν τον ουρανό με τα άστρα από την κυβέρνηση. Με απλά λόγια αυτό που ζητούν είναι να τους χρηματοδοτήσει συνολικά το κράτος για να κρατήσουν ανοιχτά τα μαγαζιά τους. Ζητούν πάσης φύσης αναστολές, διαγραφές και διακανονισμούς χρεών προς όλους, ζητούν μεγάλες μειώσεις ή και μηδενικές καταβολές σε εφορίες, ασφαλιστικά ταμεία κλπ, ζητούν φτηνά δάνεια (ει δυνατόν και αεροδάνεια), ζητούν επιδοτήσεις με ζεστό χρήμα, ζητούν διευκολύνσεις κάθε είδους, ζητούν φυσικά νέες ακόμη πιο ελαστικές μορφές εργασίας από αυτές που ήδη υπήρχαν.
Οι εργαζόμενοι στον Τύπο από την πλευρά τους κοιτάζουν με άγχος και γιατί όχι με φόβο αυτό που συμβαίνει και όσα φαίνεται να έρχονται τη στιγμή μάλιστα που είναι κλεισμένοι μέσα στα σπίτια τους έχοντας να αντιμετωπίσουν τη δύσκολη καθημερινότητα αποφυγής του ιού, αλλά και διατήρησης της οικογενειακής τους συνοχής και ηρεμίας. Οι συνδικαλιστές από την πλευρά τους κάνουν απλά ευχολόγια και μέσα σε αυτά προτάσσουν επίσης αιτήματα που δεν πατάνε στη σημερινή συγκυρία. Η κυβέρνηση πολύ θα ήθελε να μην εμπλακεί, αλλά αυτό δεν γίνεται. Θα κληθεί να πάρει θέση κάποια στιγμή…
Η συμφωνία
Η μόνη ορατή λύση βρίσκεται στη σύναψη μιας συλλογικής σύμβασης εργασίας στα media και μάλιστα μακράς διαρκείας. Τα συνδικάτα Τύπου πρέπει χθες να ενωθούν και να πιέσουν με κάθε τρόπο για να υπάρξει μια τριμερής συνάντηση με την κυβέρνηση και τους μιντιάρχες και εκεί να γίνει δυνατή προσπάθεια να υπάρξει μια συμφωνία.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να δώσει κάποια κίνητρα και παροχές στους μιντιάρχες καθώς και κάποιου είδους διευκολύνσεις ή προνόμια στους εργαζομένους στον Τύπο. Τα συνδικάτα θα υποχωρήσουν και εκείνα σε κάποια αιτήματα των εργοδοτών και εκείνοι με τη σειρά τους θα υπογράψουν μια συλλογική σύμβαση που θα πρέπει να έχει μίνιμουμ χρονικό ορίζοντα πενταετίας. Προφανώς σε αυτήν τη διαδικασία θα υπάρξουν απώλειες για τους ήδη πολλαπλά χαμένους εργαζομένους. Θα χαθούν πιθανώς και άλλες θέσεις εργασίας, θα υπάρξει περαιτέρω ποσοστό απωλειών στις απολαβές και δυσμενείς αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις όμως με μια συλλογική σύμβαση πενταετούς διάρκειας είναι πιθανό να κρατηθεί όρθιο το οικοδόμημα των media που θα έχει απομείνει μετά την κρίση και να δημιουργηθούν συνθήκες σταθερότητας που είναι απολύτως αναγκαία στον κλάδο το επόμενο διάστημα.
Είναι στο χέρι και την ευθύνη των συνδικάτων να δράσουν άμεσα είτε προς την κατεύθυνση που εμείς προτείνουμε είτε σε κάποια άλλη που εκείνα θα σχεδιάσουν, αλλά κάτι δραστικό πρέπει να γίνει ΤΩΡΑ. Με δελτία Τύπου πάντως δεν πρόκειται να ασχοληθούν ούτε η κυβέρνηση που το τελευταίο πράγμα που την ενδιαφέρει είναι οι εργαζόμενοι στα media ούτε φυσικά οι μιντιάρχες που γνωρίζουν ότι κάθε μέρα που περνά κυλά υπέρ τους και πολύ σύντομα, δηλαδή σε λίγες εβδομάδες θα μπορούν να επιβάλλουν είτε μονομερώς είτε σε συνεννόηση με την κυβέρνηση ό,τι θέλουν.
Αυτό σε απλά λόγια μεταφράζεται σε μεταβολή των εργασιακών σχέσεων με δραστική μείωση στα λειτουργικά τους κόστη (ειδικά στα έντυπα και τα sites), εγκαθίδρυση τηλεργασίας και σημαντική μείωση των αμοιβών των εργαζομένων χωρίς ανάλογη μείωση των υποχρεώσεων τους προς την επιχείρηση. Με απλά λόγια οι μιντιάρχες προετοιμάζονται για να μην πληρώνουν πλέον ενοίκια, φώτα, νερά, τηλέφωνα, συντήρηση εξοπλισμού, ένσημα, ΦΠΑ κλπ κλπ και να δουλεύουν οι εργαζόμενοι από το σπίτι με μισές απολαβές από αυτές που παίρνουν σήμερα αλλά έχοντας τον ίδιο όγκο εργασίας και τις ίδιες ευθύνες και υποχρεώσεις που είχαν πριν την καραντίνα. Οι συνδικαλιστές πρέπει να αναλάβουν δράση τώρα. Αν περιμένουν να σημάνει ο καθηγητής Τσιόδρας λήξη συναγερμού για να κάνουν κάτι πολύ απλά όταν αυτό συμβεί δεν θα υπάρχει τίποτε πλέον στον κλάδο για να εκπροσωπήσουν και να διεκδικήσουν…
Πηγή: enimerosi24.gr
http://www.tvnea.com
Σε αυτήν τη συγκυρία η κυβέρνηση αιφνιδιασμένη και ζαλισμένη από το ξαφνικό χτύπημα πέταξε ένα ξεροκόμματο στους εργαζομένους προσφέροντας ταυτόχρονα νέα πυραυλικά όπλα στους εργοδότες γενικά. Οπλα που έσπευσαν αμέσως να χρησιμοποιήσουν αρκετοί επιχειρηματίες των media με τους πιο ισχυρούς, να περιμένουν να δουν τις εξελίξεις για να αποφασίσουν πότε και πώς θα κάνουν χρήση αυτών των νέων όπλων. Τα συνδικάτα Τύπου αποδυναμωμένα ως εκεί που δεν παίρνει περιορίζονται σε ανακοινώσεις και δεδομένης της καραντίνας δεν έχουν πλέον και κανενός είδους εργαλείο συνδικαλιστικής πίεσης και παρέμβασης. Την ίδια στιγμή οι μιντιάρχες λειτουργώντας μαξιμαλιστικά ζητούν τον ουρανό με τα άστρα από την κυβέρνηση. Με απλά λόγια αυτό που ζητούν είναι να τους χρηματοδοτήσει συνολικά το κράτος για να κρατήσουν ανοιχτά τα μαγαζιά τους. Ζητούν πάσης φύσης αναστολές, διαγραφές και διακανονισμούς χρεών προς όλους, ζητούν μεγάλες μειώσεις ή και μηδενικές καταβολές σε εφορίες, ασφαλιστικά ταμεία κλπ, ζητούν φτηνά δάνεια (ει δυνατόν και αεροδάνεια), ζητούν επιδοτήσεις με ζεστό χρήμα, ζητούν διευκολύνσεις κάθε είδους, ζητούν φυσικά νέες ακόμη πιο ελαστικές μορφές εργασίας από αυτές που ήδη υπήρχαν.
Οι εργαζόμενοι στον Τύπο από την πλευρά τους κοιτάζουν με άγχος και γιατί όχι με φόβο αυτό που συμβαίνει και όσα φαίνεται να έρχονται τη στιγμή μάλιστα που είναι κλεισμένοι μέσα στα σπίτια τους έχοντας να αντιμετωπίσουν τη δύσκολη καθημερινότητα αποφυγής του ιού, αλλά και διατήρησης της οικογενειακής τους συνοχής και ηρεμίας. Οι συνδικαλιστές από την πλευρά τους κάνουν απλά ευχολόγια και μέσα σε αυτά προτάσσουν επίσης αιτήματα που δεν πατάνε στη σημερινή συγκυρία. Η κυβέρνηση πολύ θα ήθελε να μην εμπλακεί, αλλά αυτό δεν γίνεται. Θα κληθεί να πάρει θέση κάποια στιγμή…
Η συμφωνία
Η μόνη ορατή λύση βρίσκεται στη σύναψη μιας συλλογικής σύμβασης εργασίας στα media και μάλιστα μακράς διαρκείας. Τα συνδικάτα Τύπου πρέπει χθες να ενωθούν και να πιέσουν με κάθε τρόπο για να υπάρξει μια τριμερής συνάντηση με την κυβέρνηση και τους μιντιάρχες και εκεί να γίνει δυνατή προσπάθεια να υπάρξει μια συμφωνία.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να δώσει κάποια κίνητρα και παροχές στους μιντιάρχες καθώς και κάποιου είδους διευκολύνσεις ή προνόμια στους εργαζομένους στον Τύπο. Τα συνδικάτα θα υποχωρήσουν και εκείνα σε κάποια αιτήματα των εργοδοτών και εκείνοι με τη σειρά τους θα υπογράψουν μια συλλογική σύμβαση που θα πρέπει να έχει μίνιμουμ χρονικό ορίζοντα πενταετίας. Προφανώς σε αυτήν τη διαδικασία θα υπάρξουν απώλειες για τους ήδη πολλαπλά χαμένους εργαζομένους. Θα χαθούν πιθανώς και άλλες θέσεις εργασίας, θα υπάρξει περαιτέρω ποσοστό απωλειών στις απολαβές και δυσμενείς αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις όμως με μια συλλογική σύμβαση πενταετούς διάρκειας είναι πιθανό να κρατηθεί όρθιο το οικοδόμημα των media που θα έχει απομείνει μετά την κρίση και να δημιουργηθούν συνθήκες σταθερότητας που είναι απολύτως αναγκαία στον κλάδο το επόμενο διάστημα.
Είναι στο χέρι και την ευθύνη των συνδικάτων να δράσουν άμεσα είτε προς την κατεύθυνση που εμείς προτείνουμε είτε σε κάποια άλλη που εκείνα θα σχεδιάσουν, αλλά κάτι δραστικό πρέπει να γίνει ΤΩΡΑ. Με δελτία Τύπου πάντως δεν πρόκειται να ασχοληθούν ούτε η κυβέρνηση που το τελευταίο πράγμα που την ενδιαφέρει είναι οι εργαζόμενοι στα media ούτε φυσικά οι μιντιάρχες που γνωρίζουν ότι κάθε μέρα που περνά κυλά υπέρ τους και πολύ σύντομα, δηλαδή σε λίγες εβδομάδες θα μπορούν να επιβάλλουν είτε μονομερώς είτε σε συνεννόηση με την κυβέρνηση ό,τι θέλουν.
Αυτό σε απλά λόγια μεταφράζεται σε μεταβολή των εργασιακών σχέσεων με δραστική μείωση στα λειτουργικά τους κόστη (ειδικά στα έντυπα και τα sites), εγκαθίδρυση τηλεργασίας και σημαντική μείωση των αμοιβών των εργαζομένων χωρίς ανάλογη μείωση των υποχρεώσεων τους προς την επιχείρηση. Με απλά λόγια οι μιντιάρχες προετοιμάζονται για να μην πληρώνουν πλέον ενοίκια, φώτα, νερά, τηλέφωνα, συντήρηση εξοπλισμού, ένσημα, ΦΠΑ κλπ κλπ και να δουλεύουν οι εργαζόμενοι από το σπίτι με μισές απολαβές από αυτές που παίρνουν σήμερα αλλά έχοντας τον ίδιο όγκο εργασίας και τις ίδιες ευθύνες και υποχρεώσεις που είχαν πριν την καραντίνα. Οι συνδικαλιστές πρέπει να αναλάβουν δράση τώρα. Αν περιμένουν να σημάνει ο καθηγητής Τσιόδρας λήξη συναγερμού για να κάνουν κάτι πολύ απλά όταν αυτό συμβεί δεν θα υπάρχει τίποτε πλέον στον κλάδο για να εκπροσωπήσουν και να διεκδικήσουν…
Πηγή: enimerosi24.gr
http://www.tvnea.com
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Final Cut Pro X της Apple δωρεάν για 90 ημέρες
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
