2020-05-27 22:19:50
Από τις ειδικές διαδρομές του κόσμου, στα Ελληνικά ράλλυ και από την παραλία του Los Angeles στην παραλιακή της Αθήνας, η Toyota Celica συμπληρώνει 50 χρόνια ζωής.
Ανοιχτή, Coupe, με την κίνηση πίσω, μπροστά ή και τετρακίνητη με προδιαγραφές WRC. Η Supra μπορεί να απολαμβάνει τα φώτα της δημοσιότητας (λόγω καινούργιου μοντέλου), αλλά είναι η Celica που διαθέτει κληρονομιά μισού αιώνα.
Η απόφαση της Toyota να κυκλοφορήσει μια τετρακύλινδρη παραλλαγή της Supra ήταν η αφορμή για πολλούς να πουν πως η Celica θα επιστρέψει. Οι προδιαγραφές της (255 ίπποι κίνηση πίσω) είναι πολύ καλές είναι όμως μία πραγματική Celica;
Το όνομα «Celica» προέχεται από το λατινικό «coelica», που σημαίνει «ουράνιος». Όλα τα μοντέλα παράχθηκαν στο εργοστάσιο της Toyota στο Aichi της Ιαπωνίας, από τον Δεκέμβριο του 1970 έως την 21 Απριλίου του 2006. Στο χρονικό αυτό διάστημα, κυκλοφόρησαν συνολικά 7 γενιές. Είχε κίνηση στους πίσω και εμπρός τροχούς, αλλά ήταν και τετρακίνητη. Έχει συμμετάσχει στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα ράλλυ και στο πρωτάθλημα ταχύτητας IMSA των ΗΠΑ, ενώ προσπάθησε να… ανταγωνιστεί τις Porsche 935 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής (Group 5) με την βοήθεια της Schnitzer.
Το προσιτό sport αυτοκίνητο
Η Celica δεν ξεκίνησε την καριέρα της σαν καθαρόαιμο σπορ αυτοκίνητο, αλλά σαν μία εναλλακτική πρόταση. Αν το Datsun 510 ήταν η BMW 2002 του φτωχού, στις ΗΠΑ, η Celica ήταν μια εναλλακτική λύση για το Mustang και την Camaro. Στην Ευρώπη ήταν κάτι νέο και αρκετά πιο φτηνό, από τα Ιταλικά ακριβά (και ζημιάρικα) sportive οχήματα.
Με βάση την αρχιτεκτονική του Toyota Carina sedan, ελαφρώς μεγαλύτερη από την Corolla, η πρώτη γενιά της είχε διάταξη 2 + 2, που ήταν πολύ οικεία στους Αμερικανούς και Ευρωπαίους αγοραστές. Τα μεταγενέστερα μοντέλα έμοιαζαν περισσότερο με το Mustang, με τα κάθετα πίσω φώτα και περσίδες στα παράθυρα (στις πίσω κολόνες οροφής) ή το τρίτο πίσω τζάμι.
Αντίθετα με τα άλλα αυτοκίνητα παραγωγής εκείνης της εποχής η Celica ήταν ένα απόλυτα μοντέρνο προϊόν, ένα από τα πρώτα ιαπωνικά αυτοκίνητα που συναρμολογήθηκαν από ρομπότ. Είχε ανεξάρτητη ανάρτηση (εμπρός και πίσω) με δισκόφρενα μπροστά, πίσω και ράντιαλ ελαστικά. Μοναδικό μειονέκτημα η απόδοση του κινητήρα (100 ίπποι) αν και στην ιαπωνική αγορά, οι επιλογές κινητήρων ήταν ελαφρώς καλύτερες με την έκδοση 2000 κ.εκ. DOHC (σχεδιασμένο και κατασκευασμένο με την βοήθεια της Yamaha) να ξεχωρίζει με τους 145 ίππους (κάποιες είχαν έρθει και στην Ελλάδα).
Στην μέση της δεκαετίας του 70 έκανε την εμφάνισή της στα ράλλυ (με τον Σουηδό Ove Andersson Celica 1600GT), που πήρε νίκες στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Στην ταχύτητα και τους αγώνες αντοχής (το 1977) η Celica LB Turbo, ήταν ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο του Group 5 που κατασκευάστηκε από την… Schnitzer Motorsport. Από 2090 κ.εκ. και turbo απέδιδε 560 ίππους αλλά αγωνιζόταν στην ίδια κατηγορία με τις Porsche 935 οπότε δεν είχε ελπίδες διάκρισης.
Τα… πέτρινα χρόνια και ο «Βασιλιάς της Αφρικής»
Η Celica δεύτερης γενιάς, που κυκλοφόρησε το 1978, σχεδιάστηκε στην Καλιφόρνια και δεν είχε καμία επαφή με sportive χαρακτήρα. Ναι, ήταν ο πρόδρομος της Celica Supra, αλλά ούτε η πρώτη Supra ήταν κάτι ιδιαίτερο. Η Toyota φάνηκε σαν να… γέμισε τον χώρο του κινητήρα με ένα μοτέρ από… ημιφορτηγό 2,4 λίτρων, σε συνδυασμό με ένα αυτόματο κιβώτιο τεσσάρων ταχυτήτων. Το αποτέλεσμα ήταν ένα άνετο, ασφαλές αλλά βαρετό αυτοκίνητο. Μέχρι το 1981, ακόμη και η Toyota είχε βαρεθεί αυτό το μοντέλο και παρουσίασε την τρίτη γενιά. Είχε ως προτεραιότητα την άνεση και ευτυχώς περισσότερες επιλογές κινητήρων. Το μοντέλο που ξεχώρισε ήταν η Celica GT-S η οποία ήταν η βάση για την δημιουργία του αγωνιστικού αυτοκινήτου ράλλυ που κέρδισε την πρώτη νίκη της στο WRC.
Η Celica Twincam Turbo Group Β κυριάρχησε σε κάποιες Ειδικές Διαδρομές. Με κίνηση πίσω (έως και) 380 ίππους από τον υπερτροφοδοτούμενο τετρακύλινδρο κινητήρα 2.1 λίτρων, ήταν λόγω αντοχής το «διαμάντι» στην Αφρική και το ράλλυ Σαφάρι. Από το 1984 έως το 1986, η Twincam Turbo σάρωσε τις νίκες (τρεις σε Κένυα και τρεις στην Ακτή Ελεφαντοστού) με οδηγούς τους Juha Kankkunen και Björn Waldegard. Έτσι οι θεατές άρχισαν να αποκαλούν το αυτοκίνητο «The King of Africa».
Το Sega Rally, τα χρώματα της Castrol και οι… παρανομίες
Τα νέα μοντέλα αλλάζουν χαρακτήρα και η Celica αποκτά και sport αίσθηση και φήμη χάρη στα ράλλυ. Τα υπερτροφοδοτούμενα, τετρακίνητα αγωνιστικά μοντέλα φέρνουν διακρίσεις. Η GT-Four τέταρτης γενιάς (All Track στις Η.Π.Α. ή ST165 για τους ειδικούς) κέρδισε εννέα από τις 13 διοργανώσεις WRC με τον Ισπανό Carlos Sainz στο τιμόνι. Ακολούθησε η αντίστοιχη GT4 ( έκτης γενιάς εξίσου επιτυχημένη και αυτή) με την κορύφωση να έρχεται στην ST205 η οποία ήταν και πάλι νικήτρια. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία θυμούνται Video game Sega Rally όπου οι λευκές/κόκκινες/πράσινες (στα χρώματα της Castrol) Celica (ST 205) έκαναν πρωταθλητή όποιον τις οδηγούσε στο παιχνίδι.
Στην πραγματική ζωή η ισχύς από τον υπερτροφοδοτούμενο 2-λίτρο τετρακύλινδρο κινητήρα ήταν πάνω από 250 ίππους, κάνοντας την GT4 6ης γενιάς την πιο ισχυρή Celica που κατασκευάστηκε ποτέ. Ωστόσο, η «καυτή» Celica θα… καεί. Στο Rally de Catalunya του 1995, η ομάδα βλέπει ένα ακόμη τίτλο στον ορίζοντα, αλλά οι ελεγκτές της διοργάνωσης μετά τον αγώνα είδαν… ζαβολιές στην εισαγωγή του turbo. Δεν είχε περιοριστή και είχε κέρδος +50 ίππους. Η Toyota ισχυρίστηκε αθωότητα, αλλά η FIA αφαίρεσε τους πόντους της χρονιάς από την ομάδα και το πρωτάθλημα WRC του 1995 πήγε σε έναν νεαρό Σκωτσέζο με το όνομα Colin McRae.
Το τελευταίο πολύτιμο πετράδι
Η έβδομη και τελευταία γενιά της Celica, δεν διακρίθηκε στις πίστες ή τις Ειδικές Διαδρομές. Πάτησε στους δρόμους στο τέλος της δεκαετίας του 1990 και προσπάθησε να επιστρέψει στις ρίζες της. Δεν ήταν πολύπλοκη ήταν άνετη, γρήγορη και ήταν κατά κάποιο τρόπο η καλύτερη. Πρωταγωνιστούσε ο κινητήρας VVTi (2ZZ-GE), έναν τετρακύλινδρος 1,8 λίτρων 190 ίππων. Αρχικά, η μικρή αυτή Celica ήταν μια επιτυχία για την Toyota, αλλά οι πωλήσεις έπεσαν απότομα. Έκτοτε οι Ιάπωνες ψάχνουν αντικαταστάτρια.
Πάντως εάν η Toyota θέλει να φέρει πίσω την Celica, έχει ήδη ένα μοτέρ (τον τρικύλινδρο κινητήρα 1.6-λίτρων 250 ίππων) με ένα coupe αμάξωμα και μπορεί να τοποθετήσει ένα ηλεκτρικό κινητήρα στον πίσω άξονα (για τετρακίνηση).
Στην Ελλάδα;
Οι Celica πρόλαβαν την νεολαία και τα στέκια της Φωκίωνος Νέγρη, δεν… αγωνίστηκαν στην πλατεία της Blue Bell αλλά κέρδιζαν στα μαγαζιά της Γλυφάδας, της παραλιακής, τις ειδικές διαδρομές και την… τηλεόραση. Οι Celica «βαφτίστηκαν» αγωνιστικές στην Ελλάδα, από τους Αντρέα Παπατριανταφύλλου, Μανώλη Χαλιβελάκη, Γ. Λουκά και Λ. Παναγιωτούνη.
Τους ακολούθησε ο Βαγγέλης Γκάλλο (σε Ελλάδα και Αγγλία) και φτάνουμε ως τον Jigger που με τον πολύπειρο Κώστα Στεφανή και την Toyota Celica GT-Four της Toyota Hellas, τερμάτισαν στην 8η θέση της Γενικής Κατάταξης του 39ου Ράλλυ Ακρόπολις του 1992.
Και λίγη τηλεόραση
Στην χώρα μας η Toyota Celica έκανε τηλεοπτική καριέρα χάρη στον ηθοποιό Θάνο Λειβαδίτη. Είτε ως Άγγελος Καρνέζης (Δικηγόρος/ερευνητής) στο σήριαλ «Οι δίκαιοι» (τρεις ιστορίες 1974-1976) είτε ως δημοσιογράφος Άρης Μαρτέλης στα σήριαλ «Οι Αξιόπιστοι» (1981), «Οι Ιερόσυλοι» (1983), «Η Βεντέτα» (1987), «Η Έκτη Εντολή» (1989), «Η Δίκη» (1991) και «Η Οργή των Θεών» (1994).
Στις τηλεοπτικές αυτές παραγωγές ο Θάνος Λειβαδίτης χρησιμοποιούσε τα προσωπικά του αυτοκίνητα: μία Toyota Celica πρώτης γενιάς (TA22) στο σήριαλ «Οι Δίκαιοι» και μία Toyota Corolla Coupe τρίτης γενιάς στους «Αξιόπιστους». Επέστρεψε στις Celica στη σειρά «Ιερόσυλοι» με ένα δίθυρο μοντέλο τρίτης γενιάς (ΤΑ60) για να κλείσει την επιτυχημένη του καριέρα με μία liftback τέταρτης γενιάς (Τ160) GTi.
anatakti
Ανοιχτή, Coupe, με την κίνηση πίσω, μπροστά ή και τετρακίνητη με προδιαγραφές WRC. Η Supra μπορεί να απολαμβάνει τα φώτα της δημοσιότητας (λόγω καινούργιου μοντέλου), αλλά είναι η Celica που διαθέτει κληρονομιά μισού αιώνα.
Η απόφαση της Toyota να κυκλοφορήσει μια τετρακύλινδρη παραλλαγή της Supra ήταν η αφορμή για πολλούς να πουν πως η Celica θα επιστρέψει. Οι προδιαγραφές της (255 ίπποι κίνηση πίσω) είναι πολύ καλές είναι όμως μία πραγματική Celica;
Το όνομα «Celica» προέχεται από το λατινικό «coelica», που σημαίνει «ουράνιος». Όλα τα μοντέλα παράχθηκαν στο εργοστάσιο της Toyota στο Aichi της Ιαπωνίας, από τον Δεκέμβριο του 1970 έως την 21 Απριλίου του 2006. Στο χρονικό αυτό διάστημα, κυκλοφόρησαν συνολικά 7 γενιές. Είχε κίνηση στους πίσω και εμπρός τροχούς, αλλά ήταν και τετρακίνητη. Έχει συμμετάσχει στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα ράλλυ και στο πρωτάθλημα ταχύτητας IMSA των ΗΠΑ, ενώ προσπάθησε να… ανταγωνιστεί τις Porsche 935 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής (Group 5) με την βοήθεια της Schnitzer.
Το προσιτό sport αυτοκίνητο
Η Celica δεν ξεκίνησε την καριέρα της σαν καθαρόαιμο σπορ αυτοκίνητο, αλλά σαν μία εναλλακτική πρόταση. Αν το Datsun 510 ήταν η BMW 2002 του φτωχού, στις ΗΠΑ, η Celica ήταν μια εναλλακτική λύση για το Mustang και την Camaro. Στην Ευρώπη ήταν κάτι νέο και αρκετά πιο φτηνό, από τα Ιταλικά ακριβά (και ζημιάρικα) sportive οχήματα.
Με βάση την αρχιτεκτονική του Toyota Carina sedan, ελαφρώς μεγαλύτερη από την Corolla, η πρώτη γενιά της είχε διάταξη 2 + 2, που ήταν πολύ οικεία στους Αμερικανούς και Ευρωπαίους αγοραστές. Τα μεταγενέστερα μοντέλα έμοιαζαν περισσότερο με το Mustang, με τα κάθετα πίσω φώτα και περσίδες στα παράθυρα (στις πίσω κολόνες οροφής) ή το τρίτο πίσω τζάμι.
Αντίθετα με τα άλλα αυτοκίνητα παραγωγής εκείνης της εποχής η Celica ήταν ένα απόλυτα μοντέρνο προϊόν, ένα από τα πρώτα ιαπωνικά αυτοκίνητα που συναρμολογήθηκαν από ρομπότ. Είχε ανεξάρτητη ανάρτηση (εμπρός και πίσω) με δισκόφρενα μπροστά, πίσω και ράντιαλ ελαστικά. Μοναδικό μειονέκτημα η απόδοση του κινητήρα (100 ίπποι) αν και στην ιαπωνική αγορά, οι επιλογές κινητήρων ήταν ελαφρώς καλύτερες με την έκδοση 2000 κ.εκ. DOHC (σχεδιασμένο και κατασκευασμένο με την βοήθεια της Yamaha) να ξεχωρίζει με τους 145 ίππους (κάποιες είχαν έρθει και στην Ελλάδα).
Στην μέση της δεκαετίας του 70 έκανε την εμφάνισή της στα ράλλυ (με τον Σουηδό Ove Andersson Celica 1600GT), που πήρε νίκες στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Στην ταχύτητα και τους αγώνες αντοχής (το 1977) η Celica LB Turbo, ήταν ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο του Group 5 που κατασκευάστηκε από την… Schnitzer Motorsport. Από 2090 κ.εκ. και turbo απέδιδε 560 ίππους αλλά αγωνιζόταν στην ίδια κατηγορία με τις Porsche 935 οπότε δεν είχε ελπίδες διάκρισης.
Τα… πέτρινα χρόνια και ο «Βασιλιάς της Αφρικής»
Η Celica δεύτερης γενιάς, που κυκλοφόρησε το 1978, σχεδιάστηκε στην Καλιφόρνια και δεν είχε καμία επαφή με sportive χαρακτήρα. Ναι, ήταν ο πρόδρομος της Celica Supra, αλλά ούτε η πρώτη Supra ήταν κάτι ιδιαίτερο. Η Toyota φάνηκε σαν να… γέμισε τον χώρο του κινητήρα με ένα μοτέρ από… ημιφορτηγό 2,4 λίτρων, σε συνδυασμό με ένα αυτόματο κιβώτιο τεσσάρων ταχυτήτων. Το αποτέλεσμα ήταν ένα άνετο, ασφαλές αλλά βαρετό αυτοκίνητο. Μέχρι το 1981, ακόμη και η Toyota είχε βαρεθεί αυτό το μοντέλο και παρουσίασε την τρίτη γενιά. Είχε ως προτεραιότητα την άνεση και ευτυχώς περισσότερες επιλογές κινητήρων. Το μοντέλο που ξεχώρισε ήταν η Celica GT-S η οποία ήταν η βάση για την δημιουργία του αγωνιστικού αυτοκινήτου ράλλυ που κέρδισε την πρώτη νίκη της στο WRC.
Η Celica Twincam Turbo Group Β κυριάρχησε σε κάποιες Ειδικές Διαδρομές. Με κίνηση πίσω (έως και) 380 ίππους από τον υπερτροφοδοτούμενο τετρακύλινδρο κινητήρα 2.1 λίτρων, ήταν λόγω αντοχής το «διαμάντι» στην Αφρική και το ράλλυ Σαφάρι. Από το 1984 έως το 1986, η Twincam Turbo σάρωσε τις νίκες (τρεις σε Κένυα και τρεις στην Ακτή Ελεφαντοστού) με οδηγούς τους Juha Kankkunen και Björn Waldegard. Έτσι οι θεατές άρχισαν να αποκαλούν το αυτοκίνητο «The King of Africa».
Το Sega Rally, τα χρώματα της Castrol και οι… παρανομίες
Τα νέα μοντέλα αλλάζουν χαρακτήρα και η Celica αποκτά και sport αίσθηση και φήμη χάρη στα ράλλυ. Τα υπερτροφοδοτούμενα, τετρακίνητα αγωνιστικά μοντέλα φέρνουν διακρίσεις. Η GT-Four τέταρτης γενιάς (All Track στις Η.Π.Α. ή ST165 για τους ειδικούς) κέρδισε εννέα από τις 13 διοργανώσεις WRC με τον Ισπανό Carlos Sainz στο τιμόνι. Ακολούθησε η αντίστοιχη GT4 ( έκτης γενιάς εξίσου επιτυχημένη και αυτή) με την κορύφωση να έρχεται στην ST205 η οποία ήταν και πάλι νικήτρια. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία θυμούνται Video game Sega Rally όπου οι λευκές/κόκκινες/πράσινες (στα χρώματα της Castrol) Celica (ST 205) έκαναν πρωταθλητή όποιον τις οδηγούσε στο παιχνίδι.
Στην πραγματική ζωή η ισχύς από τον υπερτροφοδοτούμενο 2-λίτρο τετρακύλινδρο κινητήρα ήταν πάνω από 250 ίππους, κάνοντας την GT4 6ης γενιάς την πιο ισχυρή Celica που κατασκευάστηκε ποτέ. Ωστόσο, η «καυτή» Celica θα… καεί. Στο Rally de Catalunya του 1995, η ομάδα βλέπει ένα ακόμη τίτλο στον ορίζοντα, αλλά οι ελεγκτές της διοργάνωσης μετά τον αγώνα είδαν… ζαβολιές στην εισαγωγή του turbo. Δεν είχε περιοριστή και είχε κέρδος +50 ίππους. Η Toyota ισχυρίστηκε αθωότητα, αλλά η FIA αφαίρεσε τους πόντους της χρονιάς από την ομάδα και το πρωτάθλημα WRC του 1995 πήγε σε έναν νεαρό Σκωτσέζο με το όνομα Colin McRae.
Το τελευταίο πολύτιμο πετράδι
Η έβδομη και τελευταία γενιά της Celica, δεν διακρίθηκε στις πίστες ή τις Ειδικές Διαδρομές. Πάτησε στους δρόμους στο τέλος της δεκαετίας του 1990 και προσπάθησε να επιστρέψει στις ρίζες της. Δεν ήταν πολύπλοκη ήταν άνετη, γρήγορη και ήταν κατά κάποιο τρόπο η καλύτερη. Πρωταγωνιστούσε ο κινητήρας VVTi (2ZZ-GE), έναν τετρακύλινδρος 1,8 λίτρων 190 ίππων. Αρχικά, η μικρή αυτή Celica ήταν μια επιτυχία για την Toyota, αλλά οι πωλήσεις έπεσαν απότομα. Έκτοτε οι Ιάπωνες ψάχνουν αντικαταστάτρια.
Πάντως εάν η Toyota θέλει να φέρει πίσω την Celica, έχει ήδη ένα μοτέρ (τον τρικύλινδρο κινητήρα 1.6-λίτρων 250 ίππων) με ένα coupe αμάξωμα και μπορεί να τοποθετήσει ένα ηλεκτρικό κινητήρα στον πίσω άξονα (για τετρακίνηση).
Στην Ελλάδα;
Οι Celica πρόλαβαν την νεολαία και τα στέκια της Φωκίωνος Νέγρη, δεν… αγωνίστηκαν στην πλατεία της Blue Bell αλλά κέρδιζαν στα μαγαζιά της Γλυφάδας, της παραλιακής, τις ειδικές διαδρομές και την… τηλεόραση. Οι Celica «βαφτίστηκαν» αγωνιστικές στην Ελλάδα, από τους Αντρέα Παπατριανταφύλλου, Μανώλη Χαλιβελάκη, Γ. Λουκά και Λ. Παναγιωτούνη.
Τους ακολούθησε ο Βαγγέλης Γκάλλο (σε Ελλάδα και Αγγλία) και φτάνουμε ως τον Jigger που με τον πολύπειρο Κώστα Στεφανή και την Toyota Celica GT-Four της Toyota Hellas, τερμάτισαν στην 8η θέση της Γενικής Κατάταξης του 39ου Ράλλυ Ακρόπολις του 1992.
Και λίγη τηλεόραση
Στην χώρα μας η Toyota Celica έκανε τηλεοπτική καριέρα χάρη στον ηθοποιό Θάνο Λειβαδίτη. Είτε ως Άγγελος Καρνέζης (Δικηγόρος/ερευνητής) στο σήριαλ «Οι δίκαιοι» (τρεις ιστορίες 1974-1976) είτε ως δημοσιογράφος Άρης Μαρτέλης στα σήριαλ «Οι Αξιόπιστοι» (1981), «Οι Ιερόσυλοι» (1983), «Η Βεντέτα» (1987), «Η Έκτη Εντολή» (1989), «Η Δίκη» (1991) και «Η Οργή των Θεών» (1994).
Στις τηλεοπτικές αυτές παραγωγές ο Θάνος Λειβαδίτης χρησιμοποιούσε τα προσωπικά του αυτοκίνητα: μία Toyota Celica πρώτης γενιάς (TA22) στο σήριαλ «Οι Δίκαιοι» και μία Toyota Corolla Coupe τρίτης γενιάς στους «Αξιόπιστους». Επέστρεψε στις Celica στη σειρά «Ιερόσυλοι» με ένα δίθυρο μοντέλο τρίτης γενιάς (ΤΑ60) για να κλείσει την επιτυχημένη του καριέρα με μία liftback τέταρτης γενιάς (Τ160) GTi.
anatakti
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
