2012-06-22 09:40:28
Aμέσως μετά την κοινοβουλευτική καρατόμηση Λοβέρδου-Χρυσοχοίδη ο Βαγγέλης Βενιζέλος έδειξε με 5 νέα άφθαρτα πρόσωπα
...με βαριά βιογραφικά πως αντιλαμβάνεται το ΠΑΣΟΚ του μέλλοντος. Η 5αδα του Βενιζέλου μπαίνει στο γήπεδο, έτοιμη να αποδείξει ότι η Ελλάδα μπορεί να γίνει καλύτερη χωρίς επαγγελματίες πολιτικούς. Αν τα καταφέρουν μπορεί να αλλάξει ριζικά ο πολιτικός χάρτης της χώρας και κυρίως το πολιτικό προσωπικό της.
Δημήτρης Κούρκουλας, υφυπουργός Εξωτερικών
Ο Δημήτρης Κούρκουλας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954. Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1972-1977), με μεταπτυχιακά στο Πανεπιστήμιο της Βόννης και της Κολωνίας στο Διοικητικό και Οικονομικό Δίκαιο (1978-1981).
Από το 1981 είναι στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ασχολείται με τις εξωτερικές σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Διετέλεσε μέλος του Γραφείου της Ελληνίδας Επιτρόπου Β. Παπανδρέου, όπου χειρίστηκε θέματα εξωτερικής πολιτικής (1989-1993).
Το 1987 αποσπάστηκε από την Ε.Ε. στο Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών επί Υπουργίας Θ. Πάγκαλου και ασχολήθηκε, υπό τον Γιάννο Κρανιδιώτη, με την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Από τότε και στην πολυετή θητεία του στις Βρυξέλλες διετέλεσε πρέσβης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Λίβανο (1997-2001), στην Σόφια, Βουλγαρία (2001 – 2006) και στο Σεράγεβο, Βοσνία (2006 – 2010).
Κατά τη διάρκεια της θητείας του στη Σόφια επετεύχθη η ένταξη της Βουλγαρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Την τελευταία περίοδο είναι διευθυντής στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπεύθυνος για την πολιτική και στρατηγική διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τα Δυτικά Βαλκάνια και την Τουρκία. Είναι παντρεμένος, πατέρας τριών παιδιών.
Eυάγγελος Λιβιεράτος, υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής
Ο Eυάγγελος Λιβιεράτος εκλέχτηκε το 1979 τακτικός καθηγητής της Ανωτέρας Γεωδαισίας και Χαρτογραφίας στο τμήμα αγρονόμων και τοπογράφων μηχανικών της πολυτεχνικής σχολής του ΑΠΘ. Σπούδασε αγρονόμος και τοπογράφος μηχανικός στο ΕΜΠ (1970). Είναι διδάκτωρ μηχανικός του ΕΜΠ (1974), διδάκτωρ φιλοσοφίας του πανεπιστημίου της Ουψάλα (1976) και υφηγητής του ΕΜΠ (1978).
Εκτός του ΕΜΠ, εργάστηκε ερευνητικά και διδακτικά στις ΗΠΑ (Cambridge, Μασαχ.), τη Σουηδία (Ουψάλα), τη Γερμανία (Μόναχο, Στουτγάρδη), την Ολλανδία (Ντελφτ) και την Ιταλία (Τεργέστη, Μπολώνια, Βενετία). Υπότροφος του Smithsonian Research Foundation, του Alexander von Humboldt Stiftung, του Σουηδικού Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, της Ιταλικής Γεωδαιτικής Επιτροπής και της Επιτροπής Ερευνών του Πολυτεχνείου του Ντελφτ. Εταίρος της Διεθνούς Ένωσης Γεωδαισίας το 1991. Από το 1979 έχει διδάξει σειρά γεωδαιτικών και χαρτογραφικών μαθημάτων στο τμήμα αγρονόμων και τοπογράφων μηχανικών του ΑΠΘ, καθώς και στο παιδαγωγικό τμήμα (Φλώρινα) και στο τμήμα αρχιτεκτόνων του ΔΠΘ (Ξάνθη). Μέλος της ΔΕ του Πολυτεχνείου Κρήτης (1982-85). Ακαδημαϊκό μέλος των Συνελεύσεων της Επιτροπής Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας του Συμβουλίου της Ευρώπης (1994-2002) και εκλεγμένο μέλος, για δύο θητείες (1998-2002), του εκτελεστικού Γραφείου της.
Είναι ιδρυτής της Χαρτογραφικής Επιστημονικής Εταιρίας Ελλάδας (1994) και του Εθνικού Κέντρου Χαρτών και Χαρτογραφικής Κληρονομιάς - Εθνική Χαρτοθήκη (1997). Οργάνωσε το ξενόγλωσσο ευρωπαϊκό πρόγραμμα Η χρήση των χαρτών, της σύγχρονης χαρτογραφικής τεχνολογίας και του διαδικτύου στη διδασκαλία της Ιστορίας (2000-2003), με την έγκριση και υποστήριξη του Συμβουλίου της Ευρώπης (ΣτΕ), για την μετεκπαίδευση υπηρετούντων εκπαιδευτικών από χώρες μέλη του ΣτΕ. Εκλεγμένος Πρόεδρος (2006-2011 και 2011-2015) της Επιτροπής της Διεθνούς Χαρτογραφικής Ένωσης για τις Ψηφιακές τεχνολογίες στη χαρτογραφική κληρονομιά (Πρόεδρος της ομώνυμης Ομάδας Εργασίας, 2005-2006) . Οργανωτής των διεθνών συνεδρίων Ψηφιακές προσεγγίσεις στη χαρτογραφική κληρονομιά (2006: Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, Θεσσαλονίκη. 2007: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Αθήνα. 2008: Χαρτογραφικό Ινστιτούτο της Καταλονίας, Βαρκελώνη. 2009: Πανεπιστήμιο IUAV, Βενετία. 2010: Πολυτεχνείο της Βιέννης. 2011: Εθνικά Αρχεία της Ολλανδίας, Χάγη. 2012: Χαρτογραφικό Ινστιτούτο της Καταλονίας, Βαρκελώνη). Ιδρυτής το 2006 και συνεκδότης του διεθνούς διαδικτυακού περιοδικού e-Perimetron για τις επιστήμες και τεχνολογίες τις συναφείς με την ιστορία της χαρτογραφίας και των χαρτών. Από το 2007 διευθύνει την εκδοτική σειρά Ταξίδια με χάρτες σε τόπους και ουτοπίες των Εκδόσεων Ζήτη. Επιστημονικός υπεύθυνος του προγράμματος του Δήμου Κοζάνης, της Κοβενταρείου Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης και του ΑΠΘ (2008-2010) για την οργάνωση και ανάδειξη της Δημοτικής Χαρτοθήκης Κοζάνης στο Αρχοντικό Λασσάνη και του εκπαιδευτικού προγράμματος Κυριακές στη Χαρτοθήκη.
Το 2008, με χρήση ψηφιακών μεθόδων και τεχνικών, αποκάλυψε για πρώτη φορά την ύπαρξη δύο εκδόσεων της Χάρτας της Ελλάδος του Ρήγα Βελεστινλή (1797).
Διδάσκει «Επιστήμη και τεχνολογία του αγρονόμου και τοπογράφου μηχανικού», «Θεματική χαρτογραφία» και «Μη-συμβατική χαρτογραφία» (προπτυχιακό πρόγραμμα) και «Χρήση της χαρτογραφίας και των χαρτών στην ιστορία της παγκόσμιας γεωγραφικής διεύρυνσης' (μεταπτυχιακό σεμινάριο).
Αθανάσιος Τσαυτάρης, υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
Ο κ. Αθανάσιος Τσαυτάρης είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και διευθυντής του Ινστιτούτου Εφαρμοσμένων Βιοεπιστημών του Ερευνητικού Κέντρου ΕΚΕΤΑ.
Ο καθ. Τσαυτάρης Αθανάσιος φοίτησε στο Α.Π.Θ. και στις Η.Π.Α. Κατά την διάρκεια των πολυετών μεταπτυχιακών σπουδών του απέκτησε ένα μεταπτυχιακό δίπλωμα Master και δύο διδακτορικά διπλώματα. Εργάστηκε στις ΗΠΑ, στην Ελλάδα και στη Γερμανία. Το 1984 εξελέγη καθηγητής και στο νεοσύστατο τότε Πανεπιστήμιο Κρήτης, προτίμησε όμως τη θέση του καθηγητή Γενετικής στο Α.Π.Θ όπου υπηρετεί μέχρι σήμερα.
Τα επιστημονικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντα καλύπτουν όλους σχεδόν τους κλάδους της Γενετικής. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 200 άρθρα και κεφάλαια σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και σε βιβλία. Τρεις από τις εργασίες αυτές είναι δημοσιευμένες στα Πεπραγμένα της Ακαδημίας Επιστημών των Η.Π.Α. Ως καθηγητής συμμετείχε στην εκπόνηση πολλών μεταπτυχιακών (Master) και διδακτορικών διατριβών. Πολλοί από τους αποφοίτους μεταπτυχιακούς του κατέχουν σήμερα θέση καθηγητή ή ερευνητή σε Ελληνικά και ξένα Ιδρύματα των της Ε.Ε. και των Η.Π.Α .
Πέραν αυτών ο κ. Τσαυτάρης στο διάστημα της υπηρεσίας του στην Ελλάδα:
Συμμετέχει σε πολλές Ελληνικές και Διεθνείς Επιτροπές, Επιστημονικές Οργανώσεις και Συλλόγους στην Ελλάδα όσο και στην Ε.Ε., τον Ο.Ο.Σ.Α. και τον Ο.Η.Ε. Είναι μέλος για πολλά χρόνια των συμβουλευτικών και διαχειριστικών επιτροπών για την έρευνα και τεχνολογία τόσο στην Ε.Ε. όσο και στην Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας.
Στο παρελθόν διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Έρευνας και Τεχνολογίας, Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Εθνικού Ιδρύματος Γεωργικών Ερευνών (ΕΘΙΑΓΕ) και μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΕΦΕΤ.
Για το χρονικό διάστημα 2002-2006 υπήρξε εκλεγμένος Πρόεδρος του Δ.Σ. του Κέντρου Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας «ΝΟΗΣΙΣ». Για τη συμβολή του αυτή στη δημιουργία του ΝΟΗΣΙΣ και την ανέγερση των εγκαταστάσεών του τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικα.
Κατέθεσε το 2003 την αρχική πρόταση για τη δημιουργία της Ζώνης Καινοτομίας Αν. Θεσσαλονίκης, συμμετείχε στις προκαταρκτικές μελέτες από Ελληνικούς και Ξένους Οίκους. Τον Σεπτέμβριο του 2008 συμμετείχε στην κατάρτιση για την κοινοπραξία (cluster) της ΒΙΟ-ΑΓΡΟΔΙΑΤΡΟΦΗΣ.
Γιώργος Βερνίκος, υφυπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου
Ο Γιώργος Βερνίκος γεννήθηκε 1950 στην Αθήνα. Κατάγεται από εφοπλιστική οικογένεια της Σίφνου, που ξεκίνησε την επιχειρηματική της δραστηριότητα στα μέσα του 19ου αιώνα από την Κωνσταντινούπολη και τη μετέφερε στον Πειραιά τη δεκαετία του 1920. Σπούδασε Οικονομικά στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Λονδίνου. Έχει μία κόρη, τη Μαρίνα.
Είναι Πρόεδρος της ΒΕΡΝΙΚΟΣ ΚΟΤΤΕΡΑ Α.Ε. Μετέχει στη Διοίκηση του ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, της ΕΝΩΣΗΣ ΠΛΟΙΟΚΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΚΑΦΩΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ(Επίτιμος Πρόεδρος), και του ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ (Γενικός Γραμματέας).
Υπήρξε Πρόεδρος του ελληνικού γραφείου της GREENPEACE μέχρι σήμερα. Είναι μέλος σειράς Οργανώσεων και Επιμελητηρίων, που έχουν σα στόχο την επιχειρηματική, πολιτική και κοινωνική δραστηριότητα.
Δημήτριος Ελευσινιώτης, υφυπουργός Εθνικής Άμυνας ι
Ο Αντιναύαρχος Δημήτριος Ελευσινιώτης ΠΝ, γεννήθηκε στη Σαλαμίνα την 26 Αυγούστου 1955. Εισήλθε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1973 και απεφοίτησε το 1977 με το βαθμό του Μαχίμου Σημαιοφόρου Π.Ν.
Ως κατώτερος Αξιωματικός υπηρέτησε επί των αντιτορπιλικών ΚΑΝΑΡΗΣ και ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ καθώς και επί της πυραυλακάτου ΜΠΑΤΣΗΣ. Κατά το διάστημα 1981-1982 συμμετείχε τόσο στην παραλαβή της φρεγάτας ΛΗΜΝΟΣ όσο και σε αριθμό σχολείων, όπου εξειδικεύτηκε στο ΕSM SPHINX, κατά την παραμονή του στην Ολλανδία, στην οποία (Φ/Γ) παρέμεινε μέχρι τον Αύγουστο του 1986.
Από τον Αύγουστο 1986 μέχρι τον Οκτώβριο 1988 παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Naval Postgraduate School στο Mοντερέυ της Καλιφόρνια όπου απέκτησε master στην Επιστήμη των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών (Computer Science). Με την επιστροφή από τις μεταπτυχιακές σπουδές του, υπηρέτησε στη φρεγάτα ΛΗΜΝΟΣ ως Ύπαρχος και το 1990 τοποθετήθηκε Κυβερνήτης στην πυραυλάκατο ΚΟΝΙΔΗΣ.
Από τον Αύγουστο του 1991 έως τον Αύγουστο του 1992 εκπαιδεύτηκε στο λειτουργικό και υλικό και προΐστατο σε τρία μεγάλα προγράμματα ανάπτυξης / βελτίωσης του συστήματος ESM/ECM APECS-II των φρεγατών τύπου ΥΔΡΑ στην εταιρεία Argosystems στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ.
Κατά το διάστημα 1992-1994 υπηρέτησε στο Κέντρο Αυτοματοποιήσεως Συστημάτων Μάχης Ναυτικού (ΚΑΣΜΝ) και φοίτησε ως σπουδαστής στη Ναυτική Σχολή Πολέμου (ΝΣΠ). Το 1994, ανέλαβε καθήκοντα Διοικητού 2ης Μοίρας ΤΠΚ (ΔΜΤΠΚ 2). Υπηρέτησε στο επιτελείο του Αρχηγείου Στόλου ως Διευθυντής Γ3 και Γ' Κλάδου και στη συνέχεια επέστρεψε στο ΚΑΣΜΝ ως Υποδιοικητής.
Το Μάιο το 1997 επελέγη, ως Κυβερνήτης, για την παραλαβή της φρεγάτας ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ από το Ολλανδικό Ναυτικό, θέση στην οποία παρέμεινε περίπου 3 έτη.
Προαγόμενος σε Πλοίαρχο τοποθετήθηκε για δύο έτη, ως Ακόλουθος Άμυνας, στη Χάγη της Ολλανδίας, ενώ το 2002-2004, διατέλεσε Διευθυντής Ασφάλειας και Πληροφοριών στο ΓΕΝ και στη συνέχεια Διοικητής 2ης Μοίρας Φρεγατών (ΔΜΦΓ2).
Ως Αρχιπλοίαρχος διετέλεσε για 2 χρόνια Διευθυντής Κλάδου Επιχειρήσεων του ΓΕΝ.
Το Μάιο του 2006 προήχθη στο βαθμό του Υποναύαρχου και ανέλαβε καθήκοντα Διοικητού της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων έως το Μάρτιο του 2007. Στη συνέχεια υπηρέτησε στο Επιτελείο ΓΕΕΘΑ, ως Διευθυντής Επικοινωνιών και Πληροφορικής (Ε! Κλάδος).
Την 6 Φεβρουαρίου 2008 προήχθη στο βαθμό του Αντιναυάρχου και την 12 Φεβρουαρίου 2008 παρέλαβε καθήκοντα Α΄ Υπαρχηγού ΓΕΕΘΑ (μετέπειτα Υπαρχηγός Στρατηγείου ΓΕΕΘΑ).
Στις 17 Φεβρουαρίου 2010 τοποθετήθηκε στη θέση του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού όπου υπηρέτησε έως τις 3 Νοεμβρίου 2011.
Είναι νυμφευμένος και έχει ένα γιο.
voria.gr
...με βαριά βιογραφικά πως αντιλαμβάνεται το ΠΑΣΟΚ του μέλλοντος. Η 5αδα του Βενιζέλου μπαίνει στο γήπεδο, έτοιμη να αποδείξει ότι η Ελλάδα μπορεί να γίνει καλύτερη χωρίς επαγγελματίες πολιτικούς. Αν τα καταφέρουν μπορεί να αλλάξει ριζικά ο πολιτικός χάρτης της χώρας και κυρίως το πολιτικό προσωπικό της.
Δημήτρης Κούρκουλας, υφυπουργός Εξωτερικών
Ο Δημήτρης Κούρκουλας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954. Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1972-1977), με μεταπτυχιακά στο Πανεπιστήμιο της Βόννης και της Κολωνίας στο Διοικητικό και Οικονομικό Δίκαιο (1978-1981).
Από το 1981 είναι στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ασχολείται με τις εξωτερικές σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Διετέλεσε μέλος του Γραφείου της Ελληνίδας Επιτρόπου Β. Παπανδρέου, όπου χειρίστηκε θέματα εξωτερικής πολιτικής (1989-1993).
Το 1987 αποσπάστηκε από την Ε.Ε. στο Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών επί Υπουργίας Θ. Πάγκαλου και ασχολήθηκε, υπό τον Γιάννο Κρανιδιώτη, με την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Από τότε και στην πολυετή θητεία του στις Βρυξέλλες διετέλεσε πρέσβης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Λίβανο (1997-2001), στην Σόφια, Βουλγαρία (2001 – 2006) και στο Σεράγεβο, Βοσνία (2006 – 2010).
Κατά τη διάρκεια της θητείας του στη Σόφια επετεύχθη η ένταξη της Βουλγαρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Την τελευταία περίοδο είναι διευθυντής στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπεύθυνος για την πολιτική και στρατηγική διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τα Δυτικά Βαλκάνια και την Τουρκία. Είναι παντρεμένος, πατέρας τριών παιδιών.
Eυάγγελος Λιβιεράτος, υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής
Ο Eυάγγελος Λιβιεράτος εκλέχτηκε το 1979 τακτικός καθηγητής της Ανωτέρας Γεωδαισίας και Χαρτογραφίας στο τμήμα αγρονόμων και τοπογράφων μηχανικών της πολυτεχνικής σχολής του ΑΠΘ. Σπούδασε αγρονόμος και τοπογράφος μηχανικός στο ΕΜΠ (1970). Είναι διδάκτωρ μηχανικός του ΕΜΠ (1974), διδάκτωρ φιλοσοφίας του πανεπιστημίου της Ουψάλα (1976) και υφηγητής του ΕΜΠ (1978).
Εκτός του ΕΜΠ, εργάστηκε ερευνητικά και διδακτικά στις ΗΠΑ (Cambridge, Μασαχ.), τη Σουηδία (Ουψάλα), τη Γερμανία (Μόναχο, Στουτγάρδη), την Ολλανδία (Ντελφτ) και την Ιταλία (Τεργέστη, Μπολώνια, Βενετία). Υπότροφος του Smithsonian Research Foundation, του Alexander von Humboldt Stiftung, του Σουηδικού Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, της Ιταλικής Γεωδαιτικής Επιτροπής και της Επιτροπής Ερευνών του Πολυτεχνείου του Ντελφτ. Εταίρος της Διεθνούς Ένωσης Γεωδαισίας το 1991. Από το 1979 έχει διδάξει σειρά γεωδαιτικών και χαρτογραφικών μαθημάτων στο τμήμα αγρονόμων και τοπογράφων μηχανικών του ΑΠΘ, καθώς και στο παιδαγωγικό τμήμα (Φλώρινα) και στο τμήμα αρχιτεκτόνων του ΔΠΘ (Ξάνθη). Μέλος της ΔΕ του Πολυτεχνείου Κρήτης (1982-85). Ακαδημαϊκό μέλος των Συνελεύσεων της Επιτροπής Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας του Συμβουλίου της Ευρώπης (1994-2002) και εκλεγμένο μέλος, για δύο θητείες (1998-2002), του εκτελεστικού Γραφείου της.
Είναι ιδρυτής της Χαρτογραφικής Επιστημονικής Εταιρίας Ελλάδας (1994) και του Εθνικού Κέντρου Χαρτών και Χαρτογραφικής Κληρονομιάς - Εθνική Χαρτοθήκη (1997). Οργάνωσε το ξενόγλωσσο ευρωπαϊκό πρόγραμμα Η χρήση των χαρτών, της σύγχρονης χαρτογραφικής τεχνολογίας και του διαδικτύου στη διδασκαλία της Ιστορίας (2000-2003), με την έγκριση και υποστήριξη του Συμβουλίου της Ευρώπης (ΣτΕ), για την μετεκπαίδευση υπηρετούντων εκπαιδευτικών από χώρες μέλη του ΣτΕ. Εκλεγμένος Πρόεδρος (2006-2011 και 2011-2015) της Επιτροπής της Διεθνούς Χαρτογραφικής Ένωσης για τις Ψηφιακές τεχνολογίες στη χαρτογραφική κληρονομιά (Πρόεδρος της ομώνυμης Ομάδας Εργασίας, 2005-2006) . Οργανωτής των διεθνών συνεδρίων Ψηφιακές προσεγγίσεις στη χαρτογραφική κληρονομιά (2006: Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, Θεσσαλονίκη. 2007: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Αθήνα. 2008: Χαρτογραφικό Ινστιτούτο της Καταλονίας, Βαρκελώνη. 2009: Πανεπιστήμιο IUAV, Βενετία. 2010: Πολυτεχνείο της Βιέννης. 2011: Εθνικά Αρχεία της Ολλανδίας, Χάγη. 2012: Χαρτογραφικό Ινστιτούτο της Καταλονίας, Βαρκελώνη). Ιδρυτής το 2006 και συνεκδότης του διεθνούς διαδικτυακού περιοδικού e-Perimetron για τις επιστήμες και τεχνολογίες τις συναφείς με την ιστορία της χαρτογραφίας και των χαρτών. Από το 2007 διευθύνει την εκδοτική σειρά Ταξίδια με χάρτες σε τόπους και ουτοπίες των Εκδόσεων Ζήτη. Επιστημονικός υπεύθυνος του προγράμματος του Δήμου Κοζάνης, της Κοβενταρείου Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης και του ΑΠΘ (2008-2010) για την οργάνωση και ανάδειξη της Δημοτικής Χαρτοθήκης Κοζάνης στο Αρχοντικό Λασσάνη και του εκπαιδευτικού προγράμματος Κυριακές στη Χαρτοθήκη.
Το 2008, με χρήση ψηφιακών μεθόδων και τεχνικών, αποκάλυψε για πρώτη φορά την ύπαρξη δύο εκδόσεων της Χάρτας της Ελλάδος του Ρήγα Βελεστινλή (1797).
Διδάσκει «Επιστήμη και τεχνολογία του αγρονόμου και τοπογράφου μηχανικού», «Θεματική χαρτογραφία» και «Μη-συμβατική χαρτογραφία» (προπτυχιακό πρόγραμμα) και «Χρήση της χαρτογραφίας και των χαρτών στην ιστορία της παγκόσμιας γεωγραφικής διεύρυνσης' (μεταπτυχιακό σεμινάριο).
Αθανάσιος Τσαυτάρης, υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
Ο κ. Αθανάσιος Τσαυτάρης είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και διευθυντής του Ινστιτούτου Εφαρμοσμένων Βιοεπιστημών του Ερευνητικού Κέντρου ΕΚΕΤΑ.
Ο καθ. Τσαυτάρης Αθανάσιος φοίτησε στο Α.Π.Θ. και στις Η.Π.Α. Κατά την διάρκεια των πολυετών μεταπτυχιακών σπουδών του απέκτησε ένα μεταπτυχιακό δίπλωμα Master και δύο διδακτορικά διπλώματα. Εργάστηκε στις ΗΠΑ, στην Ελλάδα και στη Γερμανία. Το 1984 εξελέγη καθηγητής και στο νεοσύστατο τότε Πανεπιστήμιο Κρήτης, προτίμησε όμως τη θέση του καθηγητή Γενετικής στο Α.Π.Θ όπου υπηρετεί μέχρι σήμερα.
Τα επιστημονικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντα καλύπτουν όλους σχεδόν τους κλάδους της Γενετικής. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 200 άρθρα και κεφάλαια σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και σε βιβλία. Τρεις από τις εργασίες αυτές είναι δημοσιευμένες στα Πεπραγμένα της Ακαδημίας Επιστημών των Η.Π.Α. Ως καθηγητής συμμετείχε στην εκπόνηση πολλών μεταπτυχιακών (Master) και διδακτορικών διατριβών. Πολλοί από τους αποφοίτους μεταπτυχιακούς του κατέχουν σήμερα θέση καθηγητή ή ερευνητή σε Ελληνικά και ξένα Ιδρύματα των της Ε.Ε. και των Η.Π.Α .
Πέραν αυτών ο κ. Τσαυτάρης στο διάστημα της υπηρεσίας του στην Ελλάδα:
Συμμετέχει σε πολλές Ελληνικές και Διεθνείς Επιτροπές, Επιστημονικές Οργανώσεις και Συλλόγους στην Ελλάδα όσο και στην Ε.Ε., τον Ο.Ο.Σ.Α. και τον Ο.Η.Ε. Είναι μέλος για πολλά χρόνια των συμβουλευτικών και διαχειριστικών επιτροπών για την έρευνα και τεχνολογία τόσο στην Ε.Ε. όσο και στην Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας.
Στο παρελθόν διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Έρευνας και Τεχνολογίας, Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Εθνικού Ιδρύματος Γεωργικών Ερευνών (ΕΘΙΑΓΕ) και μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΕΦΕΤ.
Για το χρονικό διάστημα 2002-2006 υπήρξε εκλεγμένος Πρόεδρος του Δ.Σ. του Κέντρου Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας «ΝΟΗΣΙΣ». Για τη συμβολή του αυτή στη δημιουργία του ΝΟΗΣΙΣ και την ανέγερση των εγκαταστάσεών του τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικα.
Κατέθεσε το 2003 την αρχική πρόταση για τη δημιουργία της Ζώνης Καινοτομίας Αν. Θεσσαλονίκης, συμμετείχε στις προκαταρκτικές μελέτες από Ελληνικούς και Ξένους Οίκους. Τον Σεπτέμβριο του 2008 συμμετείχε στην κατάρτιση για την κοινοπραξία (cluster) της ΒΙΟ-ΑΓΡΟΔΙΑΤΡΟΦΗΣ.
Γιώργος Βερνίκος, υφυπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου
Ο Γιώργος Βερνίκος γεννήθηκε 1950 στην Αθήνα. Κατάγεται από εφοπλιστική οικογένεια της Σίφνου, που ξεκίνησε την επιχειρηματική της δραστηριότητα στα μέσα του 19ου αιώνα από την Κωνσταντινούπολη και τη μετέφερε στον Πειραιά τη δεκαετία του 1920. Σπούδασε Οικονομικά στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Λονδίνου. Έχει μία κόρη, τη Μαρίνα.
Είναι Πρόεδρος της ΒΕΡΝΙΚΟΣ ΚΟΤΤΕΡΑ Α.Ε. Μετέχει στη Διοίκηση του ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, της ΕΝΩΣΗΣ ΠΛΟΙΟΚΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΚΑΦΩΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ(Επίτιμος Πρόεδρος), και του ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ (Γενικός Γραμματέας).
Υπήρξε Πρόεδρος του ελληνικού γραφείου της GREENPEACE μέχρι σήμερα. Είναι μέλος σειράς Οργανώσεων και Επιμελητηρίων, που έχουν σα στόχο την επιχειρηματική, πολιτική και κοινωνική δραστηριότητα.
Δημήτριος Ελευσινιώτης, υφυπουργός Εθνικής Άμυνας ι
Ο Αντιναύαρχος Δημήτριος Ελευσινιώτης ΠΝ, γεννήθηκε στη Σαλαμίνα την 26 Αυγούστου 1955. Εισήλθε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1973 και απεφοίτησε το 1977 με το βαθμό του Μαχίμου Σημαιοφόρου Π.Ν.
Ως κατώτερος Αξιωματικός υπηρέτησε επί των αντιτορπιλικών ΚΑΝΑΡΗΣ και ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ καθώς και επί της πυραυλακάτου ΜΠΑΤΣΗΣ. Κατά το διάστημα 1981-1982 συμμετείχε τόσο στην παραλαβή της φρεγάτας ΛΗΜΝΟΣ όσο και σε αριθμό σχολείων, όπου εξειδικεύτηκε στο ΕSM SPHINX, κατά την παραμονή του στην Ολλανδία, στην οποία (Φ/Γ) παρέμεινε μέχρι τον Αύγουστο του 1986.
Από τον Αύγουστο 1986 μέχρι τον Οκτώβριο 1988 παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Naval Postgraduate School στο Mοντερέυ της Καλιφόρνια όπου απέκτησε master στην Επιστήμη των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών (Computer Science). Με την επιστροφή από τις μεταπτυχιακές σπουδές του, υπηρέτησε στη φρεγάτα ΛΗΜΝΟΣ ως Ύπαρχος και το 1990 τοποθετήθηκε Κυβερνήτης στην πυραυλάκατο ΚΟΝΙΔΗΣ.
Από τον Αύγουστο του 1991 έως τον Αύγουστο του 1992 εκπαιδεύτηκε στο λειτουργικό και υλικό και προΐστατο σε τρία μεγάλα προγράμματα ανάπτυξης / βελτίωσης του συστήματος ESM/ECM APECS-II των φρεγατών τύπου ΥΔΡΑ στην εταιρεία Argosystems στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ.
Κατά το διάστημα 1992-1994 υπηρέτησε στο Κέντρο Αυτοματοποιήσεως Συστημάτων Μάχης Ναυτικού (ΚΑΣΜΝ) και φοίτησε ως σπουδαστής στη Ναυτική Σχολή Πολέμου (ΝΣΠ). Το 1994, ανέλαβε καθήκοντα Διοικητού 2ης Μοίρας ΤΠΚ (ΔΜΤΠΚ 2). Υπηρέτησε στο επιτελείο του Αρχηγείου Στόλου ως Διευθυντής Γ3 και Γ' Κλάδου και στη συνέχεια επέστρεψε στο ΚΑΣΜΝ ως Υποδιοικητής.
Το Μάιο το 1997 επελέγη, ως Κυβερνήτης, για την παραλαβή της φρεγάτας ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ από το Ολλανδικό Ναυτικό, θέση στην οποία παρέμεινε περίπου 3 έτη.
Προαγόμενος σε Πλοίαρχο τοποθετήθηκε για δύο έτη, ως Ακόλουθος Άμυνας, στη Χάγη της Ολλανδίας, ενώ το 2002-2004, διατέλεσε Διευθυντής Ασφάλειας και Πληροφοριών στο ΓΕΝ και στη συνέχεια Διοικητής 2ης Μοίρας Φρεγατών (ΔΜΦΓ2).
Ως Αρχιπλοίαρχος διετέλεσε για 2 χρόνια Διευθυντής Κλάδου Επιχειρήσεων του ΓΕΝ.
Το Μάιο του 2006 προήχθη στο βαθμό του Υποναύαρχου και ανέλαβε καθήκοντα Διοικητού της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων έως το Μάρτιο του 2007. Στη συνέχεια υπηρέτησε στο Επιτελείο ΓΕΕΘΑ, ως Διευθυντής Επικοινωνιών και Πληροφορικής (Ε! Κλάδος).
Την 6 Φεβρουαρίου 2008 προήχθη στο βαθμό του Αντιναυάρχου και την 12 Φεβρουαρίου 2008 παρέλαβε καθήκοντα Α΄ Υπαρχηγού ΓΕΕΘΑ (μετέπειτα Υπαρχηγός Στρατηγείου ΓΕΕΘΑ).
Στις 17 Φεβρουαρίου 2010 τοποθετήθηκε στη θέση του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού όπου υπηρέτησε έως τις 3 Νοεμβρίου 2011.
Είναι νυμφευμένος και έχει ένα γιο.
voria.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η τρόικα θα μας στείλει στη δραχμή;
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΠΟΙΝΗ ΦΥΛΑΚΙΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΝΤΟΠΡΟΣΩΠΟ ΣΤΗ ΛΑΜΙΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
