2012-06-24 14:08:28
ΤΟΥ ΡΗΓΑ ΔΑΡΔΑΛΗ
Πάντοτε στις διμερείς διαπραγματεύσεις είναι λογικό οι απόψεις για το ποιος έχει δίκιο να είναι διφορούμενες. Συνεπώς είναι κενό νοήματος να πάρουμε θέση υπέρ κάποιας πλευράς στις επαφές μεταξύ του Ολυμπιακού και του Γιώργου Πρίντεζη, καθώς κάθε μια ενεργεί με γνώμονα το συμφέρον της, πλην όμως είναι πολύ σημαντικό να αναλύσουμε τις δυσκολίες που παρουσιάζονται στην πορεία τους.
Πρώτα απ’ όλα πρέπει να τονίσουμε πως κανείς δεν μπορεί να βάλει χέρι στη τσέπη των Αγγελόπουλων. Όχι διότι διάγουμε την χειρότερη εποχή της σύγχρονης ιστορίας μας ως Έλληνες, αλλά γιατί από το 2002 όταν τελείωσε το ηγεμονικό συμβόλαιο της ΝΟVA, στο Ελληνικό μπάσκετ, δεν υπάρχει περιθώριο κέρδους, ακόμα κι αν μια ομάδα έχει το κορυφαίο τμήμα μάρκετινγκ. Άρα από τη στιγμή που αυτοί οι άνθρωποι κάνουν το κέφι τους χάνοντας εκατομμύρια ευρώ, ουδείς μπορεί να τους πιέσει να χάσουν ακόμα περισσότερα.
Το μόνο που οφείλει να κάνει, είναι να τους τονίζει την υποχρέωση τους να οδηγούν στον καιάδα τα διάφορα λαμόγια που λυμαίνονται το Ελληνικό κι Ευρωπαϊκό μπάσκετ, «κλέβοντας» με έμμεσο τρόπο λεφτά και από τους ίδιους. Αλλά αυτή είναι διαφορετική συζήτηση…
Η μια όψη Στον Πρίντεζη, λοιπόν, οι «ερυθρόλευκοι» ιδιοκτήτες προσφέρουν 700.000 ανά σεζόν για την επόμενη διετία. Ποσό διόλου ευκαταφρόνητο για την εποχή, το οποίο αυξάνεται κατά 40% λόγω της φορολογίας και κατά 10% από την προμήθεια του ατζέντη του. Άρα ο παίκτης θα τους κοστίσει πάνω από 2,1 εκατομμύρια! Ποιος, λοιπόν, μπορεί να τους πει ότι πρέπει να του δώσουν περισσότερα για να τον κρατήσουν; Άλλωστε, το πιθανότερο είναι ότι αν δώσουν 1,3 εκατομμύριο στον Καϊμακόγλου θα τον πάρουν και θα «επιφέρουν» ένα σημαντικό «χτύπημα» στον Παναθηναϊκό.
Κι ο Καϊμακόγλου, μαζί με τον Άντιτς συνθέτουν ένα εξαιρετικό δίδυμο που μπορούν να βοηθήσουν τον Ολυμπιακό να υπερασπιστεί το στέμμα του στην Α1. Στόχος, ο οποίος θα είναι ο βασικός τη νέα σεζόν, αφού για να μην γελιόμαστε δύσκολα μπορεί να πετύχει εκ νέου την υπέρβαση της Ευρωλίγκα, κάτι που αποτέλεσε (ίσως) τον βασικό λόγο αποχώρησης του Ίβκοβιτς.
…κι η ανάποδη
Πάμε, τώρα, να δούμε και την άλλη όψη του νομίσματος. Ποιος μπορεί να κατηγορήσει τον Πρίντεζη, αν απορρίψει την πρόταση των Αγγελόπουλων, από την στιγμή που η Φενέρ του δίνει ένα εκατομμύριο ευρώ; Δηλαδή 600.000 περισσότερα, ποσό το οποίο (για να καταλαβαινόμαστε) είναι 200 εκατομμύρια παλιές δραχμές. Ποιος από εσάς θα έλεγε «όχι» σε 200 «ζεστά» εκατομμυριάκια;
Επιπροσθέτως είναι νόμος της αγοράς του μπάσκετ, ότι στους παίκτες που κάνουν την διαφορά, πρέπει να πληρώσεις «υπεραξία». Το 2009 ο Πρίντεζης δεν έκανε την διαφορά και σωστά οι Αγγελόπουλοι τον άφησαν να πάει στην Μάλαγα. Φέτος, όμως, έδειξε με έργα ότι μπορεί να την κάνει και θέλει να «εξαργυρώσει» την συγκεκριμένη (δυσεύρετη στο μπάσκετ) ικανότητα του. Κι ο Σπανούλης δύσκολα θα έβρισκε τώρα στην Ευρωπαϊκή «πιάτσα» 2,4 εκατομμύρια ευρώ, πλην όμως τα αξίζει γιατί κάνει την διαφορά.
Η τρίτη παράμετρος είναι ότι ο Καϊμακόγλου μπορεί να μην «δέσει» ποτέ στον Ολυμπιακό, ή να μην δεχθεί καν να έρθει. Οπότε τι γίνεται σε αυτές τις δύο περιπτώσεις;
Η παράμετρος της ευτυχίας
Το θέμα, όμως, δεν τελειώνει εδώ. Σύμφωνοι ο Πρίντεζης να πάρει τη μεγαλύτερη προσφορά της Φενέρ, αλλά θα πετύχει εκεί; Διότι στην Μάλαγα, όπου η πίεση είναι ελάχιστη σε σχέση με την Ελλάδα, όπου οι πληρωμές γίνονται κάθε πρώτη του μηνός κι όπου οι ομορφιές της Ανδαλουσίας σε κάνουν να ξεχνάς την Αθήνα, απέτυχε παταγωδώς. Θα είναι ευτυχισμένος στην Πόλη, ή μετά από ένα χρόνο θα ψάχνει να βρει τρόπο να επιστρέψει στο λιμάνι;
Η κατακλείδα, λοιπόν, είναι πως θέση σε μια διαπραγμάτευση είναι εξαιρετικά δύσκολο να πάρει κανείς, ένεκα των αμέτρητων δυσκολιών και παραμέτρων που υπάρχουν σε αυτή. Ενήλικες είναι όλοι, ο καθένας ας πράξει το καλύτερο για το συμφέρον του. Μακάρι να βρισκόμασταν κι εμείς στη θέση τους…
πηγή: olympiacos24.gr
Πάντοτε στις διμερείς διαπραγματεύσεις είναι λογικό οι απόψεις για το ποιος έχει δίκιο να είναι διφορούμενες. Συνεπώς είναι κενό νοήματος να πάρουμε θέση υπέρ κάποιας πλευράς στις επαφές μεταξύ του Ολυμπιακού και του Γιώργου Πρίντεζη, καθώς κάθε μια ενεργεί με γνώμονα το συμφέρον της, πλην όμως είναι πολύ σημαντικό να αναλύσουμε τις δυσκολίες που παρουσιάζονται στην πορεία τους.
Πρώτα απ’ όλα πρέπει να τονίσουμε πως κανείς δεν μπορεί να βάλει χέρι στη τσέπη των Αγγελόπουλων. Όχι διότι διάγουμε την χειρότερη εποχή της σύγχρονης ιστορίας μας ως Έλληνες, αλλά γιατί από το 2002 όταν τελείωσε το ηγεμονικό συμβόλαιο της ΝΟVA, στο Ελληνικό μπάσκετ, δεν υπάρχει περιθώριο κέρδους, ακόμα κι αν μια ομάδα έχει το κορυφαίο τμήμα μάρκετινγκ. Άρα από τη στιγμή που αυτοί οι άνθρωποι κάνουν το κέφι τους χάνοντας εκατομμύρια ευρώ, ουδείς μπορεί να τους πιέσει να χάσουν ακόμα περισσότερα.
Το μόνο που οφείλει να κάνει, είναι να τους τονίζει την υποχρέωση τους να οδηγούν στον καιάδα τα διάφορα λαμόγια που λυμαίνονται το Ελληνικό κι Ευρωπαϊκό μπάσκετ, «κλέβοντας» με έμμεσο τρόπο λεφτά και από τους ίδιους. Αλλά αυτή είναι διαφορετική συζήτηση…
Η μια όψη Στον Πρίντεζη, λοιπόν, οι «ερυθρόλευκοι» ιδιοκτήτες προσφέρουν 700.000 ανά σεζόν για την επόμενη διετία. Ποσό διόλου ευκαταφρόνητο για την εποχή, το οποίο αυξάνεται κατά 40% λόγω της φορολογίας και κατά 10% από την προμήθεια του ατζέντη του. Άρα ο παίκτης θα τους κοστίσει πάνω από 2,1 εκατομμύρια! Ποιος, λοιπόν, μπορεί να τους πει ότι πρέπει να του δώσουν περισσότερα για να τον κρατήσουν; Άλλωστε, το πιθανότερο είναι ότι αν δώσουν 1,3 εκατομμύριο στον Καϊμακόγλου θα τον πάρουν και θα «επιφέρουν» ένα σημαντικό «χτύπημα» στον Παναθηναϊκό.
Κι ο Καϊμακόγλου, μαζί με τον Άντιτς συνθέτουν ένα εξαιρετικό δίδυμο που μπορούν να βοηθήσουν τον Ολυμπιακό να υπερασπιστεί το στέμμα του στην Α1. Στόχος, ο οποίος θα είναι ο βασικός τη νέα σεζόν, αφού για να μην γελιόμαστε δύσκολα μπορεί να πετύχει εκ νέου την υπέρβαση της Ευρωλίγκα, κάτι που αποτέλεσε (ίσως) τον βασικό λόγο αποχώρησης του Ίβκοβιτς.
…κι η ανάποδη
Πάμε, τώρα, να δούμε και την άλλη όψη του νομίσματος. Ποιος μπορεί να κατηγορήσει τον Πρίντεζη, αν απορρίψει την πρόταση των Αγγελόπουλων, από την στιγμή που η Φενέρ του δίνει ένα εκατομμύριο ευρώ; Δηλαδή 600.000 περισσότερα, ποσό το οποίο (για να καταλαβαινόμαστε) είναι 200 εκατομμύρια παλιές δραχμές. Ποιος από εσάς θα έλεγε «όχι» σε 200 «ζεστά» εκατομμυριάκια;
Επιπροσθέτως είναι νόμος της αγοράς του μπάσκετ, ότι στους παίκτες που κάνουν την διαφορά, πρέπει να πληρώσεις «υπεραξία». Το 2009 ο Πρίντεζης δεν έκανε την διαφορά και σωστά οι Αγγελόπουλοι τον άφησαν να πάει στην Μάλαγα. Φέτος, όμως, έδειξε με έργα ότι μπορεί να την κάνει και θέλει να «εξαργυρώσει» την συγκεκριμένη (δυσεύρετη στο μπάσκετ) ικανότητα του. Κι ο Σπανούλης δύσκολα θα έβρισκε τώρα στην Ευρωπαϊκή «πιάτσα» 2,4 εκατομμύρια ευρώ, πλην όμως τα αξίζει γιατί κάνει την διαφορά.
Η τρίτη παράμετρος είναι ότι ο Καϊμακόγλου μπορεί να μην «δέσει» ποτέ στον Ολυμπιακό, ή να μην δεχθεί καν να έρθει. Οπότε τι γίνεται σε αυτές τις δύο περιπτώσεις;
Η παράμετρος της ευτυχίας
Το θέμα, όμως, δεν τελειώνει εδώ. Σύμφωνοι ο Πρίντεζης να πάρει τη μεγαλύτερη προσφορά της Φενέρ, αλλά θα πετύχει εκεί; Διότι στην Μάλαγα, όπου η πίεση είναι ελάχιστη σε σχέση με την Ελλάδα, όπου οι πληρωμές γίνονται κάθε πρώτη του μηνός κι όπου οι ομορφιές της Ανδαλουσίας σε κάνουν να ξεχνάς την Αθήνα, απέτυχε παταγωδώς. Θα είναι ευτυχισμένος στην Πόλη, ή μετά από ένα χρόνο θα ψάχνει να βρει τρόπο να επιστρέψει στο λιμάνι;
Η κατακλείδα, λοιπόν, είναι πως θέση σε μια διαπραγμάτευση είναι εξαιρετικά δύσκολο να πάρει κανείς, ένεκα των αμέτρητων δυσκολιών και παραμέτρων που υπάρχουν σε αυτή. Ενήλικες είναι όλοι, ο καθένας ας πράξει το καλύτερο για το συμφέρον του. Μακάρι να βρισκόμασταν κι εμείς στη θέση τους…
πηγή: olympiacos24.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
"Λογαριασμός" 8,5 δις ευρώ για τους πολίτες
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
