2021-01-10 11:38:09
Ένα πνευματικοπαίδι του Γέροντα, που τον βοηθούσε πάντα, με μεγάλη προθυμία, στις εργασίες του Μοναστηριού, είχε μία αδυναμία, που δεν κατάφερε να τη χαλιναγωγήσει.
Αγαπούσε το καλό φαΐ και το καλό κρασί. Μου διηγήθηκε το ακόλουθο περιστατικό:
"Κάποιο βράδυ, βρέθηκε σε φιλικό σπίτι, με οικογενειακή συντροφιά.
Στο τραπέζι που μας έκαναν, είχε νόστιμο κουνέλι, άλλα ωραία φαγητά και πολύ καλό κρασί.
Φάγαμε, ήπιαμε με το παραπάνω, και αργά, λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, φύγαμε.
Φθάσαμε στο σπίτι, έπεσα να κοιμηθώ. Πού να κλείσω μάτι! Γύριζα στο στρώμα από εδώ, γύριζα από εκεί, τίποτα.
Το στομάχι ήταν βαρύ, το κεφάλι βούιζε. Παιδευόμουν έτσι αρκετές ώρες και στεναχωριόμουν.
Κατά τις τρεις μετά τα μεσάνυχτα, ακούω να χτυπάει το τηλέφωνο. Ποιος να είναι τέτοια ώρα;
Κάποιο λάθος θα κάνανε, σκέφθηκα. Σηκώνω το ακουστικό και τί ακούω !
Τη φωνή του Γέροντα:
"Ευλογημένε, μου λέει, δεν σου είπα εγώ, μωρέ, τόσες φορές, να μην παρασύρεσαι από το καλό φαΐ και το κρασί; Να, τώρα τί έπαθες. Και σε βλέπω να υποφέρεις και υποφέρω κι εγώ μαζί σου. Κάνω προσευχή να σου περάσει. Κάνε κι εσύ προσευχή κι άλλη φορά να προσέχεις περισσότερο" .
Από τότε, κάθε φορά που βρίσκομαι σε τραπέζι, θυμάμαι εκείνο το μεταμεσονύχτιο τηλέφωνο του Γέροντα και συγκρατώ τον εαυτό μου, για να μην γαστριμαργήσω πάλι και προπάντων για να μην σε ξαναστεναχωρήσω το Γέροντα.
Άγιος Πορφύριος, Ανθολόγιο Συμβουλών
paraklisi
Αγαπούσε το καλό φαΐ και το καλό κρασί. Μου διηγήθηκε το ακόλουθο περιστατικό:
"Κάποιο βράδυ, βρέθηκε σε φιλικό σπίτι, με οικογενειακή συντροφιά.
Στο τραπέζι που μας έκαναν, είχε νόστιμο κουνέλι, άλλα ωραία φαγητά και πολύ καλό κρασί.
Φάγαμε, ήπιαμε με το παραπάνω, και αργά, λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, φύγαμε.
Φθάσαμε στο σπίτι, έπεσα να κοιμηθώ. Πού να κλείσω μάτι! Γύριζα στο στρώμα από εδώ, γύριζα από εκεί, τίποτα.
Το στομάχι ήταν βαρύ, το κεφάλι βούιζε. Παιδευόμουν έτσι αρκετές ώρες και στεναχωριόμουν.
Κατά τις τρεις μετά τα μεσάνυχτα, ακούω να χτυπάει το τηλέφωνο. Ποιος να είναι τέτοια ώρα;
Κάποιο λάθος θα κάνανε, σκέφθηκα. Σηκώνω το ακουστικό και τί ακούω !
Τη φωνή του Γέροντα:
"Ευλογημένε, μου λέει, δεν σου είπα εγώ, μωρέ, τόσες φορές, να μην παρασύρεσαι από το καλό φαΐ και το κρασί; Να, τώρα τί έπαθες. Και σε βλέπω να υποφέρεις και υποφέρω κι εγώ μαζί σου. Κάνω προσευχή να σου περάσει. Κάνε κι εσύ προσευχή κι άλλη φορά να προσέχεις περισσότερο" .
Από τότε, κάθε φορά που βρίσκομαι σε τραπέζι, θυμάμαι εκείνο το μεταμεσονύχτιο τηλέφωνο του Γέροντα και συγκρατώ τον εαυτό μου, για να μην γαστριμαργήσω πάλι και προπάντων για να μην σε ξαναστεναχωρήσω το Γέροντα.
Άγιος Πορφύριος, Ανθολόγιο Συμβουλών
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
