Ένα εμφύτευμα στον εγκέφαλο μπορεί να ανακουφίζει από τον βραχυχρόνιο και τον χρόνιο πόνο σε τρωκτικά, σύμφωνα με νέα μελέτη ερευνητών στο NYU Grossman School of Medicine.
Τα πειράματα αυτά παρέχουν ένα «blueprint» για την ανάπτυξη εγκεφαλικών εμφυτευμάτων για την αντιμετώπιση συνδρόμων πόνου και άλλων εγκεφαλικών διαταραχών, όπως άγχος, κατάθλιψη και κρίσεις πανικού.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στις 21 Ιουνίου στο Nature Biomedical Engineering και δείχνει πως τα πειραματόζωα με τα εμφυτεύματα απομάκρυναν τα πόδια του 40% πιο αργά από πηγές ξαφνικού πόνου σε σχέση με τις φορές που αυτά ήταν απενεργοποιημένα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό υποδεικνύει πως η συσκευή μειώνει την ένταση του πόνου που βιώνουν τα τρωκτικά. Επίσης, τα ζώα που ένιωθαν ξαφνικό ή συνεχή πόνο περνούσαν περισσότερο χρόνο σε έναν θάλαμο όπου η συσκευή ήταν ενεργή από ό,τι σε έναν θάλαμο που δεν ήταν.
Οι ερευνητές λένε ότι πρόκειται για την πρώτη μελέτη όπου χρησιμοποιείται ένα εγκεφαλικό εμφύτευμα- υπολογιστής για τον εντοπισμό και την ανακούφιση εξάρσεων πόνου σε πραγματικό χρόνο. Επίσης, είναι το πρώτο που στοχεύει τον χρόνιο πόνο, που συχνά εκδηλώνεται χωρίς να προκαλείται από κάποιον γνωστό «διακόπτη/ καταλύτη», σύμφωνα με τους συντελεστές της έρευνας.
«Τα ευρήματά μας δείχνουν πως αυτό το εμφύτευμα προσφέρει μια αποτελεσματική στρατηγική για την αντιμετώπιση του πόνου, ακόμα και σε περιπτώσεις όπου τα συμπτώματα είναι παραδοσιακά δύσκολο να εντοπιστούν ή να υπάρξει διαχείρισή τους» είπε ο Τζινγκ Γουάνγκ του NYU Langone, senior study author.
Εγκεφαλικά εμφυτεύματα- υπολογιστές, που είχαν αναπτυχθεί για την αποτροπή κρίσεων επιληψίας και τον έλεγχο προσθετικών συσκευών, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τέτοιους σκοπούς, σημείωσε ο Γουάνγκ. Η συγκεκριμένη τεχνολογία, γνωστή ως interface εγκεφάλου- μηχανής κλειστού κυκλώματος, εντοπίζει την εγκεφαλική δραστηριότητα σε μια περιοχή του εγκεφάλου που είναι κρίσιμης σημασίας για την επεξεργασία του πόνου. Ένας υπολογιστής που συνδέεται με τη συσκευή εντοπίζει αυτόματα ηλεκτρικά μοτίβα στον εγκέφαλο, που συνδέονται στενά με τον πόνο. Όταν εντοπίζονται ίχνη πόνου, ο υπολογιστής «πυροδοτεί» θεραπευτική διέγερση σε μια άλλη περιοχή του εγκεφάλου για την ανακούφισή του. Η συσκευή ενεργοποιείται μόνο όταν υπάρχει πόνος, οπότε ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο κατάχρησης και τις πιθανότητες ανάπτυξης αντοχής στην επίδρασή της. Ακόμη, επειδή δεν δίνει κάποια άλλη «ανταμοιβή» πέρα από την ανακούφιση πόνου, όπως κάνουν τα οπιοειδή, ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος εξάρτησης. ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Implant Technologies for Severe Pain: Why, When, and the OutcomesFor more than 40 years, clinicians have been using and developing implantable technologies for the control of severe pain. For the purpose of this article, the technologies are categorized into three groups:
Spinal cord stimulators deliver electric current to the dorsal columns of the spinal cord in an effort to block or alter neural pain signals.Peripheral nerve stimulation is a technique that was not widely used because of concerns for potential trauma to the peripheral nerves. However, in recent years, there is renewed interest in stimulation within peripheral nerve fields, with electrodes kept at a safe distance from the major peripheral nerves.Spinal pump technology allows for the continuous infusion of medication directly into the cerebrospinal fluid (CSF). This has enabled clinicians to deliver more potent doses of analgesics with lower systemic side effects.In most circumstances, these implantable technologies are reserved for situations of severe pain and when less invasive techniques are limited by side effects or have proven ineffective.
This article provides the reader with a current and comprehensive review of these three implantable technologies, focusing on their indications and efficacy.
Spinal Cord Stimulators
Spinal cord stimulation (SCS) has been used for the treatment of refractory pain, especially for failed back surgery syndrome (FBSS) and for complex regional pain syndrome (CRPS). It has undergone significant advancements in technology and placement techniques.1
The SCS device consists of a radiofrequency-controlled neurostimulator or generator—about the size of a stopwatch, which is surgically implanted in the abdomen or buttocks. It delivers mild electrical signals to the epidural space near the spinal cord through one or more thin wires called leads.
SCS is based on generating an electrical field over the spinal cord that blocks or diminishes the perception of neuropathic pain, not nociceptive pain.1 The neurostimulator produces mild electrical impulses (a tingling sensation) that reaches the brain before the pain signal arrives.2
The mechanisms by which electrical stimulation of the dorsal columns and afferent fibers attenuate or modulate a patient’s sensation of pain are not completely understood. However, their efficacy in practice has been established with decades of literature describing SCS techniques.3
SCS consists of placing lead(s) in the epidural space along the posterior aspect of the dorsal columns. Leads can be placed essentially at any point along the spinal cord. The placement of SCS leads depends on the location of the patient’s pain (Table 1).
Individual electrode arrays may be placed over each hemicord for the independent manipulation of left and right sides separately.3
To achieve optimal pain relief effects, stimulation paresthesias should cover the area of pain. The electric field is propagated by an implanted, programmable generator containing a battery pack, an antenna, and a computer module for external programming.1
Currently, there are two different SCS systems routinely used. One involves percutaneously placed electrode leads. The other involves laminectomies for placement of the electrodes.4
The first system uses percutaneous insertion of electrodes into the epidural space and either transcutaneous connection to an external generator (allowing a trial period of stimulation) or subcutaneous connection to the implanted receiver or an implanted pulse generator (IPG).4 When trial stimulation is used, if the test stimulation alleviates the pain, then the electric pulse generator is internalized in a second procedure.
The second system involves the implantation of paddle-type leads into the epidural space after laminectomy. As with percutaneously placed electrodes, the electrode leads may be connected to an external generator (allowing a trial period of stimulation), or they may be connected subcutaneously to an IPG—identical to the programmable generator used for the percutaneous electrodes.4
With either system, the patient has the option to set the intensity, frequency, and the pulse width with the transmitter. The battery-powered unit can be transcutaneously programmed and customized to meet the needs of the patient by allowing the alteration of stimulation parameters, including electrode selection via a computerized telemetry system.
The patient can adjust the strength and location of stimulation using a handheld programmer. Furthermore, the patient can adjust the levels of stimulation at various times of the day or for various activities.
Indications/Uses for SCS
A recent consensus document published by the British Pain Society recommended the following as good indications (patients likely to respond) to SCS implantation5:
There has also been effective use of SCS for radiculopathies, peripheral neuropathy, peripheral vascular disease, chronic unstable angina, tumors, brachial plexus injuries, spinal cord injury, phantom limb pain, ischemic limb pain, multiple sclerosis, and arachnoiditis.3,4 The FDA’s approved indications for SCS are outlined in Table 2.
SCS implantation is most effective in managing patients with neuropathic pain. In patients with mixed nociceptive and neuropathic pain, such as FBSS, those with predominant radicular pain should be considered candidates. Typically, patients with a past or current history of substance abuse are excluded.6
SCS implantation is a relatively safe procedure. However, less invasive alternatives should be attempted before a patient is recommended for SCS. A formal psychologic evaluation is typically recommended before implantation.3 We have found these evaluations to be very helpful for ensuring that the patient understands the procedure and the long-term implications of having an implanted device. It is also important to assess how the patient will respond to treatment failure: Will the patient be overwhelmed by feelings of hopelessness? Furthermore, significant psychopathology, if present, should be treated prior to proceeding with implantation.
Contraindications and Cautions
For SCS
Kries and Fishman provide a useful summary of contraindications and cautions when selecting a patient for SCS implantation (Table 3).7
Safety for SCS
Cameron et al reported that complications caused by SCS may be technical or biological. The most frequently reported technical complications are electrode dislocation and breakage, as well as pulse generator or battery failures. The most frequently reported biological complications are infection, CSF leakage, and pain located at the incision, electrode, or receiver sites.4
Peng et al reported that the most common complication was a lead problem (such as migration/breakage) requiring revision (23%). Other less common complications included equipment failure (10%); stimulator removal (11%), mostly because of infection, equipment failure, or lack of analgesic effect; and superficial infection (4.5%).6
Freegr network blog- News about pc, technology.
freegr
