2021-09-08 14:21:28
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Ἑβρ. β΄ 2-10
2 Εἰ γὰρ ὁ δι᾿ ἀγγέλων λαληθεὶς λόγος ἐγένετο βέβαιος, καὶ πᾶσα παράβασις καὶ παρακοὴ ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν, 3 πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα τηλικαύτης ἀμελήσαντες σωτηρίας; ἥτις ἀρχὴν λαβοῦσα λαλεῖσθαι διὰ τοῦ Κυρίου, ὑπὸ τῶν ἀκουσάντων εἰς ἡμᾶς ἐβεβαιώθη, 4 συνεπιμαρτυροῦντος τοῦ Θεοῦ σημείοις τε καὶ τέρασι καὶ ποικίλαις δυνάμεσι καὶ Πνεύματος Ἁγίου μερισμοῖς κατὰ τὴν αὐτοῦ θέλησιν. 5 Οὐ γὰρ ἀγγέλοις ὑπέταξε τὴν οἰκουμένην τὴν μέλλουσαν, περὶ ἧς λαλοῦμεν, 6 διεμαρτύρατο δὲ πού τις λέγων· τί ἐστιν ἄνθρωπος ὅτι μιμνήσκῃ αὐτοῦ, ἢ υἱὸς ἀνθρώπου ὅτι ἐπισκέπτῃ αὐτόν; 7 ἠλάττωσας αὐτὸν βραχύ τι παρ᾿ ἀγγέλους, δόξῃ καὶ τιμῇ ἐστεφάνωσας αὐτόν. 8 πάντα ὑπέταξας ὑποκάτω τῶν ποδῶν αὐτοῦ· ἐν γὰρ τῷ ὑποτάξαι αὐτῷ τὰ πάντα οὐδὲν ἀφῆκεν αὐτῷ ἀνυπότακτον. νῦν δὲ οὔπω ὁρῶμεν αὐτῷ τὰ πάντα ὑποτεταγμένα· 9 τὸν δὲ βραχύ τι παρ᾿ ἀγγέλους ἠλαττωμένον βλέπομεν Ἰησοῦν διὰ τὸ πάθημα τοῦ θανάτου δόξῃ καὶ τιμῇ ἐστεφανωμένον, ὅπως χάριτι Θεοῦ ὑπὲρ παντὸς γεύσηται θανάτου. 10 ἔπρεπε γὰρ αὐτῷ, δι᾿ ὃν τὰ πάντα καὶ δι᾿ οὗ τὰ πάντα, πολλοὺς υἱοὺς εἰς δόξαν ἀγαγόντα, τὸν ἀρχηγὸν τῆς σωτηρίας αὐτῶν διὰ παθημάτων τελειῶσαι.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Λκ. ι΄ 16-21
16 Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει, καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς ἐμὲ ἀθετεῖ· ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶν ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαντά με. 17 Ὑπέστρεψαν δὲ οἱ ἑβδομήκοντα μετὰ χαρᾶς λέγοντες· Κύριε, καὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσεται ἡμῖν ἐν τῷ ὀνόματί σου. 18 Εἶπε δὲ αὐτοῖς· ἐθεώρουν τὸν σατανᾶν ὡς ἀστραπὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόντα. 19 ἰδοὺ δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ. 20 πλὴν ἐν τούτῳ μὴ χαίρετε, ὅτι τὰ πνεύματα ὑμῖν ὑποτάσσεται· χαίρετε δὲ ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 21 Ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἠγαλλιάσατο τῷ πνεύματι ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν· ἐξομολογοῦμαί σοι, πάτερ, κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἀπέκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν, καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις· ναί, ὁ πατήρ, ὅτι οὕτως ἐγένετο εὐδοκία ἔμπροσθέν σου.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΑΓΙΟΙ ΕΥΔΟΞΙΟΣ, ΡΩΜΥΛΟΣ, ΖΗΝΩΝ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΟΣ
Στίς 6 Σεπτεμβρίου ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τή μνήμη τῶν ἁγίων Εὐδοξίου, Ρωμύλου, Ζήνωνος καί Μακαρίου. Ὁ ἅγιος Ρωμύλος ἔζησε στούς χρόνους τοῦ Τραϊανοῦ καί ἦταν πραιπόσιτος. Ἔλεγξε τόν αὐτοκράτορα, διότι ἐξόρισε ἔνδεκα χιλιάδες στρατιῶτες ἐπειδή ἦταν χριστιανοί καί μετά τούς θανάτωσε. Τόν ἴδιο, ἀφοῦ ὁμολόγησε ὅτι ἦταν κι αὐτός χριστιανός, τόν βασάνισε. Ὅταν εἶδε ὅτι μέ χαρά ὑπέμενε τίς τιμωρίες καί τίς πληγές, ὀργίσθηκε καί διέταξε νά τόν ἀποκεφαλίσουν.
Ὁ ἅγιος Εὐδόξιος ἤκμασε στούς χρόνους τοῦ Διοκλητιανοῦ καί τό πρῶτο του ἀξίωμα ἦταν πριμμικήριος, ἀλλά ἐπειδή πίστευε στόν Χριστό, ὑποβιβάστηκε σέ κόμη καί ἀργότερα ὁ ἡγεμόνας τῆς Μελιτινῆς τόν κάλεσε νά ἀπολογηθεῖ γιά τήν πίστη του. Πράγματι στρατιῶτες πῆγαν νά τόν φέρουν, ὁ δέ ἅγιος ντύθηκε μέ φτωχά ἐνδύματα, τούς ὑποδέχθηκε μέ πολλή ἀγάπη καί τούς φιλοξένησε, χωρίς νά τόν ἀναγνωρίσουν. Ὅταν ἔμαθαν οἱ ἀπεσταλμένοι τοῦ ἡγεμόνα, ὅτι ἦταν αὐτός πού ἔπρεπε νά συλλάβουν, λυπήθηκαν πολύ καί τόν ἄφησαν ἐλεύθερο. Ὁ μάρτυρας ὅμως τούς ἀκολούθησε, ἀφήνοντας στήν γυναῖκα του τήν φροντίδα τῶν παιδιῶν τους καί ὅλων τῶν ὑποθέσεών του. Τῆς παρήγγειλε νά μήν κλάψει ὅταν πληροφορηθεῖ τόν θάνατό του, ἀλλά νά τιμήσει ἐκείνη τήν ἡμέρα καί να τόν θάψει σέ ἕναν ἁπλό τάφο στό χωριό τους.
Πῆγε λοιπόν ὁ ἅγιος μόνος του καί παρουσιάστηκε στόν ἡγεμόνα. Ὁμολόγησε μέ θάρρος τήν πίστη του στόν Χριστό, ἔλυσε τήν στρατιωτική του ζώνη καί τήν ἔριξε μπροστά του. Τό ἴδιο ἔπραξαν καί χίλιοι ἑκατόν τέσσερις στρατιῶτες, ὁ δέ ἡγεμόνας πρόσταξε ἀφοῦ βασανιστεῖ ὁ ἅγιος Εὐδόξιος, μετά νά φυλακισθεῖ. Λίγες ἡμέρες ἀργότερα διέταξε νά διαλύσουν τά νεῦρα τοῦ τραχήλου του μέ μολυβένιες σφαῖρες καί μετά νά ἐξαρθρώσουν ὅλους τούς ἁρμούς τοῦ σώματός του, τέλος δέ νά τόν θανατώσουν μέ ξῖφος. Ὁ γενναῖος τοῦ Χριστοῦ μάρτυρας, πηγαίνοντας στόν τόπο ἐκτελέσεως, προσευχήθηκε, μετά εἶδε τήν γυναῖκα του καί τῆς θύμισε ὅσα τῆς εἶχε πεῖ. Τέλος εἶδε κι ἕναν φίλο του, ὀνόματι Ζήνωνα, ὁ ὁποῖος θρηνοῦσε γιά τόν θάνατό του, ὁ Εὐδόξιος ὅμως τόν παρηγοροῦσε λέγοντάς του, ὅτι ὁ Θεός τόν ὁποῖο λατρεύει δέν θά τούς χωρίσει, ἀλλά θά τούς κρατήσει ἑνωμένους μέ τήν θερμή φιλία τους. Ἀκούγοντας αὐτά ὁ Ζήνων ὁμολόγησε κι αὐτός τόν Χριστό καί ἀποκεφαλίσθηκε. Μέ ξῖφος μαρτύρησαν καί ὅλοι οἱ ὁμολογητές στρατιῶτες. Μετά ἀπό ἑπτά ἡμέρες φάνηκε ὁ ἅγιος Εὐδοξιος στήν γυναῖκα του καί τῆς παρήγγειλε νά πεῖ στόν φίλο του τόν Μακάριο, νά πάει στήν κατοικία τοῦ ἡγεμόνα. Πηγαίνοντας ὁμολόγησε κι αὐτός ὅτι εἶναι χριστιανός καί πῆγε μέ τόν φίλο του καί τούς ἄλλους μάρτυρες γιά νά συγχαίρουν αἰωνίως στόν οὐρανό.
Πηγή: orthodoxostypos
paraklisi
Ἑβρ. β΄ 2-10
2 Εἰ γὰρ ὁ δι᾿ ἀγγέλων λαληθεὶς λόγος ἐγένετο βέβαιος, καὶ πᾶσα παράβασις καὶ παρακοὴ ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν, 3 πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα τηλικαύτης ἀμελήσαντες σωτηρίας; ἥτις ἀρχὴν λαβοῦσα λαλεῖσθαι διὰ τοῦ Κυρίου, ὑπὸ τῶν ἀκουσάντων εἰς ἡμᾶς ἐβεβαιώθη, 4 συνεπιμαρτυροῦντος τοῦ Θεοῦ σημείοις τε καὶ τέρασι καὶ ποικίλαις δυνάμεσι καὶ Πνεύματος Ἁγίου μερισμοῖς κατὰ τὴν αὐτοῦ θέλησιν. 5 Οὐ γὰρ ἀγγέλοις ὑπέταξε τὴν οἰκουμένην τὴν μέλλουσαν, περὶ ἧς λαλοῦμεν, 6 διεμαρτύρατο δὲ πού τις λέγων· τί ἐστιν ἄνθρωπος ὅτι μιμνήσκῃ αὐτοῦ, ἢ υἱὸς ἀνθρώπου ὅτι ἐπισκέπτῃ αὐτόν; 7 ἠλάττωσας αὐτὸν βραχύ τι παρ᾿ ἀγγέλους, δόξῃ καὶ τιμῇ ἐστεφάνωσας αὐτόν. 8 πάντα ὑπέταξας ὑποκάτω τῶν ποδῶν αὐτοῦ· ἐν γὰρ τῷ ὑποτάξαι αὐτῷ τὰ πάντα οὐδὲν ἀφῆκεν αὐτῷ ἀνυπότακτον. νῦν δὲ οὔπω ὁρῶμεν αὐτῷ τὰ πάντα ὑποτεταγμένα· 9 τὸν δὲ βραχύ τι παρ᾿ ἀγγέλους ἠλαττωμένον βλέπομεν Ἰησοῦν διὰ τὸ πάθημα τοῦ θανάτου δόξῃ καὶ τιμῇ ἐστεφανωμένον, ὅπως χάριτι Θεοῦ ὑπὲρ παντὸς γεύσηται θανάτου. 10 ἔπρεπε γὰρ αὐτῷ, δι᾿ ὃν τὰ πάντα καὶ δι᾿ οὗ τὰ πάντα, πολλοὺς υἱοὺς εἰς δόξαν ἀγαγόντα, τὸν ἀρχηγὸν τῆς σωτηρίας αὐτῶν διὰ παθημάτων τελειῶσαι.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Λκ. ι΄ 16-21
16 Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει, καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς ἐμὲ ἀθετεῖ· ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶν ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαντά με. 17 Ὑπέστρεψαν δὲ οἱ ἑβδομήκοντα μετὰ χαρᾶς λέγοντες· Κύριε, καὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσεται ἡμῖν ἐν τῷ ὀνόματί σου. 18 Εἶπε δὲ αὐτοῖς· ἐθεώρουν τὸν σατανᾶν ὡς ἀστραπὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόντα. 19 ἰδοὺ δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ. 20 πλὴν ἐν τούτῳ μὴ χαίρετε, ὅτι τὰ πνεύματα ὑμῖν ὑποτάσσεται· χαίρετε δὲ ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 21 Ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἠγαλλιάσατο τῷ πνεύματι ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν· ἐξομολογοῦμαί σοι, πάτερ, κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἀπέκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν, καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις· ναί, ὁ πατήρ, ὅτι οὕτως ἐγένετο εὐδοκία ἔμπροσθέν σου.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΑΓΙΟΙ ΕΥΔΟΞΙΟΣ, ΡΩΜΥΛΟΣ, ΖΗΝΩΝ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΟΣ
Στίς 6 Σεπτεμβρίου ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τή μνήμη τῶν ἁγίων Εὐδοξίου, Ρωμύλου, Ζήνωνος καί Μακαρίου. Ὁ ἅγιος Ρωμύλος ἔζησε στούς χρόνους τοῦ Τραϊανοῦ καί ἦταν πραιπόσιτος. Ἔλεγξε τόν αὐτοκράτορα, διότι ἐξόρισε ἔνδεκα χιλιάδες στρατιῶτες ἐπειδή ἦταν χριστιανοί καί μετά τούς θανάτωσε. Τόν ἴδιο, ἀφοῦ ὁμολόγησε ὅτι ἦταν κι αὐτός χριστιανός, τόν βασάνισε. Ὅταν εἶδε ὅτι μέ χαρά ὑπέμενε τίς τιμωρίες καί τίς πληγές, ὀργίσθηκε καί διέταξε νά τόν ἀποκεφαλίσουν.
Ὁ ἅγιος Εὐδόξιος ἤκμασε στούς χρόνους τοῦ Διοκλητιανοῦ καί τό πρῶτο του ἀξίωμα ἦταν πριμμικήριος, ἀλλά ἐπειδή πίστευε στόν Χριστό, ὑποβιβάστηκε σέ κόμη καί ἀργότερα ὁ ἡγεμόνας τῆς Μελιτινῆς τόν κάλεσε νά ἀπολογηθεῖ γιά τήν πίστη του. Πράγματι στρατιῶτες πῆγαν νά τόν φέρουν, ὁ δέ ἅγιος ντύθηκε μέ φτωχά ἐνδύματα, τούς ὑποδέχθηκε μέ πολλή ἀγάπη καί τούς φιλοξένησε, χωρίς νά τόν ἀναγνωρίσουν. Ὅταν ἔμαθαν οἱ ἀπεσταλμένοι τοῦ ἡγεμόνα, ὅτι ἦταν αὐτός πού ἔπρεπε νά συλλάβουν, λυπήθηκαν πολύ καί τόν ἄφησαν ἐλεύθερο. Ὁ μάρτυρας ὅμως τούς ἀκολούθησε, ἀφήνοντας στήν γυναῖκα του τήν φροντίδα τῶν παιδιῶν τους καί ὅλων τῶν ὑποθέσεών του. Τῆς παρήγγειλε νά μήν κλάψει ὅταν πληροφορηθεῖ τόν θάνατό του, ἀλλά νά τιμήσει ἐκείνη τήν ἡμέρα καί να τόν θάψει σέ ἕναν ἁπλό τάφο στό χωριό τους.
Πῆγε λοιπόν ὁ ἅγιος μόνος του καί παρουσιάστηκε στόν ἡγεμόνα. Ὁμολόγησε μέ θάρρος τήν πίστη του στόν Χριστό, ἔλυσε τήν στρατιωτική του ζώνη καί τήν ἔριξε μπροστά του. Τό ἴδιο ἔπραξαν καί χίλιοι ἑκατόν τέσσερις στρατιῶτες, ὁ δέ ἡγεμόνας πρόσταξε ἀφοῦ βασανιστεῖ ὁ ἅγιος Εὐδόξιος, μετά νά φυλακισθεῖ. Λίγες ἡμέρες ἀργότερα διέταξε νά διαλύσουν τά νεῦρα τοῦ τραχήλου του μέ μολυβένιες σφαῖρες καί μετά νά ἐξαρθρώσουν ὅλους τούς ἁρμούς τοῦ σώματός του, τέλος δέ νά τόν θανατώσουν μέ ξῖφος. Ὁ γενναῖος τοῦ Χριστοῦ μάρτυρας, πηγαίνοντας στόν τόπο ἐκτελέσεως, προσευχήθηκε, μετά εἶδε τήν γυναῖκα του καί τῆς θύμισε ὅσα τῆς εἶχε πεῖ. Τέλος εἶδε κι ἕναν φίλο του, ὀνόματι Ζήνωνα, ὁ ὁποῖος θρηνοῦσε γιά τόν θάνατό του, ὁ Εὐδόξιος ὅμως τόν παρηγοροῦσε λέγοντάς του, ὅτι ὁ Θεός τόν ὁποῖο λατρεύει δέν θά τούς χωρίσει, ἀλλά θά τούς κρατήσει ἑνωμένους μέ τήν θερμή φιλία τους. Ἀκούγοντας αὐτά ὁ Ζήνων ὁμολόγησε κι αὐτός τόν Χριστό καί ἀποκεφαλίσθηκε. Μέ ξῖφος μαρτύρησαν καί ὅλοι οἱ ὁμολογητές στρατιῶτες. Μετά ἀπό ἑπτά ἡμέρες φάνηκε ὁ ἅγιος Εὐδοξιος στήν γυναῖκα του καί τῆς παρήγγειλε νά πεῖ στόν φίλο του τόν Μακάριο, νά πάει στήν κατοικία τοῦ ἡγεμόνα. Πηγαίνοντας ὁμολόγησε κι αὐτός ὅτι εἶναι χριστιανός καί πῆγε μέ τόν φίλο του καί τούς ἄλλους μάρτυρες γιά νά συγχαίρουν αἰωνίως στόν οὐρανό.
Πηγή: orthodoxostypos
paraklisi
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Εν Χωναίς Θαύμα: τι γιορτάζει η ΕΚΚΛΗΣΙΑ μας, σήμερα 6 Σεπτεμβρίου
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
4 Σεπτεμβρίου: ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
