2022-05-02 09:42:16
Στιγμιότυπο οθόνης από το πρώτο πρόγραμμα περιήγησης
Στις 30 Απριλίου 1993 υπογράφηκε το ιστορικό έγγραφο σύμφωνα με το οποίο οι υπεύθυνοι του CERN αποποιήθηκαν τα πνευματικά δικαιώματα για τη δημιουργία του Παγκόσμιου Ιστού, ο οποίος έκτοτε ανήκει σε όλη την ανθρωπότητα.
Η επέτειος αυτή συμπίπτει με το πρόγραμμα που ξεκίνησε στις 30 Απριλίου 2013 το CERN για την αναδημιουργία της πρώτης σελίδας του Διαδικτύου, που επιπλέον θα τρέχει στον αρχικό εξοπλισμό
Το 1989 ο πυρηνικός φυσικός Tim Berners-Lee «ανέβασε» στον ηλεκτρονικό υπολογιστή του CERN την πρώτη ιστοσελίδα. H αρχέγονη αυτή ιστοσελίδα περιείχε λίγες γραμμές κειμένου και αρκετούς υπερσυνδέσμους.
Το γεγονός αυτό μπορεί τότε να πέρασε απαρατήρητο. Στη συνέχεια όμως επηρέασε την εξέλιξη του πολιτισμού μας περισσότερο από οποιαδήποτε (μέχρι τώρα) ανακάλυψη των επιταχυντών του CERN.
Πολλές φορές δημιουργείται σύγχυση μεταξύ του Διαδικτύου (Internet) και του Παγκόσμιου Ιστού (World Wide Web ή www).
Το Internet είναι η υποδομή πάνω στην οποία στηρίζεται ο Παγκόσμιος Ιστός.
Το Internet δημιουργήθηκε στη δεκαετία του 70, όταν πολλά ανεξάρτητα δίκτυα υπολογιστών συνδέθηκαν σε μία ενιαία δομή, αλλά η χρήση του ήταν περιορισμένη. Χρησιμοποιείτο μόνο απ’ όσους είχαν πρόσβαση στους μεγάλους υπολογιστές της εποχής (προσωπικοί υπολογιστές τότε δεν υπήρχαν) και τέτοιους διέθεταν μόνο ο αμερικανικός στρατός (Arpanet), ερευνητικά κέντρα, πανεπιστήμια ή μεγάλες επιχειρήσεις.
Το 1990 ο άγγλος φυσικός Tim Berners-Lee, που εργαζόταν στο CERN υλοποίησε κάτι πρωτοποριακό σχετικά με τη χρήση του Διαδικτύου.
Μέχρι τότε το διαδίκτυο το χρησιμοποιούσαν κυρίως για την αποστολή ηλεκτρονικών μηνυμάτων.
Ο Berners-Lee σκέφτηκε ότι αν κάποιος ήθελε να «μεταδώσει» μια πληροφορία , αντί να την στέλνει με email σε ανυποψίαστους αποδέκτες, θα μπορούσε εναλλακτικά να κάνει το εξής:
να την αποθηκεύσει πρώτα στον υπολογιστή του και στη συνέχεια να επιτρέψει στους υπόλοιπους χρήστες που είναι συνδεδεμένοι στο Internet να έχουν πρόσβαση σε αυτήν – σ’ αυτό που σήμερα λέμε ιστοσελίδα.
Και υλοποίησε την ιδέα του σε δύο υπολογιστές NeXT, τους οποίους παρήγαγε τη διετία 1988-1990 η ομώνυμη εταιρεία του Steve Jobs, που τότε είχε εκδιωχθεί από την Apple.
Επιπλέον Berners-Lee ανακάλυψε και το υπερ-κείμενο (hypertext) : «πίσω» από ορισμένες λέξεις ή εικόνες του κειμένου της ιστοσελίδας υπάρχει η διεύθυνση μιας άλλης ιστοσελίδας που είναι σχετική με τη λέξη ή την εικόνα. Έτσι μπορούμε εύκολα να μεταβαίνουμε από μια ιστοσελίδα σε μια άλλη, χωρίς απαιτείται η γνώση των διευθύνσεών τους.
Στην πρώτη ιστοσελίδα ο Burners-Lee είχε συμπεριλάβει οδηγίες για τη γραφή του κώδικα που «περιγράφει» τη δομή μιας ιστοσελίδας καθώς και για την εκτέλεσή του, έτσι ώστε στην οθόνη να εμφανίζεται το κείμενο με τον τρόπο που επιθυμεί ο συντάκτης της ιστοσελίδας.
Τα πράγματα όμως απλοποιήθηκαν, όταν κυκλοφόρησε ο πρώτος λειτουργικός περιηγητής (browser), που ήταν ο Mosaic και στη συνέχεια πιο εύχρηστοι περιηγητές, όπως ο Netscape, ο Internet Explorer, ο Firefox και ο Chrome. διαβάστε περισσότερα: http://info.cern.ch/ – www.bbc.co.uk – www.dailymail.co.uk
μεταφραση physicsgg.me
tinanantsou.blogspot.gr
Στις 30 Απριλίου 1993 υπογράφηκε το ιστορικό έγγραφο σύμφωνα με το οποίο οι υπεύθυνοι του CERN αποποιήθηκαν τα πνευματικά δικαιώματα για τη δημιουργία του Παγκόσμιου Ιστού, ο οποίος έκτοτε ανήκει σε όλη την ανθρωπότητα.
Η επέτειος αυτή συμπίπτει με το πρόγραμμα που ξεκίνησε στις 30 Απριλίου 2013 το CERN για την αναδημιουργία της πρώτης σελίδας του Διαδικτύου, που επιπλέον θα τρέχει στον αρχικό εξοπλισμό
Το 1989 ο πυρηνικός φυσικός Tim Berners-Lee «ανέβασε» στον ηλεκτρονικό υπολογιστή του CERN την πρώτη ιστοσελίδα. H αρχέγονη αυτή ιστοσελίδα περιείχε λίγες γραμμές κειμένου και αρκετούς υπερσυνδέσμους.
Η πρώτη ιστοσελίδα: http://info.cern.ch/hypertext/WWW/TheProject.html
Το γεγονός αυτό μπορεί τότε να πέρασε απαρατήρητο. Στη συνέχεια όμως επηρέασε την εξέλιξη του πολιτισμού μας περισσότερο από οποιαδήποτε (μέχρι τώρα) ανακάλυψη των επιταχυντών του CERN.
Πολλές φορές δημιουργείται σύγχυση μεταξύ του Διαδικτύου (Internet) και του Παγκόσμιου Ιστού (World Wide Web ή www).
Το Internet είναι η υποδομή πάνω στην οποία στηρίζεται ο Παγκόσμιος Ιστός.
Το Internet δημιουργήθηκε στη δεκαετία του 70, όταν πολλά ανεξάρτητα δίκτυα υπολογιστών συνδέθηκαν σε μία ενιαία δομή, αλλά η χρήση του ήταν περιορισμένη. Χρησιμοποιείτο μόνο απ’ όσους είχαν πρόσβαση στους μεγάλους υπολογιστές της εποχής (προσωπικοί υπολογιστές τότε δεν υπήρχαν) και τέτοιους διέθεταν μόνο ο αμερικανικός στρατός (Arpanet), ερευνητικά κέντρα, πανεπιστήμια ή μεγάλες επιχειρήσεις.
Η πινακίδα αυτή βρίσκεται στο CERN, εκεί όπου δημιουργήθηκε το World Wide Web
Το 1990 ο άγγλος φυσικός Tim Berners-Lee, που εργαζόταν στο CERN υλοποίησε κάτι πρωτοποριακό σχετικά με τη χρήση του Διαδικτύου.
Μέχρι τότε το διαδίκτυο το χρησιμοποιούσαν κυρίως για την αποστολή ηλεκτρονικών μηνυμάτων.
Ο Berners-Lee σκέφτηκε ότι αν κάποιος ήθελε να «μεταδώσει» μια πληροφορία , αντί να την στέλνει με email σε ανυποψίαστους αποδέκτες, θα μπορούσε εναλλακτικά να κάνει το εξής:
να την αποθηκεύσει πρώτα στον υπολογιστή του και στη συνέχεια να επιτρέψει στους υπόλοιπους χρήστες που είναι συνδεδεμένοι στο Internet να έχουν πρόσβαση σε αυτήν – σ’ αυτό που σήμερα λέμε ιστοσελίδα.
Ο υπολογιστής NeXT
Και υλοποίησε την ιδέα του σε δύο υπολογιστές NeXT, τους οποίους παρήγαγε τη διετία 1988-1990 η ομώνυμη εταιρεία του Steve Jobs, που τότε είχε εκδιωχθεί από την Apple.
Ο Tim Berners-Lee, ο εφευρέτης του World Wide Web
Επιπλέον Berners-Lee ανακάλυψε και το υπερ-κείμενο (hypertext) : «πίσω» από ορισμένες λέξεις ή εικόνες του κειμένου της ιστοσελίδας υπάρχει η διεύθυνση μιας άλλης ιστοσελίδας που είναι σχετική με τη λέξη ή την εικόνα. Έτσι μπορούμε εύκολα να μεταβαίνουμε από μια ιστοσελίδα σε μια άλλη, χωρίς απαιτείται η γνώση των διευθύνσεών τους.
Στην πρώτη ιστοσελίδα ο Burners-Lee είχε συμπεριλάβει οδηγίες για τη γραφή του κώδικα που «περιγράφει» τη δομή μιας ιστοσελίδας καθώς και για την εκτέλεσή του, έτσι ώστε στην οθόνη να εμφανίζεται το κείμενο με τον τρόπο που επιθυμεί ο συντάκτης της ιστοσελίδας.
Τα πράγματα όμως απλοποιήθηκαν, όταν κυκλοφόρησε ο πρώτος λειτουργικός περιηγητής (browser), που ήταν ο Mosaic και στη συνέχεια πιο εύχρηστοι περιηγητές, όπως ο Netscape, ο Internet Explorer, ο Firefox και ο Chrome. διαβάστε περισσότερα: http://info.cern.ch/ – www.bbc.co.uk – www.dailymail.co.uk
μεταφραση physicsgg.me
tinanantsou.blogspot.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μερική έκλειψη Ηλίου χθες
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
