2023-02-08 17:55:42
Τα "Juliet balconys" που πήραν το όνομά τους από το έργο του Σαίξπηρ "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" και αποτελούν πραγματικό στολίδι παλιών κτισμάτων.
Αν και στο έργο δεν αναφέρεται πουθενά μπαλκόνι παρά μόνο παράθυρο, στις πρώτες θεατρικές μεταφορές του έργου χρησιμοποιήθηκαν μικρά μπαλκόνια στην διάσημη σκηνή του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας και έτσι καθιερώθηκε ο όρος για τα μπαλκόνια αυτού του τύπου.
Προκειται επί της ουσίας για μεταλλικά κιγκλιδώματα που προστάτευαν παράθυρα και μπαλκονόπορτες ψηλών ορόφων αρχικά σε Μπαρόκ και Νεοκλασικά κτίσματα και με την συγκεκριμένη μορφή χρησιμοποιήθηκαν ως στοιχείο και σε μεταγενέστερα κτίσματα έως τις αρχές του 20 αιώνα.
Κύριο χαρακτηριστικό τους ότι πρόκειται για εξ ολοκλήρου επιπρόσθετες κατά κύριο λόγο μεταλλικές κατασκευές στερεωμένες στην τοιχοποιία με ποικίλους τρόπους, χωρίς κανένα τμήμα τους να αποτελεί προέκτασή της.
Το γεγονός ότι σε ένα μπαλκόνι τέτοιας μορφής δεν υπάρχει ο απαιτούμενος χώρος για τοποθέτηση επίπλων, σε κάποιες δε περιπτώσεις ούτε καν μπορεί να σταθεί κανείς, τα κάνει ιδανικά για τοποθέτηση μόνο φυτών που τους δίνουν εντυπωσιακή όψη όχι μόνο εξωτερικά αλλά και από το εσωτερικό του χώρου που βρίσκονται.
Σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιούνταν εντυπωσιακές μετώπες, περίτεχνου σχεδιασμού κάγκελα όχι μόνο τετραγωνισμένου αλλά και καμπύλου σχήματος, ενώ και οι μεταλλικές ή τσιμεντένιες βάσεις επίσης περιελάμβαναν διακοσμητικά στοιχεία.
Γαλλία και Ιταλία είναι οι χώρες με την πλειοψηφία κτισμάτων που διαθέτουν μπαλκόνια αυτού του τύπου. Ειδικά στην Ιταλία ολόκληρες γειτονιές σε μεγάλες και μικρότερες πόλεις χαρακτηρίζονται από το συγκεκριμένο αρχιτεκτονικό στοιχείο.
Μπαλκόνια αυτής της μορφής, αλλά συνήθως λίγο μεγαλύτερα σε πλάτος, συναντώνται και σε παλιά κτίσματα στην χώρα μας αν και κατά βάση η δική μας παραδοσιακή αρχιτεκτονική περιελάμβανε και ξύλινα στοιχεία, εκτός των νεοκλασικών κτιρίων σε πολλά εκ των οποίων αυτός ο μεταλλικός τύπος μπαλκονιού λειτουργεί πραγματικά ως κιγκλίδωμα σε μπαλκονόπορτες ψηλών ορόφων.
"Ψευτομπαλκόνια" χρησιμοπούνται συχνά και στην σύγχρονη αρχιτεκτονική, σαν προστατευτικό σε παράθυρα - μπαλκονόπορτες ψηλών ορόφων, αλλά με εντελώς διαφορετική μορφή και κατασκευασμένα συνήθως με απλού σχεδιασμού μεταλλικό σκελετό και γυάλινο στηθαίο.
Ανάλογα με τα φυτά που θα τοποθετηθούν σε ένα τέτοιο μπαλκόνι η όψη του ανά εποχές μπορεί να είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή, ενώ ο συνδυασμός των φυτών με την παλαιότητα και τα υπόλοιπα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά των κτισμάτων σε πολλές περιπτώσεις δημιουργούν μια πραγματικά ...παραμυθένια εικόνα.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:
pinterest.com/soulouposeto
Αν και στο έργο δεν αναφέρεται πουθενά μπαλκόνι παρά μόνο παράθυρο, στις πρώτες θεατρικές μεταφορές του έργου χρησιμοποιήθηκαν μικρά μπαλκόνια στην διάσημη σκηνή του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας και έτσι καθιερώθηκε ο όρος για τα μπαλκόνια αυτού του τύπου.
Προκειται επί της ουσίας για μεταλλικά κιγκλιδώματα που προστάτευαν παράθυρα και μπαλκονόπορτες ψηλών ορόφων αρχικά σε Μπαρόκ και Νεοκλασικά κτίσματα και με την συγκεκριμένη μορφή χρησιμοποιήθηκαν ως στοιχείο και σε μεταγενέστερα κτίσματα έως τις αρχές του 20 αιώνα.
Κύριο χαρακτηριστικό τους ότι πρόκειται για εξ ολοκλήρου επιπρόσθετες κατά κύριο λόγο μεταλλικές κατασκευές στερεωμένες στην τοιχοποιία με ποικίλους τρόπους, χωρίς κανένα τμήμα τους να αποτελεί προέκτασή της.
Το γεγονός ότι σε ένα μπαλκόνι τέτοιας μορφής δεν υπάρχει ο απαιτούμενος χώρος για τοποθέτηση επίπλων, σε κάποιες δε περιπτώσεις ούτε καν μπορεί να σταθεί κανείς, τα κάνει ιδανικά για τοποθέτηση μόνο φυτών που τους δίνουν εντυπωσιακή όψη όχι μόνο εξωτερικά αλλά και από το εσωτερικό του χώρου που βρίσκονται.
Σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιούνταν εντυπωσιακές μετώπες, περίτεχνου σχεδιασμού κάγκελα όχι μόνο τετραγωνισμένου αλλά και καμπύλου σχήματος, ενώ και οι μεταλλικές ή τσιμεντένιες βάσεις επίσης περιελάμβαναν διακοσμητικά στοιχεία.
Γαλλία και Ιταλία είναι οι χώρες με την πλειοψηφία κτισμάτων που διαθέτουν μπαλκόνια αυτού του τύπου. Ειδικά στην Ιταλία ολόκληρες γειτονιές σε μεγάλες και μικρότερες πόλεις χαρακτηρίζονται από το συγκεκριμένο αρχιτεκτονικό στοιχείο.
Μπαλκόνια αυτής της μορφής, αλλά συνήθως λίγο μεγαλύτερα σε πλάτος, συναντώνται και σε παλιά κτίσματα στην χώρα μας αν και κατά βάση η δική μας παραδοσιακή αρχιτεκτονική περιελάμβανε και ξύλινα στοιχεία, εκτός των νεοκλασικών κτιρίων σε πολλά εκ των οποίων αυτός ο μεταλλικός τύπος μπαλκονιού λειτουργεί πραγματικά ως κιγκλίδωμα σε μπαλκονόπορτες ψηλών ορόφων.
"Ψευτομπαλκόνια" χρησιμοπούνται συχνά και στην σύγχρονη αρχιτεκτονική, σαν προστατευτικό σε παράθυρα - μπαλκονόπορτες ψηλών ορόφων, αλλά με εντελώς διαφορετική μορφή και κατασκευασμένα συνήθως με απλού σχεδιασμού μεταλλικό σκελετό και γυάλινο στηθαίο.
Ανάλογα με τα φυτά που θα τοποθετηθούν σε ένα τέτοιο μπαλκόνι η όψη του ανά εποχές μπορεί να είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή, ενώ ο συνδυασμός των φυτών με την παλαιότητα και τα υπόλοιπα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά των κτισμάτων σε πολλές περιπτώσεις δημιουργούν μια πραγματικά ...παραμυθένια εικόνα.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:
pinterest.com/soulouposeto
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τα μαθηματικά της νέας εποχής
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
