Ένα στοιχείο που στην χώρα μας δημιουργεί πρόσθετα προβλήματα είναι το γεγονός ότι εκτός του γενικού κανόνα, που απαγορεύει την ρίψη τους στους κάδους οικιακών απορριμάτων, ο κάθε δήμος έχει την ευχέρεια να ορίζει το δικό του πλαίσιο για την αποκομιδή τους.
Η πλέον συνήθης τακτική σε χώρες της ΕΕ είναι η ύπαρξη ειδικών χώρων απόρριψης ανά περιοχές όπου όμως τα κάθε είδους απορρίματα κήπων θα πρέπει να μεταφέρονται από τους δημότες με δικό τους μέσο.
Στη χώρα μας σε κάποιους δήμους η αποκομιδή γίνεται δωρεάν αλλά περιστασιακά (συνήθως όταν βρίσκονται σε κοινόχρηστους χώρους και πρόκειται για μεγάλο όγκο απορριμάτων), ενώ οι περισσότεροι δήμοι προβαίνουν στην αποκομιδή τέτοιων απορριμάτων από κήπους, καθαρισμούς οικοπέδων κλπ (μικρού-μεσαίου όγκου) με μικρά γερανοφόρα, κατόπιν ειδοποίησης και με οικονομική επιβάρυνση.
Όπως όλοι γνωρίζουμε σε ό,τι αφορά τα απορρίματα από κηπευτικές εργασίες πολύ συχνά δεν τηρείται ούτε καν ο γενικός κανόνας και ογκώδη κλαδιά και χόρτα, χωρίς καν να είναι τοποθετημένα σε σακούλες, ξεχειλίζουν και από κάδους απορριμάτων με αποτέλεσμα οι σακούλες με τα οικιακά απορρίματα έως την αποκομιδή τους να παραμένουν και να ...μοσχοβολούν έξω από τους κάδους.
Αυτή αποτελεί την πιο ακίνδυνη επίπτωση της κακής διαχείρισής τους αφού το κυρίαρχο πρόβλημα και συνηθέστερο φαινόμενο, μάρτυρες του οποίου έχουμε όλοι υπάρξει σε πάμπολες περιπτώσεις, δεν είναι άλλο από τα ...βουνά από ξερόκλαδα, χόρτα κλπ που στοιβάζονται πέριξ των κάδων και παραμένουν εκεί έτοιμα για να λειτουργήσουν σαν ...στουπιά σε περίπτωση φωτιάς.
Το φαινόμενο αυτό μόνιμα ανακαλύπτεται ...ως δια μαγείας τους καλοκαιρινούς μήνες, αφού ξεσπάσει η πρώτη πυρκαγιά, με τις φωτιές να τροφοδοτούνται (συχνά και να ξεκινούν) από όγκους τέτοιων απορριμάτων που βρίσκονται παρατημένα εκτός αλλά και εντός οικιστικών περιοχών, μέσα στα δάση, δίπλα στα σπίτια.
Τότε και για ένα μικρό διάστημα ξεκινά η δημόσια συζήτηση για αυτά όπως και για τα ακαθάριστα οικόπεδα, που επίσης αποτελούν πραγματικές βόμβες σε περιπτώσεις φωτιάς, και με τις πρώτες φθινοπωρινές ψιχάλες όλα και πάλι ξεχνιούνται...
Βεβαίως δεν θα πρέπει να αγνοήσουμε και τις περιπτώσεις που ξερόκλαδα και ξερόχορτα βρίσκονται παρατημένα σε εντελώς ακατάλληλα σημεία ακόμη και με αποκλειστική ευθύνη των ίδιων των δήμων, αφού αυτά παραμένουν επί μήνες χωρίς να μαζευτούν μετά από καθαρισμούς - κηπευτικές εργασίες των δήμων σε δρόμους και κοινόχρηστους - δημόσιους χώρους.
Απαιτείται λοιπόν τελικά αυστηρότερο νομικό πλαίσιο και υλοποίηση και όχι απλώς εξαγγελίες των ποινών για τους παραβάτες ή μήπως τα κατασταλτικά αυτά μέτρα είναι λύσεις μακροπρόθεσμα καταδικασμένες σε αποτυχία αν πριν δεν εξαντληθούν σε επίπεδο τοπικών κοινωνιών άλλα τύπου συστήματα ανακύκλωσης των απορριμάτων, που ταυτόχρονα θα αποτελούν και ουσιαστικά μέτρα πρόληψης για τις πυρκαγιές;
Αυτό που κατ αρχήν θα πρέπει να γίνει κατανοητό από τους πάντες είναι πως η ύπαρξη οργανικών απορριμάτων από κηπευτικές ή εργασίες καθαρισμού είναι η πλέον φυσιολογική συνέπεια της ύπαρξης φυτών, δέντρων και γενικώς πράσινου και κάτι που μπορεί να αποφευχθεί μόνο σε ένα ...σεληνιακό τοπίο. Από το οποίο δυστυχώς δεν απέχουμε και πολύ αν αναλογιστεί κανείς τα χιλιάδες στρέμματα δάσους που κάθε χρόνο καταστρέφονται από πυρκαγιές...
Τα δέντρα απαιτούν κλάδεμα και ρίχνουν φύλλα και καρπούς, το γκαζόν χρειάζεται κούρεμα, ο κύκλος των φυτών κάποτε ολοκληρώνεται και αυτά ξεραίνονται κλπ. Έτσι, όπως καλά γνωρίζουν όσοι διαθέτουν ακόμη και έναν μικρό κήπο, ανά εποχές τα απορρίματα από τις εργασίες φροντίδας και καθαρισμού του είναι αρκετά.
Ποιες μπορεί να ειναι λοιπόν οι επιλογές απόρριψής τους με σωστό τρόπο, χωρίς να καταφεύγουμε σε λύσεις καταστροφικές για το περιβάλλον και την ζωή μας, όπως διαρκώς αποδεικνύεται;
Η κομποστοποίηση αποτελεί την πιο ορθή οικολογικά λύση για απορρίματα κήπου, μαζί με ένα μέρος βιοαποβλήτων (συγκεκριμένες κατηγορίες οργανικών οικιακών απορριμάτων).
Αρκετοί δήμοι αντιλαμβανόμενοι το πρόβλημα εναθρρύνουν την διαδικασία οικιακής κομποστοποίησης, παρέχοντας δωρεάν τους ειδικούς κάδους, ενώ κάποιοι άλλοι διαθέτουν "καφέ κάδους" σε διάφορα σημεία όπου μπορούν οι δημότες να τοποθετούν οργανικά και απορρίματα κήπου, σύμφωνα με τις οδηγίες που τους παρέχουν οι δήμοι μέσα από τις ιστοσελίδες τους.
Όμως η διαδικασία της κομποστοποίησης, για διάφορους τεχνικούς λόγους, όχι μόνο δεν μπορεί να υιοθετηθεί από κάθε σπίτι αλλά κυρίως είναι δυνατό να απορροφήσει ένα μέρος και όχι τον συνολικό όγκο οργανικών απορριμάτων που δημιουργούνται σε ετήσια βάση σε έναν κήπο, περιβάλλοντα χώρο κατοικίας, καλλιεργήσιμη έκταση κλπ
Αυτή η διαδικασία ανακύκλωσης φύλλων, ξερόχορτων, κλαδιών, υπολλειμάτων από κούρεμα γκαζόν κλπ θα μπορούσε όμως να γίνεται μαζικά σε χώρο/ους που ο κάθε δήμος θα ορίσει και όπου θα κομποστοποιεί το σύνολο των απορριμάτων κήπου των δημοτών του και ένα μέρος βιοαποβλήτων.
Το παραγόμενο κομπόστ θα μπορεί ασφαλώς να χρησιμοποιείται σε όλους τους χώρους πρασίνου, δεντροφυτεύσεις κλπ του δήμου και να διατίθεται δωρεάν στους δημότες που το επιθυμούν για την φροντίδα των ιδιωτικών κήπων - καλλιεργειών τους, αφού το κομπόστ αποτελεί το ιδανικότερο και μη χημικό εδαφοβελτιωτικό.
Τα απορρίματα στον ειδικό χώρο κομποστοποίησης θα μπορούσαν να μεταφέρονται συσκευασμένα στοιχειωδώς (σακούλες, δεμάτια κλπ) από τους ίδιους τους δημότες, ενώ για όσους δεν έχουν αυτή την δυνατότητα, ηλικιωμένους κλπ φυσικά και θα πρέπει η συλλογή τους να γίνεται δωρεάν από τις υπηρεσίες καθαριότητας του κάθε δήμου.
Εναλλακτικά, για δήμους που δεν έχουν την δυνατότητα δημιουργίας ενός τέτοιου χώρου κομποστοποίησης τα απορρίματα κήπων, ανεξάρτητα του όγκου τους, θα έπρεπε να συλλέγονται από τις υπηρεσίες καθαριότητας σε τακτά και συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα, όπως ακριβώς συμβαίνει με τα κοινά οικιακά και τα ανακυκλώσιμα απορρίματα, χωρίς χρηματική επιβάρυνση των πολιτών και αφού φυσικά αυτοί έχουν φροντίσει για την τακτοποίηση-συσκευασία-εναπόθεσή τους με τρόπο και σε σημείο που να διευκολύνεται η αποκομιδή.
Είναι βέβαιο πως αν οι δυνατότητες αυτές συμπεριλαμβάνονταν στα μέτρα πρόληψης για πυρκαγιές και με την κατάλληλη ενημέρωση των πολιτών έστω και αν δεν εκμηδενιζόταν τουλάχιστον θα μειωνόταν σε συντριπτικό ποσοστό ο όγκος κηπευτικών απορρριμάτων που κατακλύζουν δρόμους, πεζοδρόμια και δάση σε όλη την χώρα, ενώ αυτονόητα και δικαίως θα μπορούσαν πλέον να επιβληθούν οι ποινές που προβλέπονται στους παραβάτες, όπως και σε όσους υπεκφεύγουν της υποχρέωσης καθαρισμού των ιδιοκτησιών τους με το αιτιολογικό της οικονομικής επιβάρυνσης που τώρα συνεπάγεται η αποκομιδή τους.
Γιατί ασφαλώς καθάρισμα σημαίνει και απόρριψη των υπολειμμάτων από τα ξερόχορτα, τα κομμένα κλαδιά κλπ διαφορετικά όλη η καύσιμη ύλη εξακολουθεί και υφίσταται στον χώρο, ενώ βεβαίως σε καμία περίπτωση η λύση για τα υπολείμματα καθαρισμού δεν είναι η καύση τους, συχνά μάλιστα εν μέσω της αντιπυρικής περιόδου, φαινόμενο που διαχρονικά έχει γίνει αιτία για κάποιες από τις πιο καταστροφικές δασικές πυργαγιές στην χώρα μας.
Πόσο δύσκολα, πόσο κοστοβόρα είναι όλα αυτά και γιατί δεν γίνονται;
Απλές λύσεις για σύχρονες πόλεις είναι, εφαρμόζονται εδώ και δεκαετίες σε άλλες χώρες και κοστίζουν λιγότερο από έργα βιτρίνας και προεκλογικές ...φανφάρες στα οποία επικεντρώνονται πολλοί εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Απλούστατα είναι αλλά θα συνεχίσουν να μην γίνονται όσο κάθε φορά που καλούμαστε να επιλέξουμε τους ανθρώπους που σε τοπικό επίπεδο καθορίζουν την καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής μας εμείς αναζητούμε αναγνωρίσιμους και celebrities χωρίς καμιά σχετική εμπειρία και γνώση και όχι ανθρώπους που για παράδειγμα για το συγκεκριμένο πολύ σημαντικό ζήτημα θα έχουν πρόταση και σχέδιο υλοποίησης οριστικής λύσης.
soulouposeto
