Από την αρχαιότητα έως τις μέρες μας οι αλλαγές αυτές καταγράφονται σε όλες τις κλίμακες αρχιτεκτονικής τοπίου, ενώ από τις δεκαετίες ΄60 - ΄70 και μετά οι περισσότεροι εκφραστές διαφόρων "σχολών" αρχιτεκτονικής κήπων επικεντρώνονται σε οικολογικούς παράγοντες και οικονομία πόρων.
Μια από τις κορυφαίες σύγχρονες φιλοσοφίες αρχιτεκτονικής τοπίου που γίνεται όλο κια περισσότερο δημοφιλής παγκοσμίως, είναι η New Perennial τάση που επί της ουσίας αποτελεί μια εξέλιξη του κινήματος που ξεκίνησε στην Ολλανδία στις αρχές της δεκαετίας του ΄80 και αρχικά ονομάστηκε Dutch Wave και αργότερα New Wave planting.
Κύριος εκφραστής του New Perennial o Γερμανός σχεδιαστής κήπων Piet Oudolf που με την χρήση πολυετών (perrenial=πολυετές) και κυρίως αειθαλών φυτών εφαρμόζει στην κηπουρική μια απόλυτα νατουραλιστική προσέγγιση.
Κύριο χαρακτηριστικό των κήπων αυτών ότι δίνεται προτεραιότητα στον κύκλο των εποχών και της ζωής των πολυετών φυτών και υποβαθμίζονται διακοσμητικά στοιχεία όπως για παράδειγμα η έντονη ανθοφορία ή τα χρώματα των λουλουδιών, βασικά στοιχεία αρχιτεκτονικής κήπων που βασίζονται σε μη πολυετή - εποχιακά είδη.
Πρόκειται για κήπους με περισσότερο φυσική όψη, που περιλαμβάνουν πολυετή αγρωστώδη και καλλωπιστικά με φύλλωμα - άνθη διαφορετικής υφής ενώ η "χαλαρή" διαταξή τους στον κήπο μιμείται τον τρόπο που αυτά θα μπορούσαν να αναπτυχθούν σε ένα φυσικό περιβάλλον.
Αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό ενός New Perennial κήπου γι αυτό και οι φυτεύσεις πραγματοποιούνται σε κοντινές αποστάσεις έτσι που σταδιακά τα φυτά να καλύπτουν πλήρως τον χώρο, εκτός κάποιων αναγκαίων διαδρόμων, και η τελική όψη του κήπου να προσομοιάζει με ένα φυσικό λιβάδι.
Ο αρχικός σχεδιασμός και η μελετημένη διάταξη είναι ιδιαίτερα σημαντικά στοιχεία, ώστε τα φυτά να τοποθετηθούν στην κατάλληλη θέση τόσο ανάλογα με το ύψος τους όσο και με την εικόνα που παρουσιάζουν ανά εποχή ώστε τελικά να είναι "μοιρασμένα" με τρόπο που το σύνολο να έχει όλες τις εποχές του χρόνου μια όσο πιο όμορφη και φυσική όψη.
Παρ όλο που η οικονομία νερού και η μειωμένη συντήρηση δεν είναι προαπαιτούμενα για την επιλογή του συνόλου των ειδών σε έναν New Perennial κήπο, τελικά με τις κατάλληλες επιλογές μπορεί κανείς να δημιουργήσει έναν νατουραλιστικό κήπο που συνολικά να διαθέτει και αυτά τα χαρακτηριστικά.
Κήποι αυτής της μορφής μπορούν να χαρακτηριστούν ακόμη και αμιγώς Μεσογειακοί ή Ξηροφυτικοί κήποι, αν είναι βασισμένοι σε πολυετή είδη που προσφέρουν στο τοπίο μια εντελώς διαφορετική όψη ανά εποχές.
Οι New Perennial κήποι διαμορφώνονται με φυτά εγγενή του τόπου δημιουργία τους, ώστε με τα χρόνια τα πολυετή είδη να διατηρούνται εύρρωστα και να αναπτύσσονται όλο και περισσότερο, χωρίς τις απώλειες που συνεπάγεται η διαμόρφωση ενός κήπου με φυτά ευαίσθητα στις κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής.
Ένας τέτοιος κήπος είναι φανερό ότι χρειάζεται ακριβέστερο σχεδιασμό και κυρίως ...υπομονή έως να αποκτήσει την οριστική του μορφή, όμως όταν αυτό συμβεί απαιτεί πολύ λιγότερες προσθήκες, συντηρήσεις, μεταφυτεύσεις κλπ -όπως συμβαίνει σε κήπους που βασίζονται σε εποχιακά είδη- και είναι πολύ περισσότερο βιώσιμος όταν για την φροντίδα του εφαρμόζονται τεχνικές όπως η κομποστοποίηση, συλλογή βρόχινου νερού, και επιλογή φυτών ανθεκτικών στην ξηρασία.
Ο πολλαπλασιασμός πολλών τέτοιων πολυετών φυτών πραγματοποιείται με τους σπόρους που τα ίδια τα φυτά σκορπούν στο έδαφος, έτσι και αυτή διαδικασία σε έναν New Perennial κήπο γίνεται χωρίς παρέμβαση, ενώ φυσικά τα είδη που επιλέγονται για την διαμόρφωση ενός τέτοιου κήπου δεν απαιτούν συστηματικές λιπάνσεις με μη φυσικά υλικά.
Κάθε είδους αειθαλείς και ανθεκτικοί θάμνοι, αγρωστώδη και χορτάρια όπως η Στίπα ή το Κάρεξ, πολυετή ανθοφόρα που συναντούνται και ως αυτοφυή γενικά στο Μεσογειακό τοπίο αλλά και στην χώρα μας όπως πολλά είδη Μαργαρίτας, Κάπαρη, Αρτεμισία, Ασφόδελος, Λεβάντα, Έβενος, Λαδανιά, Λυγαριά, Μολόχα, Ρίγανη, Θυμάρι, Σπάρτο, Σχίνος, Φρασκοσυκιά, Φτέρη, Ανεμώνη, Κυκλάμινο, Βερβερίδα, Κράταιγος, Σέδο, Δάφνη, Ερείκη, Βιβούρνο, Σάλβια, Κισσός, Κληματίδα είναι κάποια μόνο από τα εκατοντάδες είδη που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην διαμόρφωση ενός νατουραλιστικού κήπου, που όπως κάθε άλλος μπορεί να περιλαμβάνει θαμνώδη, αναρριχώμενα αλλά και είδη εδαφοκάλυψης με φύλλωμα και άνθη διάφορων αποχρώσεων.
Στον αντίποδα στοιχεία που δεν περιλαμβάνουν κήποι αυτής της μορφής είναι κάθε τύπου "επιμελημένες" και συμμετρικές διαμόρφωσεις πχ θάμνοι διαμορφωμένοι με συγκεκριμένα σχήματα εκτός αν πρόκειται για περιφράξεις, παρτέρια με εποχιακά ανθοφόρα, γκαζόν, καλλωπιστικά σε δοχεία φύτευσης, είδη που απαιτούν ιδιαίτερες φροντίδες, ειδικό τύπο χώματος, συστηματικές λιπάνσεις κλπ
Τόσο τα αυτοφυή όσο και γενικά τα είδη που είναι κατάλληλα για έναν νατουραλιστικό κήπο παράγουν γύρη, νέκταρ και σπόρους έτσι είναι φιλικά και προς την άγρια ζωή κάθε περιοχής, καθώς προσελκύουν πεταλούδες αλλά και μέλισσες και λειτουργούν ως επικονιαστές.
Κήποι αυτής της μορφής είναι ιδανικοί, εκτός των άλλων, για εξοχικές κατοικίες και μεγάλους περιβάλλοντες χώρους σπιτών εκτός αστικού ιστού, όμως με την προσθήκη δέντρων όπως και φυσικής όψης διακοσμητικών στοιχείων (πχ βραχόκηποι με επίσης πολυετή είδη) ένας New Perennial κήπος μπορεί να δημιουργήσει ένα απόλυτα φυσικό περιβάλλον, που οπτικά θα ακολουθεί τον κύκλο των εποχών, σε κάθε ιδιωτικό κήπο ή διαμορφώσεις τοπίου δημόσιων χώρων.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
thenewperennialist.com
