2012-07-12 15:26:03
Γράφει ο Αργύρης Κωστάκης
Ήταν άνοιξη του 2010 όταν ο τότε επιστημονικός διευθυντής του ΙΟΒΕ Γιάννης Στουρνάρας – και σήμερα υπουργός Οικονομικών της χώρας – σε μία συνεντευξή του στο ραδιοφωνικό σταθμό Flash 96 είχε «προβλέψει» ότι η ανάπτυξη στην Ελλάδα θα παρουσιάσει θετικό πρόσημο στα τέλη του χρόνου (εννοούσε το 2010). Φοβάμαι πως θα χρειαστεί να εξηγήσω τι σημαίνει αυτό κι ελπίζω να μην με παρεξηγήσουν οι χρήστες του aixmi.gr ότι δεν τους θεωρώ ευφυείς. Απλώς εγώ το... έχω εσωτερική ανάγκη.
Ο κ. Στουρνάρας, κι ενώ υπενθυμίζω τη χώρα κυβερνούσε το αχτύπητο τρίδυμο Παπανδρέου – Παπακωνσταντίνου – Μπιρμπίλη, εκτίμησε ως. άριστος γνώστης των οικονομικών πραγμάτων πως όλα πάνε καλά και, μάλιστα, θα αρχίσει σύντομα με ιλιγγιώδεις ρυθμούς η ανάπτυξη. Αυτός ο άνθρωπος σήμερα, για τον οποίο εύχομαι τα καλύτερα στην προσωπική και οικογενειακή του ζωή, έχει πάρει στα χέρια του το τιμόνι της οικονομίας της πατρίδας μας η οποία βρίσκεται στο έλεος των δανειστών.
Ο Γιάννης Στουρνάρας, με το βαρύγδουπο βιογραφικό για τις γνώσεις του στην οικονομία, είχε προβλέψει στα σοβαρά ότι η Ελλάδα στα τέλη του 2010 θα είχε θετικό πρόσημο στην ανάπτυξη. Ο κ. Στουρνάρας λοιπόν μαζί με τον Κωστή Χατζηδάκη, τον Νίκο Δένδια, τον Πάνο Παναγιωτόπουλο, τον (και) υπουργό Αθλητισμού Κώστα Αρβανιτόπουλο, τον Ανδρέα Λυκουρέτζο και άλλους πολιτικούς κολοσσούς θα βγάλουν τη χώρα από την κρίση.
Να πάρει η ευχή, δεν έμεινε τίποτα όρθιο σε αυτό τον τόπο. Χάθηκε ο κοινός νους. Χάθηκε μάλλον και η τελευταία ελπίδα. Και όχι ότι θα βγούμε από το ευρώ και τέτοιες μπούρδες. Αλλά κάτι χειρότερο. Θα σερνόμαστε έτσι. Σαν κάτι ζόμπι που βλέπαμε στις ταινίες του ντε Λαουρέντις όταν ήμασταν παιδιά.
Θα μας τρώει κάθε μέρα η αγωνία αν θα έχουμε δουλειά να ζήσουμε τις οικογενειές μας. Θα μας καταπλακώνει το άγχος για το ποιά κτηνωδία θα σκεφτούν πάλι στο υπουργείο Οικονομικών προκειμένου να μαζέψουν φόρους από μισθωτούς και συνταξιούχους. Θα κοιμόμαστε με το ένα μάτι ανοικτό μήπως και μπουκάρει στο σπίτι μας ο ληστής (για να πάρει τι άραγε;). Θα προβληματιζόμαστε αν πρέπει να βγούμε να οδηγήσουμε όταν έχουν κατακλύσει τους ελληνικούς δρόμους τρελοί οι οποίοι είναι κινούμενες λαιμητόμοι, γιατί το μυαλό τους δεν είναι στο τιμόνι αλλά στα χρέη.
Συγνώμη για το απαισιόδοξο κείμενο. Αν και μάλλον ρεαλιστικό είναι. Πάντως, πιστέψτε με, δεν θα το βάλουμε κάτω εγώ και πολλοί άλλοι αγνοί άνθρωποι που γνωρίζω. Θα παλέψουμε μέχρι το τέλος. Είμαι ιδαλγός μιάς άλλης εποχής. Τότε που η μπέσα και το φιλότιμο ήταν οι πυξίδες του Έλληνα. Τότε που δεν μας κυβερνούσαν κάτι τύποι με μπριλ κριμ στα μαλλιά.
Kafeneio
Ήταν άνοιξη του 2010 όταν ο τότε επιστημονικός διευθυντής του ΙΟΒΕ Γιάννης Στουρνάρας – και σήμερα υπουργός Οικονομικών της χώρας – σε μία συνεντευξή του στο ραδιοφωνικό σταθμό Flash 96 είχε «προβλέψει» ότι η ανάπτυξη στην Ελλάδα θα παρουσιάσει θετικό πρόσημο στα τέλη του χρόνου (εννοούσε το 2010). Φοβάμαι πως θα χρειαστεί να εξηγήσω τι σημαίνει αυτό κι ελπίζω να μην με παρεξηγήσουν οι χρήστες του aixmi.gr ότι δεν τους θεωρώ ευφυείς. Απλώς εγώ το... έχω εσωτερική ανάγκη.
Ο κ. Στουρνάρας, κι ενώ υπενθυμίζω τη χώρα κυβερνούσε το αχτύπητο τρίδυμο Παπανδρέου – Παπακωνσταντίνου – Μπιρμπίλη, εκτίμησε ως. άριστος γνώστης των οικονομικών πραγμάτων πως όλα πάνε καλά και, μάλιστα, θα αρχίσει σύντομα με ιλιγγιώδεις ρυθμούς η ανάπτυξη. Αυτός ο άνθρωπος σήμερα, για τον οποίο εύχομαι τα καλύτερα στην προσωπική και οικογενειακή του ζωή, έχει πάρει στα χέρια του το τιμόνι της οικονομίας της πατρίδας μας η οποία βρίσκεται στο έλεος των δανειστών.
Ο Γιάννης Στουρνάρας, με το βαρύγδουπο βιογραφικό για τις γνώσεις του στην οικονομία, είχε προβλέψει στα σοβαρά ότι η Ελλάδα στα τέλη του 2010 θα είχε θετικό πρόσημο στην ανάπτυξη. Ο κ. Στουρνάρας λοιπόν μαζί με τον Κωστή Χατζηδάκη, τον Νίκο Δένδια, τον Πάνο Παναγιωτόπουλο, τον (και) υπουργό Αθλητισμού Κώστα Αρβανιτόπουλο, τον Ανδρέα Λυκουρέτζο και άλλους πολιτικούς κολοσσούς θα βγάλουν τη χώρα από την κρίση.
Να πάρει η ευχή, δεν έμεινε τίποτα όρθιο σε αυτό τον τόπο. Χάθηκε ο κοινός νους. Χάθηκε μάλλον και η τελευταία ελπίδα. Και όχι ότι θα βγούμε από το ευρώ και τέτοιες μπούρδες. Αλλά κάτι χειρότερο. Θα σερνόμαστε έτσι. Σαν κάτι ζόμπι που βλέπαμε στις ταινίες του ντε Λαουρέντις όταν ήμασταν παιδιά.
Θα μας τρώει κάθε μέρα η αγωνία αν θα έχουμε δουλειά να ζήσουμε τις οικογενειές μας. Θα μας καταπλακώνει το άγχος για το ποιά κτηνωδία θα σκεφτούν πάλι στο υπουργείο Οικονομικών προκειμένου να μαζέψουν φόρους από μισθωτούς και συνταξιούχους. Θα κοιμόμαστε με το ένα μάτι ανοικτό μήπως και μπουκάρει στο σπίτι μας ο ληστής (για να πάρει τι άραγε;). Θα προβληματιζόμαστε αν πρέπει να βγούμε να οδηγήσουμε όταν έχουν κατακλύσει τους ελληνικούς δρόμους τρελοί οι οποίοι είναι κινούμενες λαιμητόμοι, γιατί το μυαλό τους δεν είναι στο τιμόνι αλλά στα χρέη.
Συγνώμη για το απαισιόδοξο κείμενο. Αν και μάλλον ρεαλιστικό είναι. Πάντως, πιστέψτε με, δεν θα το βάλουμε κάτω εγώ και πολλοί άλλοι αγνοί άνθρωποι που γνωρίζω. Θα παλέψουμε μέχρι το τέλος. Είμαι ιδαλγός μιάς άλλης εποχής. Τότε που η μπέσα και το φιλότιμο ήταν οι πυξίδες του Έλληνα. Τότε που δεν μας κυβερνούσαν κάτι τύποι με μπριλ κριμ στα μαλλιά.
Kafeneio
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ακούστε τώρα και εσείς,εκεί στην ΝΕΤ,γιατί πάτε γυρεύοντας.
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
