2012-07-27 10:10:18
Φτάνοντας στο λιμάνι των Καταπόλων η εικόνα δεν σε προϊδεάζει ιδιαίτερα γι’ αυτό που θα αντικρίσεις από ψηλά, από την περιοχή του Ποταμού ή τη Λαγκάδα. Μπαίνουμε στο πούλμαν για τον πρώτο προορισμό μας, τον Άγιο Παύλο, όπου και θα μείνουμε για τρία βράδια.
Το newsbeast.gr βρέθηκε στην Αμοργό ανταποκρινόμενο στο κάλεσμα της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου να γνωρίσουμε τις ομορφιές του νησιού. Η διαδρομή προς τα εκεί είναι αρκετά ανηφορική. Μετά από περίπου 15 χλμ. αντικρίζουμε την υπέροχη παραλία και ακριβώς απέναντι τη Νικουριά, ένα νησάκι με δύο αμμώδεις παραλίες που σε προκαλούν για μια βουτιά. Καϊκάκια από τον Αγ. Παύλο αναλαμβάνουν να σας πάνε μέχρι απέναντι.
Μετά από λίγη ξεκούραση και έχοντας δοκιμάσει τις πρώτες παραδοσιακές νοστιμιές όπως το αμοργιανό φάβα (έτσι αποκαλούν την φάβα οι ντόπιοι) και την τοπική τους χωριάτικη με τη χαρακτηριστική ξινομυζήθρα, παίρνουμε το δρόμο για τα υπόλοιπα χωριά της Αιγιάλης. Πρώτη στάση τα Θολάρια. Ένα μικρό χωριό με θέα όλη την περιοχή της Αιγιάλης.
Συνεχίζουμε προς τη Λαγκάδα. Το χωριό αυτό, χτισμένο σε αρκετά μεγάλο υψόμετρο είναι αρκετά γραφικό και έχει περισσότερη ζωή. Προτού μπούμε στα καλντερίμια του χωριού, όπου ανάμεσα στις ασπρισμένες αυλές ξεφυτρώνουν μικρά μπαράκια και παραδοσιακά καφενεδάκια που κερνάνε ψημένη ρακή, σταματάμε να θαυμάσουμε το ηλιοβασίλεμα στην Αγία Τριάδα. Ανεβαίνοντας αρκετά σκαλιά φτάνουμε στο ψηλότερο προσβάσιμο σημείο. Η θέα κόβει την ανάσα. Εκεί χωμένο μέσα στο βράχο είναι το εκκλησάκι της Αγ. Τριάδας. Ίσα-ίσα χωράνε τρία άτομα.
Η ημέρα τελειώνει με πατατάτο (αμοργιανό κατσικάκι με πατάτες) στον Ποταμό. Αν και δεν έχει πολλά φώτα μπορώ να δούμε χαμηλά τον κόλπο της Αγιάλης, το ένα από τα δύο φυσικά λιμάνια του νησιού.
Η δεύτερη μέρα ξεκινάει με μια βόλτα στον οικισμό της Αγίας Παρασκευής. Στις 25 και 26 Ιουλίου διοργανώνεται ένα μεγάλο πανηγύρι με φαγοπότι και παραδοσιακή μουσική. Εκεί μας ξεναγεί ο κ. Βαγγέλης, ο αρχιμάγειρας του πανηγυριού, στα άδυτα της αμοργιανής κουζίνας.
Συνεχίζουμε τη βόλτα μας στην περιοχή της αρχαίας Αρκεσίνης, για να δούμε τον αρχαίο πύργο της Αγ. Τριάδας. Τα απομεινάρια του χρονολογούνται γύρω στο 350 π.Χ. Έπειτα κατηφορίζουμε για τη μονή του Αγίου Γεωργίου του Βαλσαμίτη. Για τους ντόπιους είναι πολύ σημαντικός αυτός ο τόπος. Στην αρχαιότητα θεωρείται ότι λειτουργούσε υδρομαντείο ενώ και στη νεότερη ιστορία του νησιού οι κάτοικοι πίστευαν ότι μπορούν να προγνωρίζουν το μέλλον διαβάζοντας σημάδια από το νερό που αναβλύζει ακόμα μέσα στη μονή, το αγίασμα όπως το λένε.
Φεύγουμε ευθύς για τον Ασφοντιλίτη, ένα εγκαταλελειμμένο εδώ και περίπου 50 χρόνια χωριό, στο οποίο πια μένει μόνο ένας βοσκός. Ο οικισμός αυτός χρονολογείται στη μεταμινωική εποχή και βασικό χαρακτηριστικό του είναι τα πέτρινα κτίσματα αλλά και οι τοιχογραφίες, που η τοπική παράδοση θέλει να φιλοτέχνησε ένα παιδί με κινητική αναπηρία πριν από πολλά χρόνια.
Συνεχίζουμε την περιήγησή μας στο νησί πηγαίνοντας στο χαρακτηριστικότερο ίσως μέρος, που δεν είναι άλλο από την μονή της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας. Εκεί αντικρίζουμε το απέραντο γαλάζιο, όπως το περιέγραψε στην ομώνυμη ταινία ο Λικ Μπεσόν, κάνοντας διάσημη την Αμοργό στα πέρατα του κόσμου. Η θέα όσο ανεβαίνεις το βράχο για το μοναστήρι είναι μαγική. Σήμερα ζουν εκεί τρεις μοναχοί που τους επισκέπτονται καθημερινά, τους μήνες του καλοκαιριού, εκατοντάδες τουρίστες Έλληνες και ξένοι.
Μετά από αυτή τη μακρινή διαδρομή χρειαζόμαστε λίγη ξεκούραση αλλά και διασκέδαση. Ο δρόμος μας βγάζει στη Χώρα, μια αμφιθεατρική πόλη με γραφικά σοκάκια και αρκετές επιλογές για φαγητό και ποτό.
Τελευταίος προορισμός τα Κατάπολα. Γύρω από το λιμάνι απλώνονται όμορφα μαγαζιά για φαγητό και καφέ. Παίρνουμε το πλοίο του γυρισμού και αφήνουμε πίσω μας το απέραντο γαλάζιο.
Αυτή την περίοδο στο νησί καταφθάνουν περισσότεροι επισκέπτες, οπότε και για όσους ψάχνουν κάτι παραπάνω από ήρεμες διακοπές είναι ιδανικά για βραδινές βόλτες στη Χώρα αλλά και στον Όρμο της Αιγιάλης. Τα ποτά κοστίζουν γύρω στα 5-6 ευρώ ενώ για το φαγητό οι τιμές κυμαίνονται γύρω στα 15 ευρώ το άτομο.
Το νησί μπορεί να φιλοξενήσει περίπου 7.000 επισκέπτες και οι τιμές για τα δίκλινα δωμάτια τον Αύγουστο κυμαίνονται από 40-70 ευρώ. Στο νησί λειτουργούν επίσης δύο ιδιωτικά κάμπινγκ.
Καλό θα ήταν να έχετε όχημα, καθώς οι αποστάσεις δεν είναι και τόσο μικρές για να φτάσετε από το ένα μέρος στο άλλο αλλά και για να επισκεφθείτε τις παραλίες. Μούρος, Αγία Άννα, Άγιος Παύλος και Νικουριά είναι από τις ομορφότερες του νησιού.
Τον Αύγουστο τα δρομολόγια των ΚΤΕΛ είναι πιο τακτικά, με το τελευταίο να αναχωρεί από τη Χώρα στις 12 το βράδυ ενώ στη διάθεσή σας θα βρείτε και ταξί, που δουλεύουν όλη τη νύχτα. Όσο για το πώς θα φτάσετε εκεί, το νησί τους καλοκαιρινούς μήνες έχει καθημερινή σύνδεση με το λιμάνι του Πειραιά ενώ εξυπηρετείται καθημερινά και από το θρυλικό πλέον Σκοπελίτη που συνδέει τα νησιά των μικρών Κυκλάδων.
Aniwthoi
Το newsbeast.gr βρέθηκε στην Αμοργό ανταποκρινόμενο στο κάλεσμα της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου να γνωρίσουμε τις ομορφιές του νησιού. Η διαδρομή προς τα εκεί είναι αρκετά ανηφορική. Μετά από περίπου 15 χλμ. αντικρίζουμε την υπέροχη παραλία και ακριβώς απέναντι τη Νικουριά, ένα νησάκι με δύο αμμώδεις παραλίες που σε προκαλούν για μια βουτιά. Καϊκάκια από τον Αγ. Παύλο αναλαμβάνουν να σας πάνε μέχρι απέναντι.
Μετά από λίγη ξεκούραση και έχοντας δοκιμάσει τις πρώτες παραδοσιακές νοστιμιές όπως το αμοργιανό φάβα (έτσι αποκαλούν την φάβα οι ντόπιοι) και την τοπική τους χωριάτικη με τη χαρακτηριστική ξινομυζήθρα, παίρνουμε το δρόμο για τα υπόλοιπα χωριά της Αιγιάλης. Πρώτη στάση τα Θολάρια. Ένα μικρό χωριό με θέα όλη την περιοχή της Αιγιάλης.
Συνεχίζουμε προς τη Λαγκάδα. Το χωριό αυτό, χτισμένο σε αρκετά μεγάλο υψόμετρο είναι αρκετά γραφικό και έχει περισσότερη ζωή. Προτού μπούμε στα καλντερίμια του χωριού, όπου ανάμεσα στις ασπρισμένες αυλές ξεφυτρώνουν μικρά μπαράκια και παραδοσιακά καφενεδάκια που κερνάνε ψημένη ρακή, σταματάμε να θαυμάσουμε το ηλιοβασίλεμα στην Αγία Τριάδα. Ανεβαίνοντας αρκετά σκαλιά φτάνουμε στο ψηλότερο προσβάσιμο σημείο. Η θέα κόβει την ανάσα. Εκεί χωμένο μέσα στο βράχο είναι το εκκλησάκι της Αγ. Τριάδας. Ίσα-ίσα χωράνε τρία άτομα.
Η ημέρα τελειώνει με πατατάτο (αμοργιανό κατσικάκι με πατάτες) στον Ποταμό. Αν και δεν έχει πολλά φώτα μπορώ να δούμε χαμηλά τον κόλπο της Αγιάλης, το ένα από τα δύο φυσικά λιμάνια του νησιού.
Η δεύτερη μέρα ξεκινάει με μια βόλτα στον οικισμό της Αγίας Παρασκευής. Στις 25 και 26 Ιουλίου διοργανώνεται ένα μεγάλο πανηγύρι με φαγοπότι και παραδοσιακή μουσική. Εκεί μας ξεναγεί ο κ. Βαγγέλης, ο αρχιμάγειρας του πανηγυριού, στα άδυτα της αμοργιανής κουζίνας.
Συνεχίζουμε τη βόλτα μας στην περιοχή της αρχαίας Αρκεσίνης, για να δούμε τον αρχαίο πύργο της Αγ. Τριάδας. Τα απομεινάρια του χρονολογούνται γύρω στο 350 π.Χ. Έπειτα κατηφορίζουμε για τη μονή του Αγίου Γεωργίου του Βαλσαμίτη. Για τους ντόπιους είναι πολύ σημαντικός αυτός ο τόπος. Στην αρχαιότητα θεωρείται ότι λειτουργούσε υδρομαντείο ενώ και στη νεότερη ιστορία του νησιού οι κάτοικοι πίστευαν ότι μπορούν να προγνωρίζουν το μέλλον διαβάζοντας σημάδια από το νερό που αναβλύζει ακόμα μέσα στη μονή, το αγίασμα όπως το λένε.
Φεύγουμε ευθύς για τον Ασφοντιλίτη, ένα εγκαταλελειμμένο εδώ και περίπου 50 χρόνια χωριό, στο οποίο πια μένει μόνο ένας βοσκός. Ο οικισμός αυτός χρονολογείται στη μεταμινωική εποχή και βασικό χαρακτηριστικό του είναι τα πέτρινα κτίσματα αλλά και οι τοιχογραφίες, που η τοπική παράδοση θέλει να φιλοτέχνησε ένα παιδί με κινητική αναπηρία πριν από πολλά χρόνια.
Συνεχίζουμε την περιήγησή μας στο νησί πηγαίνοντας στο χαρακτηριστικότερο ίσως μέρος, που δεν είναι άλλο από την μονή της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας. Εκεί αντικρίζουμε το απέραντο γαλάζιο, όπως το περιέγραψε στην ομώνυμη ταινία ο Λικ Μπεσόν, κάνοντας διάσημη την Αμοργό στα πέρατα του κόσμου. Η θέα όσο ανεβαίνεις το βράχο για το μοναστήρι είναι μαγική. Σήμερα ζουν εκεί τρεις μοναχοί που τους επισκέπτονται καθημερινά, τους μήνες του καλοκαιριού, εκατοντάδες τουρίστες Έλληνες και ξένοι.
Μετά από αυτή τη μακρινή διαδρομή χρειαζόμαστε λίγη ξεκούραση αλλά και διασκέδαση. Ο δρόμος μας βγάζει στη Χώρα, μια αμφιθεατρική πόλη με γραφικά σοκάκια και αρκετές επιλογές για φαγητό και ποτό.
Τελευταίος προορισμός τα Κατάπολα. Γύρω από το λιμάνι απλώνονται όμορφα μαγαζιά για φαγητό και καφέ. Παίρνουμε το πλοίο του γυρισμού και αφήνουμε πίσω μας το απέραντο γαλάζιο.
Αυτή την περίοδο στο νησί καταφθάνουν περισσότεροι επισκέπτες, οπότε και για όσους ψάχνουν κάτι παραπάνω από ήρεμες διακοπές είναι ιδανικά για βραδινές βόλτες στη Χώρα αλλά και στον Όρμο της Αιγιάλης. Τα ποτά κοστίζουν γύρω στα 5-6 ευρώ ενώ για το φαγητό οι τιμές κυμαίνονται γύρω στα 15 ευρώ το άτομο.
Το νησί μπορεί να φιλοξενήσει περίπου 7.000 επισκέπτες και οι τιμές για τα δίκλινα δωμάτια τον Αύγουστο κυμαίνονται από 40-70 ευρώ. Στο νησί λειτουργούν επίσης δύο ιδιωτικά κάμπινγκ.
Καλό θα ήταν να έχετε όχημα, καθώς οι αποστάσεις δεν είναι και τόσο μικρές για να φτάσετε από το ένα μέρος στο άλλο αλλά και για να επισκεφθείτε τις παραλίες. Μούρος, Αγία Άννα, Άγιος Παύλος και Νικουριά είναι από τις ομορφότερες του νησιού.
Τον Αύγουστο τα δρομολόγια των ΚΤΕΛ είναι πιο τακτικά, με το τελευταίο να αναχωρεί από τη Χώρα στις 12 το βράδυ ενώ στη διάθεσή σας θα βρείτε και ταξί, που δουλεύουν όλη τη νύχτα. Όσο για το πώς θα φτάσετε εκεί, το νησί τους καλοκαιρινούς μήνες έχει καθημερινή σύνδεση με το λιμάνι του Πειραιά ενώ εξυπηρετείται καθημερινά και από το θρυλικό πλέον Σκοπελίτη που συνδέει τα νησιά των μικρών Κυκλάδων.
Aniwthoi
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΕΛΠΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΣΟΥΜΠΙΝΙΟ ΣΤΟΝ ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟ...
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΦΩΤΟ: Ένα πορτραίτο, χίλια πρόσωπα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
