2012-08-05 12:51:13
του Γιώργου Παπαϊωάννου
Τον Μάιο του 2009 ο πρώην πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος, τότε αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, μιλώντας σε εκδήλωση της Τράπεζας της Ελλάδος με θέμα «Το κόστος της κρίσης. Σχεδιάζοντας στρατηγική εξόδου» εξέφρασε την έντονη ανησυχία του για τις μελλοντικές επιπτώσεις που θα είχε η προσπάθεια αντιμετώπισης της κρίσης του 2008. Οπως είπε, τα δημόσια χρήματα που δαπανήθηκαν με τη μορφή κρατικών πακέτων στήριξης για να αποφευχθεί η ύφεση στην ουσία εξανέμισαν τις προσπάθειες μιας δεκαετίας των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων για δημοσιονομικό νοικοκύρεμα.
Πράγματι, το δημοσιονομικό έλλειμμα για το σύνολο της ευρωζώνης από 1,9% του ΑΕΠ το 2008 διαμορφώθηκε στο 5,3% του ΑΕΠ το 2009 και στο 6,4% του ΑΕΠ το 2010, για να υποχωρήσει στο 4,3% το 2011 ύστερα από τα σκληρά μέτρα λιτότητας που εφαρμόστηκαν. Το δε χρέος αυξήθηκε από 69% του ΑΕΠ το 2008 σε 78% του ΑΕΠ το 2009 και σε 81% το 2010 για να διαμορφωθεί περί το 85% το 2011, εξαιτίας της ύφεσης. Ακόμα χειρότερη είναι η κατάσταση στις ΗΠΑ.
Σήμερα, περισσότερο από τρία χρόνια μετά, η Ευρώπη και οι ΗΠΑ ακόμη δεν έχουν καταφέρει να βάλουν τάξη στα δημόσια οικονομικά τους. Την ίδια στιγμή όμως οι οικονομίες, παρά την κρατική στήριξη, δεν κατάφεραν να πάρουν μπροστά και οι ανησυχίες για νέα βουτιά στην ύφεση παραμένουν.
Ωστόσο αυτή τη φορά η συνταγή του 2008 δεν προβάλλει ως λύση. Η τόνωση της οικονομίας με κρατικά χρήματα δεν αποτελεί επιλογή. Οι σημερινές πιέσεις στην παγκόσμια οικονομία δεν δημιουργούνται από την έλλειψη ρευστότητας όπως ήταν το 2008. Σήμερα επιχειρήσεις και επενδυτές κάθονται πάνω σε αποθέματα ρευστού και διστάζουν να επενδύσουν. Το πρόβλημα είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης στην ικανότητα των κυβερνήσεων σε Ευρώπη και Αμερική να βάλουν σε τάξη τα δημόσια οικονομικά τους και να επανεκκινήσουν την αναπτυξιακή διαδικασία.
Και οι επενδυτές θα συνεχίσουν να κάθονται πάνω στα μετρητά τους και θα αποφεύγουν να τοποθετηθούν όσο οι κυβερνήσεις καθυστερούν να πάρουν γενναίες αποφάσεις και μέτρα που θα οδηγήσουν σε αναπτυξιακούς ρυθμούς. Οι τιμές των εταιρειών και των αξιών παγκοσμίως θα συνεχίσουν να κατρακυλούν ώσπου να φθάσουν σε ένα σημείο που θα γίνουν τόσο φθηνές που θα μπορέσουν να τις αποκτήσουν αντί πινακίου φακής.
πηγη:tovima
Τον Μάιο του 2009 ο πρώην πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος, τότε αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, μιλώντας σε εκδήλωση της Τράπεζας της Ελλάδος με θέμα «Το κόστος της κρίσης. Σχεδιάζοντας στρατηγική εξόδου» εξέφρασε την έντονη ανησυχία του για τις μελλοντικές επιπτώσεις που θα είχε η προσπάθεια αντιμετώπισης της κρίσης του 2008. Οπως είπε, τα δημόσια χρήματα που δαπανήθηκαν με τη μορφή κρατικών πακέτων στήριξης για να αποφευχθεί η ύφεση στην ουσία εξανέμισαν τις προσπάθειες μιας δεκαετίας των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων για δημοσιονομικό νοικοκύρεμα.
Πράγματι, το δημοσιονομικό έλλειμμα για το σύνολο της ευρωζώνης από 1,9% του ΑΕΠ το 2008 διαμορφώθηκε στο 5,3% του ΑΕΠ το 2009 και στο 6,4% του ΑΕΠ το 2010, για να υποχωρήσει στο 4,3% το 2011 ύστερα από τα σκληρά μέτρα λιτότητας που εφαρμόστηκαν. Το δε χρέος αυξήθηκε από 69% του ΑΕΠ το 2008 σε 78% του ΑΕΠ το 2009 και σε 81% το 2010 για να διαμορφωθεί περί το 85% το 2011, εξαιτίας της ύφεσης. Ακόμα χειρότερη είναι η κατάσταση στις ΗΠΑ.
Σήμερα, περισσότερο από τρία χρόνια μετά, η Ευρώπη και οι ΗΠΑ ακόμη δεν έχουν καταφέρει να βάλουν τάξη στα δημόσια οικονομικά τους. Την ίδια στιγμή όμως οι οικονομίες, παρά την κρατική στήριξη, δεν κατάφεραν να πάρουν μπροστά και οι ανησυχίες για νέα βουτιά στην ύφεση παραμένουν.
Ωστόσο αυτή τη φορά η συνταγή του 2008 δεν προβάλλει ως λύση. Η τόνωση της οικονομίας με κρατικά χρήματα δεν αποτελεί επιλογή. Οι σημερινές πιέσεις στην παγκόσμια οικονομία δεν δημιουργούνται από την έλλειψη ρευστότητας όπως ήταν το 2008. Σήμερα επιχειρήσεις και επενδυτές κάθονται πάνω σε αποθέματα ρευστού και διστάζουν να επενδύσουν. Το πρόβλημα είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης στην ικανότητα των κυβερνήσεων σε Ευρώπη και Αμερική να βάλουν σε τάξη τα δημόσια οικονομικά τους και να επανεκκινήσουν την αναπτυξιακή διαδικασία.
Και οι επενδυτές θα συνεχίσουν να κάθονται πάνω στα μετρητά τους και θα αποφεύγουν να τοποθετηθούν όσο οι κυβερνήσεις καθυστερούν να πάρουν γενναίες αποφάσεις και μέτρα που θα οδηγήσουν σε αναπτυξιακούς ρυθμούς. Οι τιμές των εταιρειών και των αξιών παγκοσμίως θα συνεχίσουν να κατρακυλούν ώσπου να φθάσουν σε ένα σημείο που θα γίνουν τόσο φθηνές που θα μπορέσουν να τις αποκτήσουν αντί πινακίου φακής.
πηγη:tovima
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μια Ελληνίδα "πειραματόζωο" του Associated Press
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
