2012-08-11 11:09:58
Του Γιάννη Σπ. Παργινού
Ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, αδιαμφισβήτητα έχει διανύσει μια πολυτάραχη και πολυκύμαντη πολιτική διαδρομή με περιόδους πολιτικής εξύψωσης και δόξας ή και πλήρους πολιτικής μοναξιάς έως κι απομόνωσης.
Από την ανάδειξή του στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας μέχρι και την ανάληψη των πρωθυπουργικών του καθηκόντων δύο ήταν οι σταθμοί που, όπως όλα δείχνουν, θα σημαδέψουν και την απ εδώ και πέρα ηγετική του πορεία.
Ο πρώτος σταθμός ήταν, μετά από όντως αφόρητες πιέσεις που ασκήθηκαν, η απόφαση να στηρίξει και να συμμετάσχει στην κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου με όλα τα συνεπαγόμενα. Ήταν η μεγάλη πολιτική στροφή υπέρ του μνημονίου που μέχρι τότε καταδίκαζε. Πολλοί υποστηρίζουν πως τότε χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία να γίνει ο Αντώνης Σαμαράς ηγέτης πανευρωπαϊκού βεληνεκούς.
Δεύτερος, κι εξίσου σημαντικός, ήταν, - πρωθυπουργός πια - , όταν απαρνήθηκε την προτροπή δύο στενών του φίλων και συμβούλων, - του Χρύσανθου Λαζαρίδη και του Γιάννη Μουρμούρα -, για άμεση επαναδιαπραγμάτευση και σκληρή πολιτική έναντι της τρόικας
. Υπέκυψε σε δεύτερες πιέσεις κι ακολούθησε τη συνταγή που υπέδειξαν οι νυν υπουργοί Γιάννης Στουρνάρας και Κώστας Χατζηδάκης για την, πριν απ όλα κι ανεξάρτητα από το όποιο κόστος, λήψη επώδυνων μέτρων με στόχο να πειστούν σε πρώτη φάση οι εταίροι για τις καλές μας προθέσεις και στη συνέχεια να ζητηθεί η επαναδιαπραγμάτευση. Επί του προκειμένου, υποστηρίζεται πως τα κείμενα που προεκλογικά υπέγραψαν, Αντώνης Σαμαράς και Βαγγέλης Βενιζέλος, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο.
Έκτοτε, ο πρωθυπουργός κι η κυβέρνησή του μπήκαν σε έναν δρόμο που δεν έχει γυρισμό. Ή όλοι μαζί θα κερδίσουν ή όλοι μαζί θα χάσουν. Και πλάι σ αυτούς, φυσικά, κι ο λαός. Όμως, στην πορεία χάραξης κι εφαρμογής της εν λόγω πολιτικής, ο πρωθυπουργός απέμεινε κυριολεκτικά μόνος. Άντε, το πολύ με δύο ή τρεις υπουργούς…!!!
Οι κυβερνητικοί εταίροι περί άλλα τυρβάζουν, όχι λίγα μέλη του υπουργικού συμβουλίου δείχνουν να δυσανασχετούν από τα δρομολογούμενα μέτρα ενώ κορυφαίοι γαλάζιοι κοινοβουλευτικοί ετοιμάζονται να ζητήσουν εξηγήσεις αμέσως μετά το Δεκαπενταύγουστο.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, άγεται και φέρεται από την εκρηκτική κατάσταση στο κόμμα του που φουντώνει ακόμα πιο επικίνδυνα τον κυκλοθυμικό και λουδοβίκεια εγωκεντρικό του χαρακτήρα.
Ο Φώτης Κουβέλης, ξοδεύει και τα τελευταία αποθέματα άριστου δικανικού λόγου, καλών προθέσεων, κοινωνικής ευγένειας και πολιτικής αντοχής. Τα ρήγματα στο νεότευκτο κόμμα του είναι τόσο πολλά και βαθειά, έτοιμα να κατακρημνίσουν ολόκληρη την φιλότιμη προσπάθεια για μια όντως ακηδεμόνευτη και χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις κυβερνώσα αριστερά.
Πλάι σ όλα τούτα βρίσκεται μια συνεχώς καραδοκούσα λαϊκή δεξιά. Ως η όντως μεγαλύτερη τάση μέσα στην γαλάζια παράταξη στέκεται…, με εφ όπλου λόγχη για να συναγωνιστεί κι ανταγωνιστεί με την όποια ομάδα διαφοροποίησης ήθελε, ανά πάσα στιγμή, προκύψει από ΠΑΣΟΚ ή ΔΗΜΑΡ έναντι της ακολουθούμενης κυβερνητικής πολιτικής.
Οι ως άνω εκτεθείσες λεπτές ισορροπίες, σε συνδυασμό και με τα όντως επώδυνα και σκληρά μέτρα που δρομολογούνται, αναδεικνύουν το λίαν εύθραυστο κι άκρως ετοιμόρροπο του παρόντος κυβερνητικού σχήματος. Τούτων όλων δοθέντων, θα ήταν άδικο, ανιστόρητο και τεράστιο πολιτικό λάθος να χρεωθεί, το όποιο κόστος ήθελε προκύψει, - που αναμφίβολα και πολύ σύντομα θα προκύψει - , μόνος του ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς.
Η πολιτική μοναξιά του πρωθυπουργού είναι ορατή από μακριά και δια γυμνού οφθαλμού. Την φιλοπατρία του, όμως, ουδείς δύναται να θέσει εν αμφιβόλω…!!
Ωστόσο, στην πολιτική όλα κρίνονται από τα αποτελέσματα...!!!
communenews
Ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, αδιαμφισβήτητα έχει διανύσει μια πολυτάραχη και πολυκύμαντη πολιτική διαδρομή με περιόδους πολιτικής εξύψωσης και δόξας ή και πλήρους πολιτικής μοναξιάς έως κι απομόνωσης.
Από την ανάδειξή του στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας μέχρι και την ανάληψη των πρωθυπουργικών του καθηκόντων δύο ήταν οι σταθμοί που, όπως όλα δείχνουν, θα σημαδέψουν και την απ εδώ και πέρα ηγετική του πορεία.
Ο πρώτος σταθμός ήταν, μετά από όντως αφόρητες πιέσεις που ασκήθηκαν, η απόφαση να στηρίξει και να συμμετάσχει στην κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου με όλα τα συνεπαγόμενα. Ήταν η μεγάλη πολιτική στροφή υπέρ του μνημονίου που μέχρι τότε καταδίκαζε. Πολλοί υποστηρίζουν πως τότε χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία να γίνει ο Αντώνης Σαμαράς ηγέτης πανευρωπαϊκού βεληνεκούς.
Δεύτερος, κι εξίσου σημαντικός, ήταν, - πρωθυπουργός πια - , όταν απαρνήθηκε την προτροπή δύο στενών του φίλων και συμβούλων, - του Χρύσανθου Λαζαρίδη και του Γιάννη Μουρμούρα -, για άμεση επαναδιαπραγμάτευση και σκληρή πολιτική έναντι της τρόικας
Έκτοτε, ο πρωθυπουργός κι η κυβέρνησή του μπήκαν σε έναν δρόμο που δεν έχει γυρισμό. Ή όλοι μαζί θα κερδίσουν ή όλοι μαζί θα χάσουν. Και πλάι σ αυτούς, φυσικά, κι ο λαός. Όμως, στην πορεία χάραξης κι εφαρμογής της εν λόγω πολιτικής, ο πρωθυπουργός απέμεινε κυριολεκτικά μόνος. Άντε, το πολύ με δύο ή τρεις υπουργούς…!!!
Οι κυβερνητικοί εταίροι περί άλλα τυρβάζουν, όχι λίγα μέλη του υπουργικού συμβουλίου δείχνουν να δυσανασχετούν από τα δρομολογούμενα μέτρα ενώ κορυφαίοι γαλάζιοι κοινοβουλευτικοί ετοιμάζονται να ζητήσουν εξηγήσεις αμέσως μετά το Δεκαπενταύγουστο.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, άγεται και φέρεται από την εκρηκτική κατάσταση στο κόμμα του που φουντώνει ακόμα πιο επικίνδυνα τον κυκλοθυμικό και λουδοβίκεια εγωκεντρικό του χαρακτήρα.
Ο Φώτης Κουβέλης, ξοδεύει και τα τελευταία αποθέματα άριστου δικανικού λόγου, καλών προθέσεων, κοινωνικής ευγένειας και πολιτικής αντοχής. Τα ρήγματα στο νεότευκτο κόμμα του είναι τόσο πολλά και βαθειά, έτοιμα να κατακρημνίσουν ολόκληρη την φιλότιμη προσπάθεια για μια όντως ακηδεμόνευτη και χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις κυβερνώσα αριστερά.
Πλάι σ όλα τούτα βρίσκεται μια συνεχώς καραδοκούσα λαϊκή δεξιά. Ως η όντως μεγαλύτερη τάση μέσα στην γαλάζια παράταξη στέκεται…, με εφ όπλου λόγχη για να συναγωνιστεί κι ανταγωνιστεί με την όποια ομάδα διαφοροποίησης ήθελε, ανά πάσα στιγμή, προκύψει από ΠΑΣΟΚ ή ΔΗΜΑΡ έναντι της ακολουθούμενης κυβερνητικής πολιτικής.
Οι ως άνω εκτεθείσες λεπτές ισορροπίες, σε συνδυασμό και με τα όντως επώδυνα και σκληρά μέτρα που δρομολογούνται, αναδεικνύουν το λίαν εύθραυστο κι άκρως ετοιμόρροπο του παρόντος κυβερνητικού σχήματος. Τούτων όλων δοθέντων, θα ήταν άδικο, ανιστόρητο και τεράστιο πολιτικό λάθος να χρεωθεί, το όποιο κόστος ήθελε προκύψει, - που αναμφίβολα και πολύ σύντομα θα προκύψει - , μόνος του ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς.
Η πολιτική μοναξιά του πρωθυπουργού είναι ορατή από μακριά και δια γυμνού οφθαλμού. Την φιλοπατρία του, όμως, ουδείς δύναται να θέσει εν αμφιβόλω…!!
Ωστόσο, στην πολιτική όλα κρίνονται από τα αποτελέσματα...!!!
communenews
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Είμαι έτοιμος να απασφαλίσω και πάλι»...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
