2012-08-15 09:48:07
Για το ξέσπασμά του λίγο μετά την ολοκλήρωση της κούρσας των 10 χλμ. ανοικτής θάλασσας και την τέταρτη θέση που έφερε στην Ελλάδα μίλησε ο Σπύρος Γιαννιώτης στη "SportDay".
«Στα τελευταία 1.000 μέτρα σκεφτόμουν πως θέλω το μετάλλιο για όλους τους Ελληνες», τόνισε ο Παγκόσμιος πρωταθλητής.
«Ακόμα το Ρίο δεν είναι κάτι που σκέφτομαι. Θέλω να συνεχίσω να αγωνίζομαι, ίσως όχι σε τόσο έντονο ρυθμό», πρόσθεσε.
Αποσπάσματα όσων δήλωσε ο Σπύρος Γιαννιώτης:
Το μετάλλιο δεν το κέρδισες, κέρδισες όμως τον κόσμο «Αυτό αξίζει κάθε μετάλλιο. Το περίεργο είναι πως ευχαριστήθηκα την κούρσα μου, αλλά δεν είχα το αποτέλεσμα που ήθελα. Ολοι κατάλαβαν πως έδωσα τον καλύτερο εαυτό μου. Αναγνωρίζεται η προσπάθειά μου. Ονειρό μου ήταν ένα μετάλλιο, αλλά έτσι είναι ο αθλητισμός. Αυτό που λέω είναι πως ο αθλητής δεν φαίνεται στην επιτυχία, αλλά στην αποτυχία. Παρά την ψυχολογική κούραση συνεχίζω».
Είναι πρωτόγνωρο πάντως για έναν κολυμβητή να υπάρχουν τέτοιες αντιδράσεις...
«Είναι φοβερό όλη η Ελλάδα να είναι μαζί σου. Στα τελευταία 1.000 μέτρα σκεφτόμουν πως θέλω το μετάλλιο για όλους τους Ελληνες. Για τους δικούς μου, αλλά και γι' αυτούς που δεν με ξέρουν. Ενιωσα πως τους απογοήτευσα. Κολυμπούσαν μαζί μου και εγώ για όλους τους Ελληνες».
Μετανιώνεις για το ξέσπασμά σου σε κλάματα μετά την κούρσα;
«Οταν βγήκα από το νερό, ένιωσα άδειος. Είναι η στιγμή που ολόκληρη η κούρσα πέρασε από το μυαλό μου. Ενιωθα το βάρος του κόσμου. Γι' αυτό ζήτησα συγγνώμη. Ο κόσμος από εμένα ήθελε να πάρει χαρά, περίμενε ένα μετάλλιο. Εκεί έσπασα. Δεν έχω νιώσει ποτέ έτσι, στο λέω ειλικρινά. Αλλά όχι, δεν μετανιώνω για το κλάμα. Αυτό μου βγήκε αυτή την ώρα και έτσι αντέδρασα. Το αγαπάω αυτό το άθλημα. Ενιωσα ότι εκπροσωπώ μια χώρα, ένα έθνος, κάτι που είναι τεράστιο».
Ηταν πάντως, επιβράβευση ότι ήσουν σημαιοφόρος στην Τελετή Λήξης.
«Είναι μεγάλη τιμή να σηκώνεις αυτή τη σημαία. Ενιωθα πως ζύγιζε... 500 κιλά και ήταν σαν να σήκωνα 10.000.000 Ελληνες. Οταν φοράς το εθνόσημο και κολυμπάς είναι τρομερό. Μαζί με την λαμπαδηδρομία ήταν από τις καλύτερες στιγμές».
Τους Ολυμπιακούς του 2016 τους έχεις στο μυαλό σου ή είναι ακόμα πολύ νωρίς για να μιλάμε για κάτι τέτοιο;
«Ακόμα το Ρίο δεν είναι κάτι που σκέφτομαι. Θέλω να συνεχίσω να αγωνίζομαι, ίσως όχι σε τόσο έντονο ρυθμό. Θέλω να εκπροσωπήσω τη χώρα μου σε όλους τους αγώνες, αλλά θα πάω βήμα βήμα και θα δω. Αυτό που μου αρέσει είναι πως το άθλημά μου το είδε ο κόσμος. Είναι για μένα ηθική ικανοποίηση που κατάλαβαν όλοι την προσπάθειά μου. Ο αθλητισμός με έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο».
olympiacos-blog
«Στα τελευταία 1.000 μέτρα σκεφτόμουν πως θέλω το μετάλλιο για όλους τους Ελληνες», τόνισε ο Παγκόσμιος πρωταθλητής.
«Ακόμα το Ρίο δεν είναι κάτι που σκέφτομαι. Θέλω να συνεχίσω να αγωνίζομαι, ίσως όχι σε τόσο έντονο ρυθμό», πρόσθεσε.
Αποσπάσματα όσων δήλωσε ο Σπύρος Γιαννιώτης:
Το μετάλλιο δεν το κέρδισες, κέρδισες όμως τον κόσμο «Αυτό αξίζει κάθε μετάλλιο. Το περίεργο είναι πως ευχαριστήθηκα την κούρσα μου, αλλά δεν είχα το αποτέλεσμα που ήθελα. Ολοι κατάλαβαν πως έδωσα τον καλύτερο εαυτό μου. Αναγνωρίζεται η προσπάθειά μου. Ονειρό μου ήταν ένα μετάλλιο, αλλά έτσι είναι ο αθλητισμός. Αυτό που λέω είναι πως ο αθλητής δεν φαίνεται στην επιτυχία, αλλά στην αποτυχία. Παρά την ψυχολογική κούραση συνεχίζω».
Είναι πρωτόγνωρο πάντως για έναν κολυμβητή να υπάρχουν τέτοιες αντιδράσεις...
«Είναι φοβερό όλη η Ελλάδα να είναι μαζί σου. Στα τελευταία 1.000 μέτρα σκεφτόμουν πως θέλω το μετάλλιο για όλους τους Ελληνες. Για τους δικούς μου, αλλά και γι' αυτούς που δεν με ξέρουν. Ενιωσα πως τους απογοήτευσα. Κολυμπούσαν μαζί μου και εγώ για όλους τους Ελληνες».
Μετανιώνεις για το ξέσπασμά σου σε κλάματα μετά την κούρσα;
«Οταν βγήκα από το νερό, ένιωσα άδειος. Είναι η στιγμή που ολόκληρη η κούρσα πέρασε από το μυαλό μου. Ενιωθα το βάρος του κόσμου. Γι' αυτό ζήτησα συγγνώμη. Ο κόσμος από εμένα ήθελε να πάρει χαρά, περίμενε ένα μετάλλιο. Εκεί έσπασα. Δεν έχω νιώσει ποτέ έτσι, στο λέω ειλικρινά. Αλλά όχι, δεν μετανιώνω για το κλάμα. Αυτό μου βγήκε αυτή την ώρα και έτσι αντέδρασα. Το αγαπάω αυτό το άθλημα. Ενιωσα ότι εκπροσωπώ μια χώρα, ένα έθνος, κάτι που είναι τεράστιο».
Ηταν πάντως, επιβράβευση ότι ήσουν σημαιοφόρος στην Τελετή Λήξης.
«Είναι μεγάλη τιμή να σηκώνεις αυτή τη σημαία. Ενιωθα πως ζύγιζε... 500 κιλά και ήταν σαν να σήκωνα 10.000.000 Ελληνες. Οταν φοράς το εθνόσημο και κολυμπάς είναι τρομερό. Μαζί με την λαμπαδηδρομία ήταν από τις καλύτερες στιγμές».
Τους Ολυμπιακούς του 2016 τους έχεις στο μυαλό σου ή είναι ακόμα πολύ νωρίς για να μιλάμε για κάτι τέτοιο;
«Ακόμα το Ρίο δεν είναι κάτι που σκέφτομαι. Θέλω να συνεχίσω να αγωνίζομαι, ίσως όχι σε τόσο έντονο ρυθμό. Θέλω να εκπροσωπήσω τη χώρα μου σε όλους τους αγώνες, αλλά θα πάω βήμα βήμα και θα δω. Αυτό που μου αρέσει είναι πως το άθλημά μου το είδε ο κόσμος. Είναι για μένα ηθική ικανοποίηση που κατάλαβαν όλοι την προσπάθειά μου. Ο αθλητισμός με έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο».
olympiacos-blog
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η Τουρκία στον ένατο (κουρδικό) κύκλο της κολάσεως
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σήμερα ψήνουν το σουβλάκι των… 180 μέτρων!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
