2012-08-20 11:48:36
Οι περισσότεροι θυμούνται από την ταινία «Pretty Woman», την εμφάνιση της Julia Roberts. Ελάχιστοι θα θυμούνται τη ...δουλειά του Richard Gere! Ο Richard Gere, λοιπόν, ήταν ένα «κοράκι» των αγορών, έβαζε στο μάτι εταιρείες με προβλήματα ρευστότητας, τις αγόραζε με ...τραπεζικά δάνεια, στη συνέχεια τις «έσπαζε» σε κομμάτια και τις πωλούσε. Με άλλα λόγια, έβγαζε χρήματα διαλύοντας εταιρείες. Κάτι παρόμοιο, έκανε, ως άπληστος χρηματιστής, και ο Danny DeVitto, στην επίσης γνωστή ταινία «With other People’s money»!
Γιατί τα θυμήθηκα αυτά;
Πρώτον, γιατί πρίν λίγες βδομάδες η Κυβέρνηση «έσπασε» την ΑΤΕ, η οποία ήταν συνυφασμένη με τον αγροτικό κόσμο, σε «καλή» και «κακή». Και τη μεν «καλή» (καταθέσεις, ακίνητη περιουσία και εξυπηρετούμενα δάνεια) σχεδόν την ...χάρισε σε μια ιδιωτική τράπεζα (την Τράπεζα Πειραιώς) έναντι ευτελούς τιμήματος, τη δε «κακή» ανέλαβε το κράτος να την ...εκκαθαρίσει!
Τώρα γιατί πρέπει να σωθεί μια ιδιωτική τράπεζα με χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου, και όχι από τους μετόχους της, ελέγχεται. Οπως επίσης και το γεγονός ότι χιλιάδες ιδιώτες μέτοχοι της ΑΤΕ, εν μια νυχτί, έχασαν τα λεφτά τους! Αυτό δεν είναι ...ιδιωτικοποίηση, αλλά εκποίηση της περιουσίας του δημοσίου και εν ψυχρώ εκτέλεση, όσων εμπιστεύτηκαν μια τράπεζα στην οποία έκανε κουμάντο το Δημόσιο!
Δεύτερον, γιατί διαβάζω ότι το ...καλό παράδειγμα της ΑΤΕ, προκρίνεται και για τη ΛΑΡΚΟ.
Για την εταιρεία που ίδρυσε ο Μποδοσάκης, είχα τη χειρότερη εντύπωση. Λίγο-πολύ πίστευα ότι πρόκειται για μια άλλη ΔΕΚΟ, όπου βασίλευαν τα κομματικά ρουσφέτια, η διαφθορά και η κακοδιαχείριση. Αυτή, υποθέτω, ότι θα είναι και η γνώμη του μέσου νεοέλληνα.
Έτσι, δεν με ξένισε η αποπομπή του Προέδρου της, με συνοπτικές διαδικασίες, επειδή όχι μόνον δεν έκανε τις προβλεπόμενες από τους μνημονιακούς νόμους μειώσεις στους μισθούς, αλλά έδωσε και αυξήσεις.
Μετά από έρευνα όμως διαπίστωσα, ότι τα πράγματα δεν είναι , όπως θέλουν να τα εμφανίσουν κάποιοι. Όχι πως δεν πέρασαν από την εταιρεία golden boys ή δεν έγιναν εγκληματικές επιλογές....
«Προίκα 16 δις»!!!
Χθές, λοιπόν, έπεσα πάνω σ’ ένα δημοσίευμα στην ηλεκτρονική έκδοση του «Βήματος» που έγραφε ότι και στη ΛΑΡΚΟ το μοντέλο της ΑΤΕ!
Όμως, κάτι άλλο έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο συγκεκριμένο άρθρο. Το παραθέτω αυτούσιο:
«Μαζί με την «προίκα» των 16 δισ. δολαρίων που κοστίζουν τα προς εκμετάλλευση κοιτάσματα νικελίου - σύμφωνα με τις σημερινές χρηματιστηριακές τιμές.» http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=471196
Για να το εμπεδώσετε: Τα προς εκμετάλλευση κοιτάσματα Νικελίου της χώρας, σύμφωνα με τις σημερινές χρηματιστηριακές τιμές, ανέρχονται σε 16 δις δολλάρια! Σύμφωνα, με άλλες εκτιμήσεις, τα κοιτάσματα αυτά μπορεί και να υπερβαίνουν τα 20 δις!!!
Δηλαδή, όποιος αγοράσει τη ΛΑΡΚΟ θα πάρει και μια «προίκα» 16 δις!!!
Και πόσο θα πωληθεί η «καλή ΛΑΡΚΟ», με τέτοια ...«προίκα»; Πληροφορίες λένε, ότι το τίμημα δύσκολα θα υπερβεί τα 200 εκατομμύρια ευρώ!!!
Αυτό δεν είναι πώληση! Είναι να κερδίζεις το πρωτοχρονιάτικο jackpot στο joker!!!
Η ..παλιά ΛΑΡΚΟ φόρτωσε τα χρέη της στη ...νέα ΛΑΡΚΟ;
Είπα, λοιπόν, να ψάξω λίγο παραπάνω το θέμα. Η ΛΑΡΚΟ ιδρύθηκε από τον Πρόδρομο Αθανασιάδη- Μποδοσάκη το 1963. Μετά τον θάνατό του το 1979, αντιμέτωπη με την πρώτη κρίση των τιμών νικελίου σταδιακά γίνεται προβληματική. Το 1989 εκκαθαρίζεται και ιδρύεται η νέα Λάρκο, με μετόχους την ΕΤΕ, τη ΔΕΗ και τον ΟΑΕ.
Όμως, η ..νέα ΛΑΡΚΟ «κληρονόμησε» και τα χρέη της ..παλιάς,τα οποία ανέρχονταν στα 31 εκατομμύρια ευρώ! (Τότε δεν ήξεραν να χωρίζουν τις εταιρείες σε ...καλές και κακές.) Και σε ποιούς οφείλονταν τα χρήματα αυτά; Στους παλιούς μετόχους της ΛΑΡΚΟ, δηλαδή τη ΔΕΗ και την ΕΤΕ, οι οποίες όμως είναι μέτοχοι και της νέας ΛΑΡΚΟ!!! Έκτοτε η λεγόμενη παλαιά ΛΑΡΚΟ, βρίσκεται σε έναν ατελείωτο δικαστικό αγώνα με τη νέα ΛΑΡΚΟ (με διαταγές πληρωμής, κατασχέσεις, εγγραφές υποθηκών, και προσημειώσεων, αμοιβές εκαθαριστή και δικαστικές δαπάνες κ.λ.π). Κάποιοι θησαυρίζουν από τη διαδικασία αυτή, σε βάρος του δημοσίου....
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ΟΑΕ απέκτησε τα πάγια περιουσιακά στοιχεία της υπό εκκαθάρισης Λάρκο μέσω πλειστηριασμού, των οποίων τη χρήση παραχώρησε στη νέα Λάρκο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η ...νέα ΛΑΡΚΟ, από ιδρύσεώς της, να έχει υψηλά έξοδα και να στερείται του «κυκλοφορούντος» ενεργητικού της, το οποίο και αγόρασε σταδιακά από την υπό εκκαθάριση παλαιά ΛΑΡΚΟ!!! Γιατί άραγε;
‘Ετσι αντιλαμβάνεται κανείς ότι τα ανωτέρω περιουσιακά στοιχεία της υπό εκκαθάρισης Λάρκο, έπρεπε να είχαν περιληφθεί στον πλειστηριασμό των παγίων στοιχείων της και να περιέλθουν στον ΟΑΕ, ως κεφάλαιο στην εταιρεία! Κάτι που ουδέποτε συνέβη. Στη νέα ΛΑΡΚΟ μπήκαν ως κεφάλαιο μόνο τα πάγια στοιχεία της παλιάς ΛΑΡΚΟ με συνέπεια η εταιρεία να αποκτήσει χρέη.
Ετσι, το αρχικό χρέος, μέσω ανακεφαλαιοποίησης των τόκων, έχει σήμερα φτάσει σχεδόν στα 60 εκατομμύρια! Δηλαδή, αυξήθηκε κατά 100%!!!
Γιατί επελέγη αυτή η διαδικασία και ποιοί κέρδισαν έχοντας «όμηρο» την εταιρεία επί 20 χρόνια;
Μετά τη διάλυση του Οργανισμού Ανασυγρκότησης Επιχειρήσεων, τις μετοχές του τις «κληρονομεί» το Δημόσιο. Έτσι η συμμετοχή του Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας ήταν συμπτωματική λόγω της εκκαθαρίσεως του ΟΑΕ, που ήταν αρχικός μέτοχός της. Λόγω αύξησης του Μ.Κ. που αποφάσισε η Γ.Σ. της εταιρείας το 2009 η μετοχική της σύνθεση διαμορφώθηκε ως εξής : Ελληνικό Δημόσιο 54,6%, ΕΤΕ 33,36%, ΔΕΗ 11,44% και ΔΕΚΑ 0,6%. Το Δηµόσιο κατέστη πλειοψηφών µέτοχος, διότι οι υπόλοιποι µέτοχοι, δεν συµµετείχαν ή συµµετείχαν µερικώς.
Ήδη, σήμερα, με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων οι μετοχές της εταιρείας που ανήκαν στο Ελληνικό Δημόσιο και αντιστοιχούσαν σε ποσοστό 55,19% του μετοχικού της κεφαλαίου, μεταβιβάστηκαν στο ΤΑΙΠΕΔ.
Τα χρέη στους ..μετόχους!
Ένας άλλος λόγος για τον οποίο πρέπει και στη ΛΑΡΚΟ να ...υιοθετηθεί το μοντέλο της ΑΤΕ είναι τα χρέη της εταιρείας.
Ποιά, όμως, είναι τα χρέη αυτά;
Κατ΄αρχήν είναι τα χρέη της νέας ΛΑΡΚΟ στη ...παλιά, που προαναφέραμε.
Δεύτερον, η ΛΑΡΚΟ οφείλει στο μέτοχό της, τη ΔΕΗ, 121.9 εκατ. ευρώ από τα οποία έχουν ρυθμιστεί τα 63.8 εκατ., ενώ τα ληξιπρόθεσμα ανέρχονται στα 58.1 εκατ. ευρώ
Οι οφειλές αυτές προκύπτουν από τη μεγάλη αύξηση των τιμολογίων ρεύματος με τα οποία χρεώνεται η ΛΑΡΚΟ από το 2005 και μετά και για την οποία έχει προσφύγει στη ΡΑΕ. Ήδη σχετική προσωρινή απόφαση της ΡΑΕ δικαιώνει το Αλουμίνιο της Ελλάδος, και υποχρεώνει τη ΔΕΗ να μειώσει το τιμολόγιο της στα 42 ευρώ από τα 60 που είναι σήμερα. Ανάλογη απόφαση από τη ΡΑΕ αναμένεται να εκδοθεί και για τη ΛΑΡΚΟ.
Τέλος, το Δημόσιο επέβαλλε στη ΛΑΡΚΟ πρόστιμο ύψους 200 εκατομμυρίων ευρώ επειδή...αρνήθηκε να αναγνωρίσει τις ζημιές που υπέστη η εταιρεία από πράξεις αντιστάθμισης κινδύνου (Ηedging) που έγιναν το 2006.
Δηλαδή, η εταιρεία είναι ....χρεωμένη στους ....μετόχους της!
Και όμως, το δημόσιο χρωστά στην εταιρεία επιστροφές ΦΠΑ ύψους 60 εκατομμύρια! Δηλαδή, όσα τα χρέη της ΛΑΡΚΟ στη ΔΕΗ!
ΛΑΡΚΟ: Μέσα στις πέντε μεγαλύτερες εταιρείες παγκοσμίως!
-Σήμερα, η ΛΑΡΚΟ θεωρείται μια από τις πέντε μεγαλύτερες εταιρείες διεθνώς στην παραγωγή σιδηρονικελίου!!!
-Το σύνολον της παραγωγής της εξάγεται αποκλειστικά σε μεγάλους πελάτες του εξωτερικού.
-Το μερίδιό της στις εξαγωγές της χώρας ανέρχεται στο 3%!
-Παρά την παρατεταμένη ύφεση των τελευταίων χρόνων, η ΛΑΡΚΟ διατήρησε τις θέσεις εργασίας.
-Η εταιρεία δραστηριοποιείται σε 6 Νομούς, δηλαδή: Φθιώτιδα, Εύβοια, Βοιωτία, Κοζάνη, Καστοριά και Αττική.
- Διαθέτει Μεταλλουργικό εργοστάσιο, ιδιόκτητο λιμάνι, τρία μεταλλεία και ένα λιγνιτωρυχείο!!!
-Απασχολεί σε μόνιμο και εργολαβικό προσωπικό περί τα 1500 άτομα, ενώ δίνει έμμεσα εισόδημα σε 20.000 ανθρώπους.
-Δεν επιχορηγείται τακτικά ή έκτακτα από το κράτος.
-Η Διοίκησή της διορίζεται από τη Γενική Συνέλευση των μετόχων της και εν γένει λειτουργεί στο πλαίσιο που προβλέπεται για τις συνήθεις ανώνυμες εταιρείες.
- Δεν υπήρξε και δεν λειτούργησε ποτέ ως ΔΕΚΟ ή δημόσια επιχείρηση, αλλά απλά ως μια κοινή ανώνυμη εταιρεία. Συνεπώς δεν μπορούμε να μιλάμε για ιδιωτικοποίησή της, αλλά για πώληση των μετοχών που κατέχει το Δημόσιο σε ιδιώτες.
-Η συμμετοχή της μισθοδοσίας του προσωπικού στο συνολικό κόστος της εταιρίας είναι της τάξεως του 17% ,που θεωρείται σχετικά χαμηλό για τα διεθνή και εγχώρια επιχειρηματικά δεδομένα.
- Το σύνολο περίπου του προσωπικού της με εξαίρεση τα στελέχη της αμοίβεται στα όρια των κλαδικών συμβάσεων εργασίας.
-Λόγω των υψηλών τιμών του Νικελίου η εταιρεία τα τελευταία χρόνια όχι μόνο δεν επιβαρύνει το δημόσιο, αλλά είναι κερδοφόρα!!!
Μια τέτοια εταιρεία είναι βιώσιμη;
Όταν το ΒΗΜΑ ...εκθίαζε τη ΛΑΡΚΟ
Είπαμε, όποιος, ψάχνει βρίσκει: Δείτε τι έγραφε το ΒΗΜΑ, σχεδόν ένα χρόνο πρίν: http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=411030
«Σε τροχιά ανάκαμψης πέρασε στη χρήση 2010 η μεταλλουργική εταιρεία ΛΑΡΚΟ, ελεγχόμενη κατά 55% από το Ελληνικό Δημόσιο, η οποία εμφάνισε κέρδη από ζημιές του προηγούμενου έτους. Ειδικότερα, η ΛΑΡΚΟ σήμερα βρίσκεται σε διαδικασία αλλαγών, με στρατηγικό στόχο τη διαρκή και βιώσιμη ανάπτυξη και την αύξηση της μετοχικής αξίας, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία του δημοσιευμένου ισολογισμού της:
- Η εταιρεία επανήλθε σε πλήρη παραγωγική δυναμικότητα από το β' εξάμηνο του 2010. Οι πωλήσεις αυξήθηκαν σε ποσοστό 142% και ανήλθαν σε 239,5 εκατ. ευρώ. Η εταιρεία αξιοποίησε την αυξημένη διεθνή ζήτηση και τη βελτίωση της διεθνούς χρηματιστηριακής τιμής του νικελίου, σημειώνοντας αύξηση της παραγωγής νικελίου κατά 68,8%, με παράλληλη μείωση του κόστους παραγωγής ανά τόνο νικελίου κατά 27,5%.
-Yστερα από δύο χρήσεις όπου σωρεύθηκαν υψηλές ζημιές, η εταιρεία παρουσίασε το 2010 αναστροφή των οικονομικών αποτελεσμάτων. Τα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων ανήλθαν σε 12,4 εκατ. ευρώ, έναντι ζημιών 68,1 εκατ. ευρώ το 2009, ενώ οι δαπάνες τόκων ήταν αυξημένες κατά 47%, λόγω της χρηματοπιστωτικής κρίσης, και ανήλθαν σε 7,8 εκατ. ευρώ.
Τα κέρδη προ φόρων ανήλθαν σε 6,4 εκατ. ευρώ, έναντι ζημιών 105,5 εκατ. ευρώ το 2009 και 116,3 εκατ. ευρώ το 2008.
Η ίδια πορεία ανάκαμψης συνεχίζεται και το 2011. Η διοίκηση προβλέπει, με βάση την έως τώρα πορεία, ότι ο κύκλος εργασιών θα αυξηθεί σημαντικά, ενώ ακόμη μεγαλύτερη θα είναι η αύξηση των κερδών, καθώς θα συνεχισtεί και η μείωση του κόστους παραγωγής ανά τόνο νικελίου.
Μηδενική θα είναι, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, η επιχορήγηση της ΛΑΡΚΟ από τον τακτικό προϋπολογισμό, ενώ η εταιρεία εξυπηρετεί κανονικά τις υποχρεώσεις της.
Σήμερα η ΛΑΡΚΟ:
- Eχει εξοφλήσει όλες τις υποχρεώσεις σε προμηθευτές και οι παραγγελίες εξυπηρετούνται κανονικά, οι δε υποχρεώσεις προς την ΔΕΗ ρυθμίστηκαν και εξοφλούνται κανονικά από τον Ιούλιο του 2010.
- Eχει απελευθερώσει από κατασχέσεις τις καταθέσεις της και η συνεργασία µε τις τράπεζες έχει εξομαλυνθεί. Οι βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις προς τις τράπεζες αποπληρώθηκαν και ορισμένες μετατράπηκαν σε μακροπρόθεσμες και εξυπηρετούνται κανονικά.
- Eχει προγραμματίσει αναπτυξιακά έργα, όπως η επέκταση του λιμανιού, η τροφοδοσία µε φυσικό αέριο του εργοστασίου και τα απαραίτητα έργα προστασίας περιβάλλοντος τα οποία σχεδιάστηκαν εντός τους του 2010 και άρχισαν ήδη να υλοποιούνται εντός του 2011.»
Ερωτήματα:
-Τι μεσολάβησε απ΄ αυτήν την, σχεδόν ειδυλλιακή, εικόνα και ξαφνικά η ΛΑΡΚΟ πρέπει να «σπάσει» σε «καλή» και «κακή».
-Δεύτερον, γιατί μια εταιρεία με «προίκα» 16 δις ευρώ, πρέπει να εκποιηθεί αντί πινακίου φακής, εν μέσω κρίσης, και να μην υιοθετηθεί ένα άλλο αναπτυξιακό μοντέλο;
-Τρίτον γιατί πρέπει 1000 εργαζόμενοι σε περίοδο ύφεσης και με την ανεργία να υπερβαίνει το 23% να μείνουν στο δρόμο;
-Τέταρτον, γιατί η ναυαρχίδα της πάλαι ποτέ ελληνικής βιομηχανίας πρέπει να απαξιώνεται με αυτό τον τρόπο;
-Πέμπτον, ποιούς εξυπηρετεί αυτή η απαξίωσή; Αυτό υποθέτω ότι θα το γνωρίζουμε όταν δούμε που και σε ποιά χέρια θα καταλήξει η ΛΑΡΚΟ, αν και τότε θα μάλλον θα είναι αργά.
Υπάρχει άλλη λύση;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι γύρω από τη ΛΑΡΚΟ έχει στηθεί ένα απίστευτο πάρτυ τις τελευταίες δεκαετίες, με λίγους ...καλεσμένους. Με βασική ευθύνη των εκάστοτε διορισμένων κομματικών διοικήσεων και όποιων άλλων το ανέχθηκαν.
Όμως, η ΛΑΡΚΟ δεν είναι μια απλή βιομηχανία με άϋλα περιουσιακά στοιχεία, ούτε πουλάει ...αέρα.
Εκμεταλλεύεται περιουσία του ελληνικού λαού και εθνικό ορυκτό πλούτο. Θα μπορούσε να αποτελεί το καύχημα της ελληνικής βιομηχανίας.
Βέβαια, είναι γνωστό, ότι η εταιρεία έχει ανάγκη άμεσα από νέες επενδύσεις, που να βελτιώσουν την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητά της, ενώ θα ελαχιστοποιήσουν και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Όμως, μια εταιρεία με τέτοιες προοπτικές και δυνατότητες, δεν την «σκοτώνεις», εν μέσω κρίσης, πιθανότατα έναντι ευτελούς ανταλλάγματος και κυρίως εάν έχεις αποφασίσει να την πωλήσεις δεν την απαξιώνεις με τον τρόπο που όλοι βλέπουμε το τελευταίο χρονικό διάστημα στον Τύπο και κυρίως δεν την κλείνεις σπάζοντάς την σε «καλή» και «κακή».
Η ΛΑΡΚΟ έχει ανάγκη από έναν στρατηγικό επενδυτή, ο οποίος θα αναλάβει τον εκσυγχρονισμό της, ενώ η εταιρεία θα παραμένει υπό τον έλεγχο του κράτους. Ο εθνικός πλούτος, δεν εκποιείται στα κοράκια. Αξιοποιείται προς όφελος του ελληνικού λαού. Αυτό να το θυμούνται εκείνοι που απεργάζονται τα σενάρια του κλεισίματός της.
liberals10
Γιατί τα θυμήθηκα αυτά;
Πρώτον, γιατί πρίν λίγες βδομάδες η Κυβέρνηση «έσπασε» την ΑΤΕ, η οποία ήταν συνυφασμένη με τον αγροτικό κόσμο, σε «καλή» και «κακή». Και τη μεν «καλή» (καταθέσεις, ακίνητη περιουσία και εξυπηρετούμενα δάνεια) σχεδόν την ...χάρισε σε μια ιδιωτική τράπεζα (την Τράπεζα Πειραιώς) έναντι ευτελούς τιμήματος, τη δε «κακή» ανέλαβε το κράτος να την ...εκκαθαρίσει!
Τώρα γιατί πρέπει να σωθεί μια ιδιωτική τράπεζα με χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου, και όχι από τους μετόχους της, ελέγχεται. Οπως επίσης και το γεγονός ότι χιλιάδες ιδιώτες μέτοχοι της ΑΤΕ, εν μια νυχτί, έχασαν τα λεφτά τους! Αυτό δεν είναι ...ιδιωτικοποίηση, αλλά εκποίηση της περιουσίας του δημοσίου και εν ψυχρώ εκτέλεση, όσων εμπιστεύτηκαν μια τράπεζα στην οποία έκανε κουμάντο το Δημόσιο!
Δεύτερον, γιατί διαβάζω ότι το ...καλό παράδειγμα της ΑΤΕ, προκρίνεται και για τη ΛΑΡΚΟ.
Για την εταιρεία που ίδρυσε ο Μποδοσάκης, είχα τη χειρότερη εντύπωση. Λίγο-πολύ πίστευα ότι πρόκειται για μια άλλη ΔΕΚΟ, όπου βασίλευαν τα κομματικά ρουσφέτια, η διαφθορά και η κακοδιαχείριση. Αυτή, υποθέτω, ότι θα είναι και η γνώμη του μέσου νεοέλληνα.
Έτσι, δεν με ξένισε η αποπομπή του Προέδρου της, με συνοπτικές διαδικασίες, επειδή όχι μόνον δεν έκανε τις προβλεπόμενες από τους μνημονιακούς νόμους μειώσεις στους μισθούς, αλλά έδωσε και αυξήσεις.
Μετά από έρευνα όμως διαπίστωσα, ότι τα πράγματα δεν είναι , όπως θέλουν να τα εμφανίσουν κάποιοι. Όχι πως δεν πέρασαν από την εταιρεία golden boys ή δεν έγιναν εγκληματικές επιλογές....
«Προίκα 16 δις»!!!
Χθές, λοιπόν, έπεσα πάνω σ’ ένα δημοσίευμα στην ηλεκτρονική έκδοση του «Βήματος» που έγραφε ότι και στη ΛΑΡΚΟ το μοντέλο της ΑΤΕ!
Όμως, κάτι άλλο έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο συγκεκριμένο άρθρο. Το παραθέτω αυτούσιο:
«Μαζί με την «προίκα» των 16 δισ. δολαρίων που κοστίζουν τα προς εκμετάλλευση κοιτάσματα νικελίου - σύμφωνα με τις σημερινές χρηματιστηριακές τιμές.» http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=471196
Για να το εμπεδώσετε: Τα προς εκμετάλλευση κοιτάσματα Νικελίου της χώρας, σύμφωνα με τις σημερινές χρηματιστηριακές τιμές, ανέρχονται σε 16 δις δολλάρια! Σύμφωνα, με άλλες εκτιμήσεις, τα κοιτάσματα αυτά μπορεί και να υπερβαίνουν τα 20 δις!!!
Δηλαδή, όποιος αγοράσει τη ΛΑΡΚΟ θα πάρει και μια «προίκα» 16 δις!!!
Και πόσο θα πωληθεί η «καλή ΛΑΡΚΟ», με τέτοια ...«προίκα»; Πληροφορίες λένε, ότι το τίμημα δύσκολα θα υπερβεί τα 200 εκατομμύρια ευρώ!!!
Αυτό δεν είναι πώληση! Είναι να κερδίζεις το πρωτοχρονιάτικο jackpot στο joker!!!
Η ..παλιά ΛΑΡΚΟ φόρτωσε τα χρέη της στη ...νέα ΛΑΡΚΟ;
Είπα, λοιπόν, να ψάξω λίγο παραπάνω το θέμα. Η ΛΑΡΚΟ ιδρύθηκε από τον Πρόδρομο Αθανασιάδη- Μποδοσάκη το 1963. Μετά τον θάνατό του το 1979, αντιμέτωπη με την πρώτη κρίση των τιμών νικελίου σταδιακά γίνεται προβληματική. Το 1989 εκκαθαρίζεται και ιδρύεται η νέα Λάρκο, με μετόχους την ΕΤΕ, τη ΔΕΗ και τον ΟΑΕ.
Όμως, η ..νέα ΛΑΡΚΟ «κληρονόμησε» και τα χρέη της ..παλιάς,τα οποία ανέρχονταν στα 31 εκατομμύρια ευρώ! (Τότε δεν ήξεραν να χωρίζουν τις εταιρείες σε ...καλές και κακές.) Και σε ποιούς οφείλονταν τα χρήματα αυτά; Στους παλιούς μετόχους της ΛΑΡΚΟ, δηλαδή τη ΔΕΗ και την ΕΤΕ, οι οποίες όμως είναι μέτοχοι και της νέας ΛΑΡΚΟ!!! Έκτοτε η λεγόμενη παλαιά ΛΑΡΚΟ, βρίσκεται σε έναν ατελείωτο δικαστικό αγώνα με τη νέα ΛΑΡΚΟ (με διαταγές πληρωμής, κατασχέσεις, εγγραφές υποθηκών, και προσημειώσεων, αμοιβές εκαθαριστή και δικαστικές δαπάνες κ.λ.π). Κάποιοι θησαυρίζουν από τη διαδικασία αυτή, σε βάρος του δημοσίου....
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ΟΑΕ απέκτησε τα πάγια περιουσιακά στοιχεία της υπό εκκαθάρισης Λάρκο μέσω πλειστηριασμού, των οποίων τη χρήση παραχώρησε στη νέα Λάρκο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η ...νέα ΛΑΡΚΟ, από ιδρύσεώς της, να έχει υψηλά έξοδα και να στερείται του «κυκλοφορούντος» ενεργητικού της, το οποίο και αγόρασε σταδιακά από την υπό εκκαθάριση παλαιά ΛΑΡΚΟ!!! Γιατί άραγε;
‘Ετσι αντιλαμβάνεται κανείς ότι τα ανωτέρω περιουσιακά στοιχεία της υπό εκκαθάρισης Λάρκο, έπρεπε να είχαν περιληφθεί στον πλειστηριασμό των παγίων στοιχείων της και να περιέλθουν στον ΟΑΕ, ως κεφάλαιο στην εταιρεία! Κάτι που ουδέποτε συνέβη. Στη νέα ΛΑΡΚΟ μπήκαν ως κεφάλαιο μόνο τα πάγια στοιχεία της παλιάς ΛΑΡΚΟ με συνέπεια η εταιρεία να αποκτήσει χρέη.
Ετσι, το αρχικό χρέος, μέσω ανακεφαλαιοποίησης των τόκων, έχει σήμερα φτάσει σχεδόν στα 60 εκατομμύρια! Δηλαδή, αυξήθηκε κατά 100%!!!
Γιατί επελέγη αυτή η διαδικασία και ποιοί κέρδισαν έχοντας «όμηρο» την εταιρεία επί 20 χρόνια;
Μετά τη διάλυση του Οργανισμού Ανασυγρκότησης Επιχειρήσεων, τις μετοχές του τις «κληρονομεί» το Δημόσιο. Έτσι η συμμετοχή του Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας ήταν συμπτωματική λόγω της εκκαθαρίσεως του ΟΑΕ, που ήταν αρχικός μέτοχός της. Λόγω αύξησης του Μ.Κ. που αποφάσισε η Γ.Σ. της εταιρείας το 2009 η μετοχική της σύνθεση διαμορφώθηκε ως εξής : Ελληνικό Δημόσιο 54,6%, ΕΤΕ 33,36%, ΔΕΗ 11,44% και ΔΕΚΑ 0,6%. Το Δηµόσιο κατέστη πλειοψηφών µέτοχος, διότι οι υπόλοιποι µέτοχοι, δεν συµµετείχαν ή συµµετείχαν µερικώς.
Ήδη, σήμερα, με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων οι μετοχές της εταιρείας που ανήκαν στο Ελληνικό Δημόσιο και αντιστοιχούσαν σε ποσοστό 55,19% του μετοχικού της κεφαλαίου, μεταβιβάστηκαν στο ΤΑΙΠΕΔ.
Τα χρέη στους ..μετόχους!
Ένας άλλος λόγος για τον οποίο πρέπει και στη ΛΑΡΚΟ να ...υιοθετηθεί το μοντέλο της ΑΤΕ είναι τα χρέη της εταιρείας.
Ποιά, όμως, είναι τα χρέη αυτά;
Κατ΄αρχήν είναι τα χρέη της νέας ΛΑΡΚΟ στη ...παλιά, που προαναφέραμε.
Δεύτερον, η ΛΑΡΚΟ οφείλει στο μέτοχό της, τη ΔΕΗ, 121.9 εκατ. ευρώ από τα οποία έχουν ρυθμιστεί τα 63.8 εκατ., ενώ τα ληξιπρόθεσμα ανέρχονται στα 58.1 εκατ. ευρώ
Οι οφειλές αυτές προκύπτουν από τη μεγάλη αύξηση των τιμολογίων ρεύματος με τα οποία χρεώνεται η ΛΑΡΚΟ από το 2005 και μετά και για την οποία έχει προσφύγει στη ΡΑΕ. Ήδη σχετική προσωρινή απόφαση της ΡΑΕ δικαιώνει το Αλουμίνιο της Ελλάδος, και υποχρεώνει τη ΔΕΗ να μειώσει το τιμολόγιο της στα 42 ευρώ από τα 60 που είναι σήμερα. Ανάλογη απόφαση από τη ΡΑΕ αναμένεται να εκδοθεί και για τη ΛΑΡΚΟ.
Τέλος, το Δημόσιο επέβαλλε στη ΛΑΡΚΟ πρόστιμο ύψους 200 εκατομμυρίων ευρώ επειδή...αρνήθηκε να αναγνωρίσει τις ζημιές που υπέστη η εταιρεία από πράξεις αντιστάθμισης κινδύνου (Ηedging) που έγιναν το 2006.
Δηλαδή, η εταιρεία είναι ....χρεωμένη στους ....μετόχους της!
Και όμως, το δημόσιο χρωστά στην εταιρεία επιστροφές ΦΠΑ ύψους 60 εκατομμύρια! Δηλαδή, όσα τα χρέη της ΛΑΡΚΟ στη ΔΕΗ!
ΛΑΡΚΟ: Μέσα στις πέντε μεγαλύτερες εταιρείες παγκοσμίως!
-Σήμερα, η ΛΑΡΚΟ θεωρείται μια από τις πέντε μεγαλύτερες εταιρείες διεθνώς στην παραγωγή σιδηρονικελίου!!!
-Το σύνολον της παραγωγής της εξάγεται αποκλειστικά σε μεγάλους πελάτες του εξωτερικού.
-Το μερίδιό της στις εξαγωγές της χώρας ανέρχεται στο 3%!
-Παρά την παρατεταμένη ύφεση των τελευταίων χρόνων, η ΛΑΡΚΟ διατήρησε τις θέσεις εργασίας.
-Η εταιρεία δραστηριοποιείται σε 6 Νομούς, δηλαδή: Φθιώτιδα, Εύβοια, Βοιωτία, Κοζάνη, Καστοριά και Αττική.
- Διαθέτει Μεταλλουργικό εργοστάσιο, ιδιόκτητο λιμάνι, τρία μεταλλεία και ένα λιγνιτωρυχείο!!!
-Απασχολεί σε μόνιμο και εργολαβικό προσωπικό περί τα 1500 άτομα, ενώ δίνει έμμεσα εισόδημα σε 20.000 ανθρώπους.
-Δεν επιχορηγείται τακτικά ή έκτακτα από το κράτος.
-Η Διοίκησή της διορίζεται από τη Γενική Συνέλευση των μετόχων της και εν γένει λειτουργεί στο πλαίσιο που προβλέπεται για τις συνήθεις ανώνυμες εταιρείες.
- Δεν υπήρξε και δεν λειτούργησε ποτέ ως ΔΕΚΟ ή δημόσια επιχείρηση, αλλά απλά ως μια κοινή ανώνυμη εταιρεία. Συνεπώς δεν μπορούμε να μιλάμε για ιδιωτικοποίησή της, αλλά για πώληση των μετοχών που κατέχει το Δημόσιο σε ιδιώτες.
-Η συμμετοχή της μισθοδοσίας του προσωπικού στο συνολικό κόστος της εταιρίας είναι της τάξεως του 17% ,που θεωρείται σχετικά χαμηλό για τα διεθνή και εγχώρια επιχειρηματικά δεδομένα.
- Το σύνολο περίπου του προσωπικού της με εξαίρεση τα στελέχη της αμοίβεται στα όρια των κλαδικών συμβάσεων εργασίας.
-Λόγω των υψηλών τιμών του Νικελίου η εταιρεία τα τελευταία χρόνια όχι μόνο δεν επιβαρύνει το δημόσιο, αλλά είναι κερδοφόρα!!!
Μια τέτοια εταιρεία είναι βιώσιμη;
Όταν το ΒΗΜΑ ...εκθίαζε τη ΛΑΡΚΟ
Είπαμε, όποιος, ψάχνει βρίσκει: Δείτε τι έγραφε το ΒΗΜΑ, σχεδόν ένα χρόνο πρίν: http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=411030
«Σε τροχιά ανάκαμψης πέρασε στη χρήση 2010 η μεταλλουργική εταιρεία ΛΑΡΚΟ, ελεγχόμενη κατά 55% από το Ελληνικό Δημόσιο, η οποία εμφάνισε κέρδη από ζημιές του προηγούμενου έτους. Ειδικότερα, η ΛΑΡΚΟ σήμερα βρίσκεται σε διαδικασία αλλαγών, με στρατηγικό στόχο τη διαρκή και βιώσιμη ανάπτυξη και την αύξηση της μετοχικής αξίας, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία του δημοσιευμένου ισολογισμού της:
- Η εταιρεία επανήλθε σε πλήρη παραγωγική δυναμικότητα από το β' εξάμηνο του 2010. Οι πωλήσεις αυξήθηκαν σε ποσοστό 142% και ανήλθαν σε 239,5 εκατ. ευρώ. Η εταιρεία αξιοποίησε την αυξημένη διεθνή ζήτηση και τη βελτίωση της διεθνούς χρηματιστηριακής τιμής του νικελίου, σημειώνοντας αύξηση της παραγωγής νικελίου κατά 68,8%, με παράλληλη μείωση του κόστους παραγωγής ανά τόνο νικελίου κατά 27,5%.
-Yστερα από δύο χρήσεις όπου σωρεύθηκαν υψηλές ζημιές, η εταιρεία παρουσίασε το 2010 αναστροφή των οικονομικών αποτελεσμάτων. Τα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων ανήλθαν σε 12,4 εκατ. ευρώ, έναντι ζημιών 68,1 εκατ. ευρώ το 2009, ενώ οι δαπάνες τόκων ήταν αυξημένες κατά 47%, λόγω της χρηματοπιστωτικής κρίσης, και ανήλθαν σε 7,8 εκατ. ευρώ.
Τα κέρδη προ φόρων ανήλθαν σε 6,4 εκατ. ευρώ, έναντι ζημιών 105,5 εκατ. ευρώ το 2009 και 116,3 εκατ. ευρώ το 2008.
Η ίδια πορεία ανάκαμψης συνεχίζεται και το 2011. Η διοίκηση προβλέπει, με βάση την έως τώρα πορεία, ότι ο κύκλος εργασιών θα αυξηθεί σημαντικά, ενώ ακόμη μεγαλύτερη θα είναι η αύξηση των κερδών, καθώς θα συνεχισtεί και η μείωση του κόστους παραγωγής ανά τόνο νικελίου.
Μηδενική θα είναι, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, η επιχορήγηση της ΛΑΡΚΟ από τον τακτικό προϋπολογισμό, ενώ η εταιρεία εξυπηρετεί κανονικά τις υποχρεώσεις της.
Σήμερα η ΛΑΡΚΟ:
- Eχει εξοφλήσει όλες τις υποχρεώσεις σε προμηθευτές και οι παραγγελίες εξυπηρετούνται κανονικά, οι δε υποχρεώσεις προς την ΔΕΗ ρυθμίστηκαν και εξοφλούνται κανονικά από τον Ιούλιο του 2010.
- Eχει απελευθερώσει από κατασχέσεις τις καταθέσεις της και η συνεργασία µε τις τράπεζες έχει εξομαλυνθεί. Οι βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις προς τις τράπεζες αποπληρώθηκαν και ορισμένες μετατράπηκαν σε μακροπρόθεσμες και εξυπηρετούνται κανονικά.
- Eχει προγραμματίσει αναπτυξιακά έργα, όπως η επέκταση του λιμανιού, η τροφοδοσία µε φυσικό αέριο του εργοστασίου και τα απαραίτητα έργα προστασίας περιβάλλοντος τα οποία σχεδιάστηκαν εντός τους του 2010 και άρχισαν ήδη να υλοποιούνται εντός του 2011.»
Ερωτήματα:
-Τι μεσολάβησε απ΄ αυτήν την, σχεδόν ειδυλλιακή, εικόνα και ξαφνικά η ΛΑΡΚΟ πρέπει να «σπάσει» σε «καλή» και «κακή».
-Δεύτερον, γιατί μια εταιρεία με «προίκα» 16 δις ευρώ, πρέπει να εκποιηθεί αντί πινακίου φακής, εν μέσω κρίσης, και να μην υιοθετηθεί ένα άλλο αναπτυξιακό μοντέλο;
-Τρίτον γιατί πρέπει 1000 εργαζόμενοι σε περίοδο ύφεσης και με την ανεργία να υπερβαίνει το 23% να μείνουν στο δρόμο;
-Τέταρτον, γιατί η ναυαρχίδα της πάλαι ποτέ ελληνικής βιομηχανίας πρέπει να απαξιώνεται με αυτό τον τρόπο;
-Πέμπτον, ποιούς εξυπηρετεί αυτή η απαξίωσή; Αυτό υποθέτω ότι θα το γνωρίζουμε όταν δούμε που και σε ποιά χέρια θα καταλήξει η ΛΑΡΚΟ, αν και τότε θα μάλλον θα είναι αργά.
Υπάρχει άλλη λύση;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι γύρω από τη ΛΑΡΚΟ έχει στηθεί ένα απίστευτο πάρτυ τις τελευταίες δεκαετίες, με λίγους ...καλεσμένους. Με βασική ευθύνη των εκάστοτε διορισμένων κομματικών διοικήσεων και όποιων άλλων το ανέχθηκαν.
Όμως, η ΛΑΡΚΟ δεν είναι μια απλή βιομηχανία με άϋλα περιουσιακά στοιχεία, ούτε πουλάει ...αέρα.
Εκμεταλλεύεται περιουσία του ελληνικού λαού και εθνικό ορυκτό πλούτο. Θα μπορούσε να αποτελεί το καύχημα της ελληνικής βιομηχανίας.
Βέβαια, είναι γνωστό, ότι η εταιρεία έχει ανάγκη άμεσα από νέες επενδύσεις, που να βελτιώσουν την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητά της, ενώ θα ελαχιστοποιήσουν και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Όμως, μια εταιρεία με τέτοιες προοπτικές και δυνατότητες, δεν την «σκοτώνεις», εν μέσω κρίσης, πιθανότατα έναντι ευτελούς ανταλλάγματος και κυρίως εάν έχεις αποφασίσει να την πωλήσεις δεν την απαξιώνεις με τον τρόπο που όλοι βλέπουμε το τελευταίο χρονικό διάστημα στον Τύπο και κυρίως δεν την κλείνεις σπάζοντάς την σε «καλή» και «κακή».
Η ΛΑΡΚΟ έχει ανάγκη από έναν στρατηγικό επενδυτή, ο οποίος θα αναλάβει τον εκσυγχρονισμό της, ενώ η εταιρεία θα παραμένει υπό τον έλεγχο του κράτους. Ο εθνικός πλούτος, δεν εκποιείται στα κοράκια. Αξιοποιείται προς όφελος του ελληνικού λαού. Αυτό να το θυμούνται εκείνοι που απεργάζονται τα σενάρια του κλεισίματός της.
liberals10
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κλειδώνει το σενάριο της ηπιότερης εφεδρείας
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Βόμβα Τραορέ στα Χανιά!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
