2012-08-21 17:59:03
Στην πραγματικότητα, τα νούμερα αυτών που πιστεύουν ότι το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει τελικώς να αφήσει την Ε.Ε. είναι σχετικά μικρά και δεν περιλαμβάνουν σημαντικές πολιτικές φιγούρες από το οποιοδήποτε σημαντικό κόμμα. Εδώ έχουμε ένα παράξενο πράγμα. Στην Ελλάδα η υποστήριξη για τη συμμετοχή στο ενιαίο νόμισμα παραμένει γύρω στο 70%, παρά το γεγονός της 5αετούς συρρίκνωσης της οικονομίας και του 23% ανεργίας. Στην Ισπανία, όπου η ανεργία των νέων είναι πάνω από 50%, η υποστήριξη για τη συμμετοχή στο ευρώ παραμένει ένα άρθρο πίστης ανάμεσα στα 2 μεγαλύτερα κόμματα. Το ίδιο ισχύει και στη Γερμανία, που έχει δώσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια για διασώσεις. Πράγματι, το αντιπολιτευόμενο κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών θα προπαγανδίσει, στην καμπάνια των εκλογών του επόμενου έτους, για μία αλλαγή στο σύνταγμα της Γερμανίας, ώστε να επιτρέψει τη δημιουργία κρατικών ομολόγων από την Ευρωζώνη.
Μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο, που έχει ευνοηθεί από μία υποτίμηση 25% έναντι του ενιαίου νομίσματος και όπου η ανεργία έχει πέσει, οι μετρήσεις κοινής γνώμης δείχνουν σημαντική υποστήριξη για φυγή από την Ε.Ε., με μόνο ένα 15% να δηλώνει στο YouGov ότι θα ψήφιζαν τελικά για την παραμονή της Μεγάλης Βρετανίας στην Ένωση και το 50% να λέει ότι θα το έκαναν μόνο εάν οι όροι της παραμονής της επαναδιαπραγματεύονταν.
Είναι πράγματι το Ηνωμένο Βασίλειο σε κίνδυνο να αφήσει την Ε.Ε.; Ο πρώην πρωθυπουργός, Τόνυ Μπλερ, το πιστεύει, λέγοντας στη γερμανική εφημερίδα Die Zeit ότι είναι «βαθύτατα ανήσυχος». Η επενδυτική τράπεζα Nomura δημοσίευσε, αυτό το μήνα, μία μακρά ανάλυση, προειδοποιώντας τους πελάτες της ότι το ρίσκο δεν είναι αμελητέο.
Το σενάριο εξόδου της Μεγάλης Βρετανίας δεν είναι κάτι αδιανόητο. Το Συντηρητικό Κόμμα του Ντέιβιντ Κάμερον είναι βαθύτατα ευρωσκεπτικιστικό: πολλοί από αυτούς πιστεύουν ότι έχουν σπαταλήσει μία χρυσή ευκαιρία κατά τη διάρκεια της κρίσης του ευρώ, ώστε να επαναδιαπραγματευθούν τους όρους της παραμονής της Μεγάλης Βρετανίας στην Ε.Ε.. Ως αποτέλεσμα, ο κ. Κάμερον είναι υπό πίεση να συμφωνήσει, ώστε να υποσχεθεί ένα δημοψήφισμα στο κόμμα του για το μανιφέστο των επόμενων εκλογών, μία υπόσχεση που το συμμαχικό κόμμα των Φιλελεύθερων Δημοκρατών και το αντιπολιτευόμενο Εργατικό ίσως αισθανθούν αναγκασμένοι να αποδεχτούν. Εάν ο κ. Κάμερον δεν επιτύχει τον επαναπατρισμό σημαντικών εξουσιών από την Ε.Ε., προκειμένου να ικανοποιήσει τις απόψεις των ευρωσκεπτικιστών, το Ηνωμένο Βασίλειο ίσως ψηφίσει «έξοδο».
Ωστόσο, υπάρχει ένας αριθμός προβλημάτων με αυτή την ανάλυση. Το πρώτο είναι ότι ο ευρωσκεπτικισμός στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι περισσότερο διαφοροποιημένος από ότι συχνά απεικονίζεται. Το κίνημα αναπτύχθηκε, κατά πολύ, ως αντιπολίτευση του Ηνωμένου Βασιλείου στη συμμετοχή της χώρας στην Ευρωζώνη, μία μάχη ζωής ή θανάτου για τη διατήρηση της ανεξαρτησίας, στο πρόσωπο αυτού που φαινόταν ως αναπόφευκτο βήμα προς την πολιτική ένωση.
Τώρα που ο διάλογος για το ενιαίο νόμισμα έχει συνολικά κερδηθεί, υπάρχει μία διάσπαση για την ιεράρχηση. Από τη μεριά μιας εξτρεμιστικής θέσης, οι οπαδοί της σκληρής γραμμής πιστεύουν ότι το ευρωπαϊκό πρότζεκτ είναι μία ιστορική εκτροπή και πιστεύουν ότι τα καλύτερα συμφέροντα του Ηνωμένου Βασιλείου στέκονται στην κατάρρευση του ευρώ και στη φυγή της Βρετανίας από την Ε.Ε.. Στο άλλο άκρο του φάσματος είναι αυτοί που πιστεύουν ότι το καλύτερο συμφέρον της Βρετανίας βρίσκεται στην επιβίωση της Ευρωζώνης και η Βρετανία πρέπει να αναζητήσει μία νέα σχέση με την Ευρωζώνη παραμένοντας στην Ε.Ε..
Στην πραγματικότητα, τα νούμερα αυτών που πιστεύουν ότι το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει τελικώς να αφήσει την Ε.Ε. είναι σχετικά μικρά και δεν περιλαμβάνουν σημαντικές πολιτικές φιγούρες από το οποιοδήποτε σημαντικό κόμμα. Περισσότερο χαρακτηριστική από την επικρατούσα άποψη, στους κόλπους του Συντηρητικού κόμματος, είναι η ομάδα του «Fresh Start» - με περισσότερους από 100 βουλευτές ανάμεσα στους υποστηριχτές - η οποία πρόσφατα έχει θεσπίσει μία σημαντική διαβούλευση σχετική με τη συμμετοχή της Βρετανίας στην Ε.Ε., αλλά οι ηγέτες της ομάδας έχουν κάνει ξεκάθαρο στην εισαγωγή τους ότι πιστεύουν πώς το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να παραμείνει μέλος.
(Ο Simon Nixon είναι αρθρογράφος της Wall Street Journal)
TreloKouneli
Μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο, που έχει ευνοηθεί από μία υποτίμηση 25% έναντι του ενιαίου νομίσματος και όπου η ανεργία έχει πέσει, οι μετρήσεις κοινής γνώμης δείχνουν σημαντική υποστήριξη για φυγή από την Ε.Ε., με μόνο ένα 15% να δηλώνει στο YouGov ότι θα ψήφιζαν τελικά για την παραμονή της Μεγάλης Βρετανίας στην Ένωση και το 50% να λέει ότι θα το έκαναν μόνο εάν οι όροι της παραμονής της επαναδιαπραγματεύονταν.
Είναι πράγματι το Ηνωμένο Βασίλειο σε κίνδυνο να αφήσει την Ε.Ε.; Ο πρώην πρωθυπουργός, Τόνυ Μπλερ, το πιστεύει, λέγοντας στη γερμανική εφημερίδα Die Zeit ότι είναι «βαθύτατα ανήσυχος». Η επενδυτική τράπεζα Nomura δημοσίευσε, αυτό το μήνα, μία μακρά ανάλυση, προειδοποιώντας τους πελάτες της ότι το ρίσκο δεν είναι αμελητέο.
Το σενάριο εξόδου της Μεγάλης Βρετανίας δεν είναι κάτι αδιανόητο. Το Συντηρητικό Κόμμα του Ντέιβιντ Κάμερον είναι βαθύτατα ευρωσκεπτικιστικό: πολλοί από αυτούς πιστεύουν ότι έχουν σπαταλήσει μία χρυσή ευκαιρία κατά τη διάρκεια της κρίσης του ευρώ, ώστε να επαναδιαπραγματευθούν τους όρους της παραμονής της Μεγάλης Βρετανίας στην Ε.Ε.. Ως αποτέλεσμα, ο κ. Κάμερον είναι υπό πίεση να συμφωνήσει, ώστε να υποσχεθεί ένα δημοψήφισμα στο κόμμα του για το μανιφέστο των επόμενων εκλογών, μία υπόσχεση που το συμμαχικό κόμμα των Φιλελεύθερων Δημοκρατών και το αντιπολιτευόμενο Εργατικό ίσως αισθανθούν αναγκασμένοι να αποδεχτούν. Εάν ο κ. Κάμερον δεν επιτύχει τον επαναπατρισμό σημαντικών εξουσιών από την Ε.Ε., προκειμένου να ικανοποιήσει τις απόψεις των ευρωσκεπτικιστών, το Ηνωμένο Βασίλειο ίσως ψηφίσει «έξοδο».
Ωστόσο, υπάρχει ένας αριθμός προβλημάτων με αυτή την ανάλυση. Το πρώτο είναι ότι ο ευρωσκεπτικισμός στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι περισσότερο διαφοροποιημένος από ότι συχνά απεικονίζεται. Το κίνημα αναπτύχθηκε, κατά πολύ, ως αντιπολίτευση του Ηνωμένου Βασιλείου στη συμμετοχή της χώρας στην Ευρωζώνη, μία μάχη ζωής ή θανάτου για τη διατήρηση της ανεξαρτησίας, στο πρόσωπο αυτού που φαινόταν ως αναπόφευκτο βήμα προς την πολιτική ένωση.
Τώρα που ο διάλογος για το ενιαίο νόμισμα έχει συνολικά κερδηθεί, υπάρχει μία διάσπαση για την ιεράρχηση. Από τη μεριά μιας εξτρεμιστικής θέσης, οι οπαδοί της σκληρής γραμμής πιστεύουν ότι το ευρωπαϊκό πρότζεκτ είναι μία ιστορική εκτροπή και πιστεύουν ότι τα καλύτερα συμφέροντα του Ηνωμένου Βασιλείου στέκονται στην κατάρρευση του ευρώ και στη φυγή της Βρετανίας από την Ε.Ε.. Στο άλλο άκρο του φάσματος είναι αυτοί που πιστεύουν ότι το καλύτερο συμφέρον της Βρετανίας βρίσκεται στην επιβίωση της Ευρωζώνης και η Βρετανία πρέπει να αναζητήσει μία νέα σχέση με την Ευρωζώνη παραμένοντας στην Ε.Ε..
Στην πραγματικότητα, τα νούμερα αυτών που πιστεύουν ότι το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει τελικώς να αφήσει την Ε.Ε. είναι σχετικά μικρά και δεν περιλαμβάνουν σημαντικές πολιτικές φιγούρες από το οποιοδήποτε σημαντικό κόμμα. Περισσότερο χαρακτηριστική από την επικρατούσα άποψη, στους κόλπους του Συντηρητικού κόμματος, είναι η ομάδα του «Fresh Start» - με περισσότερους από 100 βουλευτές ανάμεσα στους υποστηριχτές - η οποία πρόσφατα έχει θεσπίσει μία σημαντική διαβούλευση σχετική με τη συμμετοχή της Βρετανίας στην Ε.Ε., αλλά οι ηγέτες της ομάδας έχουν κάνει ξεκάθαρο στην εισαγωγή τους ότι πιστεύουν πώς το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να παραμείνει μέλος.
(Ο Simon Nixon είναι αρθρογράφος της Wall Street Journal)
TreloKouneli
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κερ- Μπλουμ: Βάζουν τέλος στις φήμες περί χωρισμού!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
