2012-08-24 10:20:42
Σχόλιο του Πιγκουίνου στην ανάρτηση: Και ο GeorgeTS Ptol τα πήρε στο κρανίο "Κανείς (…η αν όχι κανείς ελάχιστοι είναι αυτοί που το κάνουν) δεν μιλά για έθνος, για πατρίδα για θρησκεία. Και όλο αυτό επειδή υπάρχουν μερικά ατομάκια που μόλις σε ακούσουν σου κολλάνε ταμπελάκια, φασίστας σου λένε."
Αυτό είναι το πρόβλημα τού όλου συλλογισμού. Δεν είναι μερικά ατομάκια. Αν ήταν, τότε δεν θα υπήρχε καν πρόβλημα. Το πρόβλημα ξεκινάει από το γεγονός ότι είμαστε προτεκτοράτο και σαν εκπρόσωποι προτεκτοράτου δρούσαν (και δρουν) όλες οι "ηγεσίες". Κλασσικότερη περίπτωση η χούντα.
Νατοϊκή μέχρι το κόκκαλο, έφερε εις πέρας "επιτυχώς" την επιχείρηση ακρωτηριασμού τής πατρίδας (διχοτόμηση Κύπρου) "τής πρεσβείας ρήμασι πειθόμενη". Τα υπόλοιπα τα ολοκλήρωσε ο εθνάρχας (αυτός που τα είχε ξεκινήσει στη Ζυρίχη).
Αυτοί οι "ηγέτες" λοιπόν (δεξιοί και χουντικοί), είχαν σαν ψωμοτύρι το τρίπτυχο "πατρίς - θρησκεία - οικογένεια" (ιδιαίτερα μετά τη μεταπολίτευση κόλλησαν και ένα τέταρτο, το "διαφημίσεις"...)
. Μοιραία, όταν πήγαν στον πάτο και στο λαϊκό ανάθεμα, παρέσυραν μαζί τους και την "πατρίδα" και τη "θρησκεία" και την "οικογένεια" (δυστυχώς όμως μάς έμειναν οι διαφημίσεις). Πάνω εκεί έκανε παιχνίδι μία μεταμοντέρνα "αριστερή" ελίτ (αλλά και το νεοφιλελεύθερο κομμάτι τής δεξιάς) και ενοχοποίησαν τον όρο "έθνος", "εθνικός", "εθνικισμός". Έτσι κι αλλοιώς, και οι ηγεσίες τής ελληνικής αριστεράς ηγεσίες προτεκτοράτου ήσαν. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η αποδοχή πριν από κανάν αιώνα τής "Ένωσης Βαλκανικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών" και των παρελκομένων της (π.χ. "Μακεδονία"...).
Κοινός παρονομαστής κάτω από τα σχεδόν πανομοιότυπα επιχειρήματα τής μεταμοντέρνας αριστεράς και της νεοφιλελεύθερης δεξιάς (στην οποία συμπεριλαμβάνεται και το ΠΑΣΟΚ) είναι ηπαγκοσμιοποίηση. Η απομείωση και εξάλειψη δηλαδή τών εθνικών χαρακτηριστικών (και συνόρων) προς χάρη τής ανεμπόδιστης και ανεξέλεγκτης κυκλοφορίας (και κερδοφορίας) τού υπερεθνικού και πολυεθνικού κεφαλαίου. Και βέβαια, η παγκοσμιοποίηση δεν έχει καμμία σχέση με τον διεθνισμό (παρά μόνο στα κεφάλια τών μεταμοντέρνων...). Απλά, στην πατρίδα μας αυτή η επίθεση κατά τής ελληνικότητας είναι πιο άγρια απ' ότι αλλού επειδή κουβαλάμε κάποιες χιλιάδες χρόνια στην πλάτη μας που είναι δυσκολότερο να εξαλειφθούν.
Η αντιδιαστολή τού "εθνικού" με το "λαϊκό" είναι τεχνητή (πολύ απλά επειδή δεν υπάρχει έθνος δίχως λαό) και στην Ελλάδα επιβλήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τον ξένο παράγοντα μετά τον πόλεμο. Το γεγονός ότι έθνος = λαός, δεν είναι κάποια δική μας παραξενιά ή ακατάσχετη προγονολατρεία. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στην Κούβα όπου παντού κυριαρχεί το σύνθημα Patria o Muerte("Πατρίδα ή Θάνατος").
Εκεί βρίσκεται λοιπόν η ρίζα τού προβλήματος, στην παγκοσμιοποίηση και στην προσπάθεια παγκόσμιας κυριαρχίας τού μεγάλου κεφαλαίου. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με "μερικά ατομάκια", αλλά με ένα ισχυρό και πολυπλόκαμο διεθνές σύστημα που διαθέτει απεριόριστα "resources" και μπορεί έτσι να κατασκευάζει "δεξιούς" και "αριστερούς" τοπικούς καθεστωτικούς "διανοούμενους" που ροκανίζουν εθνικές και λαϊκές συνειδήσεις...
InfoGnomon
Αυτό είναι το πρόβλημα τού όλου συλλογισμού. Δεν είναι μερικά ατομάκια. Αν ήταν, τότε δεν θα υπήρχε καν πρόβλημα. Το πρόβλημα ξεκινάει από το γεγονός ότι είμαστε προτεκτοράτο και σαν εκπρόσωποι προτεκτοράτου δρούσαν (και δρουν) όλες οι "ηγεσίες". Κλασσικότερη περίπτωση η χούντα.
Νατοϊκή μέχρι το κόκκαλο, έφερε εις πέρας "επιτυχώς" την επιχείρηση ακρωτηριασμού τής πατρίδας (διχοτόμηση Κύπρου) "τής πρεσβείας ρήμασι πειθόμενη". Τα υπόλοιπα τα ολοκλήρωσε ο εθνάρχας (αυτός που τα είχε ξεκινήσει στη Ζυρίχη).
Αυτοί οι "ηγέτες" λοιπόν (δεξιοί και χουντικοί), είχαν σαν ψωμοτύρι το τρίπτυχο "πατρίς - θρησκεία - οικογένεια" (ιδιαίτερα μετά τη μεταπολίτευση κόλλησαν και ένα τέταρτο, το "διαφημίσεις"...)
Κοινός παρονομαστής κάτω από τα σχεδόν πανομοιότυπα επιχειρήματα τής μεταμοντέρνας αριστεράς και της νεοφιλελεύθερης δεξιάς (στην οποία συμπεριλαμβάνεται και το ΠΑΣΟΚ) είναι ηπαγκοσμιοποίηση. Η απομείωση και εξάλειψη δηλαδή τών εθνικών χαρακτηριστικών (και συνόρων) προς χάρη τής ανεμπόδιστης και ανεξέλεγκτης κυκλοφορίας (και κερδοφορίας) τού υπερεθνικού και πολυεθνικού κεφαλαίου. Και βέβαια, η παγκοσμιοποίηση δεν έχει καμμία σχέση με τον διεθνισμό (παρά μόνο στα κεφάλια τών μεταμοντέρνων...). Απλά, στην πατρίδα μας αυτή η επίθεση κατά τής ελληνικότητας είναι πιο άγρια απ' ότι αλλού επειδή κουβαλάμε κάποιες χιλιάδες χρόνια στην πλάτη μας που είναι δυσκολότερο να εξαλειφθούν.
Η αντιδιαστολή τού "εθνικού" με το "λαϊκό" είναι τεχνητή (πολύ απλά επειδή δεν υπάρχει έθνος δίχως λαό) και στην Ελλάδα επιβλήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τον ξένο παράγοντα μετά τον πόλεμο. Το γεγονός ότι έθνος = λαός, δεν είναι κάποια δική μας παραξενιά ή ακατάσχετη προγονολατρεία. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στην Κούβα όπου παντού κυριαρχεί το σύνθημα Patria o Muerte("Πατρίδα ή Θάνατος").
Εκεί βρίσκεται λοιπόν η ρίζα τού προβλήματος, στην παγκοσμιοποίηση και στην προσπάθεια παγκόσμιας κυριαρχίας τού μεγάλου κεφαλαίου. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με "μερικά ατομάκια", αλλά με ένα ισχυρό και πολυπλόκαμο διεθνές σύστημα που διαθέτει απεριόριστα "resources" και μπορεί έτσι να κατασκευάζει "δεξιούς" και "αριστερούς" τοπικούς καθεστωτικούς "διανοούμενους" που ροκανίζουν εθνικές και λαϊκές συνειδήσεις...
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τα πρόσωπα του Βαγγέλη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ