2012-09-02 18:12:12
της Ελίνας Γαληνού
Η εγχείρηση προχωρεί, αλλά ο ασθενής ψυχορραγεί... Αυτό θα ήταν το πιό ταιριαστό συμπλήρωμα στην δικαιολογία που πρόφερε ο πρωθυπουργός για τα "επώδυνα αλλά αναγκαία μέτρα", αρκετά τετριμμένη πλέον. Το χειρότερο είναι ότι συνηθίσαμε τόσο πολύ να το ακούμε, εκμηδενίζοντας τις πιθανότητες ψυχολογικής ανάτασης αυτού του λαού, με ό,τι αυτό συνεπάγεται... Ισως βέβαια, να μην ενδιαφέρει διόλου την κυβέρνηση και ειδικά τον υπουργό Απασχόλησης η ψυχολογία του κόσμου, όσον αφορά τις περικοπές αμειβόμενης εργασίας.
Αλλωστε δεν προσπαθεί κάν ο ίδιος να το κρύψει, αντίθετα μάλιστα δείχνει να επαίρεται για την...αποφασιστική σκληρότητά του και την τάση να "κόψει κεφάλια". Και ίσως δεν ανησυχεί για την επικίνδυνη έκβαση που μπορεί να έχει αυτή η τακτική, η οποία έφαγε ως τώρα δυό κυβερνήσεις και αρκετά μεγάλη μερίδα του πολιτικού κόσμου Η αδιαφορία προς το πολιτικό κόστος, ξέρουμε ότι αποτελεί ένα χαρακτηριστικό της μοντέρνας πολιτικής αντίληψης, ενώ μας προβάλλεται ως απαραίτητη προυπόθεση για την ανανέωση του πολιτικού σκηνικού. Ως εκεί, ας πούμε καλά. Υποτίθεται ότι δεν θέλουμε πια πολιτικούς που να στηρίζονται στις πελατειακές σχέσεις. Θέλουμε όμως ένα κράτος ασφαλές γιατί μας χρειάζεται και γιατί είναι αδιαπραγμάτευτο δικαίωμά μας.
Οποιοσδήποτε όμως κάνει αυτές τις σκέψεις, δεν μπορεί παρά να προβληματίζεται έντονα αυτές τις ημέρες με τις διαμαρτυρίες των ενστόλων. Οπως πληροφορηθήκαμε, οι νέες περικοπές που τους επιβάλουν, περιορίζουν σε εξευτελιστικό βαθμό τις αμοιβές τους αλλά και την υπόστασή τους μέσα στο κράτος και την κοινωνία. Οποιος δεν το βλέπει αυτό και θεωρεί ότι όπως όλοι, έτσι και οι ένστολοι, πρέπει να υποστούν σκληρές θυσίες "για το καλό της πατρίδας", κάνουν μεγάλο και επικίνδυλο λάθος...Τα μέτρα αυτά δεν είναι απλώς αντιλαικά και αντιαναπτυξιακά, ως προς την κατάσταση της Οικονομίας. Μπορεί να αποβούν μοιραία και καταστροφικά, όταν επηρεάζουν αρνητικά τις σχέσεις κυβέρνησης και Σωμάτων Ασφαλείας. Ο νοών...νοήτω.
Σε μια εποχή που η Ελλάδα μαστίζεται από πολλαπλές κρίσεις, η κυβέρνηση όφειλε να έχει προβλέψει κατά πρώτον, τη θωράκιση της χώρας μέσω καλής συνεργασίας με τις ένοπλες δυνάμεις και τα όργανα τάξεως. Και ας μη θεωρηθεί ότι υποστηρίζουμε άνιση κατανομή βαρών, ευνοώντας τα δικαιώματα των ενστόλων έναντι άλλων επαγγελματικών και μισθολογικών τάξεων. Δεν αρνούμαστε ότι πρέπει να υπάρχει ισοτιμία στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις όλων των Ελλήνων πολιτών. Ομως δεν μας επιτρέπεται να παραβλέψουμε ότι δεν μπορούν όλοι οι Ελληνες να κάνουν την ίδια δουλειά ή να διαχειριστούν τις ίδιες ευθύνες..Οταν ανακύπτει επιτακτική ανάγκη κάποιας επέμβασης για να προστατευτεί η εσωτερική τάξη, ή η προστασία της χώρας πού αλλού θα προσφύγουμε αν όχι στα Σώματα Ασφαλείας;
Οταν πριν λίγες εβδομάδες, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης επέδειξε αποφασιστικότητα στο θέμα διαχείρισης της λαθρομετανάστευσης, όλοι είπαμε "μπράβο". Οταν είδαμε να συγκεντρώνονται αθρόα οι λαθρομετανάστες στα στρατόπεδα και να απομακρύνονται από τα αστικά κέντρα τα οποία είχαν τόσο υποφέρει από την προκαλούμενη αταξία, το επικροτήσαμε. Αισθανθήκαμε επιτέλους ότι "κάτι γίνεται" προς αντιμετώπιση ενός ζητήματος που ταλαιπωρεί εδώ και χρόνια την χώρα και τους κατοίκους της. Να μην ξεχνάμε όμως ότι παρ΄όλη την πρόοδο, το θέμα διαχείρισης λαθρομεταναστών δεν έχει λήξει, ενώ είναι απειλητικά εκπεφρασμένη η οργή τους προς την κυβέρνηση και την ελληνική κοινωνία. Οπως είναι επίσης γνωστό και το ενδεχόμενο κοινωνικής έκρηξης, την οποία υπενθυμίζουν συνεχώς τα κόμματα της αντιπολίτευσης, λόγω των αντιλαικών νέων μέτρων που επιβάλλονται πάλι. Για να μην παραλείψουμε βέβαια και την σημασία ετοιμότητας των Ενόπλων Δυνάμεων στα σύνορά μας, κυρίως στα ανατολικά, όπου η Τουρκία καραδοκεί με κάθε ευκαιρία για κάποιο καίριο χτύπημα. Αυτά όφειλε να τα έχει σκεφτεί το κυβερνητικό επιτελείο, όση κι΄αν είναι η ανάγκη περικοπής δημοσίων δαπανών. Αυτήν την εποχή, οι σχέσεις μεταξύ κυβέρνησης και ενστόλων, έπρεπε να είναι καλύτερες από ποτέ άλλοτε, απλά διότι η ασφάλεια και η τάξη της χώρας, περνάει κυρίως από τη δική τους δουλειά. Αντί γι΄αυτό όμως, η κυβέρνηση τους εξοργίζει και τους βγάζει στο δρόμο να διαδηλώνουν "για τον επιούσιο"!
Δεν τολμώ να φανταστώ ποιά εντύπωση θα προκάλεσε η εικόνα των ενστόλων μας στους δρόμους, κάθετα απέναντι στην κυβέρνηση, και πόσο θα χαροποιήθηκαν οι επίβουλοι γείτονές μας, ή οποιοσδήποτε άλλος ποντάρει στην αποτυχία της Ελλάδος.. Δυστυχώς, φαίνεται ότι μόλις εκλεγούν οι κυβερνήτες μας, αυτόματα ξεχνούν τη βασική αρχή διακυβέρνησης, το "διοικείν εστί προνοείν..".
InfoGnomon
Η εγχείρηση προχωρεί, αλλά ο ασθενής ψυχορραγεί... Αυτό θα ήταν το πιό ταιριαστό συμπλήρωμα στην δικαιολογία που πρόφερε ο πρωθυπουργός για τα "επώδυνα αλλά αναγκαία μέτρα", αρκετά τετριμμένη πλέον. Το χειρότερο είναι ότι συνηθίσαμε τόσο πολύ να το ακούμε, εκμηδενίζοντας τις πιθανότητες ψυχολογικής ανάτασης αυτού του λαού, με ό,τι αυτό συνεπάγεται... Ισως βέβαια, να μην ενδιαφέρει διόλου την κυβέρνηση και ειδικά τον υπουργό Απασχόλησης η ψυχολογία του κόσμου, όσον αφορά τις περικοπές αμειβόμενης εργασίας.
Αλλωστε δεν προσπαθεί κάν ο ίδιος να το κρύψει, αντίθετα μάλιστα δείχνει να επαίρεται για την...αποφασιστική σκληρότητά του και την τάση να "κόψει κεφάλια". Και ίσως δεν ανησυχεί για την επικίνδυνη έκβαση που μπορεί να έχει αυτή η τακτική, η οποία έφαγε ως τώρα δυό κυβερνήσεις και αρκετά μεγάλη μερίδα του πολιτικού κόσμου Η αδιαφορία προς το πολιτικό κόστος, ξέρουμε ότι αποτελεί ένα χαρακτηριστικό της μοντέρνας πολιτικής αντίληψης, ενώ μας προβάλλεται ως απαραίτητη προυπόθεση για την ανανέωση του πολιτικού σκηνικού. Ως εκεί, ας πούμε καλά. Υποτίθεται ότι δεν θέλουμε πια πολιτικούς που να στηρίζονται στις πελατειακές σχέσεις. Θέλουμε όμως ένα κράτος ασφαλές γιατί μας χρειάζεται και γιατί είναι αδιαπραγμάτευτο δικαίωμά μας.
Οποιοσδήποτε όμως κάνει αυτές τις σκέψεις, δεν μπορεί παρά να προβληματίζεται έντονα αυτές τις ημέρες με τις διαμαρτυρίες των ενστόλων. Οπως πληροφορηθήκαμε, οι νέες περικοπές που τους επιβάλουν, περιορίζουν σε εξευτελιστικό βαθμό τις αμοιβές τους αλλά και την υπόστασή τους μέσα στο κράτος και την κοινωνία. Οποιος δεν το βλέπει αυτό και θεωρεί ότι όπως όλοι, έτσι και οι ένστολοι, πρέπει να υποστούν σκληρές θυσίες "για το καλό της πατρίδας", κάνουν μεγάλο και επικίνδυλο λάθος...Τα μέτρα αυτά δεν είναι απλώς αντιλαικά και αντιαναπτυξιακά, ως προς την κατάσταση της Οικονομίας. Μπορεί να αποβούν μοιραία και καταστροφικά, όταν επηρεάζουν αρνητικά τις σχέσεις κυβέρνησης και Σωμάτων Ασφαλείας. Ο νοών...νοήτω.
Σε μια εποχή που η Ελλάδα μαστίζεται από πολλαπλές κρίσεις, η κυβέρνηση όφειλε να έχει προβλέψει κατά πρώτον, τη θωράκιση της χώρας μέσω καλής συνεργασίας με τις ένοπλες δυνάμεις και τα όργανα τάξεως. Και ας μη θεωρηθεί ότι υποστηρίζουμε άνιση κατανομή βαρών, ευνοώντας τα δικαιώματα των ενστόλων έναντι άλλων επαγγελματικών και μισθολογικών τάξεων. Δεν αρνούμαστε ότι πρέπει να υπάρχει ισοτιμία στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις όλων των Ελλήνων πολιτών. Ομως δεν μας επιτρέπεται να παραβλέψουμε ότι δεν μπορούν όλοι οι Ελληνες να κάνουν την ίδια δουλειά ή να διαχειριστούν τις ίδιες ευθύνες..Οταν ανακύπτει επιτακτική ανάγκη κάποιας επέμβασης για να προστατευτεί η εσωτερική τάξη, ή η προστασία της χώρας πού αλλού θα προσφύγουμε αν όχι στα Σώματα Ασφαλείας;
Οταν πριν λίγες εβδομάδες, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης επέδειξε αποφασιστικότητα στο θέμα διαχείρισης της λαθρομετανάστευσης, όλοι είπαμε "μπράβο". Οταν είδαμε να συγκεντρώνονται αθρόα οι λαθρομετανάστες στα στρατόπεδα και να απομακρύνονται από τα αστικά κέντρα τα οποία είχαν τόσο υποφέρει από την προκαλούμενη αταξία, το επικροτήσαμε. Αισθανθήκαμε επιτέλους ότι "κάτι γίνεται" προς αντιμετώπιση ενός ζητήματος που ταλαιπωρεί εδώ και χρόνια την χώρα και τους κατοίκους της. Να μην ξεχνάμε όμως ότι παρ΄όλη την πρόοδο, το θέμα διαχείρισης λαθρομεταναστών δεν έχει λήξει, ενώ είναι απειλητικά εκπεφρασμένη η οργή τους προς την κυβέρνηση και την ελληνική κοινωνία. Οπως είναι επίσης γνωστό και το ενδεχόμενο κοινωνικής έκρηξης, την οποία υπενθυμίζουν συνεχώς τα κόμματα της αντιπολίτευσης, λόγω των αντιλαικών νέων μέτρων που επιβάλλονται πάλι. Για να μην παραλείψουμε βέβαια και την σημασία ετοιμότητας των Ενόπλων Δυνάμεων στα σύνορά μας, κυρίως στα ανατολικά, όπου η Τουρκία καραδοκεί με κάθε ευκαιρία για κάποιο καίριο χτύπημα. Αυτά όφειλε να τα έχει σκεφτεί το κυβερνητικό επιτελείο, όση κι΄αν είναι η ανάγκη περικοπής δημοσίων δαπανών. Αυτήν την εποχή, οι σχέσεις μεταξύ κυβέρνησης και ενστόλων, έπρεπε να είναι καλύτερες από ποτέ άλλοτε, απλά διότι η ασφάλεια και η τάξη της χώρας, περνάει κυρίως από τη δική τους δουλειά. Αντί γι΄αυτό όμως, η κυβέρνηση τους εξοργίζει και τους βγάζει στο δρόμο να διαδηλώνουν "για τον επιούσιο"!
Δεν τολμώ να φανταστώ ποιά εντύπωση θα προκάλεσε η εικόνα των ενστόλων μας στους δρόμους, κάθετα απέναντι στην κυβέρνηση, και πόσο θα χαροποιήθηκαν οι επίβουλοι γείτονές μας, ή οποιοσδήποτε άλλος ποντάρει στην αποτυχία της Ελλάδος.. Δυστυχώς, φαίνεται ότι μόλις εκλεγούν οι κυβερνήτες μας, αυτόματα ξεχνούν τη βασική αρχή διακυβέρνησης, το "διοικείν εστί προνοείν..".
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
