2012-09-08 20:53:04
Απογοητευμένοι έφυγαν από το - ωραιότατο - αίθριο του Μουσείου Μπενάκη όσοι πίστευαν ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα άδραχνε την ευκαιρία του εορτασμού των 38 ετών από την κατάθεση της διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη για να αναλύσει... σε βάθος την κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ, να δώσει μια ευκαιρία για επανασυσπείρωση και κυρίως να επιχειρήσει μια επανασύνδεση με πλατιά λαϊκά στρώματα που απογοήτευσε τα τελευταία τρία χρόνια.
Σε μια ομιλία που είχε ιδεολογική χροιά μόνο στις αναφορές για την πρώτη φάση της ιστορίας του ΠΑΣΟΚ και ψήγματα αυτοκριτικής για το πώς πέρασε το κόμμα από τον ριζοσπαστισμό της πρώτης περιόδου σ’ ένα λαϊκιστικό κυβερνητισμό, ο Βενιζέλος απέφυγε να μιλήσει για τη σημερινή κατάστασή του. Υπερασπιζόμενος άκριτα τον μονόδρομο των μνημονίων, δεν αναφέρθηκε καθόλου στο πώς αυτά επηρέασαν την πλήρη πολιτική και ιδεολογική μετάλλαξη του κόμματός του, το οποίο ξεκίνησε εμφορούμενο από ριζοσπαστικά σοσιαλιστικά προτάγματα για να μετεξελιχτεί σ’ ένα υποταγμένο στα νεοφιλελεύθερα κελεύσματα κόμμα.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ απέφυγε επιμελώς να μιλήσει για την έκδηλη αμηχανία όλων των σοσιαλιστικών κομμάτων, που δεν έχουν αρθρώσει λέξη απέναντι στην επέλαση των αγορών και στην προτεσταντική νεοφιλελεύθερη μάστιγα της δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Κι αν όλα αυτά μπορεί να λειτουργούν σ’ ένα πεδίο ιδεολογικής προσέγγισης του μετά το μνημόνιο ΠΑΣΟΚ, η πιο μεγάλη απογοήτευση μεταξύ των - πολλών - παρευρισκομένων ήταν κυρίως το γεγονός ότι η ομιλία αυτή δεν είχε κανένα οραματικό στοιχείο, καμία ελπίδα ή προοπτική υπέρβασης της σοβαρής κρίσης που μαστίζει το κόμμα.
Η παρουσία του Βενιζέλου στο Μουσείο Μπενάκη κάθε άλλο παρά ως αφετηρία επανεκκίνησης μπορεί να εκληφθεί σε μια συγκυρία όπου η ψήφιση των σκληρών μέτρων δοκιμάζει τη συνοχή της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, η αποστασιοποίηση σειράς στελεχών και η απειλή δημιουργίας νέου κόμματος επικρέμαται ως «δαμόκλειος σπάθη» και με δημοσκοπήσεις να δίνουν μονοψήφια νούμερα. Πολλά στελέχη επισημαίνουν ότι και μ’ αυτή την εμφάνισή του ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να υπερβεί τον εαυτό του και να χαράξει μια γραμμή πλεύσης που θα δίνει στο κόμμα φτερά προκειμένου να επανακάμψει.
Οι πιο πολλοί έχουν πειστεί ότι κρυπτόμενος ο Βενιζέλος πίσω από την οικονομική κρίση και τα επόμενα κυβερνητικά βήματα θέλει να δημιουργήσει ένα μικρό προσωπικό κόμμα το οποίο θα μπορεί να ελέγξει απόλυτα και θα είναι «παρών» στο πολιτικό παιχνίδι, μ’ ένα ΠΑΣΟΚ που θα λειτουργεί ως «συγκολλητικό» κυβερνητικό στοιχείο.
Ο Σκανδαλίδης
Δεν πρόλαβε να περάσει μια μέρα από την εκδήλωση, όπου έλαμψαν διά της απουσίας τους μια σειρά στελεχών με μεταρρυθμιστική ή αριστερή άποψη, και ο Κώστας Σκανδαλίδης με παρέμβασή του έθεσε ακριβώς τα στοιχεία που λείπουν από την πολιτική ρητορική Βενιζέλου και μπορούν να δώσουν δυνατότητες υπέρβασης της κρίσης. Ο Σκανδαλίδης με την ιδιότητα του προέδρου του ΙΣΤΑΜΕ θέλει να κατοχυρώσει πλήρως τον ρόλο του ιδεολογικού καθοδηγητή του κόμματος και βέβαια να καλύψει όσο μπορεί το κενό που αφήνουν με την «αγρανάπαυσή» τους άλλα κορυφαία στελέχη.
Κοινοποίησε έτσι τα 10 σημεία που κανονικά θα έπρεπε να περιλαμβάνει ο Βενιζέλος στην ομιλία του. Η αναζήτηση για το διάδοχο ΠΑΣΟΚ και τη σχέση του με την κρίση, η στάση του κόμματος απέναντι στοΜάαστριχτ, την ΟΝΕ και τα μνημόνια και ο ρόλος του κόμματος στη σημερινή συγκυρία είναι αυτά που έθεσε ανοιχτά ο Σκανδαλίδης και προφανώς αποκτούν ιδιαίτερη σημασία ενόψει του συνεδρίου.
Μπροστά σ’ αυτήν την πραγματικά αμήχανη κατάσταση, όπου το ερώτημα «πού πάμε» κυριαρχεί στους διαδρόμους της Ιπποκράτους, ο Βενιζέλος επιχειρεί να «στρίψει» το καράβι προς την ενεργότερη εμπλοκή στην κυβερνητική μηχανή. Αντιλαμβανόμενος ότι η πρώτη του στάση, να μείνει μακριά από την κυβέρνηση, αλλά να στηρίζει με την ψήφο του, είχε σαν αποτέλεσμα να μοιράζεται την κοινωνική δυσαρέσκεια, αλλά όχι και την όποια πολιτική ανταμοιβή, προσπαθεί να αλλάξει ρότα. Και έτσι αρχίζει να θέτει ακροθιγώς θέμα νέας κυβερνητικής ισορροπίας αμέσως μετά την ψήφιση των επώδυνων μέτρων.
Η λογική είναι ότι αφού πέρασε η πρώτη φουρτούνα και βρέθηκε κοινός τόπος συνεργασίας μπορεί να «απλωθεί» η κυβερνητική συνεργασία. Στο παρασκήνιο, όμως, είναι έντονη η αγωνία για τη συστηματική επιχείρηση υποβάθμισης και απαξίωσης του μεταρρυθμιστικού έργου των τριών τελευταίων ετών και η αξιοποίηση προς όφελος της Ν.Δ. όλης της προετοιμασίας που έγινε από το ΠΑΣΟΚ το προηγούμενο διάστημα χωρίς καμία αναφορά. Γι’ αυτό και από προχτές το κόμμα άρχισε συστηματικά να προβάλει το έργο του, όπως τις συζητήσεις με τις ελβετικές αρχές σχετικά με τη διαφυγή κεφαλαίων από τη χώρα.
Ταυτόχρονα επιχειρεί να βάλει κόκκινες γραμμές στις συζητήσεις με την τρόικα, απορρίπτοντας όλες τις τελευταίες προτάσεις της για τα εργασιακά. Οι πληροφορίες επιμένουν ότι αμέσως μετά την ψήφιση των μέτρων ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα εντείνει τις πιέσεις του προκειμένου να εισέλθουν στην κυβέρνηση ο ίδιος και ο Φώτης Κουβέλης σε ρόλο αντιπροέδρων, όπως και περισσότερα πολιτικά στελέχη προερχόμενα από το ΠΑΣΟΚ στα διάφορα υπουργεία.
Η λογική είναι ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση – ανεξαρτήτως πρωθυπουργού μάλιστα – θα πρέπει να στηριχτεί σε βάθος τετραετίας, προκειμένου το «αστικό πολιτικό σύστημα» να αντέξει τις ασύμμετρες βολές που δέχεται σ’ αυτή τη φάση και να βρει χρόνο και χώρο να «επαναπατρίσει» δυνάμεις που λόγω απόγνωσης εκφράζονται ακραία. Και βέβαια να επιχειρηθεί από καλύτερη θέση να τεθεί «ανάχωμα» στονΣΥΡΙΖΑ, αφού θεωρείται ότι αν οι εκλογές γίνουν τους επόμενους μήνες και πριν δοθεί κάποια λύση στο δράμα της κρίσης, από αξιωματική αντιπολίτευση θα βρεθεί χαλαρά στα κυβερνητικά έδρανα.
Στο μεταξύ συνεχίζεται το μαρτύριο της σταγόνας σχετικά με τη στάση των μεγάλων απόντων από την εκδήλωση, (Λοβέρδου, Διαμαντοπούλου, Ραγκούση) και τις λοιπές μεταρρυθμιστικές δυνάμεις. Οι πληροφορίες επιμένουν ότι ο Λοβέρδος τα έχει ήδη βρει με τον Γιώργο Φλωρίδη και η δημιουργία ενός κεντροαριστερού μεταρρυθμιστικού πόλου είναι προ των πυλών. Οι δημιουργοί του δεν είναι σε θέση να επιβεβαιώσουν αν θα «απορροφηθεί» ένα τμήμα του στελεχικού δυναμικού του ΠΑΣΟΚ που μετεκλογικά απέχει.
Επίσης γνωρίζουν ότι το εγχείρημα στην παρούσα φάση δεν θα έχει μεγάλη τύχη, αφού οι πολίτες αρέσκονται στις λαϊκιστικές κορώνες που κυριαρχούν, όπως επισημαίνουν, αλλά θέλουν να είναι έτοιμοι για την «επόμενη μέρα», όπου το υπάρχον πολιτικό σκηνικό κατά τη γνώμη τους θα σκάσει σαν… φούσκα. Το ερώτημα όμως είναι αν όντως ο Λοβέρδος θα τολμήσει το μεγάλο βήμα άμεσα ή θα περιμένει, και αν ακολουθήσουν τον δρόμο αυτό Διαμαντοπούλου και Ραγκούσης. Αυτό που μοιάζει βέβαιο είναι ότι ο Χρυσοχοΐδης μοιάζει προς το παρόν να επιμένει ΠΑΣΟΚικά, ενώ άλλοι μεγάλοι απόντες, όπως ο Δημήτρης Ρέππας, ο Χρήστος Παπουτσής, η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, περιμένουν «σπίτι» τους μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο topontiki.gr
Σε μια ομιλία που είχε ιδεολογική χροιά μόνο στις αναφορές για την πρώτη φάση της ιστορίας του ΠΑΣΟΚ και ψήγματα αυτοκριτικής για το πώς πέρασε το κόμμα από τον ριζοσπαστισμό της πρώτης περιόδου σ’ ένα λαϊκιστικό κυβερνητισμό, ο Βενιζέλος απέφυγε να μιλήσει για τη σημερινή κατάστασή του. Υπερασπιζόμενος άκριτα τον μονόδρομο των μνημονίων, δεν αναφέρθηκε καθόλου στο πώς αυτά επηρέασαν την πλήρη πολιτική και ιδεολογική μετάλλαξη του κόμματός του, το οποίο ξεκίνησε εμφορούμενο από ριζοσπαστικά σοσιαλιστικά προτάγματα για να μετεξελιχτεί σ’ ένα υποταγμένο στα νεοφιλελεύθερα κελεύσματα κόμμα.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ απέφυγε επιμελώς να μιλήσει για την έκδηλη αμηχανία όλων των σοσιαλιστικών κομμάτων, που δεν έχουν αρθρώσει λέξη απέναντι στην επέλαση των αγορών και στην προτεσταντική νεοφιλελεύθερη μάστιγα της δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Κι αν όλα αυτά μπορεί να λειτουργούν σ’ ένα πεδίο ιδεολογικής προσέγγισης του μετά το μνημόνιο ΠΑΣΟΚ, η πιο μεγάλη απογοήτευση μεταξύ των - πολλών - παρευρισκομένων ήταν κυρίως το γεγονός ότι η ομιλία αυτή δεν είχε κανένα οραματικό στοιχείο, καμία ελπίδα ή προοπτική υπέρβασης της σοβαρής κρίσης που μαστίζει το κόμμα.
Η παρουσία του Βενιζέλου στο Μουσείο Μπενάκη κάθε άλλο παρά ως αφετηρία επανεκκίνησης μπορεί να εκληφθεί σε μια συγκυρία όπου η ψήφιση των σκληρών μέτρων δοκιμάζει τη συνοχή της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, η αποστασιοποίηση σειράς στελεχών και η απειλή δημιουργίας νέου κόμματος επικρέμαται ως «δαμόκλειος σπάθη» και με δημοσκοπήσεις να δίνουν μονοψήφια νούμερα. Πολλά στελέχη επισημαίνουν ότι και μ’ αυτή την εμφάνισή του ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να υπερβεί τον εαυτό του και να χαράξει μια γραμμή πλεύσης που θα δίνει στο κόμμα φτερά προκειμένου να επανακάμψει.
Οι πιο πολλοί έχουν πειστεί ότι κρυπτόμενος ο Βενιζέλος πίσω από την οικονομική κρίση και τα επόμενα κυβερνητικά βήματα θέλει να δημιουργήσει ένα μικρό προσωπικό κόμμα το οποίο θα μπορεί να ελέγξει απόλυτα και θα είναι «παρών» στο πολιτικό παιχνίδι, μ’ ένα ΠΑΣΟΚ που θα λειτουργεί ως «συγκολλητικό» κυβερνητικό στοιχείο.
Ο Σκανδαλίδης
Δεν πρόλαβε να περάσει μια μέρα από την εκδήλωση, όπου έλαμψαν διά της απουσίας τους μια σειρά στελεχών με μεταρρυθμιστική ή αριστερή άποψη, και ο Κώστας Σκανδαλίδης με παρέμβασή του έθεσε ακριβώς τα στοιχεία που λείπουν από την πολιτική ρητορική Βενιζέλου και μπορούν να δώσουν δυνατότητες υπέρβασης της κρίσης. Ο Σκανδαλίδης με την ιδιότητα του προέδρου του ΙΣΤΑΜΕ θέλει να κατοχυρώσει πλήρως τον ρόλο του ιδεολογικού καθοδηγητή του κόμματος και βέβαια να καλύψει όσο μπορεί το κενό που αφήνουν με την «αγρανάπαυσή» τους άλλα κορυφαία στελέχη.
Κοινοποίησε έτσι τα 10 σημεία που κανονικά θα έπρεπε να περιλαμβάνει ο Βενιζέλος στην ομιλία του. Η αναζήτηση για το διάδοχο ΠΑΣΟΚ και τη σχέση του με την κρίση, η στάση του κόμματος απέναντι στοΜάαστριχτ, την ΟΝΕ και τα μνημόνια και ο ρόλος του κόμματος στη σημερινή συγκυρία είναι αυτά που έθεσε ανοιχτά ο Σκανδαλίδης και προφανώς αποκτούν ιδιαίτερη σημασία ενόψει του συνεδρίου.
Μπροστά σ’ αυτήν την πραγματικά αμήχανη κατάσταση, όπου το ερώτημα «πού πάμε» κυριαρχεί στους διαδρόμους της Ιπποκράτους, ο Βενιζέλος επιχειρεί να «στρίψει» το καράβι προς την ενεργότερη εμπλοκή στην κυβερνητική μηχανή. Αντιλαμβανόμενος ότι η πρώτη του στάση, να μείνει μακριά από την κυβέρνηση, αλλά να στηρίζει με την ψήφο του, είχε σαν αποτέλεσμα να μοιράζεται την κοινωνική δυσαρέσκεια, αλλά όχι και την όποια πολιτική ανταμοιβή, προσπαθεί να αλλάξει ρότα. Και έτσι αρχίζει να θέτει ακροθιγώς θέμα νέας κυβερνητικής ισορροπίας αμέσως μετά την ψήφιση των επώδυνων μέτρων.
Η λογική είναι ότι αφού πέρασε η πρώτη φουρτούνα και βρέθηκε κοινός τόπος συνεργασίας μπορεί να «απλωθεί» η κυβερνητική συνεργασία. Στο παρασκήνιο, όμως, είναι έντονη η αγωνία για τη συστηματική επιχείρηση υποβάθμισης και απαξίωσης του μεταρρυθμιστικού έργου των τριών τελευταίων ετών και η αξιοποίηση προς όφελος της Ν.Δ. όλης της προετοιμασίας που έγινε από το ΠΑΣΟΚ το προηγούμενο διάστημα χωρίς καμία αναφορά. Γι’ αυτό και από προχτές το κόμμα άρχισε συστηματικά να προβάλει το έργο του, όπως τις συζητήσεις με τις ελβετικές αρχές σχετικά με τη διαφυγή κεφαλαίων από τη χώρα.
Ταυτόχρονα επιχειρεί να βάλει κόκκινες γραμμές στις συζητήσεις με την τρόικα, απορρίπτοντας όλες τις τελευταίες προτάσεις της για τα εργασιακά. Οι πληροφορίες επιμένουν ότι αμέσως μετά την ψήφιση των μέτρων ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα εντείνει τις πιέσεις του προκειμένου να εισέλθουν στην κυβέρνηση ο ίδιος και ο Φώτης Κουβέλης σε ρόλο αντιπροέδρων, όπως και περισσότερα πολιτικά στελέχη προερχόμενα από το ΠΑΣΟΚ στα διάφορα υπουργεία.
Η λογική είναι ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση – ανεξαρτήτως πρωθυπουργού μάλιστα – θα πρέπει να στηριχτεί σε βάθος τετραετίας, προκειμένου το «αστικό πολιτικό σύστημα» να αντέξει τις ασύμμετρες βολές που δέχεται σ’ αυτή τη φάση και να βρει χρόνο και χώρο να «επαναπατρίσει» δυνάμεις που λόγω απόγνωσης εκφράζονται ακραία. Και βέβαια να επιχειρηθεί από καλύτερη θέση να τεθεί «ανάχωμα» στονΣΥΡΙΖΑ, αφού θεωρείται ότι αν οι εκλογές γίνουν τους επόμενους μήνες και πριν δοθεί κάποια λύση στο δράμα της κρίσης, από αξιωματική αντιπολίτευση θα βρεθεί χαλαρά στα κυβερνητικά έδρανα.
Στο μεταξύ συνεχίζεται το μαρτύριο της σταγόνας σχετικά με τη στάση των μεγάλων απόντων από την εκδήλωση, (Λοβέρδου, Διαμαντοπούλου, Ραγκούση) και τις λοιπές μεταρρυθμιστικές δυνάμεις. Οι πληροφορίες επιμένουν ότι ο Λοβέρδος τα έχει ήδη βρει με τον Γιώργο Φλωρίδη και η δημιουργία ενός κεντροαριστερού μεταρρυθμιστικού πόλου είναι προ των πυλών. Οι δημιουργοί του δεν είναι σε θέση να επιβεβαιώσουν αν θα «απορροφηθεί» ένα τμήμα του στελεχικού δυναμικού του ΠΑΣΟΚ που μετεκλογικά απέχει.
Επίσης γνωρίζουν ότι το εγχείρημα στην παρούσα φάση δεν θα έχει μεγάλη τύχη, αφού οι πολίτες αρέσκονται στις λαϊκιστικές κορώνες που κυριαρχούν, όπως επισημαίνουν, αλλά θέλουν να είναι έτοιμοι για την «επόμενη μέρα», όπου το υπάρχον πολιτικό σκηνικό κατά τη γνώμη τους θα σκάσει σαν… φούσκα. Το ερώτημα όμως είναι αν όντως ο Λοβέρδος θα τολμήσει το μεγάλο βήμα άμεσα ή θα περιμένει, και αν ακολουθήσουν τον δρόμο αυτό Διαμαντοπούλου και Ραγκούσης. Αυτό που μοιάζει βέβαιο είναι ότι ο Χρυσοχοΐδης μοιάζει προς το παρόν να επιμένει ΠΑΣΟΚικά, ενώ άλλοι μεγάλοι απόντες, όπως ο Δημήτρης Ρέππας, ο Χρήστος Παπουτσής, η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, περιμένουν «σπίτι» τους μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο topontiki.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η Αθηνά θέλει να κάνει οικογένεια
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ξεμούδιασε με τους πιτσιρικάδες
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
