2012-09-11 21:15:15
Του Γιάννη Πρετεντέρη
Νομίζω ότι τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά. Κουτσά - στραβά, η κυβέρνηση θα πάρει τα μέτρα που ζητάει η τρόικα. Και θα τα πάρει όχι επειδή υπακούουν σε κάποια λογική αλλά επειδή ελπίζει στο αντάλλαγμα που θα έλθει από την Ευρώπη.
Είναι κάτι σαν διαγώνισμα αξιοπιστίας. «Βόηθα μας να σε βοηθήσουμε!» είναι το μήνυμα που περνούν όλοι οι Ευρωπαίοι στον Σαμαρά.
Από εκεί και πέρα, βεβαίως, εξαρτάται τι εννοούν όταν λένε ότι θα μας βοηθήσουν.
Διότι αν το αντάλλαγμα είναι απτό, συγκεκριμένο και σοβαρό, η κυβέρνηση θα περάσει τον κάβο χωρίς μεγάλες δυσκολίες.
Αλλά αν το αντάλλαγμα δεν είναι τίποτα από τα παραπάνω, αν δεν καταστεί σαφές στον μέσο Ελληνα ότι υπήρξε ουσιαστική αλλαγή κατάστασης, τότε η κυβέρνηση θα μετράει μέρες.
Για να το πω πιο απλά. Καλά κάνουν και τσακώνονται μεταξύ τους και με την τρόικα για τις περικοπές - ούτως ή άλλως, οι περισσότερες είναι αδιανόητες... Καλά κάνουν και προσπαθούν να σώσουν ό,τι σώζεται.
Αλλά δεν θα κριθεί εκεί το παιχνίδι. Θα κριθεί στη διάθεση των Ευρωπαίων να βάλουν πραγματικά πλάτη. Με χρόνο και χρήμα.
Γίνομαι ίσως κουραστικός αλλά να το επαναλάβω για άλλη μία φορά: στο «ελληνικό πρόβλημα» δεν υπάρχει πια «ελληνική λύση» - αν δεχτούμε ότι υπήρξε ποτέ.
Η Ελλάδα που οδεύει στο φθινόπωρο του 2012 είναι μια εξαντλημένη και καθημαγμένη χώρα. Χωρίς ανοχές και αντοχές.
Ενα αφάνταστα ταλαιπωρημένο πειραματόζωο. Υπέστη την παρανοϊκή θεραπεία του Μνημονίου και δοκιμάζεται καθημερινά από την ψυχαναγκαστική ιδεοληψία της τρόικας. Μεταξύ μας, είναι θαύμα ότι αναπνέει ακόμη. Αλλά για πόσο;
Δυστυχώς, ο όρος για την επιβίωση της χώρας δεν είναι η αξιοπρέπεια που ζητάει ο Τσίπρας αλλά, πολύ πιο κυνικά, η επιμήκυνση του προγράμματος και η ένεση ρευστότητας των 31,5 δισ. ευρώ.
Διότι αν η Ευρώπη μάς γυρίσει την πλάτη, η Αργεντινή είναι πολύ πιο κοντά απ' όσο εύχεται ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Και τότε θα μπορέσουμε να ζήσουμε τον μικρό μας εμφύλιο ανενόχλητοι και καταματωμένοι.
Γι' αυτό ακριβώς, όλα θα κριθούν μέσα στο επόμενο δίμηνο. Ολα και για πολύ.
Θέλω να ελπίζω ότι αυτήν την απλή αλήθεια κρατούν σταθερά στο μυαλό τους όλοι οι πρωταγωνιστές της παράστασης. Μέσα κι έξω από τα σύνορα. Μέσα κι έξω από την κυβέρνηση.
Και ότι θα πορευτούν αναλόγως. Με όποιο μυαλό κουβαλούν στο κεφάλι τους. Με όποια ευθύνη επιτρέπει το μυαλό τους. Με όποια συνείδηση παράγει η ευθύνη τους.
Αλλά αυτό ακριβώς είναι που δεν με κάνει αισιόδοξο.
πηγη:tanea.gr
Νομίζω ότι τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά. Κουτσά - στραβά, η κυβέρνηση θα πάρει τα μέτρα που ζητάει η τρόικα. Και θα τα πάρει όχι επειδή υπακούουν σε κάποια λογική αλλά επειδή ελπίζει στο αντάλλαγμα που θα έλθει από την Ευρώπη.
Είναι κάτι σαν διαγώνισμα αξιοπιστίας. «Βόηθα μας να σε βοηθήσουμε!» είναι το μήνυμα που περνούν όλοι οι Ευρωπαίοι στον Σαμαρά.
Από εκεί και πέρα, βεβαίως, εξαρτάται τι εννοούν όταν λένε ότι θα μας βοηθήσουν.
Διότι αν το αντάλλαγμα είναι απτό, συγκεκριμένο και σοβαρό, η κυβέρνηση θα περάσει τον κάβο χωρίς μεγάλες δυσκολίες.
Αλλά αν το αντάλλαγμα δεν είναι τίποτα από τα παραπάνω, αν δεν καταστεί σαφές στον μέσο Ελληνα ότι υπήρξε ουσιαστική αλλαγή κατάστασης, τότε η κυβέρνηση θα μετράει μέρες.
Για να το πω πιο απλά. Καλά κάνουν και τσακώνονται μεταξύ τους και με την τρόικα για τις περικοπές - ούτως ή άλλως, οι περισσότερες είναι αδιανόητες... Καλά κάνουν και προσπαθούν να σώσουν ό,τι σώζεται.
Αλλά δεν θα κριθεί εκεί το παιχνίδι. Θα κριθεί στη διάθεση των Ευρωπαίων να βάλουν πραγματικά πλάτη. Με χρόνο και χρήμα.
Γίνομαι ίσως κουραστικός αλλά να το επαναλάβω για άλλη μία φορά: στο «ελληνικό πρόβλημα» δεν υπάρχει πια «ελληνική λύση» - αν δεχτούμε ότι υπήρξε ποτέ.
Η Ελλάδα που οδεύει στο φθινόπωρο του 2012 είναι μια εξαντλημένη και καθημαγμένη χώρα. Χωρίς ανοχές και αντοχές.
Ενα αφάνταστα ταλαιπωρημένο πειραματόζωο. Υπέστη την παρανοϊκή θεραπεία του Μνημονίου και δοκιμάζεται καθημερινά από την ψυχαναγκαστική ιδεοληψία της τρόικας. Μεταξύ μας, είναι θαύμα ότι αναπνέει ακόμη. Αλλά για πόσο;
Δυστυχώς, ο όρος για την επιβίωση της χώρας δεν είναι η αξιοπρέπεια που ζητάει ο Τσίπρας αλλά, πολύ πιο κυνικά, η επιμήκυνση του προγράμματος και η ένεση ρευστότητας των 31,5 δισ. ευρώ.
Διότι αν η Ευρώπη μάς γυρίσει την πλάτη, η Αργεντινή είναι πολύ πιο κοντά απ' όσο εύχεται ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Και τότε θα μπορέσουμε να ζήσουμε τον μικρό μας εμφύλιο ανενόχλητοι και καταματωμένοι.
Γι' αυτό ακριβώς, όλα θα κριθούν μέσα στο επόμενο δίμηνο. Ολα και για πολύ.
Θέλω να ελπίζω ότι αυτήν την απλή αλήθεια κρατούν σταθερά στο μυαλό τους όλοι οι πρωταγωνιστές της παράστασης. Μέσα κι έξω από τα σύνορα. Μέσα κι έξω από την κυβέρνηση.
Και ότι θα πορευτούν αναλόγως. Με όποιο μυαλό κουβαλούν στο κεφάλι τους. Με όποια ευθύνη επιτρέπει το μυαλό τους. Με όποια συνείδηση παράγει η ευθύνη τους.
Αλλά αυτό ακριβώς είναι που δεν με κάνει αισιόδοξο.
πηγη:tanea.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μ.ΚΑΨΗΣ προς X.AΛΕΞΙΟΥ: Eίσαι τσόλι και σιχαμένη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
