2012-09-14 23:18:10
Του Γιάννη Πρετεντέρη
Ακουσα προχθές στη Βουλή έναν συμπαθή βουλευτή της ΔΗΜΑΡ (πρώην ΠΑΣΟΚ) να δηλώνει: «Είμαστε πεπεισμένοι ότι η Αγροτική Τράπεζα ήταν βιώσιμη. Και είμαστε πεπεισμένοι ότι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είναι βιώσιμο».
Στη συνέχεια μοίρασε κίτρινες και κόκκινες κάρτες στο υπουργείο Οικονομικών, το οποίο (αν κατάλαβα καλά) δεν συμμερίζεται την πεποίθησή του.
Αναφέρομαι στην περίπτωση διότι είναι απολύτως χαρακτηριστική του ανορθολογισμού που ταλαιπωρεί τον δημόσιο διάλογο στη χώρα μας.
Από τη μια πλευρά έχουμε όλες τις τραπεζικές Αρχές της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που έπειτα από πολύμηνη έρευνα των στοιχείων αποφάνθηκαν ότι δύο τραπεζικοί οργανισμοί δεν είναι βιώσιμοι κι ότι πρέπει κάτι να γίνει.
Από την άλλη έχουμε έναν βουλευτή που δεν λέει ότι τα στοιχεία είναι λάθος ή ότι η έρευνα έχει κενά και παραλείψεις. Δηλώνει απλώς ότι αυτός πιστεύει το αντίθετο.
Αλλά, αν δεν τον έπεισαν για το δίκιο τους όλοι οι αρμόδιοι και όλοι οι ειδικοί οργανισμοί, ποιος τον έπεισε για το αντίθετο;
Εκανε προσωπική έρευνα που κατέληξε σε διαφορετικό αποτέλεσμα; Εχει στη διάθεσή του στοιχεία που έως τώρα παρέμειναν κρυφά ή αποσιωπήθηκαν; Ή μήπως του το αποκάλυψε η Μεγαλόχαρη της Τήνου.
Ο βουλευτής δεν λέει. Μεταξύ μας, όμως, μάλλον ισχύει το τρίτο.
Και δεν είναι ασύνηθες. Με την ίδια περίπου διαδικασία, ο Καμμένος έχει πειστεί ότι μας ψεκάζουν οι Γερμανοί, ο Κασιδιάρης ότι ο Δένδιας είναι μασόνος και ο Λαφαζάνης ότι οι Ευρωπαίοι είναι τοκογλύφοι.
Το πρόβλημα είναι, όμως, ότι στις σοβαρές κοινωνίες ο δημόσιος διάλογος δεν στηρίζεται στην πίστη αλλά στην πειθώ.
Η πίστη είναι διαδικασία θρησκευτικού τύπου και απολύτως προσωπικής επιλογής. Η πειθώ, αντιθέτως, στηρίζεται στη γνώση του αντικειμένου, στη δύναμη της λογικής, σε σοβαρά στοιχεία και σε στέρεα επιχειρήματα.
Προσωπικά δεν γνωρίζω αν η Αγροτική και το Ταμιευτήριο είναι βιώσιμα. Είναι ένα εξόχως τεχνικό θέμα, το οποίο δύσκολα μπορεί ένας απλός πολίτης να προσεγγίσει με επάρκεια.
Ως εκ τούτου είμαι υποχρεωμένος να αποδεχθώ τις εισηγήσεις και τις διαπιστώσεις εκείνων που γνωρίζουν το ζήτημα και το ερεύνησαν αρμοδίως. Εκτός κι αν έχω κάτι συγκεκριμένο και πειστικό να τους αντιτείνω Αντιλαμβάνομαι, βεβαίως, ότι υπάρχουν ομάδες εργαζομένων στις συγκεκριμένες τράπεζες που μπορεί να διατυπώνουν άλλη άποψη.
Καμία αντίρρηση. Είναι κι αυτό ένα στοιχείο του διαλόγου, να το ακούσουμε με προσοχή.
Αλλά αν είναι οι βουλευτές να υιοθετούν αβασάνιστα τις δοξασίες κάθε επαγγελματικής ομάδας, τότε χίλιες φορές να προτιμούν τη Μεγαλόχαρη - βοήθειά μας!..
πηγη:tanea.gr
Ακουσα προχθές στη Βουλή έναν συμπαθή βουλευτή της ΔΗΜΑΡ (πρώην ΠΑΣΟΚ) να δηλώνει: «Είμαστε πεπεισμένοι ότι η Αγροτική Τράπεζα ήταν βιώσιμη. Και είμαστε πεπεισμένοι ότι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είναι βιώσιμο».
Στη συνέχεια μοίρασε κίτρινες και κόκκινες κάρτες στο υπουργείο Οικονομικών, το οποίο (αν κατάλαβα καλά) δεν συμμερίζεται την πεποίθησή του.
Αναφέρομαι στην περίπτωση διότι είναι απολύτως χαρακτηριστική του ανορθολογισμού που ταλαιπωρεί τον δημόσιο διάλογο στη χώρα μας.
Από τη μια πλευρά έχουμε όλες τις τραπεζικές Αρχές της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που έπειτα από πολύμηνη έρευνα των στοιχείων αποφάνθηκαν ότι δύο τραπεζικοί οργανισμοί δεν είναι βιώσιμοι κι ότι πρέπει κάτι να γίνει.
Από την άλλη έχουμε έναν βουλευτή που δεν λέει ότι τα στοιχεία είναι λάθος ή ότι η έρευνα έχει κενά και παραλείψεις. Δηλώνει απλώς ότι αυτός πιστεύει το αντίθετο.
Αλλά, αν δεν τον έπεισαν για το δίκιο τους όλοι οι αρμόδιοι και όλοι οι ειδικοί οργανισμοί, ποιος τον έπεισε για το αντίθετο;
Εκανε προσωπική έρευνα που κατέληξε σε διαφορετικό αποτέλεσμα; Εχει στη διάθεσή του στοιχεία που έως τώρα παρέμειναν κρυφά ή αποσιωπήθηκαν; Ή μήπως του το αποκάλυψε η Μεγαλόχαρη της Τήνου.
Ο βουλευτής δεν λέει. Μεταξύ μας, όμως, μάλλον ισχύει το τρίτο.
Και δεν είναι ασύνηθες. Με την ίδια περίπου διαδικασία, ο Καμμένος έχει πειστεί ότι μας ψεκάζουν οι Γερμανοί, ο Κασιδιάρης ότι ο Δένδιας είναι μασόνος και ο Λαφαζάνης ότι οι Ευρωπαίοι είναι τοκογλύφοι.
Το πρόβλημα είναι, όμως, ότι στις σοβαρές κοινωνίες ο δημόσιος διάλογος δεν στηρίζεται στην πίστη αλλά στην πειθώ.
Η πίστη είναι διαδικασία θρησκευτικού τύπου και απολύτως προσωπικής επιλογής. Η πειθώ, αντιθέτως, στηρίζεται στη γνώση του αντικειμένου, στη δύναμη της λογικής, σε σοβαρά στοιχεία και σε στέρεα επιχειρήματα.
Προσωπικά δεν γνωρίζω αν η Αγροτική και το Ταμιευτήριο είναι βιώσιμα. Είναι ένα εξόχως τεχνικό θέμα, το οποίο δύσκολα μπορεί ένας απλός πολίτης να προσεγγίσει με επάρκεια.
Ως εκ τούτου είμαι υποχρεωμένος να αποδεχθώ τις εισηγήσεις και τις διαπιστώσεις εκείνων που γνωρίζουν το ζήτημα και το ερεύνησαν αρμοδίως. Εκτός κι αν έχω κάτι συγκεκριμένο και πειστικό να τους αντιτείνω Αντιλαμβάνομαι, βεβαίως, ότι υπάρχουν ομάδες εργαζομένων στις συγκεκριμένες τράπεζες που μπορεί να διατυπώνουν άλλη άποψη.
Καμία αντίρρηση. Είναι κι αυτό ένα στοιχείο του διαλόγου, να το ακούσουμε με προσοχή.
Αλλά αν είναι οι βουλευτές να υιοθετούν αβασάνιστα τις δοξασίες κάθε επαγγελματικής ομάδας, τότε χίλιες φορές να προτιμούν τη Μεγαλόχαρη - βοήθειά μας!..
πηγη:tanea.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΜΠΟΥΡΤΟΝ : ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ ΚΑΛΟ Η ΗΤΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
