2012-09-14 23:22:26
της Ζέζας Ζήκου
Tο ενδεχόμενο να ζητήσει τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, στο πλαίσιο του προγράμματος αγοράς κρατικών ομολόγων που ανακοίνωσε την περασμένη Πέμπτη ο Μάριο Ντράγκι, σκέφτεται σοβαρά ο Ισπανός πρωθυπουργός. Προσπαθώντας να αποφύγει την παγίδα της «πλήρους διάσωσης» μέσω ενός Μνημονίου, ο Μαριάνο Ραχόι εξετάζει τη χρήση του μηχανισμού της ΕΚΤ για αγορές ισπανικών ομολόγων. Το ενδεχόμενο αυτό είναι πιθανό να συζητηθεί στη σημερινή άτυπη σύνοδο του Eurogroup στη Λευκωσία.
Οι χειρότεροι εφιάλτες είναι αυτοί από τους οποίους δεν ξυπνάς. Η ισπανική κυβέρνηση περνάει πλέον αυτή τη δοκιμασία. Από τη μια έχει να αντιμετωπίσει το τραπεζικό χάος και από την άλλη τα υπέρογκα χρέη των περιφερειών της χώρας, όπως είναι η Καταλωνία... Μόλις ένα χρόνο πριν (τον περασμένο Νοέμβριο) η κρίση που είχε ήδη ξεσπάσει έδωσε όλη την εξουσία στον Ραχόι.
Τότε, τον μεγαλύτερο εκλογικό θρίαμβο στην ιστορία του κατέγραψε το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα υπό τον Μαριάνο Ραχόι, στις βουλευτικές εκλογές της 20ής Νοεμβρίου 2011, ενώ οι κυβερνώντες Σοσιαλιστές υπέστησαν τη χειρότερη ήττα του κόμματος από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ισπανία, μετά τον θάνατο του Φράνκο, το 1975.
Η Ισπανία είναι μια ομοσπονδία, που κρατιέται στη θέση της μέσω επιδοτήσεων, και στρεβλής λογιστικής πρακτικής. Το πάθος των Καταλανών και των Βάσκων για ανεξαρτησία είχε τεθεί υπό έλεγχο από ένα σύστημα που έδωσε σε αυτές τις περιοχές μεγάλη πολιτική και δημοσιονομική αυτονομία. Το σύστημα αυτό λειτουργούσε καλά όσο η χώρα ανθούσε οικονομικά, οι αγορές της φούσκωναν, το χρήμα ήταν φθηνό και η πίστωση απεριόριστη.
Πριν από ένα χρόνο, το κόστος δανεισμού της Ισπανίας εκτοξεύθηκε στα ύψη, καθώς η κρίση της Ευρωζώνης εξαπλώθηκε από την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία. Ο πανικός αρχικά συγκρατήθηκε, όταν παρενέβη η κεντρική τράπεζα και διεγράφη η προοπτική νέας ισπανικής κυβέρνησης εμφορούμενης από μεταρρυθμιστικό πνεύμα. Εκτοτε, η Ισπανία κράτησε σε γενικές γραμμές τον λόγο της και η κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι περιέκοψε προϋπολογισμούς, απελευθέρωσε την αγορά εργασίας, διαδραμάτισε τον ρόλο που της άρμοζε σε άπειρες «κρίσιμες» συνόδους κορυφής στις Βρυξέλλες, και διασφάλισε πάνω από 100 δισ. ευρώ για την ανάκαμψη του ισπανικού τραπεζικού συστήματος. Και όμως, παρά τις προσπάθειες και την οδύνη, η Ισπανία δεν μπορεί να απαλλαγεί από το σύνδρομο της επερχόμενης συντέλειας.
Η κατάσταση της Ισπανίας σήμερα προκαλεί δέος. Μόνο τον μήνα Ιούλιο ανακοινώθηκαν φορολογικές αυξήσεις και περικοπές δαπανών ύψους 65 δισ. ευρώ. Ετσι, εξασφαλίστηκαν τα κονδύλια για τη διάσωση των τραπεζών και οι επενδυτές πείστηκαν, υποτίθεται, για την παραμονή της Ισπανίας στην Ευρωζώνη. Καθ’ οδόν, όμως, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι η ύφεση θα παραταθεί το 2013 και ότι θα πρέπει να βρεθούν χρήματα για τις περιφέρειες, που αιφνιδίως ομολόγησαν ότι φαλίρισαν.
Τα προγνωστικά για την Ισπανία είναι ζοφερά. Η οικονομία της βρίσκεται σε ύφεση, ο δημόσιος τομέας περικόπτει τις δαπάνες και ο ιδιωτικός δεν κάνει επενδύσεις. Ολα αυτά σημαίνουν ότι ο κ. Ραχόι δεν θα πετύχει τον στόχο της μείωσης του ελλείμματος. Οπότε, θα επιβληθούν νέα μέτρα λιτότητας, με αποτέλεσμα η ήδη φθίνουσα δημοτικότητα του πρωθυπουργού να υποστεί νέο πλήγμα. Η αποφασιστικότητα της Ισπανίας θα λυγίσει, λόγω διενέξεων και ερίδων μεταξύ Μαδρίτης και περιφερειών με αιτία τις περικοπές στον προϋπολογισμό. Ας σημειωθεί ότι οι περιφέρειες ελέγχουν το 40% των δημοσίων δαπανών και οι πολιτικοί τους, ακόμη και αν συμπλέουν με το κόμμα του κ. Ραχόι, περιφρουρούν ως Κέρβεροι την αυτονομία τους. Ο φαύλος κύκλος θα συνεχιστεί.
Η Ισπανία δεν μπορεί να βγει μόνη της από την παγίδα. Υπάρχει οδός σωτηρίας; Ισως με τον μηχανισμό των παρεμβάσεων της ΕΚΤ ή με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (ESM). Εστω και έτσι, όμως, θα κερδηθεί μόνο χρόνος. Μετά τη βοήθεια προς την Ισπανία, οι επενδυτές δικαίως θα ανησυχήσουν για την Ιταλία. Επιπλέον, υπάρχουν και τεχνικές δυσκολίες. Τα νέα χρήματα που θα προέλθουν από τον ESM, θα θεωρηθούν διακρατικά δάνεια, αφήνοντας τους υπόλοιπους πιστωτές σε χειρότερη μοίρα. Η λύση για τη διάσωση της Ισπανίας θα είναι βραχυπρόθεσμη, εκτός και εάν η Ευρωζώνη αποφασίσει να ενωθεί πραγματικά και να στηρίξει σχέδιο διάσωσης επαρκές και πολιτικά εφικτό. Ομως, τα 17 κράτη–μέλη της Ευρωζώνης δεν μπορούν να συμφωνήσουν στον καταμερισμό των θυσιών που απαιτεί η νέα Ευρώπη
πηγη:kathimerini
liberals10
Tο ενδεχόμενο να ζητήσει τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, στο πλαίσιο του προγράμματος αγοράς κρατικών ομολόγων που ανακοίνωσε την περασμένη Πέμπτη ο Μάριο Ντράγκι, σκέφτεται σοβαρά ο Ισπανός πρωθυπουργός. Προσπαθώντας να αποφύγει την παγίδα της «πλήρους διάσωσης» μέσω ενός Μνημονίου, ο Μαριάνο Ραχόι εξετάζει τη χρήση του μηχανισμού της ΕΚΤ για αγορές ισπανικών ομολόγων. Το ενδεχόμενο αυτό είναι πιθανό να συζητηθεί στη σημερινή άτυπη σύνοδο του Eurogroup στη Λευκωσία.
Οι χειρότεροι εφιάλτες είναι αυτοί από τους οποίους δεν ξυπνάς. Η ισπανική κυβέρνηση περνάει πλέον αυτή τη δοκιμασία. Από τη μια έχει να αντιμετωπίσει το τραπεζικό χάος και από την άλλη τα υπέρογκα χρέη των περιφερειών της χώρας, όπως είναι η Καταλωνία... Μόλις ένα χρόνο πριν (τον περασμένο Νοέμβριο) η κρίση που είχε ήδη ξεσπάσει έδωσε όλη την εξουσία στον Ραχόι.
Τότε, τον μεγαλύτερο εκλογικό θρίαμβο στην ιστορία του κατέγραψε το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα υπό τον Μαριάνο Ραχόι, στις βουλευτικές εκλογές της 20ής Νοεμβρίου 2011, ενώ οι κυβερνώντες Σοσιαλιστές υπέστησαν τη χειρότερη ήττα του κόμματος από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ισπανία, μετά τον θάνατο του Φράνκο, το 1975.
Η Ισπανία είναι μια ομοσπονδία, που κρατιέται στη θέση της μέσω επιδοτήσεων, και στρεβλής λογιστικής πρακτικής. Το πάθος των Καταλανών και των Βάσκων για ανεξαρτησία είχε τεθεί υπό έλεγχο από ένα σύστημα που έδωσε σε αυτές τις περιοχές μεγάλη πολιτική και δημοσιονομική αυτονομία. Το σύστημα αυτό λειτουργούσε καλά όσο η χώρα ανθούσε οικονομικά, οι αγορές της φούσκωναν, το χρήμα ήταν φθηνό και η πίστωση απεριόριστη.
Πριν από ένα χρόνο, το κόστος δανεισμού της Ισπανίας εκτοξεύθηκε στα ύψη, καθώς η κρίση της Ευρωζώνης εξαπλώθηκε από την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία. Ο πανικός αρχικά συγκρατήθηκε, όταν παρενέβη η κεντρική τράπεζα και διεγράφη η προοπτική νέας ισπανικής κυβέρνησης εμφορούμενης από μεταρρυθμιστικό πνεύμα. Εκτοτε, η Ισπανία κράτησε σε γενικές γραμμές τον λόγο της και η κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι περιέκοψε προϋπολογισμούς, απελευθέρωσε την αγορά εργασίας, διαδραμάτισε τον ρόλο που της άρμοζε σε άπειρες «κρίσιμες» συνόδους κορυφής στις Βρυξέλλες, και διασφάλισε πάνω από 100 δισ. ευρώ για την ανάκαμψη του ισπανικού τραπεζικού συστήματος. Και όμως, παρά τις προσπάθειες και την οδύνη, η Ισπανία δεν μπορεί να απαλλαγεί από το σύνδρομο της επερχόμενης συντέλειας.
Η κατάσταση της Ισπανίας σήμερα προκαλεί δέος. Μόνο τον μήνα Ιούλιο ανακοινώθηκαν φορολογικές αυξήσεις και περικοπές δαπανών ύψους 65 δισ. ευρώ. Ετσι, εξασφαλίστηκαν τα κονδύλια για τη διάσωση των τραπεζών και οι επενδυτές πείστηκαν, υποτίθεται, για την παραμονή της Ισπανίας στην Ευρωζώνη. Καθ’ οδόν, όμως, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι η ύφεση θα παραταθεί το 2013 και ότι θα πρέπει να βρεθούν χρήματα για τις περιφέρειες, που αιφνιδίως ομολόγησαν ότι φαλίρισαν.
Τα προγνωστικά για την Ισπανία είναι ζοφερά. Η οικονομία της βρίσκεται σε ύφεση, ο δημόσιος τομέας περικόπτει τις δαπάνες και ο ιδιωτικός δεν κάνει επενδύσεις. Ολα αυτά σημαίνουν ότι ο κ. Ραχόι δεν θα πετύχει τον στόχο της μείωσης του ελλείμματος. Οπότε, θα επιβληθούν νέα μέτρα λιτότητας, με αποτέλεσμα η ήδη φθίνουσα δημοτικότητα του πρωθυπουργού να υποστεί νέο πλήγμα. Η αποφασιστικότητα της Ισπανίας θα λυγίσει, λόγω διενέξεων και ερίδων μεταξύ Μαδρίτης και περιφερειών με αιτία τις περικοπές στον προϋπολογισμό. Ας σημειωθεί ότι οι περιφέρειες ελέγχουν το 40% των δημοσίων δαπανών και οι πολιτικοί τους, ακόμη και αν συμπλέουν με το κόμμα του κ. Ραχόι, περιφρουρούν ως Κέρβεροι την αυτονομία τους. Ο φαύλος κύκλος θα συνεχιστεί.
Η Ισπανία δεν μπορεί να βγει μόνη της από την παγίδα. Υπάρχει οδός σωτηρίας; Ισως με τον μηχανισμό των παρεμβάσεων της ΕΚΤ ή με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (ESM). Εστω και έτσι, όμως, θα κερδηθεί μόνο χρόνος. Μετά τη βοήθεια προς την Ισπανία, οι επενδυτές δικαίως θα ανησυχήσουν για την Ιταλία. Επιπλέον, υπάρχουν και τεχνικές δυσκολίες. Τα νέα χρήματα που θα προέλθουν από τον ESM, θα θεωρηθούν διακρατικά δάνεια, αφήνοντας τους υπόλοιπους πιστωτές σε χειρότερη μοίρα. Η λύση για τη διάσωση της Ισπανίας θα είναι βραχυπρόθεσμη, εκτός και εάν η Ευρωζώνη αποφασίσει να ενωθεί πραγματικά και να στηρίξει σχέδιο διάσωσης επαρκές και πολιτικά εφικτό. Ομως, τα 17 κράτη–μέλη της Ευρωζώνης δεν μπορούν να συμφωνήσουν στον καταμερισμό των θυσιών που απαιτεί η νέα Ευρώπη
πηγη:kathimerini
liberals10
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αίγιο: Θύμα ληστείας γνωστή επιχειρηματίας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
