Η σύνταξη στα 67 και το αυγό του Κολόμβου

2012-09-17 15:24:19

Όσο εξετάζονται τα μέτρα που προτείνει η τρόϊκα, τόσο διαπιστώνεται ότι δεν πρόκειται για ανθρώπους με εμπειρία και δυνατότητα εκτίμησης των καταστάσεων, αλλά για...ρομπότ, τα οποία απλά εκτελούν εντολές και εφαρμόζουν όσα προβλέπονται στα «κουτάκια» που τους έχουν βάλει στα «τσιπ» που τους έχουν εμφυτεύσει. Πρόσφατο παράδειγμα η απαίτησή της για επέκταση του ορίου συνταξιοδότησης από τα 35 στα 37 χρόνια, η οποία, όπως προκύπτει από τις έρευνες, δεν πρόκειται να έχει σημαντικό όφελος. Αλλά επιμένουν στην απαίτησή τους για λόγους «παιδαγωγικούς», όπως τους θεωρούν οι προτεστάντες Γερμανοί και λοιποί βόρειοι σύμμαχοί τους, δηλαδή μέσω της τιμωρίας. Σύμφωνα με την τρόϊκα, από την αύξηση των ορίων ηλικίας θα προκύψει όφελος 900 εκατ. ευρώ. Θα μπορούσε να ήταν κι έτσι, αν δεν υπήρχαν κάποιες πολύ σημαντικές παράμετροι οι οποίες μειώνουν δραστικά το συγκεκριμένο ποσό. Όπως αναφέρει πρόσφατη μελέτη του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, αν το μέτρο γίνει δεκτό, τότε όσοι βρίσκονται κοντά στη σύνταξη, θα σπεύσουν να συνταξιοδοτηθούν πριν καν εφαρμοστεί το μέτρο

. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, ο αριθμός όσων θα θελήσουν να βγουν στη σύνταξη ανέρχεται, με μέτριους υπολογισμούς, σε 30.000 εργαζόμενους. Σε όλους αυτούς το ασφαλιστικό σύστημα πρέπει να καταβάλει περί τα 450 εκατ. σε συντάξεις, εφάπαξ κλπ. Επίσης, το σύστημα θα στερηθεί των εισφορών όσων αποχωρήσουν, οι οποίες υπολογίζονται σε 150 εκατ. Επομένως, το ασφαλιστικό σύστημα θα χάσει 600 εκατ, άρα το όφελος δεν θα είναι 900, αλλά 300 εκατ. Πρόκειται για ένα ζήτημα η επίλυση του οποίου μοιάζει μα το αυγό του Κολόμβου. Τέτοιες λύσεις, απ΄ ότι φαίνεται, δεν έχουν φορτωθεί στα «τσιπάκια» που έχουν εμφυτευθεί στα κεφάλια των Τόμσεν, Μαζούχ και Μορς. Συζητείται ή δεν συζητείται η κατάργηση του 5ημέρου και η επαναφορά του 6ημέρου. Στη θυελλώδη συνεδρίαση της Κ.Ο. της ΝΔ, ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης είχε αναφέρει πει ότι κάποια θέματα έχουν τεθεί με το mail της τρόϊκας και «δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια». Η φράση αυτή ανησύχησε τον Νικήτα Κακλαμάνη, ο οποίος απευθυνόμενος στον κ. Βρούτση, του είπε «επομένως συζητάτε και την κατάργηση του 5ημέρου» για να προσθέσει «φεύγω πιο ανήσυχος απ΄ ότι ήρθα». Χθες ο κ. Βρούτσης προσπάθησε, με συνέντευξή του στο «ΒΗΜΑ» να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Ωστόσο, αυτό δεν έγινε δυνατό καθώς η παρουσία του πρωθυπουργού το Σάββατο στο Μέγαρο Μαξίμου, ερμηνεύθηκε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, ακυρώνοντας την ιδέα των επικοινωνιολόγων του, που έσπευσαν να του στείλουν μια «τυχαία» κάμερα που περνούσε απέξω, για να πάρει τη σκηνή και το μήνυμα ότι ο πρωθυπουργός εργάζεται και το Σάββατο. Ο κ. Σαμαράς στην απορία του δημοσιογράφου (που βρέθηκε τυχαία στο Μαξίμου) απάντησε ότι «δεν υπάρχουν Σάββατα, υπάρχει πολλή δουλειά». Επικοινωνιακά (όπως επικοινωνιακή ήταν και η διαχείριση από τους επικοινωνιολόγους του Μαξίμου) η κάθοδος Σαμαρά σαββατιάτικα στο Μαξίμου, ερμηνεύθηκε ως προάγγελος κατάργησης του 5ημέρου. Ήτοι, ο πρωθυπουργός θέλησε να δώσει το μήνυμα ότι 5ήμερο τέλος, διότι «υπάρχει πολλή δουλειά», επομένως επανερχόμαστε στο 6ήμερο. Το θέμα της επιμήκυνσης του χρόνου προσαρμογής από 2 χρόνια σε τέσσερα, έχει τεθεί από τον προηγούμενο χρόνο, από τον σημερινό Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο. Προχθές το αίτημα υιοθέτησε και ο πρωθυπουργός, σε συνέντευξή του στην «Ουάσιγκτον Ποστ», ενώ το ίδιο έκανε και ο υπουργός Οικονομικών σε συνέντευξή του στον βρετανικό «Γκάρντιαν». Οι ευρωπαίοι εταίροι δείχνουν να συζητούν το θέμα, αλλά διατηρούν επιφυλάξεις αναμένοντας την έκθεση της τρόϊκας, αλλά κυρίως θέλουν να αποτρέψουν το ενδεχόμενο η παράταση του χρόνου προσαρμογής να συνδυαστεί με νέο δάνειο προς την Ελλάδα. Ο Ε. Βενιζέλος, που πρώτος έθεσε το θέμα, λέει σε όλους τους τόνους ότι η Ελλάδα δεν ζητάει νέο δάνειο και πως η επιμήκυνση δεν συνεπάγεται νέο δάνειο, το οποίο θα κληθούν να εγκρίνουν τα κοινοβούλια των χωρών μελών της ευρωζώνης, όταν η κοινή γνώμη σε πολλές χώρες θα είναι αντίθετη. Ειδικά για τη Γερμανία δεν μπορεί να τεθεί τέτοιο θέμα ενόψει των γενικών εκλογών που θα γίνουν σε ένα χρόνο. Η πρόταση Βενιζέλου περιλαμβάνει τρεις άξονες: Α. Η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών Τραπεζών να γίνει με τον τρόπο που θα γίνει στην Ισπανία και την Ιταλία, να μην εγγραφούν, δηλαδή, τα ποσά που θα χρησιμοποιηθούν στο δημόσιο χρέος. Σε αυτή την περίπτωση το χρέος θα μειωθεί κατά το ποσό που θα χρησιμοποιεί για την ανακεφαλαιοποίηση, ποσό που δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο, καθώς δεν πρόκειται να κινηθεί κάτω από τα 20 δις. Β. Να επιστραφούν στην Ελλάδα τα ποσά τα οποία κέρδισε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αγοράζοντας ελληνικά ομόλογα σε πάρα πολύ χαμηλή τιμή, κάτω από το 50% της ονομαστικής τους αξίας. Γ. Να δοθεί στην Ελλάδα το αναπτυξιακό πακέτο, το οποίο αποφασίσθηκε τον Ιούλιο του 2011 και ακόμα δεν το έχουμε δει στα μέρη μας. Δεν είναι μόνο η Ελλάδα που καθυστερεί την υλοποίηση των αποφάσεων, αλλά και οι εταίροι και δανειστές μας. Μόνο που η Ελλάδα δεν μπορεί να τους επιβάλει, μέσω εκβιασμών, όπως κάνουν εκείνοι, την εφαρμογή των συμφωνηθέντων. Μεγάλη συρρίκνωση των κρατικών δαπανών, οι οποίες καλύπτουν κυρίως κοινωνικές δαπάνες (παιδεία, υγεία, κοινωνικά επιδόματα και άλλες κοινωνικές παροχές) προωθεί το ΔΝΤ, για όλες τις χώρες το πλανήτη που κινούνται πάνω από το όριο του 30% που έχει θέσει ως στόχο. Σε έκθεση του το ΔΝΤ αναφέρεται ότι οι κρατικές δαπάνες πρέπει να πέσουν στο 30% το 2020, ενώ το 2015 πρέπει να έχουν ήδη πέσει στο 32%. Καμία χώρα στην Ευρώπη δεν έχει τόσο χαμηλές κρατικές δαπάνες. Ο μέσος όρος των κρατικών δαπανών στην Ευρώπη των «27» είναι 43%, με τη Γαλλία να είναι πρωταθλήτρια, έχοντας δαπάνες της τάξεως του 50%. Η Ελλάδα έχει δαπάνες κατά τι μικρότερες του ευρωπαϊκού μέσου όρου και βρίσκονται στο 42%. Υπάρχουν χώρες, στον πλανήτη, που έχουν δαπάνες στο 30% του ΑΕΠ τους. Μεταξύ αυτών είναι η Μοζαμβίκη, η Ανγκόλα και η Ζιμπάμπουε. Επομένως το επίπεδο των κοινωνικών παροχών στις ευρωπαϊκές χώρες, ζητείται να φθάσει στο επίπεδο αυτών των χωρών, προφανώς για να διοχετευθούν τα αντίστοιχα κονδύλια στον ιδιωτικό τομέα για να πολλαπλασιάσει τα κέρδη του, τη στιγμή που η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών κάθε χώρας θα έχει χάσει κάθε κοινωνική στήριξη. Αν αυτά που ζητά το ΔΝΤ εφαρμοστούν στην Ελλάδα, θα απολυθεί το 1/3 των δημοσίων υπαλλήλων. Τα περισσότερα νοσοκομεία θα συνδεθούν με τον ιδιωτικό τομέα και τα άλλα θα κλείσουν. Επίσης θα κλείσουν πάρα πολλά σχολεία και γενικά ο «κοινωνικός μισθός» θα εξαφανιστεί, δημιουργώντας μεγάλες δυσκολίες σε όλα τα νοικοκυριά, πλην των πλουσίων. Όσα περιλαμβάνονται στην έκθεση του ΔΝΤ δεν έχουν τεθεί ως στόχος πολιτικής στην Ελλάδα. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα αυτά δεν προωθούνται, ως ανομολόγητος στόχος. Όσα γίνονται στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στις συντάξεις, στα επιδόματα κλπ, κινούνται στη γραμμή του ΔΝΤ.
I-Reporter

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ