2012-09-21 16:40:05
από τον Χρήστο Ηλιόπουλο
Χθες βράδυ είδα ένα όνειρο...΄Ημουν, λέει, στην ηλιόλουστη ελεύθερη Ελλάδα...της γαλανόλευκης, της ιστορίας και του μύθου ΄Εβλεπα τους΄Ελληνες συμπολίτες να πηγαίνουν το πρωί στη δουλειά, χαμογελώντας... Ο Σωτήρης, το γειτονάκι, βρήκε εδώ και ένα μήνα καλύτερη δουλειά... Πιο κοντά στο σπίτι, καλύτερες απολαβές...Τρεις, τέσσερις μου είπαν "καλημέρα" χωρίς καν να με γνωρίζουν....΄Ολοι τους έκαναν, όπως και εγώ, σχέδια για το επερχόμενο Σαββατοκύριακο....Μια όμορφη βόλτα, ένα κοντινό ταξιδάκι...θα ήταν ό,τι πεις...
Το πιο σημαντικό ήταν ότι ανάμεσα σε αυτά τα χαμογελαστά πρόσωπα έβλεπα πολλούς νέους, βιολογικά αλλά και ψυχικά..., Τι όμορφο που είναι αλήθεια να βλέπεις νέους ανθρώπους, ΄Ελληνες, να πηγαίνουν στη δουλειά τους... Να βλέπουν ότι οι σπουδές τους έπιασαν τόπο ρε αδελφέ,,,,Ναι μόχθησαν, αλλά τώρα με το μισθό τους θα απολαύσουν, θα κάνουν όνειρα...
Χθες βράδυ είδα ένα όνειρο Περπατούσα σε ένα δρόμο γεμάτο καταστήματα....Οι βιτρίνες γεμάτες με ό,τι μπορούσες να φανταστείς...΄Οχι είπα... Σήμερα θα κάνω ένα δώρο στον εαυτό μου...Την επόμενη όμως εβδομάδα θα αγοράσω κάτι και για τους φίλους... Πάντα έτσι έκανα...Κάτι μικρό, έτσι για να τους δείξω ότι τους θυμήθηκα....
Εκεί λοιπόν που χάζευα τις βιτρίνες, είδα την παλιά μου μαθήτρια, την ΄Εφη... Μου είπε ότι σκέφτεται να δώσει στον επόμενο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ....Πριν από τρία χρόνια τελείωσε το μαθηματικό... "Καλή επιτυχία ΄Εφη" της ευχήθηκα...Καλά έκανες και το αποφάσισες...Είναι ωραίο το δημόσιο σχολείο... Η επαφή με τα παιδιά... Καλό το φροντιστήριο αλλά το σχολείο είναι άλλη φάση... Πρωινή δουλειά, ικανοποιητικός μισθός... Θα πάρεις και την εκπαιδευτική σου άδεια να κάνεις το μεταπτυχιακό που πάντα επιθυμούσες...Και το κυριότερο, ως δάσκαλος θα είσαι ελεύθερος, σε συνεργασία με τους συναδέλφους σου, να εφαρμόζεις μεθόδους διδακτικές που εσύ επιθυμείς...και δε θα σου υπαγορεύουν άλλοι....
Χθες βράδυ είδα ένα όνειρο....
Ο κύριος Αλέκος, με το εφάπαξ, πήρε το αυτοκίνητο των ονείρων του.... Δουλειά από τα 18... Του αξίζει...Γύρισε "άιρα και Κάιρα..."αλλά επιτέλους ήρθε η σύνταξη....Σε λίγο παντρεύεται η μεγάλη κόρη του... Αυτός ήδη βλέπει το εγγονάκι....Υποπτεύομαι ότι αγόρασε ήδη το παιδικό καθισματάκι για το πίσω κάθισμα...Να το πηγαίνει βόλτα με το καινούριο αυτοκίνητο....
Χθες βράδυ είδα ένα όνειρο....
Ο Κώστας και η Φανή, συνάδελφοι εκπαιδευτικοί και πολύ αγαπημένο ζευγάρι, περίμεναν το πρώτο τους παιδί.... Δε γνώριζαν ακόμα αν θα είναι αγόρι ή κορίτσι... Είναι πολύ νωρίς...αλλά δεν τους ενδιαφέρει κιόλας...Είναι το παιδί τους...και το αγαπούν ήδη... Το φαντάζονται να παίζει μέσα στο σπίτι και να μην τους αφήνει σε ησυχία...αλλά ποιος νοιάζεται... ΄Εχετε με στο νου... Θα γίνω πρώτης τάξεως νονός...Η Φανή θα γεννήσει σε ένα ελληνικό δημόσιο μαιευτήριο... "Δεν υπάρχει λόγος να καταφύγω σε ιδιωτικό" μου είπε...παρόλο που υπάρχει η οικονομική άνεση.... Προτιμούσε τα χρήματα να τα δαπανήσει για να αγοράσει τα καλύτερα μωρουδιακά....
Ξαφνικά ξύπνησα...αλλά, ω του θαύματος, το όνειρο ήταν εκεί...΄Εκλεισα τα μάτια ήταν εκεί...τα άνοιξα, ξανά ήταν εκεί....Ουφ...Ευτυχώς....Εφιάλτης ήταν αυτό που είχα δει προηγουμένως....΄Ακου, η Ελλάδα υπό κατοχή τη σήμερον ημέρα... Μάλλον βλέπω πολύ κινηματογράφο...Πρέπει να το περιορίσω...Αυτά τα έζησε ο παππούς και γιαγιά... Πολέμησαν, θυσιάστηκαν για τον καλύτερο κόσμο που εγώ σήμερα γεύομαι....΄Ακου κατοχή τη σήμερον ημέρα...Τι πλάθει ο νους καμιά φορά...
΄Αλλωστε αυτό είναι η πρόοδος....Αυτό είναι ζωή....Το όνειρο που οι άνθρωποι βλέπουν με τα μάτια ανοικτά κάτω από το φως του ήλιου.
Θεέ, σε ευχαριστώ....
Tromaktiko
Χθες βράδυ είδα ένα όνειρο...΄Ημουν, λέει, στην ηλιόλουστη ελεύθερη Ελλάδα...της γαλανόλευκης, της ιστορίας και του μύθου ΄Εβλεπα τους΄Ελληνες συμπολίτες να πηγαίνουν το πρωί στη δουλειά, χαμογελώντας... Ο Σωτήρης, το γειτονάκι, βρήκε εδώ και ένα μήνα καλύτερη δουλειά... Πιο κοντά στο σπίτι, καλύτερες απολαβές...Τρεις, τέσσερις μου είπαν "καλημέρα" χωρίς καν να με γνωρίζουν....΄Ολοι τους έκαναν, όπως και εγώ, σχέδια για το επερχόμενο Σαββατοκύριακο....Μια όμορφη βόλτα, ένα κοντινό ταξιδάκι...θα ήταν ό,τι πεις...
Το πιο σημαντικό ήταν ότι ανάμεσα σε αυτά τα χαμογελαστά πρόσωπα έβλεπα πολλούς νέους, βιολογικά αλλά και ψυχικά..., Τι όμορφο που είναι αλήθεια να βλέπεις νέους ανθρώπους, ΄Ελληνες, να πηγαίνουν στη δουλειά τους... Να βλέπουν ότι οι σπουδές τους έπιασαν τόπο ρε αδελφέ,,,,Ναι μόχθησαν, αλλά τώρα με το μισθό τους θα απολαύσουν, θα κάνουν όνειρα...
Χθες βράδυ είδα ένα όνειρο Περπατούσα σε ένα δρόμο γεμάτο καταστήματα....Οι βιτρίνες γεμάτες με ό,τι μπορούσες να φανταστείς...΄Οχι είπα... Σήμερα θα κάνω ένα δώρο στον εαυτό μου...Την επόμενη όμως εβδομάδα θα αγοράσω κάτι και για τους φίλους... Πάντα έτσι έκανα...Κάτι μικρό, έτσι για να τους δείξω ότι τους θυμήθηκα....
Εκεί λοιπόν που χάζευα τις βιτρίνες, είδα την παλιά μου μαθήτρια, την ΄Εφη... Μου είπε ότι σκέφτεται να δώσει στον επόμενο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ....Πριν από τρία χρόνια τελείωσε το μαθηματικό... "Καλή επιτυχία ΄Εφη" της ευχήθηκα...Καλά έκανες και το αποφάσισες...Είναι ωραίο το δημόσιο σχολείο... Η επαφή με τα παιδιά... Καλό το φροντιστήριο αλλά το σχολείο είναι άλλη φάση... Πρωινή δουλειά, ικανοποιητικός μισθός... Θα πάρεις και την εκπαιδευτική σου άδεια να κάνεις το μεταπτυχιακό που πάντα επιθυμούσες...Και το κυριότερο, ως δάσκαλος θα είσαι ελεύθερος, σε συνεργασία με τους συναδέλφους σου, να εφαρμόζεις μεθόδους διδακτικές που εσύ επιθυμείς...και δε θα σου υπαγορεύουν άλλοι....
Χθες βράδυ είδα ένα όνειρο....
Ο κύριος Αλέκος, με το εφάπαξ, πήρε το αυτοκίνητο των ονείρων του.... Δουλειά από τα 18... Του αξίζει...Γύρισε "άιρα και Κάιρα..."αλλά επιτέλους ήρθε η σύνταξη....Σε λίγο παντρεύεται η μεγάλη κόρη του... Αυτός ήδη βλέπει το εγγονάκι....Υποπτεύομαι ότι αγόρασε ήδη το παιδικό καθισματάκι για το πίσω κάθισμα...Να το πηγαίνει βόλτα με το καινούριο αυτοκίνητο....
Χθες βράδυ είδα ένα όνειρο....
Ο Κώστας και η Φανή, συνάδελφοι εκπαιδευτικοί και πολύ αγαπημένο ζευγάρι, περίμεναν το πρώτο τους παιδί.... Δε γνώριζαν ακόμα αν θα είναι αγόρι ή κορίτσι... Είναι πολύ νωρίς...αλλά δεν τους ενδιαφέρει κιόλας...Είναι το παιδί τους...και το αγαπούν ήδη... Το φαντάζονται να παίζει μέσα στο σπίτι και να μην τους αφήνει σε ησυχία...αλλά ποιος νοιάζεται... ΄Εχετε με στο νου... Θα γίνω πρώτης τάξεως νονός...Η Φανή θα γεννήσει σε ένα ελληνικό δημόσιο μαιευτήριο... "Δεν υπάρχει λόγος να καταφύγω σε ιδιωτικό" μου είπε...παρόλο που υπάρχει η οικονομική άνεση.... Προτιμούσε τα χρήματα να τα δαπανήσει για να αγοράσει τα καλύτερα μωρουδιακά....
Ξαφνικά ξύπνησα...αλλά, ω του θαύματος, το όνειρο ήταν εκεί...΄Εκλεισα τα μάτια ήταν εκεί...τα άνοιξα, ξανά ήταν εκεί....Ουφ...Ευτυχώς....Εφιάλτης ήταν αυτό που είχα δει προηγουμένως....΄Ακου, η Ελλάδα υπό κατοχή τη σήμερον ημέρα... Μάλλον βλέπω πολύ κινηματογράφο...Πρέπει να το περιορίσω...Αυτά τα έζησε ο παππούς και γιαγιά... Πολέμησαν, θυσιάστηκαν για τον καλύτερο κόσμο που εγώ σήμερα γεύομαι....΄Ακου κατοχή τη σήμερον ημέρα...Τι πλάθει ο νους καμιά φορά...
΄Αλλωστε αυτό είναι η πρόοδος....Αυτό είναι ζωή....Το όνειρο που οι άνθρωποι βλέπουν με τα μάτια ανοικτά κάτω από το φως του ήλιου.
Θεέ, σε ευχαριστώ....
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μια διαμαρτυρία, αλλιώτικη από τις άλλες!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Evripidis, we will always have Berlin
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
