2012-09-25 09:30:10
Χαζεύοντας στον ιστότοπο της Διαύγειας ανακάλυψα δυο έγγραφα με τίτλο "Επιστροφή φόρου στους επιχειρηματίες αιθουσών προβολής" τα οποία και μου κίνησαν το ενδιαφέρον καθώς υποτίθεται ότι το...κακούργο Μνημόνιο έχει καταργήσει ανάλογες διατάξεις για σχεδόν όλες τις επιχειρηματικές δράσεις.
Κι όμως. Ένας νόμος του μακρινού 1988 παραμένει ενεργός και ...προσφέρει στους επιχειρηματίες κινηματογραφικών αιθουσών ένα σημαντικό κίνητρο προβολής ελληνικών ταινιών, ακόμα κι αν δεν το κοινό δεν τις προτιμά.
Αναζήτησα τη σχετική υπουργική απόφαση στο Εθνικό Τυπογραφείο. Να τι προβλέπει:
(ΦΕΚ 770/Β/26-10-1988)
Σύμφωνα με τα έγγραφα που δημοσιεύονται στη Διαύγεια, η ρύθμιση αυτή εξασφαλίζει στις εν λόγω επιχειρήσεις αρκετές χιλιάδες ευρώ επιστροφής φορού κι αφορά φυσικά και τις μεγάλες επιχειρήσεις που διαθέτουν πολλές αίθουσες.
Παραθέτω ένα ενδεικτικό απόσπασμα από το πρώτο έγγραφο το οποίο καταγράφει συνολική δαπάνη επιστροφής φόρους ύψους 42.533 ευρώ για 6 επιχειρήσεις. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του κινηματογράφου "Δεξαμενή" που θα λάβει επιστροφή φόρου ύψους 2.328 ευρώ για μια μόνο εβδομάδα προβολής ελληνικών ταινιών.
Στο 2ο σχετικό έγγραφο καταγράφεται συνολική δαπάνη επιστροφής φόρους ύψους 12.395 ευρώ για 5 επιχειρήσεις.
Αναζητώντας παλαιότερες εφαρμογής της σημερινής ρύθμισης, εντόπισα κι ένα έγγραφο στο οποίο καταγράφεται επιστροφή φόρου σε μεγάλες επιχειρήσεις αιθουσών προβολής όπως η Village. Το ποσό που επιστρέφει το ελληνικό Δημόσιο (για το οικονομικό έτος 2009) είναι κάπως...εντυπωσιακό:
Δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση προωθεί σημαντικά και ποιοτικά την ελληνική κινηματογραφική τέχνη.
Για παράδειγμα, οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις κινηματογραφικών αιθουσών στην Ελλάδα είναι παράλληλα και εταιρίες παραγωγής. Δεν τους συμφέρει να χρηματοδοτούν κάθε χρόνο μια χαζομαρίτσα με 5-10 γνωστούς τηλεοπτικούς ηθοποιούς, να την προβάλλουν σε μια από τις 6-8 αίθουσες των συγκροτημάτων τους και να εξασφαλίζουν την επιστροφή φόρου;
Δεν δημιουργεί στρεβλώσεις στην ελεύθερη αγορά των κινηματογραφικών προβολών η συγκεκριμένη παρέμβαση του Κράτους;
Parapolitiki.com
Κι όμως. Ένας νόμος του μακρινού 1988 παραμένει ενεργός και ...προσφέρει στους επιχειρηματίες κινηματογραφικών αιθουσών ένα σημαντικό κίνητρο προβολής ελληνικών ταινιών, ακόμα κι αν δεν το κοινό δεν τις προτιμά.
Αναζήτησα τη σχετική υπουργική απόφαση στο Εθνικό Τυπογραφείο. Να τι προβλέπει:
(ΦΕΚ 770/Β/26-10-1988)
Σύμφωνα με τα έγγραφα που δημοσιεύονται στη Διαύγεια, η ρύθμιση αυτή εξασφαλίζει στις εν λόγω επιχειρήσεις αρκετές χιλιάδες ευρώ επιστροφής φορού κι αφορά φυσικά και τις μεγάλες επιχειρήσεις που διαθέτουν πολλές αίθουσες.
Παραθέτω ένα ενδεικτικό απόσπασμα από το πρώτο έγγραφο το οποίο καταγράφει συνολική δαπάνη επιστροφής φόρους ύψους 42.533 ευρώ για 6 επιχειρήσεις. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του κινηματογράφου "Δεξαμενή" που θα λάβει επιστροφή φόρου ύψους 2.328 ευρώ για μια μόνο εβδομάδα προβολής ελληνικών ταινιών.
Στο 2ο σχετικό έγγραφο καταγράφεται συνολική δαπάνη επιστροφής φόρους ύψους 12.395 ευρώ για 5 επιχειρήσεις.
Αναζητώντας παλαιότερες εφαρμογής της σημερινής ρύθμισης, εντόπισα κι ένα έγγραφο στο οποίο καταγράφεται επιστροφή φόρου σε μεγάλες επιχειρήσεις αιθουσών προβολής όπως η Village. Το ποσό που επιστρέφει το ελληνικό Δημόσιο (για το οικονομικό έτος 2009) είναι κάπως...εντυπωσιακό:
Δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση προωθεί σημαντικά και ποιοτικά την ελληνική κινηματογραφική τέχνη.
Για παράδειγμα, οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις κινηματογραφικών αιθουσών στην Ελλάδα είναι παράλληλα και εταιρίες παραγωγής. Δεν τους συμφέρει να χρηματοδοτούν κάθε χρόνο μια χαζομαρίτσα με 5-10 γνωστούς τηλεοπτικούς ηθοποιούς, να την προβάλλουν σε μια από τις 6-8 αίθουσες των συγκροτημάτων τους και να εξασφαλίζουν την επιστροφή φόρου;
Δεν δημιουργεί στρεβλώσεις στην ελεύθερη αγορά των κινηματογραφικών προβολών η συγκεκριμένη παρέμβαση του Κράτους;
Parapolitiki.com
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δεν χρειάστηκε ούτε 5 λεπτά!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μπάρες δημητριακών ανακαλεί ο ΕΦΕΤ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
