2012-10-10 20:54:03
Γράφει ο Οδυσσέας Τσαγκαράκης*
Όλοι (ΣΔΟΕ, οικονομικοί εισαγγελείς, κυβερνητικοί εταίροι και αντιπολίτευση) ξύπνησαν ξαφνικά πεινασμένοι σαν από χειμερία νάρκη και εν μέσω αντεγκλήσεων, κατηγοριών, προσωπικών επιθέσεων, διαψεύσεων και ύβρεων ψάχνουν την περιβόητη λίστα Λαγκάρντ, η οποία άλλαζε χέρια και περιφερόταν από γραφείο σε γραφείο από τις αρχές του 2010 και περιέχει 1991 ονόματα Ελλήνων μεγαλοκαταθετών στη Ελβετία, ενώ παράλληλα αδιαφορούν για μιαν άλλη μεταγενέστερη λίστα με 4.152 ονόματα μεγαλοφειλετών (με βεβαιωμένες ληξιπρόθεσμες οφειλές ύψους 14 δισ. 857 εκατ. ευρώ), που δημοσιοποίησε το Υπουργείο Οικονομικών στις 23/01/2012 (βλ. το άρθρο «Η ελληνική λίστα του Σίντλερ», 17/7/12). Αφήνουμε προς το παρόν μια άλλη λίστα με κάπου 55.000 φλογερούς πατριώτες που φυγάδευσαν από το 2009 έως το 2011 δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ στο εξωτερικό (το ποσό υπολογίζεται γύρω στα 25 δισ. ευρώ), και, υποτίθεται, ελέγχονται τώρα, έστω και αργά, για το αν πλήρωσαν ή όχι τους φόρους τους - απομένει να δούμε αν θα υπάρξουν αποτελέσματα.
Η ξεχασμένη και παραπεταμένη λίστα του Υπουργείου είναι εξίσου σημαντική σε ό, τι αφορά τουλάχιστο τους εξαθλιωμένους πολίτες που καλούνται να γεμίζουν από το υστέρημά τους τον κρατικό κορβανά, που αποδεικνύεται πίθος των Δαναΐδων, ή να πέσουν κάμποσοι στη θάλασσα για να αλαφρύνει η βάρκα (πρόκειται για τις περιβόητες «θυσίες του ελληνικού λαού», τη γνωστή καραμέλα των πολιτικών (ημεδαπών και αλλοδαπών), που όπως φαίνεται πάνε στράφι και από μόνες τους δε θα βγάλουν ποτέ τη χώρα από την οικονομική κρίση).
Αν είχε δρομολογηθεί η από το νόμο προβλεπόμενη διαδικασία για την είσπραξη των οφειλών αυτής της λίστας θα είχαν εισρεύσει κάποια σημαντικά ποσά στα άδεια ταμεία τους κράτους και στη χειρότερη περίπτωση θα είχαν εισπραχθεί τα 2 δισ. που αναζητεί σήμερα εναγωνίως η κυβέρνηση για να κλείσει το νέο επώδυνο πακέτο μέτρων. Επειδή όμως η εν λόγω λίστα εξακολουθεί να παραμένει στα αζήτητα, μπορεί να υποθέσει κανείς ότι το ζωηρό και έντονο ενδιαφέρον για τη λίστα Λαγκάρντ δεν έχει αμιγή οικονομικά κίνητρα και υπηρετεί, τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο και συγκυρία, άλλες σκοπιμότητες.
Σήμερα λοιπόν μαθαίνουμε ότι «σύσσωμη η Βουλή» ζητά να κατατεθεί επειγόντως η λίστα Λαγκάρντ (ασφαλώς λόγω της φημολογούμενης εμπλοκής πολιτικών προσώπων). Ακόμη και ο οικονομικός εισαγγελέας ζήτησε από το ΣΔΟΕ να προβεί σε πλήρη αξιοποίηση της λίστας. Όμως, δεν δόθηκε ποτέ (τουλάχιστο δημοσίως) παρόμοια εισαγγελική παραγγελία και για τη λίστα του Υπουργείου. Η Βουλή δεν δείχνει παρόμοιο ενδιαφέρον έστω και τώρα που η κυβέρνηση «αναγκάζεται» να καταργήσει ακόμη και τα δώρα των συνταξιούχων του ΟΓΑ, τα επιδόματα των νεφροπαθών και να μειώσει πάλι μισθούς και συντάξεις.
Όσοι από τους ανθρώπους του ΣΔΟΕ θεώρησαν τη λίστα Λαγκάρντ «μη νόμιμη», «αυθαίρετη» ή «ελλιπή» για να προβούν σε νόμιμες ενέργειες γιατί δεν αξιοποίησαν την άλλη λίστα που ήταν και παραμένει καθόλα νόμιμη; Ας δηλώσουν δημόσια γιατί δεν άγγιξαν τη λίστα αυτή ή αν το έπραξαν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας να πουν στον κόσμο τι ποσά εισπράχθηκαν από τις οφειλές αυτές και πόσοι από τους μεγαλοφειλέτες της λίστας πήγαν φυλακή. Όσοι ματώνουν καθημερινά σε αυτόν τον τόπο δικαιούνται τουλάχιστο να έχουν πλήρη και υπεύθυνη ενημέρωση.
Και τι έκαναν τα νεοφώτιστα κόμματα γι αυτό το ζωτικό θέμα; Γιατί δεν φέρνουν στη Βουλή, με δική τους πρωτοβουλία, έστω και τώρα, τη λίστα και δεν επιδιώκουν την άμεση είσπραξη των οφειλών με όλες τις νόμιμες διαδικασίες που ισχύουν και εφαρμόζονται για την είσπραξη οφειλών από τους απλούς πολίτες; Γιατί δεν αποτολμούν ό, τι τα παλιά κόμματα δεν τόλμησαν και δεν τολμούν να πράξουν; Τόσος καιρός πέρασε και δεν βρέθηκε όχι ένα κόμμα αλλά ούτε ένας βουλευτής να καταθέσει έστω μια επερώτηση για τη λίστα του Υπουργείου (αφού η λίστα Λαγκάρντ ήταν (μέχρι πριν από λίγες μέρες), υποτίθεται, άγνωστη στους πολλούς και παράνομη). Βλέπουμε λοιπόν ότι και τα νέα κόμματα αντιγράφουν, δυστυχώς, τα κακέκτυπα των παλιών κομμάτων που έφεραν τη χώρα στο σημερινό χάλι.
Έτσι, την ώρα που οι ψηφοφόροι τους δεν έχουν φάρμακα και στήνονται στην ουρά για ένα πιάτο σούπα, ενώ οι συναίτιοι της μοίρας τους στήνουν ανενόχλητοι τρελό τσιμπούσι με τα κλεμμένα, κάποιοι από τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους κραδαίνουν τα κομματικά λάβαρα και διαδηλώνουν π.χ. κατά της εφαρμογής του σχεδίου «Ξένιος Ζευς» ή αναποδογυρίζουν πάγκους αλλοδαπών μικροπωλητών (για ψηφοθηρικούς λόγους). Γιατί δεν κυνηγούν με τον ίδιο ζήλο, πάντα στα πλαίσια της νομιμότητας, τους μεγαλοφειλέτες ή έστω τους σύγχρονους δουλέμπορους, αν πράγματι τους καίει τόσο πολύ η λαθρομετανάστευση; Το κακό το χτυπάνε στη ρίζα του.
Αν η λίστα Λαγκάρντ αποτελεί σήμερα «μείζον πολιτικό σκάνδαλο», όπως σπεύδουν να δηλώσουν κάποιοι από την αξιωματική αντιπολίτευση, τι αποτελεί άραγε η πλήρης αδιαφορία και απραξία όλων των πολιτικών κομμάτων και των βουλευτών ατομικά για την αξιοποίηση της λίστας μεγαλοφειλετών του Υπουργείου; Και τι αποτελεί η συνεχιζόμενη έλλειψη πολιτικής βούλησης για την είσπραξη των μεγαλοφειλών; Ας θυμηθούμε και τη δήλωση του Υφυπουργού Οικονομικών στη Βουλή (21/01/2011): «Και όντως υπήρξε κατά καιρούς έλλειψη πολιτικής βούλησης προκειμένου να εισπραχθούν αυτά τα ανείσπραχτα χρέη».
Το “do ut des” των Ρωμαίων, δηλ. «δίνω για να δίνεις», δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας για τη σχέση πολιτικής εξουσίας και οικονομικών συμφερόντων. Όλα τα κόμματα, παλιά και νέα, τηρούν τον κανόνα, όπως βλέπουμε και στην περίπτωση με τις λίστες. Τι μπορεί να κάνει και το ΣΔΟΕ όταν δέχεται πολιτικές παρεμβάσεις στο έργο του; Είναι ένα ερώτημα. Δεν θα ανταποκριθούν επομένως οι σημερινοί πολιτικοί στις προσδοκίες του λαού παρά τις όποιες μεγαλοστομίες. Ας μην τρέφουν αυταπάτες οι Έλληνες ψηφοφόροι.
*Οδυσσέας Τσαγκαράκης
Ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης και συγγραφέας
Tromaktiko
Όλοι (ΣΔΟΕ, οικονομικοί εισαγγελείς, κυβερνητικοί εταίροι και αντιπολίτευση) ξύπνησαν ξαφνικά πεινασμένοι σαν από χειμερία νάρκη και εν μέσω αντεγκλήσεων, κατηγοριών, προσωπικών επιθέσεων, διαψεύσεων και ύβρεων ψάχνουν την περιβόητη λίστα Λαγκάρντ, η οποία άλλαζε χέρια και περιφερόταν από γραφείο σε γραφείο από τις αρχές του 2010 και περιέχει 1991 ονόματα Ελλήνων μεγαλοκαταθετών στη Ελβετία, ενώ παράλληλα αδιαφορούν για μιαν άλλη μεταγενέστερη λίστα με 4.152 ονόματα μεγαλοφειλετών (με βεβαιωμένες ληξιπρόθεσμες οφειλές ύψους 14 δισ. 857 εκατ. ευρώ), που δημοσιοποίησε το Υπουργείο Οικονομικών στις 23/01/2012 (βλ. το άρθρο «Η ελληνική λίστα του Σίντλερ», 17/7/12). Αφήνουμε προς το παρόν μια άλλη λίστα με κάπου 55.000 φλογερούς πατριώτες που φυγάδευσαν από το 2009 έως το 2011 δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ στο εξωτερικό (το ποσό υπολογίζεται γύρω στα 25 δισ. ευρώ), και, υποτίθεται, ελέγχονται τώρα, έστω και αργά, για το αν πλήρωσαν ή όχι τους φόρους τους - απομένει να δούμε αν θα υπάρξουν αποτελέσματα.
Η ξεχασμένη και παραπεταμένη λίστα του Υπουργείου είναι εξίσου σημαντική σε ό, τι αφορά τουλάχιστο τους εξαθλιωμένους πολίτες που καλούνται να γεμίζουν από το υστέρημά τους τον κρατικό κορβανά, που αποδεικνύεται πίθος των Δαναΐδων, ή να πέσουν κάμποσοι στη θάλασσα για να αλαφρύνει η βάρκα (πρόκειται για τις περιβόητες «θυσίες του ελληνικού λαού», τη γνωστή καραμέλα των πολιτικών (ημεδαπών και αλλοδαπών), που όπως φαίνεται πάνε στράφι και από μόνες τους δε θα βγάλουν ποτέ τη χώρα από την οικονομική κρίση).
Αν είχε δρομολογηθεί η από το νόμο προβλεπόμενη διαδικασία για την είσπραξη των οφειλών αυτής της λίστας θα είχαν εισρεύσει κάποια σημαντικά ποσά στα άδεια ταμεία τους κράτους και στη χειρότερη περίπτωση θα είχαν εισπραχθεί τα 2 δισ. που αναζητεί σήμερα εναγωνίως η κυβέρνηση για να κλείσει το νέο επώδυνο πακέτο μέτρων. Επειδή όμως η εν λόγω λίστα εξακολουθεί να παραμένει στα αζήτητα, μπορεί να υποθέσει κανείς ότι το ζωηρό και έντονο ενδιαφέρον για τη λίστα Λαγκάρντ δεν έχει αμιγή οικονομικά κίνητρα και υπηρετεί, τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο και συγκυρία, άλλες σκοπιμότητες.
Σήμερα λοιπόν μαθαίνουμε ότι «σύσσωμη η Βουλή» ζητά να κατατεθεί επειγόντως η λίστα Λαγκάρντ (ασφαλώς λόγω της φημολογούμενης εμπλοκής πολιτικών προσώπων). Ακόμη και ο οικονομικός εισαγγελέας ζήτησε από το ΣΔΟΕ να προβεί σε πλήρη αξιοποίηση της λίστας. Όμως, δεν δόθηκε ποτέ (τουλάχιστο δημοσίως) παρόμοια εισαγγελική παραγγελία και για τη λίστα του Υπουργείου. Η Βουλή δεν δείχνει παρόμοιο ενδιαφέρον έστω και τώρα που η κυβέρνηση «αναγκάζεται» να καταργήσει ακόμη και τα δώρα των συνταξιούχων του ΟΓΑ, τα επιδόματα των νεφροπαθών και να μειώσει πάλι μισθούς και συντάξεις.
Όσοι από τους ανθρώπους του ΣΔΟΕ θεώρησαν τη λίστα Λαγκάρντ «μη νόμιμη», «αυθαίρετη» ή «ελλιπή» για να προβούν σε νόμιμες ενέργειες γιατί δεν αξιοποίησαν την άλλη λίστα που ήταν και παραμένει καθόλα νόμιμη; Ας δηλώσουν δημόσια γιατί δεν άγγιξαν τη λίστα αυτή ή αν το έπραξαν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας να πουν στον κόσμο τι ποσά εισπράχθηκαν από τις οφειλές αυτές και πόσοι από τους μεγαλοφειλέτες της λίστας πήγαν φυλακή. Όσοι ματώνουν καθημερινά σε αυτόν τον τόπο δικαιούνται τουλάχιστο να έχουν πλήρη και υπεύθυνη ενημέρωση.
Και τι έκαναν τα νεοφώτιστα κόμματα γι αυτό το ζωτικό θέμα; Γιατί δεν φέρνουν στη Βουλή, με δική τους πρωτοβουλία, έστω και τώρα, τη λίστα και δεν επιδιώκουν την άμεση είσπραξη των οφειλών με όλες τις νόμιμες διαδικασίες που ισχύουν και εφαρμόζονται για την είσπραξη οφειλών από τους απλούς πολίτες; Γιατί δεν αποτολμούν ό, τι τα παλιά κόμματα δεν τόλμησαν και δεν τολμούν να πράξουν; Τόσος καιρός πέρασε και δεν βρέθηκε όχι ένα κόμμα αλλά ούτε ένας βουλευτής να καταθέσει έστω μια επερώτηση για τη λίστα του Υπουργείου (αφού η λίστα Λαγκάρντ ήταν (μέχρι πριν από λίγες μέρες), υποτίθεται, άγνωστη στους πολλούς και παράνομη). Βλέπουμε λοιπόν ότι και τα νέα κόμματα αντιγράφουν, δυστυχώς, τα κακέκτυπα των παλιών κομμάτων που έφεραν τη χώρα στο σημερινό χάλι.
Έτσι, την ώρα που οι ψηφοφόροι τους δεν έχουν φάρμακα και στήνονται στην ουρά για ένα πιάτο σούπα, ενώ οι συναίτιοι της μοίρας τους στήνουν ανενόχλητοι τρελό τσιμπούσι με τα κλεμμένα, κάποιοι από τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους κραδαίνουν τα κομματικά λάβαρα και διαδηλώνουν π.χ. κατά της εφαρμογής του σχεδίου «Ξένιος Ζευς» ή αναποδογυρίζουν πάγκους αλλοδαπών μικροπωλητών (για ψηφοθηρικούς λόγους). Γιατί δεν κυνηγούν με τον ίδιο ζήλο, πάντα στα πλαίσια της νομιμότητας, τους μεγαλοφειλέτες ή έστω τους σύγχρονους δουλέμπορους, αν πράγματι τους καίει τόσο πολύ η λαθρομετανάστευση; Το κακό το χτυπάνε στη ρίζα του.
Αν η λίστα Λαγκάρντ αποτελεί σήμερα «μείζον πολιτικό σκάνδαλο», όπως σπεύδουν να δηλώσουν κάποιοι από την αξιωματική αντιπολίτευση, τι αποτελεί άραγε η πλήρης αδιαφορία και απραξία όλων των πολιτικών κομμάτων και των βουλευτών ατομικά για την αξιοποίηση της λίστας μεγαλοφειλετών του Υπουργείου; Και τι αποτελεί η συνεχιζόμενη έλλειψη πολιτικής βούλησης για την είσπραξη των μεγαλοφειλών; Ας θυμηθούμε και τη δήλωση του Υφυπουργού Οικονομικών στη Βουλή (21/01/2011): «Και όντως υπήρξε κατά καιρούς έλλειψη πολιτικής βούλησης προκειμένου να εισπραχθούν αυτά τα ανείσπραχτα χρέη».
Το “do ut des” των Ρωμαίων, δηλ. «δίνω για να δίνεις», δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας για τη σχέση πολιτικής εξουσίας και οικονομικών συμφερόντων. Όλα τα κόμματα, παλιά και νέα, τηρούν τον κανόνα, όπως βλέπουμε και στην περίπτωση με τις λίστες. Τι μπορεί να κάνει και το ΣΔΟΕ όταν δέχεται πολιτικές παρεμβάσεις στο έργο του; Είναι ένα ερώτημα. Δεν θα ανταποκριθούν επομένως οι σημερινοί πολιτικοί στις προσδοκίες του λαού παρά τις όποιες μεγαλοστομίες. Ας μην τρέφουν αυταπάτες οι Έλληνες ψηφοφόροι.
*Οδυσσέας Τσαγκαράκης
Ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης και συγγραφέας
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πώς να κόψετε το ροχαλητό
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
