2012-10-18 15:41:19
Thierry Meyssan
Ο Οργανισμός της Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας (ΟΣΣΑ) ξεκίνησε στο Καζακστάν, στις 8 Οκτωβρίου, στρατιωτικές ασκήσεις με τίτλο «Απαραβίαστη Αδελφότητα» («НЕРУШИМОЕ БРАТСТВО»). Το σενάριο είναι η ανάπτυξη μιας ειρηνευτικής δύναμης σε μια φανταστική χώρα όπου δρουν διεθνείς τζιχαντιστές και τρομοκρατικές οργανώσεις με φόντο τις εθνο-θρησκευτικές διαιρέσεις.
Το πιστοποιημένο διπλωματικό σώμα, το οποίο κλήθηκε να παραστεί στην άσκηση ακούσε προσεκτικά την εναρκτήρια ομιλία του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού. Δήλωσε ξεκάθαρα ότι ο ΟΣΣΑ είναι έτοιμος να παρέμβει αν χρειαστεί στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή. Και για εκείνους που το παίζουν κωφούς, ο Νικολάι Bordyuzha δήλωσε ότι ο αναπληρωτής του δεν μιλούσε για το Αφγανιστάν.
Η Διακήρυξη της Γενεύης, που διαπραγματεύτηκε από τον Κόφι Ανάν στις 30 Ιουνίου, προβλέπει την ανάπτυξη μιας ειρηνευτικής δύναμης, αν η συριακή κυβέρνηση και η αντιπολίτευση το επιζητούν. Ο Συριακός Ελεύθερος Στρατός απέρριψε αυτή τη συμφωνία.
Ο όρος «αντιπολίτευση» προσδιορίζει επομένως μόνο τα πολιτικά κόμματα που συγκεντρώθηκαν από τότε στη Δαμασκό, υπό την αιγίδα των Ρώσου και Κινέζου πρεσβευτών.
Η συμφωνία της Γενεύης εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας και συνεπώς η ανάπτυξη των «γαλάζιων τραγιάσκων» μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς άλλο ad hoc ψήφισμα. Ο Valery Semerikov διευκρίνισε ότι 4.000 άνδρες έχουν ήδη ανατεθεί στην ειρηνευτική δύναμη, ενώ άλλοι 46.000 εκπαιδεύονται και μπορούν να ενεργοποιηθούν γρήγορα για ενισχύσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο, τα σημάδια της δυτικής απόσυρσης από τη Συρία πολλαπλασιάζονται. Η ροή δυτικών όπλων και μαχητών διακόπηκε, μόνο συνεχίζονται οι μεταφορές που χρηματοδοτούνται από τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ.
Πολύ μεγαλύτερη έκπληξη: έξι φορές σε σειρά, η διοίκηση του ΝΑΤΟ στο Ινσιρλίκ έδωσε οδηγίες για ομαδοποίηση των τζιχαντιστών σε συγκεκριμένες περιοχές για να προετοιμαστούν για μεγάλες επιθέσεις. Ωστόσο, αν και ο Συριακός Αραβικός Στρατός, που σχεδιάστηκε με σκοπό να αντιμετωπίσει τον ισραηλινό στρατό, είναι αναπροσάρμοστος για ανταρτικό πόλεμο, είναι πραγματικά πολύ αποτελεσματικός στίς συμβατικές μάχες. Ως εκ τούτου, περικύκλωσε κάθε φορά και κατάστρεψε τα ενωμένα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν από τον Συριακό Ελεύθερο Στρατό. Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί, τη πρώτη φορά, ότι επρόκειτο για λάθος τακτικής, τη δεύτερη φορά για το πείσμα ενός ανίκανου στρατηγού, αλλά στην έκτη φορά, αναγκαζόμαστε να εξετάσουμε μια άλλη υπόθεση: το ΝΑΤΟ στέλνει θελημένα αυτούς τους μαχητές στο θάνατο.
Αντίθετα με την κοινή αντίληψη, το κίνητρο των τζιχαντιστών δεν είναι ξεκάθαρα ιδεολογικό ή θρησκευτικό, αλλά αισθητικό. Δεν σκοπεύουν να πεθάνουν για έναν αγώνα, στην πραγματικότητα αδιαφορούν για την τύχη της Ιερουσαλήμ. Ασπάζονται μια ρομαντική στάση και προσπαθούν να εντείνουν τα συναισθήματά τους, είτε με ναρκωτικά είτε με το θάνατο. Η συμπεριφορά τους καθιστά εύκολα μεταχειρίσημους: επιδιώκουν ακραίες καταστάσεις, τους τις προσφέρουν και κάποιος καθοδηγεί το χέρι τους. Τα τελευταία χρόνια, ο πρίγκιπας Μπαντάρ μπιν Σουλτάν είχε γίνει ο μεγάλος αρχιτέκτονας αυτών των μικρών ομάδων, συμπεριλαμβανομένης της Αλ Κάιντα. Τους πλαισίωνε με ιεροκήρυκες που τους υπόσχονταν έναν παράδεισο όπου 70 παρθένες θα τους πρόσφεραν παροξυσμικές απολαύσεις, όχι για ένα συγκεκριμένο στρατιωτικό ή πολιτικό στόχο, αλλά μόνο αν πέθαναν ως μάρτυρες, όπου τους χρειαζόταν ο Μπαντάρ .
Ωστόσο, ο πρίγκιπας Μπαντάρ έχει εξαφανιστεί από το προσκήνιο μετά την επίθεση που υπέστη στις 26 Ιουλίου. Πρέπει να είναι νεκρός. Από το Μαρόκο έως το Ξινγιάνγκ, οι τζιχαντιστές αφήνονται στην τύχη τους, χωρίς κανένα πραγματικό συντονισμό. Μπορούν να τεθούν στην υπηρεσία οποιουδήποτε, όπως αποδεικνύεται από την πρόσφατη υπόθεση της δολοφονίας του πρέσβη των ΗΠΑ στη Λιβύη. Ως εκ τούτου, η Ουάσιγκτον θέλει τώρα να απαλλαγεί από αυτό το επαχθές και επικίνδυνο φορτίο, ή τουλάχιστον να περιορίσει τον αριθμό τους. Το ΝΑΤΟ δίνει εντολές στους τζιχαντιστές για να τους εκθέσει στα πυρά του συριακού αραβικού στρατού που τους εξαλείφει μαζικά.
Εξάλλου, η γαλλική αστυνομία σκότωσε έναν Γάλλο σαλαφιστή στις 6 Οκτ. που είχε διαπράξει επίθεση εναντίον ενός εβραϊκού μαγαζιού. Οι έρευνες στο σπίτι του που ακολούθησαν έδειξαν ότι ανήκε σε ένα δίκτυο ατόμων που πήγαιναν να κάνουν τη τζιχάντ στη Συρία. Η βρετανική αστυνομία έκανε παρόμοια ανακάλυψη τέσσερις ημέρες αργότερα.
Το μήνυμα από το Παρίσι και το Λονδίνο, είναι ότι οι Γάλλοι και οι Βρετανοί που πέθαναν στη Συρία δεν ήταν σε μυστικές αποστολές, αλλά φανατικοί που ενεργούσαν με δική τους πρωτοβουλία.
Αυτό είναι προφανώς ψευδές, δεδομένου ότι ορισμένοι από αυτούς τους τζιχαντιστές διέθεταν εξοπλισμό επικοινωνίας στα πρότυπα του ΝΑΤΟ, που είχε παρασχεί από τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Εν πάση περιπτώσει, οι εν λόγω σκηνοθετήσεις σηματοδοτούν το τέλος της γαλλο-βρετανικής συμμετοχής στο πλευρό του ελευθέρου συριακού στρατού, ενώ η Δαμασκός επιστρέφει διακριτικά τους αιχμαλώτους. Γύρισε μια σελίδα.
Ως εκ τούτου, κατανοούμε την απογοήτευση της Τουρκίας και των Ουαχαμπιτών μοναρχίων που, μετά από αίτημα της Συμμαχίας, επενδύσαν ανεπιφύλακτα στο μυστικό πόλεμο, αλλά θα πρέπει από δω και στο εξής να υποφέρουν μόνες τους την αποτυχία της επιχείρησης. Παίζοντας όλα για όλα, η Άγκυρα δρομολόγησε μια σειρά από προκλήσεις που σκοπεύουν να παρεμποδίζουν τη διαφυγή του ΝΑΤΟ. Τα πάντα δοκιμάζονται, από τη τοποθέτηση τούρκικων συστοιχιών του πυροβολικού σε συριακό έδαφος μέχρι την πειρατεία πολιτικών αεροσκαφών. Αλλά αυτές οι γυμναστικές χειρονομίες είναι αντιπαραγωγικές.
Έτσι, το συριακό αεροπλάνο από τη Μόσχα που έγινε αντικείμενο εκτροχιασμού από τα τουρκικά μαχητικά δεν περιείχε κανένα όπλο, αλλά ηλεκτρονικές συσκευές για πολιτική προστασία που έχουν σχεδιαστεί για την ανίχνευση μεγάλων εκρηκτικών φορτίων.
Για να πούμε την αλήθεια, η Τουρκία δεν ήθελε να εμποδίσει τη Ρωσία να παρέχει υλικό για την προστασία των πολιτών της Συρίας από την τρομοκρατία, αλλά προσπάθησε να εντείνει το κλίμα, κακομεταχειρίζοντας Ρώσους επιβάτες και εμποδίζοντας τον πρέσβη τους να τους βοηθήσει. Άχρηστη προσπάθεια: Το ΝΑΤΟ δεν αντέδρασε στις φανταστικές κατηγορίες που διατυπώθηκαν από τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Μόνο συνέπεια, ο Πρόεδρος Πούτιν ακύρωσε sine die την προγραμματισμένη επίσκεψή του στην Άγκυρα στις 15 Οκτωβρίου.
Ο δρόμος για την ειρήνη είναι ακόμη μακρύς. Αλλά, ακόμη και αν η Τουρκία σήμερα ή οι Ουαχάμπιτες μοναρχίες αύριο, προσπαθούν να παρατείνουν τον πόλεμο, η διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη.
Το ΝΑΤΟ κάνει τις βαλίτσες του και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης γυρίζουν σταδιακά τα βλέμματα τους προς άλλους ουρανούς.
Thierry Meyssan
Πηγή
InfoGnomon
Ο Οργανισμός της Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας (ΟΣΣΑ) ξεκίνησε στο Καζακστάν, στις 8 Οκτωβρίου, στρατιωτικές ασκήσεις με τίτλο «Απαραβίαστη Αδελφότητα» («НЕРУШИМОЕ БРАТСТВО»). Το σενάριο είναι η ανάπτυξη μιας ειρηνευτικής δύναμης σε μια φανταστική χώρα όπου δρουν διεθνείς τζιχαντιστές και τρομοκρατικές οργανώσεις με φόντο τις εθνο-θρησκευτικές διαιρέσεις.
Το πιστοποιημένο διπλωματικό σώμα, το οποίο κλήθηκε να παραστεί στην άσκηση ακούσε προσεκτικά την εναρκτήρια ομιλία του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού. Δήλωσε ξεκάθαρα ότι ο ΟΣΣΑ είναι έτοιμος να παρέμβει αν χρειαστεί στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή. Και για εκείνους που το παίζουν κωφούς, ο Νικολάι Bordyuzha δήλωσε ότι ο αναπληρωτής του δεν μιλούσε για το Αφγανιστάν.
Η Διακήρυξη της Γενεύης, που διαπραγματεύτηκε από τον Κόφι Ανάν στις 30 Ιουνίου, προβλέπει την ανάπτυξη μιας ειρηνευτικής δύναμης, αν η συριακή κυβέρνηση και η αντιπολίτευση το επιζητούν. Ο Συριακός Ελεύθερος Στρατός απέρριψε αυτή τη συμφωνία.
Ο όρος «αντιπολίτευση» προσδιορίζει επομένως μόνο τα πολιτικά κόμματα που συγκεντρώθηκαν από τότε στη Δαμασκό, υπό την αιγίδα των Ρώσου και Κινέζου πρεσβευτών.
Η συμφωνία της Γενεύης εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας και συνεπώς η ανάπτυξη των «γαλάζιων τραγιάσκων» μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς άλλο ad hoc ψήφισμα. Ο Valery Semerikov διευκρίνισε ότι 4.000 άνδρες έχουν ήδη ανατεθεί στην ειρηνευτική δύναμη, ενώ άλλοι 46.000 εκπαιδεύονται και μπορούν να ενεργοποιηθούν γρήγορα για ενισχύσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο, τα σημάδια της δυτικής απόσυρσης από τη Συρία πολλαπλασιάζονται. Η ροή δυτικών όπλων και μαχητών διακόπηκε, μόνο συνεχίζονται οι μεταφορές που χρηματοδοτούνται από τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ.
Πολύ μεγαλύτερη έκπληξη: έξι φορές σε σειρά, η διοίκηση του ΝΑΤΟ στο Ινσιρλίκ έδωσε οδηγίες για ομαδοποίηση των τζιχαντιστών σε συγκεκριμένες περιοχές για να προετοιμαστούν για μεγάλες επιθέσεις. Ωστόσο, αν και ο Συριακός Αραβικός Στρατός, που σχεδιάστηκε με σκοπό να αντιμετωπίσει τον ισραηλινό στρατό, είναι αναπροσάρμοστος για ανταρτικό πόλεμο, είναι πραγματικά πολύ αποτελεσματικός στίς συμβατικές μάχες. Ως εκ τούτου, περικύκλωσε κάθε φορά και κατάστρεψε τα ενωμένα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν από τον Συριακό Ελεύθερο Στρατό. Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί, τη πρώτη φορά, ότι επρόκειτο για λάθος τακτικής, τη δεύτερη φορά για το πείσμα ενός ανίκανου στρατηγού, αλλά στην έκτη φορά, αναγκαζόμαστε να εξετάσουμε μια άλλη υπόθεση: το ΝΑΤΟ στέλνει θελημένα αυτούς τους μαχητές στο θάνατο.
Αντίθετα με την κοινή αντίληψη, το κίνητρο των τζιχαντιστών δεν είναι ξεκάθαρα ιδεολογικό ή θρησκευτικό, αλλά αισθητικό. Δεν σκοπεύουν να πεθάνουν για έναν αγώνα, στην πραγματικότητα αδιαφορούν για την τύχη της Ιερουσαλήμ. Ασπάζονται μια ρομαντική στάση και προσπαθούν να εντείνουν τα συναισθήματά τους, είτε με ναρκωτικά είτε με το θάνατο. Η συμπεριφορά τους καθιστά εύκολα μεταχειρίσημους: επιδιώκουν ακραίες καταστάσεις, τους τις προσφέρουν και κάποιος καθοδηγεί το χέρι τους. Τα τελευταία χρόνια, ο πρίγκιπας Μπαντάρ μπιν Σουλτάν είχε γίνει ο μεγάλος αρχιτέκτονας αυτών των μικρών ομάδων, συμπεριλαμβανομένης της Αλ Κάιντα. Τους πλαισίωνε με ιεροκήρυκες που τους υπόσχονταν έναν παράδεισο όπου 70 παρθένες θα τους πρόσφεραν παροξυσμικές απολαύσεις, όχι για ένα συγκεκριμένο στρατιωτικό ή πολιτικό στόχο, αλλά μόνο αν πέθαναν ως μάρτυρες, όπου τους χρειαζόταν ο Μπαντάρ .
Ωστόσο, ο πρίγκιπας Μπαντάρ έχει εξαφανιστεί από το προσκήνιο μετά την επίθεση που υπέστη στις 26 Ιουλίου. Πρέπει να είναι νεκρός. Από το Μαρόκο έως το Ξινγιάνγκ, οι τζιχαντιστές αφήνονται στην τύχη τους, χωρίς κανένα πραγματικό συντονισμό. Μπορούν να τεθούν στην υπηρεσία οποιουδήποτε, όπως αποδεικνύεται από την πρόσφατη υπόθεση της δολοφονίας του πρέσβη των ΗΠΑ στη Λιβύη. Ως εκ τούτου, η Ουάσιγκτον θέλει τώρα να απαλλαγεί από αυτό το επαχθές και επικίνδυνο φορτίο, ή τουλάχιστον να περιορίσει τον αριθμό τους. Το ΝΑΤΟ δίνει εντολές στους τζιχαντιστές για να τους εκθέσει στα πυρά του συριακού αραβικού στρατού που τους εξαλείφει μαζικά.
Εξάλλου, η γαλλική αστυνομία σκότωσε έναν Γάλλο σαλαφιστή στις 6 Οκτ. που είχε διαπράξει επίθεση εναντίον ενός εβραϊκού μαγαζιού. Οι έρευνες στο σπίτι του που ακολούθησαν έδειξαν ότι ανήκε σε ένα δίκτυο ατόμων που πήγαιναν να κάνουν τη τζιχάντ στη Συρία. Η βρετανική αστυνομία έκανε παρόμοια ανακάλυψη τέσσερις ημέρες αργότερα.
Το μήνυμα από το Παρίσι και το Λονδίνο, είναι ότι οι Γάλλοι και οι Βρετανοί που πέθαναν στη Συρία δεν ήταν σε μυστικές αποστολές, αλλά φανατικοί που ενεργούσαν με δική τους πρωτοβουλία.
Αυτό είναι προφανώς ψευδές, δεδομένου ότι ορισμένοι από αυτούς τους τζιχαντιστές διέθεταν εξοπλισμό επικοινωνίας στα πρότυπα του ΝΑΤΟ, που είχε παρασχεί από τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Εν πάση περιπτώσει, οι εν λόγω σκηνοθετήσεις σηματοδοτούν το τέλος της γαλλο-βρετανικής συμμετοχής στο πλευρό του ελευθέρου συριακού στρατού, ενώ η Δαμασκός επιστρέφει διακριτικά τους αιχμαλώτους. Γύρισε μια σελίδα.
Ως εκ τούτου, κατανοούμε την απογοήτευση της Τουρκίας και των Ουαχαμπιτών μοναρχίων που, μετά από αίτημα της Συμμαχίας, επενδύσαν ανεπιφύλακτα στο μυστικό πόλεμο, αλλά θα πρέπει από δω και στο εξής να υποφέρουν μόνες τους την αποτυχία της επιχείρησης. Παίζοντας όλα για όλα, η Άγκυρα δρομολόγησε μια σειρά από προκλήσεις που σκοπεύουν να παρεμποδίζουν τη διαφυγή του ΝΑΤΟ. Τα πάντα δοκιμάζονται, από τη τοποθέτηση τούρκικων συστοιχιών του πυροβολικού σε συριακό έδαφος μέχρι την πειρατεία πολιτικών αεροσκαφών. Αλλά αυτές οι γυμναστικές χειρονομίες είναι αντιπαραγωγικές.
Έτσι, το συριακό αεροπλάνο από τη Μόσχα που έγινε αντικείμενο εκτροχιασμού από τα τουρκικά μαχητικά δεν περιείχε κανένα όπλο, αλλά ηλεκτρονικές συσκευές για πολιτική προστασία που έχουν σχεδιαστεί για την ανίχνευση μεγάλων εκρηκτικών φορτίων.
Για να πούμε την αλήθεια, η Τουρκία δεν ήθελε να εμποδίσει τη Ρωσία να παρέχει υλικό για την προστασία των πολιτών της Συρίας από την τρομοκρατία, αλλά προσπάθησε να εντείνει το κλίμα, κακομεταχειρίζοντας Ρώσους επιβάτες και εμποδίζοντας τον πρέσβη τους να τους βοηθήσει. Άχρηστη προσπάθεια: Το ΝΑΤΟ δεν αντέδρασε στις φανταστικές κατηγορίες που διατυπώθηκαν από τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Μόνο συνέπεια, ο Πρόεδρος Πούτιν ακύρωσε sine die την προγραμματισμένη επίσκεψή του στην Άγκυρα στις 15 Οκτωβρίου.
Ο δρόμος για την ειρήνη είναι ακόμη μακρύς. Αλλά, ακόμη και αν η Τουρκία σήμερα ή οι Ουαχάμπιτες μοναρχίες αύριο, προσπαθούν να παρατείνουν τον πόλεμο, η διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη.
Το ΝΑΤΟ κάνει τις βαλίτσες του και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης γυρίζουν σταδιακά τα βλέμματα τους προς άλλους ουρανούς.
Thierry Meyssan
Πηγή
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ζητήθηκε παραίτηση συνδικαλιστή στα Τρίκαλα
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Θες να βρεις δουλειά; Ξύρισε το κεφάλι…
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
