2012-10-21 06:58:24
Του Κώστα Πικραμένου*
Η απελπισία και η απογοήτευση που βιώνουν όλα πλέον τα κοινωνικά στρώματα οδηγούν αναμφισβήτητα στην κοινωνική και πολιτική πόλωση καθώς δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις που να εξηγούν πειστικά τι προκάλεσε την συσσώρευση πολλαπλών οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων στην Ελληνική κοινωνία. Αντιθέτως είναι πολύ πιο εύκολο να στοχοποιούνται συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων ως η αιτία όλων των δεινών της χώρας.
Για τους ακροδεξιούς/δεξιούς φταίει η « ηγεμονία της Αριστεράς » που οδήγηση στην ασυδοσία, την ατιμωρησία και τον κομματισμόαπό το 1981 και έπειτα. Για τους ακροαριστερούς/αριστερούς φταίει ο καπιταλισμός και το μετα-εμφυλιακό αστικό κράτος του Χωροφύλακα…
Η συγκεκριμένη επιχειρηματολογία (στο βαθμό που είναι ορθή) δεν αγγίζει τους νέους ανθρώπους που αποτελούν εν τέλει και το μέλλον αυτού του τόπου Οι νέοι μας (18-25 ετών) δεν συμμετείχανστην «χρυσή εποχή Σημίτη 1996-2004» με τις μίζες στα εξοπλιστικά προγραμμάτα, το «πάρτυ» των Ολυμπιακών Αγώνων, τις υπερτιμολογήσεις του « απέραντου εργοταξίου», τη «φούσκα» του Χρηματιστηρίου, το « σκάνδαλο» των ελληνοποιήσεων και το « έγκλημα» των νομιμοποιήσεων παράνομων μεταναστών.
Οι νέοι μας (18-25 ετών) όμως πληρώνουν σήμερα «τα σπασμένα» μιας άλλης εποχής των ψευδαισθήσεων της «ισχυρής Ελλάδας» που κατανάλωνε με πιστωτικές κάρτες και αγόραζε ΙΧ με 72 δόσεις… Ο Καραμανλής συνέχισε την «παράδοση» αλλά του «έσκασε η ύφεση στα χέρια», αφού πρώτα ακύρωσε στην πράξη τους φορο-εισπρακτικούς μηχανισμούς και το ΣΔΟΕ.
Οι νέοι μας (όσοι παραμένουν ακόμη εν Ελλάδι) μισούν τη γενιά (του Πολυτεχνείου) των γονιών τους γιατί δεν βλέπουν διέξοδο και προοπτική στα αυτονόητα: σταθερή δουλειά, δημιουργία οικογένειας, ασφάλεια και εθνική περηφάνεια…Για αυτό το λόγο ριζοσπαστικοποιούνται ή μεταναστεύουν. Η μαζική ψήφος των νέων ανθρώπων στη Χρυσή Αυγή ή στο ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνεται από έρευνες του Πανεπιστημίου Μακεδονίας αλλά και δημοσκοπικών εταιριών.
Η Χρυσή Αυγήκαι ο ΣΥΡΙΖΑ (πέρα των μεγάλων ιδεολογικών τους διαφορών) έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά.
Πρώτον και οι δύο αποτελούν πολυσυλλεκτικά κόμματα. Συνιστώσες υπάρχουν και στις δύο πλευρές. Παγανιστές και Ναζί συνυπάρχουν μαζί με φιλοΧουντικούς και υπερ-ορθοδόξους στη Χρυσή Αυγή(http://ekdotika.blogspot.com)ενώ παλεο-Πασόκοι και ΔΗΚΚΙτες συνεργάζονται με Τροτσκιστές και Διεθνιστές στο ΣΥΡΙΖΑ...
Δευτερον και οι δύο εμφανίζονται ως αντι-Μνημονιακές, αντι-καπιταλιστικές και αντι-συστημικές δυνάμεις. Απορρίπτουν την Αστική Δημοκρατία στο όνομα του Εθνικοσοσιαλισμού ή Σοσιαλισμού αντίστοιχα.
Τρίτον, και οι δύο τοποθετούνται απέναντι στο Ισραήλ. Καταδικάζουν τον Σιωνισμό και την πολιτική του εποικισμού της Παλαιστίνης και της βίας έναντι στο Παλαιστινιακό Λαό Τέταρτον και οι δύο ΔΕΝ έχουν σαφές κυβερνητικό πρόγραμμα αλλά επενδύουν στην απόγνωση και ανασφάλεια μιας κοινωνίας που βιώνει τα «πειράματα» της Τρόικας
Πέμπτον και οι δύο ΔΕΝ καταδικάζουν τη βία αλλά τη θεωρούν μορφή πολιτικού αγώνα και κοινωνικής πάλης.
Έκτον και οι δύο επιθυμούν την πόλωση και τη σύγκρουση στα πλαίσια της Εθνικής ή κοινωνικής επανάσταση αντίστοιχα.
Στο βιβλίο μου «Χρυσή Αυγή – Το τέλος της Μεταπολίτευσης» παρουσιάζω τη «στρατηγική της έντασης» όπως αυτή εφαρμόστηκε στην Τουρκία (εκτός της Ιταλίας)... Η εμπειρία της αιματηρής πολιτικής πόλωσης στη γειτονική Τουρκία (δεκαετία ‘70) είναι αρκετή για να λάβουμε χρήσιμα μαθήματαπρος «αποφυγήν ...τετελεσμένων».
*Ο Κώστας Πικραμένος είναι συγγραφές του βιβλίου «Χρυσή Αυγή – Το τέλος της Μεταπολίτευσης» (http://ekdotika.blogspot.com)
Η απελπισία και η απογοήτευση που βιώνουν όλα πλέον τα κοινωνικά στρώματα οδηγούν αναμφισβήτητα στην κοινωνική και πολιτική πόλωση καθώς δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις που να εξηγούν πειστικά τι προκάλεσε την συσσώρευση πολλαπλών οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων στην Ελληνική κοινωνία. Αντιθέτως είναι πολύ πιο εύκολο να στοχοποιούνται συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων ως η αιτία όλων των δεινών της χώρας.
Για τους ακροδεξιούς/δεξιούς φταίει η « ηγεμονία της Αριστεράς » που οδήγηση στην ασυδοσία, την ατιμωρησία και τον κομματισμόαπό το 1981 και έπειτα. Για τους ακροαριστερούς/αριστερούς φταίει ο καπιταλισμός και το μετα-εμφυλιακό αστικό κράτος του Χωροφύλακα…
Η συγκεκριμένη επιχειρηματολογία (στο βαθμό που είναι ορθή) δεν αγγίζει τους νέους ανθρώπους που αποτελούν εν τέλει και το μέλλον αυτού του τόπου Οι νέοι μας (18-25 ετών) δεν συμμετείχανστην «χρυσή εποχή Σημίτη 1996-2004» με τις μίζες στα εξοπλιστικά προγραμμάτα, το «πάρτυ» των Ολυμπιακών Αγώνων, τις υπερτιμολογήσεις του « απέραντου εργοταξίου», τη «φούσκα» του Χρηματιστηρίου, το « σκάνδαλο» των ελληνοποιήσεων και το « έγκλημα» των νομιμοποιήσεων παράνομων μεταναστών.
Οι νέοι μας (18-25 ετών) όμως πληρώνουν σήμερα «τα σπασμένα» μιας άλλης εποχής των ψευδαισθήσεων της «ισχυρής Ελλάδας» που κατανάλωνε με πιστωτικές κάρτες και αγόραζε ΙΧ με 72 δόσεις… Ο Καραμανλής συνέχισε την «παράδοση» αλλά του «έσκασε η ύφεση στα χέρια», αφού πρώτα ακύρωσε στην πράξη τους φορο-εισπρακτικούς μηχανισμούς και το ΣΔΟΕ.
Οι νέοι μας (όσοι παραμένουν ακόμη εν Ελλάδι) μισούν τη γενιά (του Πολυτεχνείου) των γονιών τους γιατί δεν βλέπουν διέξοδο και προοπτική στα αυτονόητα: σταθερή δουλειά, δημιουργία οικογένειας, ασφάλεια και εθνική περηφάνεια…Για αυτό το λόγο ριζοσπαστικοποιούνται ή μεταναστεύουν. Η μαζική ψήφος των νέων ανθρώπων στη Χρυσή Αυγή ή στο ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνεται από έρευνες του Πανεπιστημίου Μακεδονίας αλλά και δημοσκοπικών εταιριών.
Η Χρυσή Αυγήκαι ο ΣΥΡΙΖΑ (πέρα των μεγάλων ιδεολογικών τους διαφορών) έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά.
Πρώτον και οι δύο αποτελούν πολυσυλλεκτικά κόμματα. Συνιστώσες υπάρχουν και στις δύο πλευρές. Παγανιστές και Ναζί συνυπάρχουν μαζί με φιλοΧουντικούς και υπερ-ορθοδόξους στη Χρυσή Αυγή(http://ekdotika.blogspot.com)ενώ παλεο-Πασόκοι και ΔΗΚΚΙτες συνεργάζονται με Τροτσκιστές και Διεθνιστές στο ΣΥΡΙΖΑ...
Δευτερον και οι δύο εμφανίζονται ως αντι-Μνημονιακές, αντι-καπιταλιστικές και αντι-συστημικές δυνάμεις. Απορρίπτουν την Αστική Δημοκρατία στο όνομα του Εθνικοσοσιαλισμού ή Σοσιαλισμού αντίστοιχα.
Τρίτον, και οι δύο τοποθετούνται απέναντι στο Ισραήλ. Καταδικάζουν τον Σιωνισμό και την πολιτική του εποικισμού της Παλαιστίνης και της βίας έναντι στο Παλαιστινιακό Λαό Τέταρτον και οι δύο ΔΕΝ έχουν σαφές κυβερνητικό πρόγραμμα αλλά επενδύουν στην απόγνωση και ανασφάλεια μιας κοινωνίας που βιώνει τα «πειράματα» της Τρόικας
Πέμπτον και οι δύο ΔΕΝ καταδικάζουν τη βία αλλά τη θεωρούν μορφή πολιτικού αγώνα και κοινωνικής πάλης.
Έκτον και οι δύο επιθυμούν την πόλωση και τη σύγκρουση στα πλαίσια της Εθνικής ή κοινωνικής επανάσταση αντίστοιχα.
Στο βιβλίο μου «Χρυσή Αυγή – Το τέλος της Μεταπολίτευσης» παρουσιάζω τη «στρατηγική της έντασης» όπως αυτή εφαρμόστηκε στην Τουρκία (εκτός της Ιταλίας)... Η εμπειρία της αιματηρής πολιτικής πόλωσης στη γειτονική Τουρκία (δεκαετία ‘70) είναι αρκετή για να λάβουμε χρήσιμα μαθήματαπρος «αποφυγήν ...τετελεσμένων».
*Ο Κώστας Πικραμένος είναι συγγραφές του βιβλίου «Χρυσή Αυγή – Το τέλος της Μεταπολίτευσης» (http://ekdotika.blogspot.com)
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Έρχεται το Opel Cascada
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αεροψεκασμοί για το καλό μας(;)!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
