2012-10-22 07:29:04
Αρνητικός στην πρόταση Καμμένου προς τον Αλέξη Τσίπρα να παραιτηθούν οι βουλευτές των δυο κομμάτων, ώστε να προκηρυχθούν επαναληπτικές εκλογές και νη μην ψηφιστούν τα μέτρα, εμφανίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η Κουμουνδούρου θεωρεί και τυπικά «έωλη» την πρόταση του Προέδρου των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, αφού, όπως υποστηρίζει, οι εκλογές θα γίνουν για τις έδρες των παραιτηθέντων, ενώ η κυβερνητική πλειοψηφία θα εξακολουθεί να λειτουργεί.
«Ίσως ο Σαμαράς να τρίβει τα χέρια του με τη συγκεκριμένη πρόταση» αναφέρουν αρμόδιες πηγές του ΣΥΡΙΖΑ, αφού θα αποδίδει στον τυχοδιωκτισμό των δυο κομμάτων, την μη εκταμίευση της δόσης και το νέο κακό κλίμα στο εξωτερικό.
«Ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιμείνει στη θέση του, αυτή η κυβέρνηση να καταρρεύσει από τους αγώνες των πολιτών» αναφέρει ο εκπρόσωπος Τύπου Παν. Σκουρλέτης, τονίζοντας πως το κόμμα του «είναι από πολύ επιφυλακτικό έως απολύτως αρνητικό στην πρόταση του κ. Π. Καμμένου».
Εν τω μεταξύ σε συνέντευξη του σε Κυριακάτικη εφημερίδα ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρει ότι είναι και πιθανό και εφικτό να μην περάσουν τα μέτρα. Το πολιτικό κατεστημένο έχει αποσυντονιστεί. Είναι απομονωμένο από το λαό και απολύτως εξαρτημένο από την εύνοια των δανειστών. Είναι, ταυτόχρονα, απαξιωμένο. Έχει αποσυντονιστεί από τη λίστα Λαγκάρντ. Και αυτό είναι εύλογο. Γιατί είναι καραμπινάτη απόδειξη ότι, οι μνημονιακές πολιτικές ηγεσίες ζητούν συνεχείς θυσίες από τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, ενώ την ίδια στιγμή, εξυπηρετούν με μεγάλη προθυμία τα συμφέροντα μιας μικρής και επιθετικής ολιγαρχίας. Ότι υποχρεώνουν τους πολλούς να πληρώνουν τους λίγους. Γι’ αυτό η κυβέρνηση κρέμεται από μια κλωστή. Σ’ αυτήν τη συγκυρία, η αποφασιστική αντίσταση αξιοπρέπειας του λαού μπορεί να έχει – και θα έχει – αποτέλεσμα. Να μην ψηφιστούν αυτά τα μέτρα. Να μην είναι τα τελευταία μέτρα, αλλά τα πρώτα που δεν θα περάσουν.
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ «ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ»
Πώς εκτιμάτε το αποτέλεσμα της Συνόδου Κορυφής;
Είναι προφανές πλέον ότι η μοναδική συγκροτημένη στρατηγική για την Ευρώπη είναι αυτή της κυρίας Μέρκελ. Υφίσταται, την τελευταία περίοδο, κάποια ρήγματα, τα οποία, όμως δεν μπορεί να αξιοποιήσει η συγκυβέρνηση των μερκελιστών στην Ελλάδα. Γιατί έχει επιλέξει την στρατηγική της υποτέλειας έναντι της Γερμανίας. Αντί να συνδιαμορφώνει τις εξελίξεις, σε συντονισμό με τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου. Η Ελλάδα απουσίαζε από τη συνάντηση Ολάντ με Ραχόι και Μόντι στη Μάλτα στις 5 Οκτωβρίου. Δυστυχώς, σ’ αυτήν την κρίσιμη συγκυρία για το μέλλον των ευρωπαϊκών λαών, όπως σας είπα και προηγουμένως, η Ελλάδα εκπροσωπείται στην Ευρώπη από μια συγκυβέρνηση μερκελιστών. Όχι ευρωπαϊστών.
Είναι πιθανό να μην περάσει το νέο πακέτο μέτρων;
Είναι και πιθανό και εφικτό να μην περάσουν τα μέτρα. Το πολιτικό κατεστημένο έχει αποσυντονιστεί. Είναι απομονωμένο από το λαό και απολύτως εξαρτημένο από την εύνοια των δανειστών. Είναι, ταυτόχρονα, απαξιωμένο. Έχει αποσυντονιστεί από τη λίστα Λαγκάρντ. Και αυτό είναι εύλογο. Γιατί είναι καραμπινάτη απόδειξη ότι, οι μνημονιακές πολιτικές ηγεσίες ζητούν συνεχείς θυσίες από τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, ενώ την ίδια στιγμή, εξυπηρετούν με μεγάλη προθυμία τα συμφέροντα μιας μικρής και επιθετικής ολιγαρχίας. Ότι υποχρεώνουν τους πολλούς να πληρώνουν τους λίγους. Γι’ αυτό η κυβέρνηση κρέμεται από μια κλωστή. Σ’ αυτήν τη συγκυρία, η αποφασιστική αντίσταση αξιοπρέπειας του λαού μπορεί να έχει – και θα έχει – αποτέλεσμα. Να μην ψηφιστούν αυτά τα μέτρα. Να μην είναι τα τελευταία μέτρα, αλλά τα πρώτα που δεν θα περάσουν.
Που το πάει η τρόικα;
Κατ’ αρχήν, η τρόικα ζητάει την εφαρμογή όλων των μέτρων που η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ψήφισαν τον Φεβρουάριο στο δεύτερο Μνημόνιο. Ψήφισαν και τις ρυθμίσεις για τα εργασιακά. Με το πρόσχημα της διάσωσης της Ελλάδας και της παραμονής της στο ευρώ. Το αν εφαρμοστούν στο σύνολό τους τώρα ή αργότερα είναι θέμα πολιτικής επιλογής των δανειστών. Όχι των αποτυχημένων υπαλλήλων, αλλά των πολιτικών προϊσταμένων τους. Δεν αποκλείω, βέβαια, οι υπαλληλίσκοι να επιδεικνύουν, σκόπιμα, υπερβάλλοντα ζήλο σε συγκεκριμένα σημεία. Προκειμένου να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένα εγχώρια συμφέροντα που κερδίζουν από τον εργασιακό μεσαίωνα. Ωστόσο, το ερώτημά σας συνδέεται με το σχεδιασμό της ευρωπαϊκής πολιτικής ηγεσίας για την Ελλάδα. Εκτιμώ, ότι, από τη μια, επιδιώκουν την πλήρη εφαρμογή του Μνημονίου για τη δική τους αξιοπιστία και για ευρωπαϊκό παραδειγματισμό. Να μη δημιουργηθεί προηγούμενο κράτους-μέλους που απέφυγε τις δεσμεύσεις του. Αλλά ταυτόχρονα να έχουν και το αρνητικό παράδειγμα φόβου για τους άλλους λαούς, ώστε να μην καταντήσουν σαν τους Έλληνες. Γι’ αυτό δε μας λένε συνεχίστε τη λιτότητα γιατί πέτυχε, αλλά γιατί τη συμφωνήσατε. Από την άλλη, φαίνεται να επιδιώκουν την ένταξη της Ελλάδας σε μια συνολική λύση για το Νότο, κάποια στιγμή στο μέλλον. Είναι όμως αμφίβολο εάν θα αντέξει η ελληνική κοινωνία έως τότε, ενώ είναι πολύ πιθανό ούτε το ίδιο το ΔΝΤ να μην αντέξει την απόλυτη αποτυχία και τον εκτροχιασμό του προγράμματός. Το μόνο σίγουρο είναι ότι, εν τω μεταξύ, θα επιχειρήσουν να διατηρήσουν τον έλεγχο των εσωτερικών πολιτικών εξελίξεων στη χώρα μας, στηρίζοντας όσο μπορούν, τη κυβέρνηση Σαμαρά.
Και το σχέδιο της κυβέρνησης ποιο είναι;
Το πολιτικό σχέδιό της είναι το Μνημόνιο. Η προγραμματική συμφωνία που υπέγραψαν μετά τις εκλογές, σήμερα κυκλοφορεί στον ίντερνετ και στα κοινωνικά μέσα ως ανέκδοτο. Δεν διαπραγματεύτηκαν τίποτα απολύτως. Πιέσεις δεν ασκούν, αντιρρήσεις δεν φέρνουν, διαπραγμάτευση δεν κάνουν, υποθέτω ότι έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους σε κάποια νέα αναδιάρθρωση του χρέους και στην ελεημοσύνη της κας Μέρκελ. Για αυτό και προσκολλούνται τόσο άγαρμπα στην ποδιά της, για να έχουν την εύνοια του ισχυρού παίχτη. Αλλά αυτή είναι και η μεγάλη τους αντίφαση, αφού το σχέδιο Μέρκελ για την Ευρώπη βρίσκεται στον αντίποδα των αυτονόητων συμφερόντων της Ελλάδας. Έτσι αντί η Ελλάδα να είναι παρούσα στη Μάλτα στις 5 Οκτωβρίου στη συνάντηση Ολάντ-Ραχόι-Μόντι, αντί να δουλεύουν στη διαμόρφωση Μετώπου με τις χώρες του Νότου, υποδεχόντουσαν τη Καγκελάριο στην Αθήνα, παρουσιάζοντάς της τα νέα οικονομικά τζάκια, που θα υπηρετήσουν τους δικούς της στρατηγικούς σχεδιασμούς στη λεηλασία της ελληνικής οικονομίας, από ιδιωτικοποιήσεις εγγυημένου ιδιωτικού κέρδους δημοσίων επιχειρήσεων μονοπωλιακού χαρακτήρα.
Το μέλλον της ευρωζώνης βλέπετε να διαρκεί πολύ;
Σας θυμίζω ότι στις αρχές του 2010 το πρόβλημα της ευρωζώνης ήταν οι «τεμπέληδες» Έλληνες. Σήμερα η κρίση έχει καταπιεί τον Νότο και κινείται προς τον πυρήνα της Ευρώπης. Αυτό συμβαίνει επειδή επιμένουν σε μια καταστροφική πολιτική: την αντιμετώπιση της κρίσης με μέτρα που προκαλούν ανεξέλεγκτη ύφεση. Η οφθαλμοφανέστατη χρεοκοπία της λιτότητας όπου εφαρμόστηκε και η απειλή να βυθίσει όλη την Ευρώπη σε υφεσιακή περιδίνηση προκαλεί αντιστάσεις στη γερμανική ηγεμονία, πυρήνας της οποίας είναι η λιτότητα. Η Ευρωζώνη μπορεί να επιβιώσει, αν απεμπλακεί από το νεοφιλελεύθερο δογματισμό. Αυτή είναι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και της ευρωπαϊκής Αριστεράς. Σταδιακά, όλο και ευρύτεροι κύκλοι επιρροής συνειδητοποιούν πλέον ότι αυτή η θέση δεν είναι μια αριστερή ιδεοληψία. Ότι είναι προϋπόθεση σωτηρίας. Και ότι, αντίθετα, ιδεοληψία – και μάλιστα θανατηφόρα – είναι η εμμονή στη χρεοκοπημένη πολιτική της λιτότητας.
Η χώρα ως χώρα θα έπρεπε να έχει εναλλακτικό σχέδιο για ενδεχόμενο αποπομπής της ή κατάρρευσης της Ευρωζώνης;
Υποθέτω ότι η συγκυβέρνηση Σαμαρά, η οποία θεωρεί το ενδεχόμενο της εξόδου της χώρας μας από το ευρώ πιθανό ανά πάσα στιγμή και μάλιστα εγκαλώντας τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για τη χρεοκοπία της δικής της πολιτικής, θα έχει επεξεργαστεί εναλλακτικό σχέδιο. Θα ήταν εξαιρετικά ανεύθυνο και επικίνδυνο για την αυτόκλητη κυβέρνηση «εθνικής ευθύνης» να μην έχει προνοήσει για τα δύο ενδεχόμενα που αναφέρετε. Ακόμα όμως και αν δεν έχει εκπονήσει σχέδιο, είμαι βέβαιος ότι θα είναι πολύ καλύτερη από την Αριστερά στο να διαχειριστεί τη κατάρρευση και τη καταστροφή. Η ιστορία το έχει αποδείξει αυτό, άλλωστε. Καλύτεροι διαχειριστές της καταστροφής είναι αυτοί που την προκαλούν. Αυτό δεν είναι το δικό μας συγκριτικό πλεονέκτημα. Εμείς καλούμε τον κόσμο να συμπαραταχθεί μαζί μας, όχι γιατί ξέρουμε καλύτερους τρόπους διαχείρισης της κατάρρευσης, αλλά γιατί είμαστε η μόνη δύναμη που μπορεί να αποτρέψει τη κατάρρευση και τη καταστροφή. Το συγκριτικό μας πλεονέκτημα είναι η δημιουργία και όχι η καταστροφή. Μας έλαχε η βαριά ιστορική ευθύνη να αποτρέψουμε τη καταστροφή, να οργανώσουμε την ανατροπή, να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα σε γερά θεμέλια, δικαιοσύνης, ισότητας και αξιοκρατίας. Να σταματήσουμε την ολισθηρή πορεία της Ευρώπης, για λογαριασμό όλων των Ευρωπαίων λαών. Και είμαστε βέβαιοι ότι θα τα καταφέρουμε.
Ο χρόνος κυλά και η Ελλάδα χάνει διαπραγματευτικές ευκαιρίες, τη μία μετά την άλλη. Η συγκυβέρνηση Σαμαρά αποκόβεται πλήρως από τον ευρωπαϊκό Νότο και αποδεικνύεται ο πιο καλός μαθητής της τρόικας. Υπάρχουν περιθώρια να αναστραφεί η κατάσταση για τη χώρα μας;
Η χώρα διαθέτει μεγάλο και αναξιοποίητο διαπραγματευτικό απόθεμα. Θα επισημάνω δύο διαστάσεις του: Πρώτον τη γεωπολιτική. Η συμμετοχή μας στην Ευρωζώνη συνιστά συγκριτικό πλεονέκτημα για την Ευρωπαϊκή Ένωση στην ευρύτερη και ευαίσθητη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Δεν την συμφέρει η αποσταθεροποίηση της Ελλάδας. Και αυτό δεν αφορά μόνον την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αφορά και άλλους με συμφέροντα και παρουσία στην περιοχή. Δεύτερον την οικονομική διάσταση. Το προηγούμενο Σάββατο, από τη Σιγκαπούρη, ο ίδιος ο κ. Σόιμπλε. Που μας έχει ταλαιπωρήσει με τους αλλεπάλληλους εκβιασμούς του: ή Μνημόνιο ή έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Ξεκαθάρισε ότι: «Οι εικασίες για έξοδο της Ελλάδας από τη νομισματική ένωση στερούνται κάθε βάσης. Γιατί τυχόν έξοδος θα δημιουργούσε τεράστια προβλήματα για όλους». Δηλαδή, το παραμύθι τελείωσε. Ποια είναι αυτά τα τεράστια προβλήματα που υπονοεί ο κ. Σόιμπλε; Είναι το κόστος για την παγκόσμια οικονομία και τη Γερμανία από την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και το ντόμινο που θα προκαλέσει στο Νότο. Όπως το υπολόγισε το γερμανικό Ίδρυμα Μπέρτελσμαν: €17,2 τρις έως το 2020 για την παγκόσμια οικονομία. €73 δις για τη Γερμανία. Και αυτές είναι οι πρώτες οικονομετρικές, συντηρητικές εκτιμήσεις. Γι’ αυτό λέμε ότι το παραμύθι τελείωσε. Γιατί τα λεγόμενα «πακέτα διάσωσης» και πολύ πιο μικρό κόστος έχουν και συμφέρουν. Γιατί είναι με το αζημίωτο. Συνεπώς, η κατάσταση είναι κάθε στιγμή αναστρέψιμη. Άλλωστε, αν δεν ήταν, δεν θα είχε συνωμοτήσει το ευρωπαϊκό σύμπαν, στο μεσοδιάστημα ανάμεσα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις, για να μην έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στην εξουσία.
Ξεκινήσατε νέο γύρο περιοδειών. Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνετε στην κοινωνία;
Είναι συγκλονιστική εμπειρία. Δεν υπάρχει μόνο κλίμα υποστήριξης και αποδοχής από τον κόσμο. Υπάρχει διάθεση για ενεργό στράτευση και διαθεσιμότητα. Δεν στηρίζουν απλώς τις ελπίδες τους στον ΣΥΡΙΖΑ, αναζητούν την δυνατότητα να παλέψουν ενεργά γι αυτό. Πολύ πιο έντονο είναι το συναίσθημα ανάμεσα στους νέους ανθρώπους. Αισθάνεσαι ότι κάτι καινούριο φτιάχνεται, κάτι που θα αλλάξει δραστικά τα πράγματα όπως είχαν μέχρι τώρα. Αυτή την στήριξη και την προσφορά οφείλουμε να την δικαιώσουμε. και να σταθούμε αντάξιοι των ιστορικών απαιτήσεων. Για να σταματήσουμε την καταστροφή και να οργανώσουμε την ανατροπή. Για να ανοίξουμε το δρόμο σε μια κυβέρνηση με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Σε μια κυβέρνηση εθνικής και κοινωνικής σωτηρίας και λαϊκής χειραφέτησης που θα ξαναχτίσει την Ελλάδα. Σε μια κυβέρνηση του λαού για την ακύρωση του Μνημονίου και την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Τι σημαίνει ότι εκλογές θα ζητήσετε όταν θα είστε σε θέση να τις επιβάλετε;
Η κυβέρνηση, αν και εκλέχθηκε μόλις πριν τρεις μήνες, εντούτοις, μέρα με τη μέρα χάνει τη δημοκρατική της νομιμοποίηση. Η κοινοβουλευτική της σταθερότητα όμως θα δοκιμαστεί με την ψήφιση και βεβαίως με την εφαρμογή των μέτρων. Επομένως είναι ανώφελο να τους ζητάμε να ρίξουν τον εαυτό τους. Για μας ο σημαντικότερος στόχος είναι να μη περάσουν αυτά τα μέτρα. Και όπως αντιλαμβάνεστε αυτό δεν είναι δουλειά μόνο του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στη Βουλή. Είναι κυρίως δουλειά όλων μας σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε τόπο δουλειάς. Ο ειρηνικός ξεσηκωμός του λαού μας ενάντια στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία του, είναι η μόνη επιλογή ελπίδας και προοπτικής. Αν αυτό το πετύχουμε, αργά η γρήγορα, το θέμα της κυβερνητικής σταθερότητας και των εκλογών, θα τεθεί εκ των πραγμάτων.
Έστω λοιπόν ότι οι εκλογές δεν αργούν. Τώρα που η ΔΗΜΑΡ έγινε μνημονιακή και το ΚΚΕ παραμένει αμετακίνητα σεχταριστικό, με ποιον μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να σχηματίσει κυβέρνηση;
Έχουμε απευθύνει πρόταση συνεργασίας σε όλες τις αντιμνημονιακές προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις και την επαναλαμβάνουμε. Είναι μια ανοιχτή πρόταση. Όσοι την απορρίπτουν και αυτοαποκλείονται, με διάφορα προσχήματα και συχνά συκοφαντίες, θα λογοδοτήσουν στο λαό και την Ιστορία. Άλλωστε οι συνθήκες και οι τάσεις στο πολιτικό σκηνικό δεν είναι αμετάβλητες ούτε αιώνιες. Κινητικότητα υπάρχει ήδη. Το σημαντικό είναι να συγκροτηθεί ο βασικός φορέας μιας μεγάλης κοινωνικής αλλαγής. Αυτό επιδιώκουμε με τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, σε ενιαίο μαζικό κόμμα. Αν το εναλλακτικό μας σχέδιο γίνει πλειοψηφικό στην κοινωνία, αν έχουμε την ηγεμονία στο πολιτικό και στο κοινωνικό πεδίο, οι συμμαχίες θα διαμορφωθούν, μην έχετε καμιά αμφιβολία.
Εσείς ανησυχείτε ότι σε μια κυβέρνηση με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να προκύψει πρόβλημα χρηματοδότησης για τη χώρα; Ή όλα είναι προπαγάνδα;
Πρόβλημα χρηματοδότησης, ενδεχομένως να προκύψει, για τους δανειστές. Γιατί σας θυμίζω ότι θα αναθεωρήσουμε τη δανειακή σύμβαση με έναν από τους στόχους το moratorium στις δαπάνες για τόκους. Για τη χώρα πρόβλημα χρηματοδότησης δεν θα προκύψει με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, γιατί έχει ήδη προκύψει με κυβέρνηση μνημονίου. Η καταστροφή είναι εδώ, δε θα τη φέρουμε εμείς, εμείς θα την σταματήσουμε. Και δεν αναφέρομαι στην καθυστέρηση καταβολής της δανειακής δόσης. Αναφέρομαι στην αναστολή κάθε παραγωγικής δραστηριότητας. Στο πάγωμα της οικονομίας και της αγοράς από τη διαρκή λιτότητα και τη βαθιά ύφεση. Στον κίνδυνο υγειονομικής βόμβας από την αδυναμία πολλών συμπολιτών μας να καλύψουν οι ίδιοι τις δαπάνες για τα φάρμακα, την πληρωμή επίσκεψης στο γιατρό, τη δαπάνη για την πρωτοβάθμια φροντίδα τους. Εξαιτίας της ταχύτατης κατάρρευσης ενός μνημονιακού τερατουργήματος – του ΕΟΠΥΥ. Εκτός από αυτό, σας θυμίζω ότι προεκλογικά τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης κινδυνολογούσαν ότι, αν ερχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στην εξουσία, θα έφευγαν οι μεγάλες επιχειρήσεις από τη χώρα. Και τώρα φεύγουν, ενώ συγκυβερνούν. Η Κόκα Κόλα 3Ε και η ΦΑΓΕ – και, απ’ ό,τι πληροφορούμαι, είναι πιθανό να ακολουθήσουν κι άλλες. Το πρόβλημα χρηματοδότησης της πραγματικής οικονομίας έχει ήδη προκύψει και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ έχει στόχο και σχέδιο να το επιλύσει.
Αν συνεχίσει όμως η κυβέρνηση στους ίδιους ρυθμούς τις ιδιωτικοποιήσεις, με τι αναπτυξιακά εργαλεία θα γίνει η παραγωγική ανασυγκρότηση που λέτε; Στέλνετε μήνυμα στους επίδοξους αγοραστές ότι θα τους τα πάρετε πίσω;
Είναι εύλογη η ερώτησή σας. Αν και ο πρωτεύων λόγος για τις ιδιωτικοποιήσεις, όπως-όπως, όσο-όσο και κακήν-κακώς, κρύβει πρωτίστως πολιτικές σκοπιμότητες διευκόλυνσης συμφερόντων, εντούτοις είναι πιθανόν σε δεύτερο επίπεδο, να εμφιλοχωρεί και η αντίληψη: «να δέσουμε τα χέρια της επόμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ». Είναι η πολιτική της καμένης γης με διαφορετική διατύπωση. Γι΄αυτό εμείς εξετάζουμε όλες τις θεσμικές και νομικές δυνατότητες, κατ’ αρχάς για την αποτροπή των ιδιωτικοποιήσεων και, στη συνέχεια, για την ανάκτηση των αναπτυξιακά κρίσιμων δημόσιων επιχειρήσεων που ιδιωτικοποιούνται. Έχουμε πει ότι οι συμβάσεις θα επανελεγχθούν και όσοι έχουν βλάψει το δημόσιο συμφέρον θα λογοδοτήσουν. Η Ελλάδα δεν είναι αποικιακή χώρα. Όσοι ορέγονται έτοιμο και εγγυημένο ιδιωτικό κέρδος από την απλή αντικατάσταση ιδιοκτησίας σε φυσικά και άλλα μονοπώλια του δημοσίου, να γνωρίζουν από τώρα ότι εμείς είμαστε υπέρ του εγγυημένου κοινωνικού κέρδους.
Κατηγορείτε την κυβέρνηση ότι δεν χτυπά τη φοροδιαφυγή. Τι θα κάνατε εσείς αν ήσασταν σήμερα κυβέρνηση;
ΘΑ ανοίγαμε τα φλασάκια που είναι ξεχασμένα στα γραφεία πρώην υπουργών. Θα πιάναμε το λαθρεμπόριο στα καύσιμα, το οποίο χαίρει πλήρους πολιτικής προστασίας. Θα φτιάχνα με άμεσα περιουσιολόγιο. ΘΑ φορολογούσαμε τους εφοπλιστές οι οποίοι εξαιρούν τον εαυτό τους από κάθε τέτοια πολιτική. Θα φορολογούσαμε τα μερίσματα και βεβαίως την περιουσία του καθενός. Το πιο σημαντικό, θα φτιάχναμε ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα στο οποίο η προσφορά του καθενός θα είναι ανάλογη με τις πραγματικές του δυνατότητες.
Η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού συνεχίζεται. Ο Ε. Βενιζέλος έχει εκτεθεί με τη λίστα Λαγκάρντ. Η ΔΗΜΑΡ πληρώνει ήδη δημοσκοπικά τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση. Τι εξελίξεις βλέπετε στο μεσαίο χώρο;
Κοιτάξτε, η έννοια του μεσαίου χώρου σε μεγάλο βαθμό, αντιστοιχεί στην προ Μνημονίου διάταξη του πολιτικού σκηνικού. Σήμερα, δεν υπάρχει. Υπάρχουν δύο άκρα που διατάσσονται στη μία πλευρά του πολιτικού άξονα: το μνημονιακό μπλοκ και η Χρυσή Αυγή. Δεξιότερα του μέσου κινούνται οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Στην αριστερή πλευρά του άξονα, βρίσκονται ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και το ΚΚΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ σταδιακά εδραιώνει μια νέα σχέση εμπιστοσύνης με κοινωνικά στρώματα τα οποία παραδοσιακά αυτοτοπροσδιορίζονταν στο λεγόμενο «κέντρο». Είναι τα μεσαία στρώματα της μισθωτής εργασίας, των ελεύθερων επαγγελματιών και της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας. Στρώματα που σήμερα βρίσκονται στην αγχόνη του Μνημονίου. Αυτή είναι μια πρωτόγνωρη αντιστροφή των όρων κοινωνικής εκπροσώπησης, που ξενίζει και ανησυχεί πολλούς. Μέχρι σήμερα, τα κεντρώα κόμματα, με αριστερόστροφη πολιτική ρητορεία, διασπούσαν την κοινωνική βάση της Αριστεράς. Εμείς αυτό το αλλάξαμε και συνεχίζουμε να το αλλάζουμε. Και καμία πολιτική πρωτοβουλία από τους διάσπαρτους πρωταγωνιστές του Μνημονίου και των χειρότερων στιγμών του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να ευδοκιμήσει, ακριβώς λόγω της ταύτισής τους με το Μνημόνιο.
Η Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά είναι μεσαίος χώρος;
Όπως σας είπα προηγουμένως η Νέα δημοκρατία του κυρίου Σαμαρά, που ηγείται σήμερα του μνημονιακού μπλοκ, δεν είναι μεσαίος χώρος. Το μνημονιακό μπλοκ είναι ακραίος χώρος, γιατί υλοποιεί μια ακραία πολιτική. Δεν έχει γνωρίσει ο τόπος πιο ακραία και πιο βίαιη πολιτική από τη πολιτική του μνημονίου, από τη μεταπολίτευση και μετά. Αυτό φυσικά δεν αφορά τη πλειοψηφία του κόσμου που είτε από παράδοση είτε από φόβο, ψήφισε τη Νέα δημοκρατία. Είναι άνθρωποι στη πλειονότητά τους μετριοπαθείς και δημοκρατικοί, ασχέτως αν συμφωνούμε μαζί τους ή όχι.
Η Χρυσή Αυγή ανεβαίνει, η κυβέρνηση επιβάλλει τη λιτότητα με «όπλα» την καταστολή και τον αυταρχισμό και η φτώχεια εξαπλώνεται στην ελληνική κοινωνία. Ζούμε μέρες Βαϊμάρης;
Βιώνουμε, δυστυχώς, όλες τις πολιτικές και κοινωνικές προϋποθέσεις μιας νέας Βαϊμάρης. Αλλά, η διαπίστωση δεν αρκεί. Πρέπει να αντλήσουμε χρήσιμα διδάγματα από την Ιστορία. Η λιτότητα ματώνει τη Δημοκρατία. Η Χρυσή Αυγή είναι γέννημα-θρέμμα αυτής της βάναυσης και αντιλαϊκής πολιτικής. Απαντάει στον αυταρχισμό του Μνημονίου και την υπονόμευση της Δημοκρατίας από το πολιτικό κατεστημένο με τη βία και τον αυταρχισμό του φασισμού. Με την απαξίωση του ανθρώπου και την κατάργηση της Δημοκρατίας. Και εδώ πρέπει όλοι να σταθούμε στις μεγάλες ευθύνες μας απέναντι στην Ιστορία και το μέλλον αυτού του τόπου. Οι κορώνες δεν βοηθούν. Η μόνη αποτελεσματική αποτροπή του εκφασισμού της κοινωνίας είναι να σταματήσουμε αμέσως τώρα την οικονομική, κοινωνική και ανθρωπιστική καταστροφή που συντελείται με το Μνημόνιο, εδώ και σχεδόν τρία χρόνια.
Πώς εκτιμάτε τα απεργιακά συλλαλητήρια; Πιστεύετε ότι δημιουργούν προϋποθέσεις δημοκρατικής ανατροπής;
Αναμφισβήτητα, ο ειρηνικός ξεσηκωμός του λαού, στο γράμμα και το πνεύμα της ακροτελεύτιας διάταξης του Συντάγματος της χώρας, του άρθρου 120 που επισημαίνει ότι «η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων», δημιουργεί τις δημοκρατικές προϋποθέσεις για την ανατροπή του Μνημονίου και της συγκυβέρνησης που το εφαρμόζει. Σε κάθε παλλαϊκή κινητοποίηση υπάρχει το σπέρμα της δημοκρατικής ανατροπής. Όμως ο αγώνας χρειάζεται συνέχεια, διάρκεια και σχέδιο. Μια διαδήλωση δεν μπορεί να επιβάλλει την πολιτική της θέληση. Ένα κίνημα που εκδηλώνεται παντού και συνεχώς, που ξεπερνά τους μηχανισμούς καταστολής και χειραγώγησης, που βρίσκει πάντα νέους τρόπους να εκδηλώνεται, μπορεί να το κάνει. Πέρσι οι αγανακτισμένοι έριξαν μια κυβέρνηση. Επομένως η δυναμική υπάρχει και το ξέρουμε. Με την επιβλητική παρουσία του στην πάνδημη ειρηνική διαδήλωση της Τετάρτης, ο ελληνικός λαός επιβεβαίωσε ότι ανταποκρίνεται στο προσκλητήριο της Δημοκρατίας και της Ιστορίας.
Αρχές Δεκεμβρίου θα γίνει η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ. Τι προσδοκάτε από τον νέο ενιαίο πολιτικό φορέα;
Η πραγματικότητα μας βάζει μπροστά σε απαιτήσει και καθήκοντα πολύ πιο γρήγορα από ότι την φανταζόμασταν, μας βάζει μπροστά σε καθήκοντα και απαιτήσεις Το πολιτικό κατεστημένο καταρρέει. Ο τόπος χρειάζεται εναλλακτική διέξοδο, και μια σοβαρά επεξεργασμένη στρατηγική. Χρειάζεται έναν φορέα που θα είναι ο κορμός μιας ευρύτατης πολιτικής και κοινωνικής συμμαχίας οργανωμένης γύρω από το εναλλακτικό σχέδιο. Πρέπει να κινηθούμε ώριμα και σοβαρά, χωρίς εκπτώσεις από τον ριζοσπαστικό και κινηματικό μας χαρακτήρα.
Σε μια περίοδο που υπάρχει συνολική κρίση του κομματικού συστήματος, τι σας κάνει να πιστεύετε ότι ο κόσμος θα έρθει στον ΣΥΡΙΖΑ;
Ήδη ο κόσμος έρχεται στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί που δεν το κάνουν, περιορίζονται από το κλίμα φόβου και απειλών. Ο ΣΥΡΙΖΑ είπε από την πρώτη στιγμή ότι το Μνημόνιο δεν είναι η λύση, αλλά το ίδιο το πρόβλημα. Πρέπει λοιπόν να το πετάξουμε από πάνω μας, να δημιουργήσουμε ξανά προϋποθέσεις ανάπτυξης και να στραφούμε σε έναν νέο αναπτυξιακό πρότυπο, έξω από τα νεοφιλελεύθερα υποδείγματα. Στην οικοδόμηση μιας πειστικής εναλλακτικής στρατηγικής θα επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας. Και είμαστε πλέον βέβαιοι, ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις να συγκροτηθεί μια ευρύτατη κοινωνική πλειοψηφία γύρω από τη στρατηγική αυτή. .
Ποιες θα είναι οι βασικές ιδεολογικές κατευθύνσεις του νέου κόμματος;
Θα είναι ένα αριστερό ριζοσπαστικό πολυτασικό κόμμα. Ένας φορέα που έρχεται από πολύ μακριά και πάει πολύ μακριά. Που θα κουβαλάει στις αποσκευές του τις λαμπρότερες σελίδες των αγώνων της αριστεράς και του λαού μας. Στόχος μας είναι μια μεγάλη κινηματική, ριζοσπαστική και δημοκρατική παράταξη της αριστεράς που θα εμπνέει και θα κινητοποιεί το λαό μας. Που θα συγκρτοτείται δημοκρατικά από τη βάση μέχρι τη λεγόμενη κορυφή. Μια πολιτική δύναμη σε διαρκή διάλογο με την κοινωνία. Με σαφή και διακηρυγμένο στόχο τον κοινωνικό μετασχηματισμό, τη λαϊκή χειραφέτηση, τη κοινωνική απελευθέρωση. Σε διαλεχτική σχέση με τα κινήματα σε Ελλάδα και Ευρώπη, με στρατηγική στόχευση την Ελλάδα της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας, την Ευρώπη των λαών και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Επιμένετε στην Εξεταστική Επιτροπή για το Μνημόνιο. Τι εκτιμάτε ότι θα βγάλει;
Αυτά που περιμένει όλος ο κόσμος να μάθει. Αν η κρίση χρέους και η επίθεση των αγορών μεθοδεύτηκε, αν υπήρξε σκόπιμη και εκβιαστική παραποίηση στα στατιστικά μεγέθη, αν ευνοήθηκε η κερδοσκοπία προκειμένου να οξυνθεί η κατάσταση, αν υπήρξε συμφωνία να θυσιαστούν κοινωνικά δικαιώματα με πρόσημα την κρίση, αν σκόπιμα λεηλατήθηκαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και των νοσοκομείων. . Έχεις τρεις χιλιάδες αυτοκτονίες, χιλιάδες σπίτια κατεστραμμένα, εκατομμύρια φτωχούς και άνεργους, και μια οικονομία που θυμίζει πόλεμο. Δεν είναι δυνατόν να μην λογοδοτεί κανείς. Ούτε οι πρωτεργάτες αυτής της καταστροφής να κοιμούνται ήσυχοι και ανενόχλητοι.
TheNewDailyMail
Η Κουμουνδούρου θεωρεί και τυπικά «έωλη» την πρόταση του Προέδρου των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, αφού, όπως υποστηρίζει, οι εκλογές θα γίνουν για τις έδρες των παραιτηθέντων, ενώ η κυβερνητική πλειοψηφία θα εξακολουθεί να λειτουργεί.
«Ίσως ο Σαμαράς να τρίβει τα χέρια του με τη συγκεκριμένη πρόταση» αναφέρουν αρμόδιες πηγές του ΣΥΡΙΖΑ, αφού θα αποδίδει στον τυχοδιωκτισμό των δυο κομμάτων, την μη εκταμίευση της δόσης και το νέο κακό κλίμα στο εξωτερικό.
«Ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιμείνει στη θέση του, αυτή η κυβέρνηση να καταρρεύσει από τους αγώνες των πολιτών» αναφέρει ο εκπρόσωπος Τύπου Παν. Σκουρλέτης, τονίζοντας πως το κόμμα του «είναι από πολύ επιφυλακτικό έως απολύτως αρνητικό στην πρόταση του κ. Π. Καμμένου».
Εν τω μεταξύ σε συνέντευξη του σε Κυριακάτικη εφημερίδα ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρει ότι είναι και πιθανό και εφικτό να μην περάσουν τα μέτρα. Το πολιτικό κατεστημένο έχει αποσυντονιστεί. Είναι απομονωμένο από το λαό και απολύτως εξαρτημένο από την εύνοια των δανειστών. Είναι, ταυτόχρονα, απαξιωμένο. Έχει αποσυντονιστεί από τη λίστα Λαγκάρντ. Και αυτό είναι εύλογο. Γιατί είναι καραμπινάτη απόδειξη ότι, οι μνημονιακές πολιτικές ηγεσίες ζητούν συνεχείς θυσίες από τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, ενώ την ίδια στιγμή, εξυπηρετούν με μεγάλη προθυμία τα συμφέροντα μιας μικρής και επιθετικής ολιγαρχίας. Ότι υποχρεώνουν τους πολλούς να πληρώνουν τους λίγους. Γι’ αυτό η κυβέρνηση κρέμεται από μια κλωστή. Σ’ αυτήν τη συγκυρία, η αποφασιστική αντίσταση αξιοπρέπειας του λαού μπορεί να έχει – και θα έχει – αποτέλεσμα. Να μην ψηφιστούν αυτά τα μέτρα. Να μην είναι τα τελευταία μέτρα, αλλά τα πρώτα που δεν θα περάσουν.
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ «ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ»
Πώς εκτιμάτε το αποτέλεσμα της Συνόδου Κορυφής;
Είναι προφανές πλέον ότι η μοναδική συγκροτημένη στρατηγική για την Ευρώπη είναι αυτή της κυρίας Μέρκελ. Υφίσταται, την τελευταία περίοδο, κάποια ρήγματα, τα οποία, όμως δεν μπορεί να αξιοποιήσει η συγκυβέρνηση των μερκελιστών στην Ελλάδα. Γιατί έχει επιλέξει την στρατηγική της υποτέλειας έναντι της Γερμανίας. Αντί να συνδιαμορφώνει τις εξελίξεις, σε συντονισμό με τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου. Η Ελλάδα απουσίαζε από τη συνάντηση Ολάντ με Ραχόι και Μόντι στη Μάλτα στις 5 Οκτωβρίου. Δυστυχώς, σ’ αυτήν την κρίσιμη συγκυρία για το μέλλον των ευρωπαϊκών λαών, όπως σας είπα και προηγουμένως, η Ελλάδα εκπροσωπείται στην Ευρώπη από μια συγκυβέρνηση μερκελιστών. Όχι ευρωπαϊστών.
Είναι πιθανό να μην περάσει το νέο πακέτο μέτρων;
Είναι και πιθανό και εφικτό να μην περάσουν τα μέτρα. Το πολιτικό κατεστημένο έχει αποσυντονιστεί. Είναι απομονωμένο από το λαό και απολύτως εξαρτημένο από την εύνοια των δανειστών. Είναι, ταυτόχρονα, απαξιωμένο. Έχει αποσυντονιστεί από τη λίστα Λαγκάρντ. Και αυτό είναι εύλογο. Γιατί είναι καραμπινάτη απόδειξη ότι, οι μνημονιακές πολιτικές ηγεσίες ζητούν συνεχείς θυσίες από τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, ενώ την ίδια στιγμή, εξυπηρετούν με μεγάλη προθυμία τα συμφέροντα μιας μικρής και επιθετικής ολιγαρχίας. Ότι υποχρεώνουν τους πολλούς να πληρώνουν τους λίγους. Γι’ αυτό η κυβέρνηση κρέμεται από μια κλωστή. Σ’ αυτήν τη συγκυρία, η αποφασιστική αντίσταση αξιοπρέπειας του λαού μπορεί να έχει – και θα έχει – αποτέλεσμα. Να μην ψηφιστούν αυτά τα μέτρα. Να μην είναι τα τελευταία μέτρα, αλλά τα πρώτα που δεν θα περάσουν.
Που το πάει η τρόικα;
Κατ’ αρχήν, η τρόικα ζητάει την εφαρμογή όλων των μέτρων που η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ψήφισαν τον Φεβρουάριο στο δεύτερο Μνημόνιο. Ψήφισαν και τις ρυθμίσεις για τα εργασιακά. Με το πρόσχημα της διάσωσης της Ελλάδας και της παραμονής της στο ευρώ. Το αν εφαρμοστούν στο σύνολό τους τώρα ή αργότερα είναι θέμα πολιτικής επιλογής των δανειστών. Όχι των αποτυχημένων υπαλλήλων, αλλά των πολιτικών προϊσταμένων τους. Δεν αποκλείω, βέβαια, οι υπαλληλίσκοι να επιδεικνύουν, σκόπιμα, υπερβάλλοντα ζήλο σε συγκεκριμένα σημεία. Προκειμένου να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένα εγχώρια συμφέροντα που κερδίζουν από τον εργασιακό μεσαίωνα. Ωστόσο, το ερώτημά σας συνδέεται με το σχεδιασμό της ευρωπαϊκής πολιτικής ηγεσίας για την Ελλάδα. Εκτιμώ, ότι, από τη μια, επιδιώκουν την πλήρη εφαρμογή του Μνημονίου για τη δική τους αξιοπιστία και για ευρωπαϊκό παραδειγματισμό. Να μη δημιουργηθεί προηγούμενο κράτους-μέλους που απέφυγε τις δεσμεύσεις του. Αλλά ταυτόχρονα να έχουν και το αρνητικό παράδειγμα φόβου για τους άλλους λαούς, ώστε να μην καταντήσουν σαν τους Έλληνες. Γι’ αυτό δε μας λένε συνεχίστε τη λιτότητα γιατί πέτυχε, αλλά γιατί τη συμφωνήσατε. Από την άλλη, φαίνεται να επιδιώκουν την ένταξη της Ελλάδας σε μια συνολική λύση για το Νότο, κάποια στιγμή στο μέλλον. Είναι όμως αμφίβολο εάν θα αντέξει η ελληνική κοινωνία έως τότε, ενώ είναι πολύ πιθανό ούτε το ίδιο το ΔΝΤ να μην αντέξει την απόλυτη αποτυχία και τον εκτροχιασμό του προγράμματός. Το μόνο σίγουρο είναι ότι, εν τω μεταξύ, θα επιχειρήσουν να διατηρήσουν τον έλεγχο των εσωτερικών πολιτικών εξελίξεων στη χώρα μας, στηρίζοντας όσο μπορούν, τη κυβέρνηση Σαμαρά.
Και το σχέδιο της κυβέρνησης ποιο είναι;
Το πολιτικό σχέδιό της είναι το Μνημόνιο. Η προγραμματική συμφωνία που υπέγραψαν μετά τις εκλογές, σήμερα κυκλοφορεί στον ίντερνετ και στα κοινωνικά μέσα ως ανέκδοτο. Δεν διαπραγματεύτηκαν τίποτα απολύτως. Πιέσεις δεν ασκούν, αντιρρήσεις δεν φέρνουν, διαπραγμάτευση δεν κάνουν, υποθέτω ότι έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους σε κάποια νέα αναδιάρθρωση του χρέους και στην ελεημοσύνη της κας Μέρκελ. Για αυτό και προσκολλούνται τόσο άγαρμπα στην ποδιά της, για να έχουν την εύνοια του ισχυρού παίχτη. Αλλά αυτή είναι και η μεγάλη τους αντίφαση, αφού το σχέδιο Μέρκελ για την Ευρώπη βρίσκεται στον αντίποδα των αυτονόητων συμφερόντων της Ελλάδας. Έτσι αντί η Ελλάδα να είναι παρούσα στη Μάλτα στις 5 Οκτωβρίου στη συνάντηση Ολάντ-Ραχόι-Μόντι, αντί να δουλεύουν στη διαμόρφωση Μετώπου με τις χώρες του Νότου, υποδεχόντουσαν τη Καγκελάριο στην Αθήνα, παρουσιάζοντάς της τα νέα οικονομικά τζάκια, που θα υπηρετήσουν τους δικούς της στρατηγικούς σχεδιασμούς στη λεηλασία της ελληνικής οικονομίας, από ιδιωτικοποιήσεις εγγυημένου ιδιωτικού κέρδους δημοσίων επιχειρήσεων μονοπωλιακού χαρακτήρα.
Το μέλλον της ευρωζώνης βλέπετε να διαρκεί πολύ;
Σας θυμίζω ότι στις αρχές του 2010 το πρόβλημα της ευρωζώνης ήταν οι «τεμπέληδες» Έλληνες. Σήμερα η κρίση έχει καταπιεί τον Νότο και κινείται προς τον πυρήνα της Ευρώπης. Αυτό συμβαίνει επειδή επιμένουν σε μια καταστροφική πολιτική: την αντιμετώπιση της κρίσης με μέτρα που προκαλούν ανεξέλεγκτη ύφεση. Η οφθαλμοφανέστατη χρεοκοπία της λιτότητας όπου εφαρμόστηκε και η απειλή να βυθίσει όλη την Ευρώπη σε υφεσιακή περιδίνηση προκαλεί αντιστάσεις στη γερμανική ηγεμονία, πυρήνας της οποίας είναι η λιτότητα. Η Ευρωζώνη μπορεί να επιβιώσει, αν απεμπλακεί από το νεοφιλελεύθερο δογματισμό. Αυτή είναι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και της ευρωπαϊκής Αριστεράς. Σταδιακά, όλο και ευρύτεροι κύκλοι επιρροής συνειδητοποιούν πλέον ότι αυτή η θέση δεν είναι μια αριστερή ιδεοληψία. Ότι είναι προϋπόθεση σωτηρίας. Και ότι, αντίθετα, ιδεοληψία – και μάλιστα θανατηφόρα – είναι η εμμονή στη χρεοκοπημένη πολιτική της λιτότητας.
Η χώρα ως χώρα θα έπρεπε να έχει εναλλακτικό σχέδιο για ενδεχόμενο αποπομπής της ή κατάρρευσης της Ευρωζώνης;
Υποθέτω ότι η συγκυβέρνηση Σαμαρά, η οποία θεωρεί το ενδεχόμενο της εξόδου της χώρας μας από το ευρώ πιθανό ανά πάσα στιγμή και μάλιστα εγκαλώντας τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για τη χρεοκοπία της δικής της πολιτικής, θα έχει επεξεργαστεί εναλλακτικό σχέδιο. Θα ήταν εξαιρετικά ανεύθυνο και επικίνδυνο για την αυτόκλητη κυβέρνηση «εθνικής ευθύνης» να μην έχει προνοήσει για τα δύο ενδεχόμενα που αναφέρετε. Ακόμα όμως και αν δεν έχει εκπονήσει σχέδιο, είμαι βέβαιος ότι θα είναι πολύ καλύτερη από την Αριστερά στο να διαχειριστεί τη κατάρρευση και τη καταστροφή. Η ιστορία το έχει αποδείξει αυτό, άλλωστε. Καλύτεροι διαχειριστές της καταστροφής είναι αυτοί που την προκαλούν. Αυτό δεν είναι το δικό μας συγκριτικό πλεονέκτημα. Εμείς καλούμε τον κόσμο να συμπαραταχθεί μαζί μας, όχι γιατί ξέρουμε καλύτερους τρόπους διαχείρισης της κατάρρευσης, αλλά γιατί είμαστε η μόνη δύναμη που μπορεί να αποτρέψει τη κατάρρευση και τη καταστροφή. Το συγκριτικό μας πλεονέκτημα είναι η δημιουργία και όχι η καταστροφή. Μας έλαχε η βαριά ιστορική ευθύνη να αποτρέψουμε τη καταστροφή, να οργανώσουμε την ανατροπή, να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα σε γερά θεμέλια, δικαιοσύνης, ισότητας και αξιοκρατίας. Να σταματήσουμε την ολισθηρή πορεία της Ευρώπης, για λογαριασμό όλων των Ευρωπαίων λαών. Και είμαστε βέβαιοι ότι θα τα καταφέρουμε.
Ο χρόνος κυλά και η Ελλάδα χάνει διαπραγματευτικές ευκαιρίες, τη μία μετά την άλλη. Η συγκυβέρνηση Σαμαρά αποκόβεται πλήρως από τον ευρωπαϊκό Νότο και αποδεικνύεται ο πιο καλός μαθητής της τρόικας. Υπάρχουν περιθώρια να αναστραφεί η κατάσταση για τη χώρα μας;
Η χώρα διαθέτει μεγάλο και αναξιοποίητο διαπραγματευτικό απόθεμα. Θα επισημάνω δύο διαστάσεις του: Πρώτον τη γεωπολιτική. Η συμμετοχή μας στην Ευρωζώνη συνιστά συγκριτικό πλεονέκτημα για την Ευρωπαϊκή Ένωση στην ευρύτερη και ευαίσθητη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Δεν την συμφέρει η αποσταθεροποίηση της Ελλάδας. Και αυτό δεν αφορά μόνον την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αφορά και άλλους με συμφέροντα και παρουσία στην περιοχή. Δεύτερον την οικονομική διάσταση. Το προηγούμενο Σάββατο, από τη Σιγκαπούρη, ο ίδιος ο κ. Σόιμπλε. Που μας έχει ταλαιπωρήσει με τους αλλεπάλληλους εκβιασμούς του: ή Μνημόνιο ή έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Ξεκαθάρισε ότι: «Οι εικασίες για έξοδο της Ελλάδας από τη νομισματική ένωση στερούνται κάθε βάσης. Γιατί τυχόν έξοδος θα δημιουργούσε τεράστια προβλήματα για όλους». Δηλαδή, το παραμύθι τελείωσε. Ποια είναι αυτά τα τεράστια προβλήματα που υπονοεί ο κ. Σόιμπλε; Είναι το κόστος για την παγκόσμια οικονομία και τη Γερμανία από την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και το ντόμινο που θα προκαλέσει στο Νότο. Όπως το υπολόγισε το γερμανικό Ίδρυμα Μπέρτελσμαν: €17,2 τρις έως το 2020 για την παγκόσμια οικονομία. €73 δις για τη Γερμανία. Και αυτές είναι οι πρώτες οικονομετρικές, συντηρητικές εκτιμήσεις. Γι’ αυτό λέμε ότι το παραμύθι τελείωσε. Γιατί τα λεγόμενα «πακέτα διάσωσης» και πολύ πιο μικρό κόστος έχουν και συμφέρουν. Γιατί είναι με το αζημίωτο. Συνεπώς, η κατάσταση είναι κάθε στιγμή αναστρέψιμη. Άλλωστε, αν δεν ήταν, δεν θα είχε συνωμοτήσει το ευρωπαϊκό σύμπαν, στο μεσοδιάστημα ανάμεσα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις, για να μην έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στην εξουσία.
Ξεκινήσατε νέο γύρο περιοδειών. Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνετε στην κοινωνία;
Είναι συγκλονιστική εμπειρία. Δεν υπάρχει μόνο κλίμα υποστήριξης και αποδοχής από τον κόσμο. Υπάρχει διάθεση για ενεργό στράτευση και διαθεσιμότητα. Δεν στηρίζουν απλώς τις ελπίδες τους στον ΣΥΡΙΖΑ, αναζητούν την δυνατότητα να παλέψουν ενεργά γι αυτό. Πολύ πιο έντονο είναι το συναίσθημα ανάμεσα στους νέους ανθρώπους. Αισθάνεσαι ότι κάτι καινούριο φτιάχνεται, κάτι που θα αλλάξει δραστικά τα πράγματα όπως είχαν μέχρι τώρα. Αυτή την στήριξη και την προσφορά οφείλουμε να την δικαιώσουμε. και να σταθούμε αντάξιοι των ιστορικών απαιτήσεων. Για να σταματήσουμε την καταστροφή και να οργανώσουμε την ανατροπή. Για να ανοίξουμε το δρόμο σε μια κυβέρνηση με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Σε μια κυβέρνηση εθνικής και κοινωνικής σωτηρίας και λαϊκής χειραφέτησης που θα ξαναχτίσει την Ελλάδα. Σε μια κυβέρνηση του λαού για την ακύρωση του Μνημονίου και την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Τι σημαίνει ότι εκλογές θα ζητήσετε όταν θα είστε σε θέση να τις επιβάλετε;
Η κυβέρνηση, αν και εκλέχθηκε μόλις πριν τρεις μήνες, εντούτοις, μέρα με τη μέρα χάνει τη δημοκρατική της νομιμοποίηση. Η κοινοβουλευτική της σταθερότητα όμως θα δοκιμαστεί με την ψήφιση και βεβαίως με την εφαρμογή των μέτρων. Επομένως είναι ανώφελο να τους ζητάμε να ρίξουν τον εαυτό τους. Για μας ο σημαντικότερος στόχος είναι να μη περάσουν αυτά τα μέτρα. Και όπως αντιλαμβάνεστε αυτό δεν είναι δουλειά μόνο του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στη Βουλή. Είναι κυρίως δουλειά όλων μας σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε τόπο δουλειάς. Ο ειρηνικός ξεσηκωμός του λαού μας ενάντια στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία του, είναι η μόνη επιλογή ελπίδας και προοπτικής. Αν αυτό το πετύχουμε, αργά η γρήγορα, το θέμα της κυβερνητικής σταθερότητας και των εκλογών, θα τεθεί εκ των πραγμάτων.
Έστω λοιπόν ότι οι εκλογές δεν αργούν. Τώρα που η ΔΗΜΑΡ έγινε μνημονιακή και το ΚΚΕ παραμένει αμετακίνητα σεχταριστικό, με ποιον μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να σχηματίσει κυβέρνηση;
Έχουμε απευθύνει πρόταση συνεργασίας σε όλες τις αντιμνημονιακές προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις και την επαναλαμβάνουμε. Είναι μια ανοιχτή πρόταση. Όσοι την απορρίπτουν και αυτοαποκλείονται, με διάφορα προσχήματα και συχνά συκοφαντίες, θα λογοδοτήσουν στο λαό και την Ιστορία. Άλλωστε οι συνθήκες και οι τάσεις στο πολιτικό σκηνικό δεν είναι αμετάβλητες ούτε αιώνιες. Κινητικότητα υπάρχει ήδη. Το σημαντικό είναι να συγκροτηθεί ο βασικός φορέας μιας μεγάλης κοινωνικής αλλαγής. Αυτό επιδιώκουμε με τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, σε ενιαίο μαζικό κόμμα. Αν το εναλλακτικό μας σχέδιο γίνει πλειοψηφικό στην κοινωνία, αν έχουμε την ηγεμονία στο πολιτικό και στο κοινωνικό πεδίο, οι συμμαχίες θα διαμορφωθούν, μην έχετε καμιά αμφιβολία.
Εσείς ανησυχείτε ότι σε μια κυβέρνηση με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να προκύψει πρόβλημα χρηματοδότησης για τη χώρα; Ή όλα είναι προπαγάνδα;
Πρόβλημα χρηματοδότησης, ενδεχομένως να προκύψει, για τους δανειστές. Γιατί σας θυμίζω ότι θα αναθεωρήσουμε τη δανειακή σύμβαση με έναν από τους στόχους το moratorium στις δαπάνες για τόκους. Για τη χώρα πρόβλημα χρηματοδότησης δεν θα προκύψει με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, γιατί έχει ήδη προκύψει με κυβέρνηση μνημονίου. Η καταστροφή είναι εδώ, δε θα τη φέρουμε εμείς, εμείς θα την σταματήσουμε. Και δεν αναφέρομαι στην καθυστέρηση καταβολής της δανειακής δόσης. Αναφέρομαι στην αναστολή κάθε παραγωγικής δραστηριότητας. Στο πάγωμα της οικονομίας και της αγοράς από τη διαρκή λιτότητα και τη βαθιά ύφεση. Στον κίνδυνο υγειονομικής βόμβας από την αδυναμία πολλών συμπολιτών μας να καλύψουν οι ίδιοι τις δαπάνες για τα φάρμακα, την πληρωμή επίσκεψης στο γιατρό, τη δαπάνη για την πρωτοβάθμια φροντίδα τους. Εξαιτίας της ταχύτατης κατάρρευσης ενός μνημονιακού τερατουργήματος – του ΕΟΠΥΥ. Εκτός από αυτό, σας θυμίζω ότι προεκλογικά τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης κινδυνολογούσαν ότι, αν ερχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στην εξουσία, θα έφευγαν οι μεγάλες επιχειρήσεις από τη χώρα. Και τώρα φεύγουν, ενώ συγκυβερνούν. Η Κόκα Κόλα 3Ε και η ΦΑΓΕ – και, απ’ ό,τι πληροφορούμαι, είναι πιθανό να ακολουθήσουν κι άλλες. Το πρόβλημα χρηματοδότησης της πραγματικής οικονομίας έχει ήδη προκύψει και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ έχει στόχο και σχέδιο να το επιλύσει.
Αν συνεχίσει όμως η κυβέρνηση στους ίδιους ρυθμούς τις ιδιωτικοποιήσεις, με τι αναπτυξιακά εργαλεία θα γίνει η παραγωγική ανασυγκρότηση που λέτε; Στέλνετε μήνυμα στους επίδοξους αγοραστές ότι θα τους τα πάρετε πίσω;
Είναι εύλογη η ερώτησή σας. Αν και ο πρωτεύων λόγος για τις ιδιωτικοποιήσεις, όπως-όπως, όσο-όσο και κακήν-κακώς, κρύβει πρωτίστως πολιτικές σκοπιμότητες διευκόλυνσης συμφερόντων, εντούτοις είναι πιθανόν σε δεύτερο επίπεδο, να εμφιλοχωρεί και η αντίληψη: «να δέσουμε τα χέρια της επόμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ». Είναι η πολιτική της καμένης γης με διαφορετική διατύπωση. Γι΄αυτό εμείς εξετάζουμε όλες τις θεσμικές και νομικές δυνατότητες, κατ’ αρχάς για την αποτροπή των ιδιωτικοποιήσεων και, στη συνέχεια, για την ανάκτηση των αναπτυξιακά κρίσιμων δημόσιων επιχειρήσεων που ιδιωτικοποιούνται. Έχουμε πει ότι οι συμβάσεις θα επανελεγχθούν και όσοι έχουν βλάψει το δημόσιο συμφέρον θα λογοδοτήσουν. Η Ελλάδα δεν είναι αποικιακή χώρα. Όσοι ορέγονται έτοιμο και εγγυημένο ιδιωτικό κέρδος από την απλή αντικατάσταση ιδιοκτησίας σε φυσικά και άλλα μονοπώλια του δημοσίου, να γνωρίζουν από τώρα ότι εμείς είμαστε υπέρ του εγγυημένου κοινωνικού κέρδους.
Κατηγορείτε την κυβέρνηση ότι δεν χτυπά τη φοροδιαφυγή. Τι θα κάνατε εσείς αν ήσασταν σήμερα κυβέρνηση;
ΘΑ ανοίγαμε τα φλασάκια που είναι ξεχασμένα στα γραφεία πρώην υπουργών. Θα πιάναμε το λαθρεμπόριο στα καύσιμα, το οποίο χαίρει πλήρους πολιτικής προστασίας. Θα φτιάχνα με άμεσα περιουσιολόγιο. ΘΑ φορολογούσαμε τους εφοπλιστές οι οποίοι εξαιρούν τον εαυτό τους από κάθε τέτοια πολιτική. Θα φορολογούσαμε τα μερίσματα και βεβαίως την περιουσία του καθενός. Το πιο σημαντικό, θα φτιάχναμε ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα στο οποίο η προσφορά του καθενός θα είναι ανάλογη με τις πραγματικές του δυνατότητες.
Η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού συνεχίζεται. Ο Ε. Βενιζέλος έχει εκτεθεί με τη λίστα Λαγκάρντ. Η ΔΗΜΑΡ πληρώνει ήδη δημοσκοπικά τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση. Τι εξελίξεις βλέπετε στο μεσαίο χώρο;
Κοιτάξτε, η έννοια του μεσαίου χώρου σε μεγάλο βαθμό, αντιστοιχεί στην προ Μνημονίου διάταξη του πολιτικού σκηνικού. Σήμερα, δεν υπάρχει. Υπάρχουν δύο άκρα που διατάσσονται στη μία πλευρά του πολιτικού άξονα: το μνημονιακό μπλοκ και η Χρυσή Αυγή. Δεξιότερα του μέσου κινούνται οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Στην αριστερή πλευρά του άξονα, βρίσκονται ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και το ΚΚΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ σταδιακά εδραιώνει μια νέα σχέση εμπιστοσύνης με κοινωνικά στρώματα τα οποία παραδοσιακά αυτοτοπροσδιορίζονταν στο λεγόμενο «κέντρο». Είναι τα μεσαία στρώματα της μισθωτής εργασίας, των ελεύθερων επαγγελματιών και της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας. Στρώματα που σήμερα βρίσκονται στην αγχόνη του Μνημονίου. Αυτή είναι μια πρωτόγνωρη αντιστροφή των όρων κοινωνικής εκπροσώπησης, που ξενίζει και ανησυχεί πολλούς. Μέχρι σήμερα, τα κεντρώα κόμματα, με αριστερόστροφη πολιτική ρητορεία, διασπούσαν την κοινωνική βάση της Αριστεράς. Εμείς αυτό το αλλάξαμε και συνεχίζουμε να το αλλάζουμε. Και καμία πολιτική πρωτοβουλία από τους διάσπαρτους πρωταγωνιστές του Μνημονίου και των χειρότερων στιγμών του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να ευδοκιμήσει, ακριβώς λόγω της ταύτισής τους με το Μνημόνιο.
Η Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά είναι μεσαίος χώρος;
Όπως σας είπα προηγουμένως η Νέα δημοκρατία του κυρίου Σαμαρά, που ηγείται σήμερα του μνημονιακού μπλοκ, δεν είναι μεσαίος χώρος. Το μνημονιακό μπλοκ είναι ακραίος χώρος, γιατί υλοποιεί μια ακραία πολιτική. Δεν έχει γνωρίσει ο τόπος πιο ακραία και πιο βίαιη πολιτική από τη πολιτική του μνημονίου, από τη μεταπολίτευση και μετά. Αυτό φυσικά δεν αφορά τη πλειοψηφία του κόσμου που είτε από παράδοση είτε από φόβο, ψήφισε τη Νέα δημοκρατία. Είναι άνθρωποι στη πλειονότητά τους μετριοπαθείς και δημοκρατικοί, ασχέτως αν συμφωνούμε μαζί τους ή όχι.
Η Χρυσή Αυγή ανεβαίνει, η κυβέρνηση επιβάλλει τη λιτότητα με «όπλα» την καταστολή και τον αυταρχισμό και η φτώχεια εξαπλώνεται στην ελληνική κοινωνία. Ζούμε μέρες Βαϊμάρης;
Βιώνουμε, δυστυχώς, όλες τις πολιτικές και κοινωνικές προϋποθέσεις μιας νέας Βαϊμάρης. Αλλά, η διαπίστωση δεν αρκεί. Πρέπει να αντλήσουμε χρήσιμα διδάγματα από την Ιστορία. Η λιτότητα ματώνει τη Δημοκρατία. Η Χρυσή Αυγή είναι γέννημα-θρέμμα αυτής της βάναυσης και αντιλαϊκής πολιτικής. Απαντάει στον αυταρχισμό του Μνημονίου και την υπονόμευση της Δημοκρατίας από το πολιτικό κατεστημένο με τη βία και τον αυταρχισμό του φασισμού. Με την απαξίωση του ανθρώπου και την κατάργηση της Δημοκρατίας. Και εδώ πρέπει όλοι να σταθούμε στις μεγάλες ευθύνες μας απέναντι στην Ιστορία και το μέλλον αυτού του τόπου. Οι κορώνες δεν βοηθούν. Η μόνη αποτελεσματική αποτροπή του εκφασισμού της κοινωνίας είναι να σταματήσουμε αμέσως τώρα την οικονομική, κοινωνική και ανθρωπιστική καταστροφή που συντελείται με το Μνημόνιο, εδώ και σχεδόν τρία χρόνια.
Πώς εκτιμάτε τα απεργιακά συλλαλητήρια; Πιστεύετε ότι δημιουργούν προϋποθέσεις δημοκρατικής ανατροπής;
Αναμφισβήτητα, ο ειρηνικός ξεσηκωμός του λαού, στο γράμμα και το πνεύμα της ακροτελεύτιας διάταξης του Συντάγματος της χώρας, του άρθρου 120 που επισημαίνει ότι «η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων», δημιουργεί τις δημοκρατικές προϋποθέσεις για την ανατροπή του Μνημονίου και της συγκυβέρνησης που το εφαρμόζει. Σε κάθε παλλαϊκή κινητοποίηση υπάρχει το σπέρμα της δημοκρατικής ανατροπής. Όμως ο αγώνας χρειάζεται συνέχεια, διάρκεια και σχέδιο. Μια διαδήλωση δεν μπορεί να επιβάλλει την πολιτική της θέληση. Ένα κίνημα που εκδηλώνεται παντού και συνεχώς, που ξεπερνά τους μηχανισμούς καταστολής και χειραγώγησης, που βρίσκει πάντα νέους τρόπους να εκδηλώνεται, μπορεί να το κάνει. Πέρσι οι αγανακτισμένοι έριξαν μια κυβέρνηση. Επομένως η δυναμική υπάρχει και το ξέρουμε. Με την επιβλητική παρουσία του στην πάνδημη ειρηνική διαδήλωση της Τετάρτης, ο ελληνικός λαός επιβεβαίωσε ότι ανταποκρίνεται στο προσκλητήριο της Δημοκρατίας και της Ιστορίας.
Αρχές Δεκεμβρίου θα γίνει η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ. Τι προσδοκάτε από τον νέο ενιαίο πολιτικό φορέα;
Η πραγματικότητα μας βάζει μπροστά σε απαιτήσει και καθήκοντα πολύ πιο γρήγορα από ότι την φανταζόμασταν, μας βάζει μπροστά σε καθήκοντα και απαιτήσεις Το πολιτικό κατεστημένο καταρρέει. Ο τόπος χρειάζεται εναλλακτική διέξοδο, και μια σοβαρά επεξεργασμένη στρατηγική. Χρειάζεται έναν φορέα που θα είναι ο κορμός μιας ευρύτατης πολιτικής και κοινωνικής συμμαχίας οργανωμένης γύρω από το εναλλακτικό σχέδιο. Πρέπει να κινηθούμε ώριμα και σοβαρά, χωρίς εκπτώσεις από τον ριζοσπαστικό και κινηματικό μας χαρακτήρα.
Σε μια περίοδο που υπάρχει συνολική κρίση του κομματικού συστήματος, τι σας κάνει να πιστεύετε ότι ο κόσμος θα έρθει στον ΣΥΡΙΖΑ;
Ήδη ο κόσμος έρχεται στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί που δεν το κάνουν, περιορίζονται από το κλίμα φόβου και απειλών. Ο ΣΥΡΙΖΑ είπε από την πρώτη στιγμή ότι το Μνημόνιο δεν είναι η λύση, αλλά το ίδιο το πρόβλημα. Πρέπει λοιπόν να το πετάξουμε από πάνω μας, να δημιουργήσουμε ξανά προϋποθέσεις ανάπτυξης και να στραφούμε σε έναν νέο αναπτυξιακό πρότυπο, έξω από τα νεοφιλελεύθερα υποδείγματα. Στην οικοδόμηση μιας πειστικής εναλλακτικής στρατηγικής θα επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας. Και είμαστε πλέον βέβαιοι, ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις να συγκροτηθεί μια ευρύτατη κοινωνική πλειοψηφία γύρω από τη στρατηγική αυτή. .
Ποιες θα είναι οι βασικές ιδεολογικές κατευθύνσεις του νέου κόμματος;
Θα είναι ένα αριστερό ριζοσπαστικό πολυτασικό κόμμα. Ένας φορέα που έρχεται από πολύ μακριά και πάει πολύ μακριά. Που θα κουβαλάει στις αποσκευές του τις λαμπρότερες σελίδες των αγώνων της αριστεράς και του λαού μας. Στόχος μας είναι μια μεγάλη κινηματική, ριζοσπαστική και δημοκρατική παράταξη της αριστεράς που θα εμπνέει και θα κινητοποιεί το λαό μας. Που θα συγκρτοτείται δημοκρατικά από τη βάση μέχρι τη λεγόμενη κορυφή. Μια πολιτική δύναμη σε διαρκή διάλογο με την κοινωνία. Με σαφή και διακηρυγμένο στόχο τον κοινωνικό μετασχηματισμό, τη λαϊκή χειραφέτηση, τη κοινωνική απελευθέρωση. Σε διαλεχτική σχέση με τα κινήματα σε Ελλάδα και Ευρώπη, με στρατηγική στόχευση την Ελλάδα της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας, την Ευρώπη των λαών και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Επιμένετε στην Εξεταστική Επιτροπή για το Μνημόνιο. Τι εκτιμάτε ότι θα βγάλει;
Αυτά που περιμένει όλος ο κόσμος να μάθει. Αν η κρίση χρέους και η επίθεση των αγορών μεθοδεύτηκε, αν υπήρξε σκόπιμη και εκβιαστική παραποίηση στα στατιστικά μεγέθη, αν ευνοήθηκε η κερδοσκοπία προκειμένου να οξυνθεί η κατάσταση, αν υπήρξε συμφωνία να θυσιαστούν κοινωνικά δικαιώματα με πρόσημα την κρίση, αν σκόπιμα λεηλατήθηκαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και των νοσοκομείων. . Έχεις τρεις χιλιάδες αυτοκτονίες, χιλιάδες σπίτια κατεστραμμένα, εκατομμύρια φτωχούς και άνεργους, και μια οικονομία που θυμίζει πόλεμο. Δεν είναι δυνατόν να μην λογοδοτεί κανείς. Ούτε οι πρωτεργάτες αυτής της καταστροφής να κοιμούνται ήσυχοι και ανενόχλητοι.
TheNewDailyMail
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μια απρόσμενη έκπληξη στον… καφέ!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΟΙ ΕΦΟΡΙΕΣ ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΡΙΤΗ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
