2012-10-27 17:23:03
Τους έχουν πυροβολήσει, εμβολίσει, συλλάβει και απελάσει κατ’ επανάληψη. Αυτοί όμως επιμένουν. Με σαπιοκάραβα και με σημαία το κουρελιασμένο… «διεθνές δίκαιο», επιχειρούν να σπάσουν τον ναυτικό αποκλεισμό της Γάζας αψηφώντας την πολεμική μηχανή του Ισραήλ. Πολλοί σπεύδουν να τους αποκαλέσουν «ρομαντικούς» και «αφελείς».
Τελευταία, όμως, αντιμετωπίζονται και ως «ενοχλητικοί», όχι μόνο από το Τελ Αβίβ, αλλά και από χώρες όπως η Ελλάδα, που φαίνεται πρόθυμη να θυσιάσει τη «φιλο-παλαιστινιακή» εικόνα που έχει οικοδομήσει τις τελευταίες δεκαετίες προς όφελος μιας… αναβάθμισης – με ασαφείς στρατηγικούς στόχους από την πλευρά της Αθήνας – των σχέσεών της με το Ισραήλ.
Σε ένα ρευστό γεωπολιτικό σκηνικό και ενώ οι ισορροπίες δυνάμεων στην περιοχή διανύουν μια μεταβατική φάση, οι 30 επιβαίνοντες στο «Estelle», που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στην απομονωμένη Γάζα, γνώριζαν πως είχαν ελάχιστες πιθανότητες να φτάσουν στον προορισμό τους
. Γνώριζαν επίσης ότι το Ισραήλ θα προβεί σε κάποια «πειρατική» ενέργεια σε διεθνή ύδατα προκειμένου να αποτρέψει το πλοίο να συνεχίσει το ταξίδι του. Έτσι και έγινε. Αυτή τη φορά δεν υπήρξε αιματοκύλισμα, όπως στην περίπτωση του «Μαβί Μαρμαρά», ωστόσο οι Ισραηλινοί κομάντος δεν δίστασαν να καταλάβουν το «Estelle», να συλλάβουν τους επιβαίνοντες – μεταξύ των οποίων πέντε βουλευτές από Ελλάδα, Σουηδία, Νορβηγία και Καναδά – και να τους οδηγήσουν στην πόλη Ασντότ για να ακολουθήσει η διαδικασία της απέλασης. Γιατί λοιπόν δεν τα παρατάνε; Η απάντηση, όσο «ενοχλητική» κι αν ακούγεται, είναι απλή. Δεν τα παρατάνε επειδή έχουν το «δίκιο» με το μέρος τους.
Μπορεί οι αποστολές του κινήματος «Απελευθερώστε τη Γάζα» να μην είναι ικανές να διαδραματίσουν αποφασιστικό ρόλο στην αλλαγή του στάτους κβο για τους αποκλεισμένους Παλαιστίνιους. Όπως ελάχιστη διαφορά έχουν κάνει και οι δεκάδες εκθέσεις διεθνών οργανισμών – ανάμεσά τους και ο ΟΗΕ – σχετικά με την παραβίαση κάθε έννοιας ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διεθνούς δικαίου που απορρέει από τον ολοκληρωτικό αποκλεισμό της Γάζας τα τελευταία 5 χρόνια. Ωστόσο, ελλείψει οποιασδήποτε άλλης διεθνούς πρωτοβουλίας, οι ανθρωπιστικοί στολίσκοι των «αφελών» ακτιβιστών αποτελούν για τον υπόλοιπο πλανήτη τη μοναδική «υπενθύμιση» της ύπαρξης ενός εκατομμυρίου «ομήρων» που βιώνουν μια πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση. Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αυτοί οι ακτιβιστές ήταν οι μόνοι που πέτυχαν μια ελάχιστη χαλάρωση του εμπάργκο μετά τη διεθνή κατακραυγή που προκάλεσε ο θάνατος εννέα επιβαινόντων στο «Μαβί Μαρμαρά».
Όσο για την ντε φάκτο ισοπέδωση του «διεθνούς δικαίου», αυτή κάθε άλλο παρά «άλλοθι» θα πρέπει να αποτελεί για την Ελλάδα και την Κύπρο, που κάνουν τα στραβά μάτια μπροστά στην κατάφωρη παραβίασή του. Μπορεί η πρόσφατη ρήξη στις ισραηλινοτουρκικές σχέσεις και οι προοπτικές εκμετάλλευσης των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων να δημιουργούν ένα πλαίσιο «κοινών συμφερόντων» ανάμεσα σε Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ, ωστόσο καλό θα είναι η Αθήνα να μην ξεχνά πως χώρες του μεγέθους και της (ελάχιστης) ισχύος της Ελλάδας δεν έχουν το παραμικρό περιθώριο για καιροσκοπικές κινήσεις και η μόνη τους προστασία είναι η αταλάντευτη προσήλωση στις βασικές αρχές και την ουσία του διεθνούς δικαίου topontiki.gr
Τελευταία, όμως, αντιμετωπίζονται και ως «ενοχλητικοί», όχι μόνο από το Τελ Αβίβ, αλλά και από χώρες όπως η Ελλάδα, που φαίνεται πρόθυμη να θυσιάσει τη «φιλο-παλαιστινιακή» εικόνα που έχει οικοδομήσει τις τελευταίες δεκαετίες προς όφελος μιας… αναβάθμισης – με ασαφείς στρατηγικούς στόχους από την πλευρά της Αθήνας – των σχέσεών της με το Ισραήλ.
Σε ένα ρευστό γεωπολιτικό σκηνικό και ενώ οι ισορροπίες δυνάμεων στην περιοχή διανύουν μια μεταβατική φάση, οι 30 επιβαίνοντες στο «Estelle», που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στην απομονωμένη Γάζα, γνώριζαν πως είχαν ελάχιστες πιθανότητες να φτάσουν στον προορισμό τους
Μπορεί οι αποστολές του κινήματος «Απελευθερώστε τη Γάζα» να μην είναι ικανές να διαδραματίσουν αποφασιστικό ρόλο στην αλλαγή του στάτους κβο για τους αποκλεισμένους Παλαιστίνιους. Όπως ελάχιστη διαφορά έχουν κάνει και οι δεκάδες εκθέσεις διεθνών οργανισμών – ανάμεσά τους και ο ΟΗΕ – σχετικά με την παραβίαση κάθε έννοιας ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διεθνούς δικαίου που απορρέει από τον ολοκληρωτικό αποκλεισμό της Γάζας τα τελευταία 5 χρόνια. Ωστόσο, ελλείψει οποιασδήποτε άλλης διεθνούς πρωτοβουλίας, οι ανθρωπιστικοί στολίσκοι των «αφελών» ακτιβιστών αποτελούν για τον υπόλοιπο πλανήτη τη μοναδική «υπενθύμιση» της ύπαρξης ενός εκατομμυρίου «ομήρων» που βιώνουν μια πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση. Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αυτοί οι ακτιβιστές ήταν οι μόνοι που πέτυχαν μια ελάχιστη χαλάρωση του εμπάργκο μετά τη διεθνή κατακραυγή που προκάλεσε ο θάνατος εννέα επιβαινόντων στο «Μαβί Μαρμαρά».
Όσο για την ντε φάκτο ισοπέδωση του «διεθνούς δικαίου», αυτή κάθε άλλο παρά «άλλοθι» θα πρέπει να αποτελεί για την Ελλάδα και την Κύπρο, που κάνουν τα στραβά μάτια μπροστά στην κατάφωρη παραβίασή του. Μπορεί η πρόσφατη ρήξη στις ισραηλινοτουρκικές σχέσεις και οι προοπτικές εκμετάλλευσης των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων να δημιουργούν ένα πλαίσιο «κοινών συμφερόντων» ανάμεσα σε Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ, ωστόσο καλό θα είναι η Αθήνα να μην ξεχνά πως χώρες του μεγέθους και της (ελάχιστης) ισχύος της Ελλάδας δεν έχουν το παραμικρό περιθώριο για καιροσκοπικές κινήσεις και η μόνη τους προστασία είναι η αταλάντευτη προσήλωση στις βασικές αρχές και την ουσία του διεθνούς δικαίου topontiki.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Aλλάζει βίαια ο πολιτικός χάρτης...???
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
