2012-11-11 19:03:58
Στις 15 Νοεμβρίου συμπληρώνονται 29 χρόνια από την παράνομη ανακήρυξη του ψευδοκράτους .
Όλα αυτά τα χρόνια τα κατοχικά καθεστώτα προσπάθησαν να αναγνωριστούν από τη διεθνή κοινότητα, να δώσουν υπόσταση στο μόρφωμα χωρίς κανένα αποτέλεσμα, με τη μοναδική χώρα που το αναγνωρίζει να παραμένει η Τουρκία, καθ’ ότι με δικές της οδηγίες, εντολές και διαταγές ιδρύθηκε. Ακόμη και χώρες φίλα προσκείμενες στην Τουρκία, όπως και κράτη-μέλη του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας, του Αραβικού κόσμου, αρνούνται να συνδράμουν στην παρανομία και να προχωρήσουν στην αναγνώριση. Αλλά και η αναγνώριση της Τουρκίας παραμένει μόνο στα χαρτιά. Ισχυρίζεται ότι είναι το μόνο κράτος που αναγνωρίζει στο νησί, ότι κάθε πρωί ο ήλιος ανατέλλει πάνω από δύο χωριστά κράτη στην Κύπρο αλλά όταν κινδυνεύει να κατηγορηθεί ή να θιγούν τα συμφέροντά της, παραμελεί τους Τ/Κ, κάτι που δικαιολογημένα τους εξοργίζει.
Στα 29 αυτά χρόνια το ψευδοκράτος έκανε κάποια βήματα που σε κάποιες περιπτώσεις θα μπορούσαν να θεωρηθούν σημαντικά. Είναι τα έξι «τ/κ πανεπιστήμια» και τα τρία παρατήματα τουρκικών πανεπιστημίων που λειτουργούν στα κατεχόμενα με ένα σημαντικό αριθμό φοιτητών από 80 περίπου χώρες. Ένας άλλος τομέας που αποφέρει συνάλλαγμα είναι τα καζίνα και τα πεντάστερα ξενοδοχεία. Με χρηματοδοτήσεις της Τουρκίας έγιναν, και συνεχίζουν να γίνονται, σημαντικά έργα υποδομής ενώ από τώρα ετοιμάζονται για την ολοκλήρωση του μεγαλύτερου έργου, αυτού της μεταφοράς νερού από τα νότια παράλια της Τουρκίας στα κατεχόμενα, έργο το οποίο αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Μάρτιο του 2014.
Παρά το ότι το κατεχόμενο τμήμα της νήσου αποτελεί για την Άγκυρα ένα τεράστιο οικονομικό βάρος, αυτή συνεχίζει τα εμβάσματα, αφού εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες της βρίσκονται στο κατεχόμενο τμήμα. Τα τελευταία χρόνια έθεσε πολλούς περιορισμούς και ελέγχους στον τρόπο διάθεσης των εμβασμάτων αφού για δεκαετίες το καθεστώς κατασπαταλούσε τα κονδύλια. Η μη αναγνώριση του ψευδοκράτους από τη διεθνή κοινότητα έδωσε την ευκαιρία σε ανθρώπους του υπόκοσμου να καταφύγουν και να εγκατασταθούν στα κατεχόμενα, με αποτέλεσμα να τα μετατρέψουν σε περιοχή της παρανομίας, του τζόγου, των ναρκωτικών, του ξεπλύματος βρόμικου χρήματος. Στα 29 αυτά χρόνια δεκάδες χιλιάδες Τ/Κ αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν με την εκάστοτε ηγεσία να μην προβληματίζεται αφού «Τούρκος φεύγει, Τούρκος έρχεται». Η διαφορά ήταν -και είναι- ότι ο Τούρκος που φεύγει είναι νέος, μορφωμένος, άτομο δεμένο με την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Κύπρο, ενώ ο Τούρκος που έρχεται είναι άτομο που εγκατέλειψε τα αφιλόξενα εδάφη της Ανατολίας, συνήθως αμόρφωτο, το οποίο δεν έχει καμιά σχέση με το νησί, με την ιστορία, τις παραδόσεις, τα ήθη και έθιμά του.
Ανέκαθεν ο Ραούφ Ντενκτάς ονειρεύονταν την ανακήρυξη του ψευδοκράτους αλλά δεν είχε το πράσινο φως από τα -ως συνήθως- στρατιωτικά καθεστώτα της Άγκυρας. Όπως ο ίδιος δήλωσε σε διάφορες συνεντεύξεις του, η ανακήρυξη έπρεπε να γίνει το 1975. Τη ίδια άποψη έχει και ο Ναΐλ Αταλάι (αντιπρόσωπος της «ΤΔΒΚ» στη Νέα Υόρκη το 1983) καθώς και πολλοί Τ/Κ εθνικιστές. Ισχυρίζονται ότι αν η ανακήρυξη γινόταν το 1975, οι Ε/Κ δεν θα είχαν ακόμη συνέλθει από την εισβολή και δεν θα μπορούσαν να δημιουργήσουν τα λόμπυ για να την αναχαιτίσουν. Έμελλε το πράσινο φως να δοθεί από τον Πρόεδρο της Τουρκίας Στρατηγό Κενάν Εβρέν, υπό τον όρο ότι θα έπρεπε ο Ντενκτάς να περίμενε τη διεξαγωγή των εκλογών της 6ης Νοεμβρίου1983. Αφορμή ήταν το ψήφισμα για το Κυπριακό της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ του Μαΐου 1983 το οποίο υποστήριζε τις ε/κ θέσεις. Σήμερα οι Τ/Κ ισχυρίζονται ότι το ψήφισμα ήταν αποτέλεσμα της επιρροής των Αδεσμεύτων. Νικητής των εκλογών στην Τουρκία ήταν ο Τουργκούτ Οζάλ, ο οποίος ανέλαβε την εξουσία στις 14-12-1983. Μεταξύ των δύο αυτών ημερομηνιών, ο Ντενκτάς προχώρησε στην παράνομη πράξη σε πλήρη συνεργασία με την εδώ «πρεσβεία». Ευελπιστούσε ότι αριθμός κρατών θα αναγνώριζε το μόρφωμα. Η ανακήρυξη του ψευδοκράτους δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Όσο και αν ο Ντενκτάς προσπάθησε να κρατήσει μυστικά τα σχέδιά του, κάποιες δηλώσεις και ενέργειες ήταν αρκετά αποκαλυπτικές και όλα έδειχναν ότι ήταν θέμα χρόνου η ανακήρυξη.
Στις 14-5-1983 και μετά το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας για το Κυπριακό, ο Ντενκτάς δήλωνε ότι εξαντλείται η υπομονή των Τ/Κ και ότι θα αποδείξουν την οντότητα «δύο λαών» στο νησί. Σε ομιλία του στο Συμβούλιο Ασφαλείας στις 15 Ιουνίου 1983 ο τότε αντιπρόσωπος της «ΤΔΒΚ» στη Νέα Υόρκη Ναΐλ Αταλάι προειδοποιούσε ότι σε περίπτωση που περιοριστούν ή παραβιαστούν τα δικαιώματα των Τ/Κ, αυτοί είναι αποφασισμένοι να κηρύξουν ακόμη και την ανεξαρτησία τους.
Στις 16-5-1983 διάφορες οργανώσεις πραγματοποίησαν συλλαλητήριο ζητώντας από την τ/κ ηγεσία να προχωρήσει στην ανακήρυξη του ψευδοκράτους. Τέσσερις μέρες αργότερα ο Ντενκτάς δήλωνε ότι ήλθε πλέον το πλήρωμα του χρόνου για την ανεξαρτησία. Ακολουθεί μια περίοδος με καθημερινές επαφές με τον λεγόμενο πρέσβη της Τουρκίας, οργανωμένα σύνολα, συντεχνίες, οικονομικούς παράγοντες. Σε ομιλία του την 1η Ιουνίου στην Αμμόχωστο αποκαλεί τα κατεχόμενα «Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου». Στις 17 Ιουνίου η «Βουλή» εγκρίνει ψήφισμα για αυτοδιάθεση. Η Άγκυρα διαμηνύει ότι οι Τ/Κ είναι ελεύθεροι να ασκήσουν το δικαίωμα για αυτοδιάθεση στον κατά την κρίση τους χρόνο. Στις 9-10-83 ο τότε ΥΠΕΞ Τουρκμέν διαμηνύει στον ΓΓ Κουεγιάρ και στις ΗΠΑ ότι δεν είναι πλέον δυνατό να παρεμβάλλει εμπόδια στην ανακήρυξη. Στις 13-10-83 διοργανώνεται ογκώδες συλλαλητήριο στην κατεχόμενο Λευκωσία με αίτημα την ανακήρυξη και με ομιλητή τον Ντενκτάς.
Στις 14-11-1983 ο Ντενκτάς κάλεσε σε δείπνο τους «υπουργούς» και «βουλευτές» και τους ανακοινώνει την απόφαση του για την ανεξαρτησία, απαιτώντας από όλους να υπογράψουν τα διάγγελμα που θα απηύθυνε την επομένη το πρωί. Απείλησε μάλιστα όσους δεν το πράξουν ότι δεν θα έχουν θέση στη Βουλή και ότι μπορούν να περάσουν στην πέραν του οδοφράγματος περιοχή. Φυσικά όλοι το υπέγραψαν. Πριν δύο περίπου χρόνια ο Ταλάτ αποκάλυψε ότι την νύκτα εκείνη έβαλε τα κλάματα επειδή πίστευε ότι η ανακήρυξη του ψευδοκράτους ήταν λανθασμένη απόφαση.
Το ψήφισμα της ψευδοβουλής του 1983
� ��
Στις 9 το πρωί της 15ης Νοεμβρίου 1983 συνήλθε σε έκτακτη συνεδρία η λεγόμενη Νομοθετική Συνέλευση, την οποία προσφώνησε ο Τ/Κ ηγέτης Ντενκτάς. Ο πρόεδρος της «Συνέλευσης» Νετζάτ Κονούκ διάβασε το ψήφισμα για την εγκαθίδρυση της «Τουρκικής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου», το οποίο υπογράφηκε από όλα τα μέλη, που προνοούσε: «Η Συνέλευσή μας αντιπροσωπεύοντας την ελεύθερη βούληση του τ/κ λαού, πιστεύοντας ότι όλα τα ανθρώπινα όντα τα οποία γεννιούνται ελεύθερα και ισότιμα θα πρέπει να ζουν σε καθεστώς ελευθερίας και ισότητας και αφού στο πλαίσιο της πεποίθησης αυτής, διά του ψηφίσματος της 17ης Ιουνίου 1983 έχει διακηρύξει το δικαίωμα του τουρκοκυπριακού λαού για αυτοδιάθεση, απορρίπτοντας τη διαίρεση μεταξύ ανθρωπίνων όντων με βάση τη φυλή, εθνική καταγωγή, γλώσσα, θρησκεία ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο και απορρίπτοντας επίσης κάθε μορφή εποικισμού, ρατσισμού, καταπίεσης και δεσποτείας, εκφράζοντας την ελπίδα ότι θα επικρατήσει ειρήνη και σταθερότητα και ότι η ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα θα ακμάσουν όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή και τον υπόλοιπο κόσμο.
Πιστεύοντας ότι οι δύο λαοί της Κύπρου, έκαστος των οποίων έχει το δικαίωμα να αυτοδιοικείται στο δικό του έδαφος σε καθεστώς ειρήνης και ασφάλειας και έχει το δικαίωμα να διατηρεί τη δική του εθνική ταυτότητα, σταθερά προσκολλημένος στην άποψη ότι οι δύο λαοί, το πεπρωμένο των οποίων είναι να συνυπάρχουν ο ένας δίπλα στον άλλο στο νησί, μπορούν και πρέπει να εξεύρουν ειρηνικές, δίκαιες και διαρκείς λύσεις σε όλες τις μεταξύ τους διαφορές μέσω των διαπραγματεύσεων με βάση την ισότητα. Όντας σταθερά πεπεισμένη ότι η ανακήρυξη της ΤΔΒΚ δεν θα παρεμποδίσει αλλά θα διευκολύνει την επανεγκατάσταση του συνεταιρισμού μεταξύ των δύο λαών και θα διευκολύνει επίσης τη διευθέτηση των μεταξύ τους προβλημάτων. Ελπίζοντας ειλικρινά ότι οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν με βάση την ισότητα και υπό την αιγίδα του ΓΓ του ΟΗΕ με σκοπό την επίλυση με ειρηνικό συμβιβαστικό τρόπο όλων των εκκρεμούντων ζητημάτων μεταξύ των δύο λαών. Οντας πεπεισμένη ότι η προταθείσα συνάντηση κορυφής θα είναι χρήσιμη επί του προκειμένου και ενεργούσα εκ μέρους του τουρκοκυπριακού λαού εγκρίνει την εγκαθίδρυση της ΤΔΒΚ και την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας».
ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ
Δύο μέρες μετά την ενέργεια του Ντενκτάς να ανακηρύξει το ψευδοκράτος, συνήλθε το Συμβούλιο Ασφαλέιας του ΟΗΕ και ενέκρινε το ψήφισμα 541.Το ψήφισμα, αφού περιγράφει την κατάσταση: Αποδοκιμάζει τη διακήρυξη των τ/κ αρχών με την οποία επιχειρείται η απόσχιση τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Θεωρεί την προαναφερθείσα διακήρυξη νομικά άκυρη και ζητεί την ανάκλησή της. Ζητεί την επείγουσα και αποτελεσματική εφαρμογή των ψηφισμάτων 365 και 367. Καλεί τον Γενικό Γραμματέα να συνεχίσει την αποστολή των καλών υπηρεσιών του για να επιτύχει την ταχύτερη δυνατή πρόοδο προς την κατεύθυνση μιας δίκαιης και μόνιμης διευθέτησης του Κυπριακού. Καλεί τα μέλη να συνεργαστούν πλήρως με τον Γενικό Γραμματέα στην αποστολή των καλών του υπηρεσιών. Καλεί όλα τα κράτη να σέβονται την κυριαρχία, ανεξαρτησία, εδαφική ακεραιότητα και το αδέσμευτο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Καλεί όλα τα κράτη να μην αναγνωρίσουν οποιοδήποτε κυπριακό κράτος άλλο από την Κυπριακή Δημοκρατία. Καλεί όλα τα κράτη και τις δύο κοινότητες στην Κύπρο να απέχουν από οποιαδήποτε ενέργεια που μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση. Καλεί τον ΓΓ να τηρεί πλήρως ενήμερο το Συμβούλιο Ασφαλείας.
Ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ) ανέφερε: «Τα δέκα μέλη (όσα ήταν το 1983) της ΕΟΚ εκφράζουν τη βαθειά τους ανησυχία για τη διακήρυξη που επιχειρεί τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους με την επωνυμία «ΤΔΒΚ». Απορρίπτουν τη διακήρυξη αυτή που αντίκειται σε διαδοχικά ψηφίσματα των ΗΕ και επιβεβαιώνουν την άνευ όρων από μέρους τους υποστήριξη της ανεξαρτησίας, εδαφικής ακεραιότητας και ενότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας».
Η Σοβιετική Ενωση τόνιζε: «Η ενέργεια της τ/κ πλευράς στοχεύει στον διαμελισμό της Κύπρου και αντιβαίνει τα επανειλημμένα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης και του Συμβουλίου Ασφαλείας».
http://www.philenews.com/digital/
Όλα αυτά τα χρόνια τα κατοχικά καθεστώτα προσπάθησαν να αναγνωριστούν από τη διεθνή κοινότητα, να δώσουν υπόσταση στο μόρφωμα χωρίς κανένα αποτέλεσμα, με τη μοναδική χώρα που το αναγνωρίζει να παραμένει η Τουρκία, καθ’ ότι με δικές της οδηγίες, εντολές και διαταγές ιδρύθηκε. Ακόμη και χώρες φίλα προσκείμενες στην Τουρκία, όπως και κράτη-μέλη του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας, του Αραβικού κόσμου, αρνούνται να συνδράμουν στην παρανομία και να προχωρήσουν στην αναγνώριση. Αλλά και η αναγνώριση της Τουρκίας παραμένει μόνο στα χαρτιά. Ισχυρίζεται ότι είναι το μόνο κράτος που αναγνωρίζει στο νησί, ότι κάθε πρωί ο ήλιος ανατέλλει πάνω από δύο χωριστά κράτη στην Κύπρο αλλά όταν κινδυνεύει να κατηγορηθεί ή να θιγούν τα συμφέροντά της, παραμελεί τους Τ/Κ, κάτι που δικαιολογημένα τους εξοργίζει.
Στα 29 αυτά χρόνια το ψευδοκράτος έκανε κάποια βήματα που σε κάποιες περιπτώσεις θα μπορούσαν να θεωρηθούν σημαντικά. Είναι τα έξι «τ/κ πανεπιστήμια» και τα τρία παρατήματα τουρκικών πανεπιστημίων που λειτουργούν στα κατεχόμενα με ένα σημαντικό αριθμό φοιτητών από 80 περίπου χώρες. Ένας άλλος τομέας που αποφέρει συνάλλαγμα είναι τα καζίνα και τα πεντάστερα ξενοδοχεία. Με χρηματοδοτήσεις της Τουρκίας έγιναν, και συνεχίζουν να γίνονται, σημαντικά έργα υποδομής ενώ από τώρα ετοιμάζονται για την ολοκλήρωση του μεγαλύτερου έργου, αυτού της μεταφοράς νερού από τα νότια παράλια της Τουρκίας στα κατεχόμενα, έργο το οποίο αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Μάρτιο του 2014.
Παρά το ότι το κατεχόμενο τμήμα της νήσου αποτελεί για την Άγκυρα ένα τεράστιο οικονομικό βάρος, αυτή συνεχίζει τα εμβάσματα, αφού εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες της βρίσκονται στο κατεχόμενο τμήμα. Τα τελευταία χρόνια έθεσε πολλούς περιορισμούς και ελέγχους στον τρόπο διάθεσης των εμβασμάτων αφού για δεκαετίες το καθεστώς κατασπαταλούσε τα κονδύλια. Η μη αναγνώριση του ψευδοκράτους από τη διεθνή κοινότητα έδωσε την ευκαιρία σε ανθρώπους του υπόκοσμου να καταφύγουν και να εγκατασταθούν στα κατεχόμενα, με αποτέλεσμα να τα μετατρέψουν σε περιοχή της παρανομίας, του τζόγου, των ναρκωτικών, του ξεπλύματος βρόμικου χρήματος. Στα 29 αυτά χρόνια δεκάδες χιλιάδες Τ/Κ αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν με την εκάστοτε ηγεσία να μην προβληματίζεται αφού «Τούρκος φεύγει, Τούρκος έρχεται». Η διαφορά ήταν -και είναι- ότι ο Τούρκος που φεύγει είναι νέος, μορφωμένος, άτομο δεμένο με την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Κύπρο, ενώ ο Τούρκος που έρχεται είναι άτομο που εγκατέλειψε τα αφιλόξενα εδάφη της Ανατολίας, συνήθως αμόρφωτο, το οποίο δεν έχει καμιά σχέση με το νησί, με την ιστορία, τις παραδόσεις, τα ήθη και έθιμά του.
Ανέκαθεν ο Ραούφ Ντενκτάς ονειρεύονταν την ανακήρυξη του ψευδοκράτους αλλά δεν είχε το πράσινο φως από τα -ως συνήθως- στρατιωτικά καθεστώτα της Άγκυρας. Όπως ο ίδιος δήλωσε σε διάφορες συνεντεύξεις του, η ανακήρυξη έπρεπε να γίνει το 1975. Τη ίδια άποψη έχει και ο Ναΐλ Αταλάι (αντιπρόσωπος της «ΤΔΒΚ» στη Νέα Υόρκη το 1983) καθώς και πολλοί Τ/Κ εθνικιστές. Ισχυρίζονται ότι αν η ανακήρυξη γινόταν το 1975, οι Ε/Κ δεν θα είχαν ακόμη συνέλθει από την εισβολή και δεν θα μπορούσαν να δημιουργήσουν τα λόμπυ για να την αναχαιτίσουν. Έμελλε το πράσινο φως να δοθεί από τον Πρόεδρο της Τουρκίας Στρατηγό Κενάν Εβρέν, υπό τον όρο ότι θα έπρεπε ο Ντενκτάς να περίμενε τη διεξαγωγή των εκλογών της 6ης Νοεμβρίου1983. Αφορμή ήταν το ψήφισμα για το Κυπριακό της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ του Μαΐου 1983 το οποίο υποστήριζε τις ε/κ θέσεις. Σήμερα οι Τ/Κ ισχυρίζονται ότι το ψήφισμα ήταν αποτέλεσμα της επιρροής των Αδεσμεύτων. Νικητής των εκλογών στην Τουρκία ήταν ο Τουργκούτ Οζάλ, ο οποίος ανέλαβε την εξουσία στις 14-12-1983. Μεταξύ των δύο αυτών ημερομηνιών, ο Ντενκτάς προχώρησε στην παράνομη πράξη σε πλήρη συνεργασία με την εδώ «πρεσβεία». Ευελπιστούσε ότι αριθμός κρατών θα αναγνώριζε το μόρφωμα. Η ανακήρυξη του ψευδοκράτους δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Όσο και αν ο Ντενκτάς προσπάθησε να κρατήσει μυστικά τα σχέδιά του, κάποιες δηλώσεις και ενέργειες ήταν αρκετά αποκαλυπτικές και όλα έδειχναν ότι ήταν θέμα χρόνου η ανακήρυξη.
Στις 14-5-1983 και μετά το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας για το Κυπριακό, ο Ντενκτάς δήλωνε ότι εξαντλείται η υπομονή των Τ/Κ και ότι θα αποδείξουν την οντότητα «δύο λαών» στο νησί. Σε ομιλία του στο Συμβούλιο Ασφαλείας στις 15 Ιουνίου 1983 ο τότε αντιπρόσωπος της «ΤΔΒΚ» στη Νέα Υόρκη Ναΐλ Αταλάι προειδοποιούσε ότι σε περίπτωση που περιοριστούν ή παραβιαστούν τα δικαιώματα των Τ/Κ, αυτοί είναι αποφασισμένοι να κηρύξουν ακόμη και την ανεξαρτησία τους.
Στις 16-5-1983 διάφορες οργανώσεις πραγματοποίησαν συλλαλητήριο ζητώντας από την τ/κ ηγεσία να προχωρήσει στην ανακήρυξη του ψευδοκράτους. Τέσσερις μέρες αργότερα ο Ντενκτάς δήλωνε ότι ήλθε πλέον το πλήρωμα του χρόνου για την ανεξαρτησία. Ακολουθεί μια περίοδος με καθημερινές επαφές με τον λεγόμενο πρέσβη της Τουρκίας, οργανωμένα σύνολα, συντεχνίες, οικονομικούς παράγοντες. Σε ομιλία του την 1η Ιουνίου στην Αμμόχωστο αποκαλεί τα κατεχόμενα «Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου». Στις 17 Ιουνίου η «Βουλή» εγκρίνει ψήφισμα για αυτοδιάθεση. Η Άγκυρα διαμηνύει ότι οι Τ/Κ είναι ελεύθεροι να ασκήσουν το δικαίωμα για αυτοδιάθεση στον κατά την κρίση τους χρόνο. Στις 9-10-83 ο τότε ΥΠΕΞ Τουρκμέν διαμηνύει στον ΓΓ Κουεγιάρ και στις ΗΠΑ ότι δεν είναι πλέον δυνατό να παρεμβάλλει εμπόδια στην ανακήρυξη. Στις 13-10-83 διοργανώνεται ογκώδες συλλαλητήριο στην κατεχόμενο Λευκωσία με αίτημα την ανακήρυξη και με ομιλητή τον Ντενκτάς.
Στις 14-11-1983 ο Ντενκτάς κάλεσε σε δείπνο τους «υπουργούς» και «βουλευτές» και τους ανακοινώνει την απόφαση του για την ανεξαρτησία, απαιτώντας από όλους να υπογράψουν τα διάγγελμα που θα απηύθυνε την επομένη το πρωί. Απείλησε μάλιστα όσους δεν το πράξουν ότι δεν θα έχουν θέση στη Βουλή και ότι μπορούν να περάσουν στην πέραν του οδοφράγματος περιοχή. Φυσικά όλοι το υπέγραψαν. Πριν δύο περίπου χρόνια ο Ταλάτ αποκάλυψε ότι την νύκτα εκείνη έβαλε τα κλάματα επειδή πίστευε ότι η ανακήρυξη του ψευδοκράτους ήταν λανθασμένη απόφαση.
Το ψήφισμα της ψευδοβουλής του 1983
� ��
Στις 9 το πρωί της 15ης Νοεμβρίου 1983 συνήλθε σε έκτακτη συνεδρία η λεγόμενη Νομοθετική Συνέλευση, την οποία προσφώνησε ο Τ/Κ ηγέτης Ντενκτάς. Ο πρόεδρος της «Συνέλευσης» Νετζάτ Κονούκ διάβασε το ψήφισμα για την εγκαθίδρυση της «Τουρκικής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου», το οποίο υπογράφηκε από όλα τα μέλη, που προνοούσε: «Η Συνέλευσή μας αντιπροσωπεύοντας την ελεύθερη βούληση του τ/κ λαού, πιστεύοντας ότι όλα τα ανθρώπινα όντα τα οποία γεννιούνται ελεύθερα και ισότιμα θα πρέπει να ζουν σε καθεστώς ελευθερίας και ισότητας και αφού στο πλαίσιο της πεποίθησης αυτής, διά του ψηφίσματος της 17ης Ιουνίου 1983 έχει διακηρύξει το δικαίωμα του τουρκοκυπριακού λαού για αυτοδιάθεση, απορρίπτοντας τη διαίρεση μεταξύ ανθρωπίνων όντων με βάση τη φυλή, εθνική καταγωγή, γλώσσα, θρησκεία ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο και απορρίπτοντας επίσης κάθε μορφή εποικισμού, ρατσισμού, καταπίεσης και δεσποτείας, εκφράζοντας την ελπίδα ότι θα επικρατήσει ειρήνη και σταθερότητα και ότι η ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα θα ακμάσουν όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή και τον υπόλοιπο κόσμο.
Πιστεύοντας ότι οι δύο λαοί της Κύπρου, έκαστος των οποίων έχει το δικαίωμα να αυτοδιοικείται στο δικό του έδαφος σε καθεστώς ειρήνης και ασφάλειας και έχει το δικαίωμα να διατηρεί τη δική του εθνική ταυτότητα, σταθερά προσκολλημένος στην άποψη ότι οι δύο λαοί, το πεπρωμένο των οποίων είναι να συνυπάρχουν ο ένας δίπλα στον άλλο στο νησί, μπορούν και πρέπει να εξεύρουν ειρηνικές, δίκαιες και διαρκείς λύσεις σε όλες τις μεταξύ τους διαφορές μέσω των διαπραγματεύσεων με βάση την ισότητα. Όντας σταθερά πεπεισμένη ότι η ανακήρυξη της ΤΔΒΚ δεν θα παρεμποδίσει αλλά θα διευκολύνει την επανεγκατάσταση του συνεταιρισμού μεταξύ των δύο λαών και θα διευκολύνει επίσης τη διευθέτηση των μεταξύ τους προβλημάτων. Ελπίζοντας ειλικρινά ότι οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν με βάση την ισότητα και υπό την αιγίδα του ΓΓ του ΟΗΕ με σκοπό την επίλυση με ειρηνικό συμβιβαστικό τρόπο όλων των εκκρεμούντων ζητημάτων μεταξύ των δύο λαών. Οντας πεπεισμένη ότι η προταθείσα συνάντηση κορυφής θα είναι χρήσιμη επί του προκειμένου και ενεργούσα εκ μέρους του τουρκοκυπριακού λαού εγκρίνει την εγκαθίδρυση της ΤΔΒΚ και την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας».
ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ
Δύο μέρες μετά την ενέργεια του Ντενκτάς να ανακηρύξει το ψευδοκράτος, συνήλθε το Συμβούλιο Ασφαλέιας του ΟΗΕ και ενέκρινε το ψήφισμα 541.Το ψήφισμα, αφού περιγράφει την κατάσταση: Αποδοκιμάζει τη διακήρυξη των τ/κ αρχών με την οποία επιχειρείται η απόσχιση τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Θεωρεί την προαναφερθείσα διακήρυξη νομικά άκυρη και ζητεί την ανάκλησή της. Ζητεί την επείγουσα και αποτελεσματική εφαρμογή των ψηφισμάτων 365 και 367. Καλεί τον Γενικό Γραμματέα να συνεχίσει την αποστολή των καλών υπηρεσιών του για να επιτύχει την ταχύτερη δυνατή πρόοδο προς την κατεύθυνση μιας δίκαιης και μόνιμης διευθέτησης του Κυπριακού. Καλεί τα μέλη να συνεργαστούν πλήρως με τον Γενικό Γραμματέα στην αποστολή των καλών του υπηρεσιών. Καλεί όλα τα κράτη να σέβονται την κυριαρχία, ανεξαρτησία, εδαφική ακεραιότητα και το αδέσμευτο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Καλεί όλα τα κράτη να μην αναγνωρίσουν οποιοδήποτε κυπριακό κράτος άλλο από την Κυπριακή Δημοκρατία. Καλεί όλα τα κράτη και τις δύο κοινότητες στην Κύπρο να απέχουν από οποιαδήποτε ενέργεια που μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση. Καλεί τον ΓΓ να τηρεί πλήρως ενήμερο το Συμβούλιο Ασφαλείας.
Ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ) ανέφερε: «Τα δέκα μέλη (όσα ήταν το 1983) της ΕΟΚ εκφράζουν τη βαθειά τους ανησυχία για τη διακήρυξη που επιχειρεί τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους με την επωνυμία «ΤΔΒΚ». Απορρίπτουν τη διακήρυξη αυτή που αντίκειται σε διαδοχικά ψηφίσματα των ΗΕ και επιβεβαιώνουν την άνευ όρων από μέρους τους υποστήριξη της ανεξαρτησίας, εδαφικής ακεραιότητας και ενότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας».
Η Σοβιετική Ενωση τόνιζε: «Η ενέργεια της τ/κ πλευράς στοχεύει στον διαμελισμό της Κύπρου και αντιβαίνει τα επανειλημμένα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης και του Συμβουλίου Ασφαλείας».
http://www.philenews.com/digital/
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
