2012-11-18 23:23:04
Από το Γραφείο Τύπου
Είναι τυχαίο ότι κουβεντιάζεται αυτή τη στιγμή ο νόμος περί ιθαγένειας, ο οποίος ουσιαστικά μας... γυρίζει σε καθεστώς νόμου χειρότερο από αυτό του 2010 και συγχρόνως έχουν ψηφιστεί όλοι αυτοί οι νόμοι που έχουν σχέση με την πολιτική του παιδιού; Ουσιαστικά, το παιδί γίνεται τεκμήριο πολυτελείας και οι νόμοι αποτρέπουν τα νέα ζευγάρια από το να κάνουν οικογένεια. Τα δύο παραπάνω σημαίνουν προσπάθεια αλλοίωσης της ελληνικής φυσιογνωμίας.
Είναι τυχαίο ότι αν διαβάσει κανείς τις προτάσεις που γίνονται στο νέο φορολογικό, θα διαπιστώσει ότι βάλλονται τα μικρά και μεσαία στρώματα, ιδιαίτερα η μικρομεσαία επιχείρηση και ο αγρότης, ενώ ευνοείται η μεγάλη επιχείρηση και ο μεγαλοαγρότης. Η προσέλκυση μεγάλων επιχειρήσεων από την κυβέρνηση, χωρίς να γνωρίζουμε αν τα κέρδη μείνουν στην Ελλάδα και αν ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας, μήπως τελικά δημιουργεί μια συντονισμένη προσπάθεια για σχηματισμό ενός καθεστώτος ειδικής οικονομικής ζώνης, με φθηνά μεροκάματα και με ανεξέλεγκτη εργοδοτική αυθαιρεσία;
Είναι τυχαίο ο μηχανισμός επιτροπής ελέγχου του Μνημονίου, ο μηνιαίος έλεγχος, ο ειδικός λογαριασμός (ο οποίος κατά προτεραιότητα μεριμνεί να αποδίδονται τα χρήματα στο χρέος) και η κάθε απόκλιση από τους οικονομικούς στόχους, η οποίες πληρώνονται από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και τον εθνικό πλούτο, μήπως αποσκοπούν σε μια πλήρη υποδούλωση της Ελλάδος και απώλεια της εθνικής κυριαρχίας;
Είναι τυχαίο που οι απότομες αλλαγές στα εργασιακά, ουσιαστικά αφήνουν ακάλυπτους τους υπαλλήλους που διορίστηκαν πριν από το 1994 (πριν τον ΑΣΕΠ), ώστε να μπορούν αυθαίρετα να απολυθούν, συνέπεσαν χρονικά με τη μεταστροφή της ΔΗΜΑΡ για τις απολύσεις και τις δηλώσεις Φούχτελ;
Είναι τυχαίο που η συντονισμένη προσπάθεια της εσωτερικής τρόικας, που το τελευταίο πεντάμηνο δεν έχει κατεβάσει κανένα νόμο για την εξυγίανση του πολιτικού συστήματος, δεν έχει αποδώσει ευθύνες, κωλυσιεργεί όσον αφορά τις λίστες και η πραγματοποίηση ολομέτωπης επίθεσης στην πρόταση Τσίπρα για αυτούς που ευθύνονται για τα Μνημόνια (με αήθη επιχειρήματα, όπως της ΝΔ που ζητάει να μην εξεταστεί η περίοδος Βενιζέλου), καθιστούν την ΔΗΜΑΡ τον πιο σημαντικό καταλύτη που τώρα θα βρεθεί στη θέση να πει το μεγάλο «ναι» ή το μεγάλο «όχι».
Μέσα σε όλη αυτή την ανθρωπιστική και πολιτική κρίση, παρατηρούμε προσπάθειες του διαμελισμένου ΠΑΣΟΚ είτε να κρατήσει τη σφραγίδα (Βενιζέλος), είτε να δημιουργηθεί ένα φιλοευρωπαϊκό μέτωπο (Χρυσοχοϊδης), είτε να φτιαχτεί κάτι καινούριο σοσιαλδημοκρατικού τύπου (Λοβέρδος, Διαμαντοπούλου), είτε να υπάρξει μια πλήρης μεταρρύθμιση (Ραγκούσης), είτε να δημιουργηθεί ένα κοινό μέτωπο με τη ΔΗΜΑΡ (προσπάθειες Μπίστη), είτε να δημιουργηθεί κάτι καινούριο με εκσυγχρονιστική αναφορά (Φλωρίδης), είτε να δημιουργηθεί κάτι νέο με πατριωτική αναφορά (προσπάθειες στελεχών Πάτρας).
Θεωρώ ότι όλες αυτές οι προσπάθειες θα είναι αποτυχημένες λόγω του ότι είναι μπολιασμένες με το Μνημονιακό πνεύμα και δεν έχουν αναλύσει επαρκώς τα δικαιολογημένα κινήματα αγανάκτησης- ανατροπής-ανυπακοής, που για πρώτη φορά δεν αποτελούν απλή διαμαρτυρία, αλλά που μπορούν να μετουσιωθούν με τις προτάσεις του Τσίπρα σε πραγματικό νέο πατριωτικό-ενωτικό-ευρωπαϊκό- αριστερό μέτωπο, με στόχο επιτέλους τον δημοκρατικό σοσιαλισμό.
Χρέος όλων μας είναι αυτή την, τεκμηριωμένη για πρώτη φορά, πρόταση από τον Τσίπρα να την εμπλουτίσουμε, να τη συγκεκριμενοποιήσουμε και να δείξουμε αίσθημα ευθύνης στην αυτοτέλεια- αυτονομία της κάθε διαφορετικής άποψης, αλλά που θα έχει κοινό συνεργατικό σκοπό την επιτέλους ανατροπή του παλιού και σάπιου.
Ιωάννης Δ Μιχελογιαννάκης
Βουλευτής Νομού Ηρακλείου
Tromaktiko
Είναι τυχαίο ότι κουβεντιάζεται αυτή τη στιγμή ο νόμος περί ιθαγένειας, ο οποίος ουσιαστικά μας... γυρίζει σε καθεστώς νόμου χειρότερο από αυτό του 2010 και συγχρόνως έχουν ψηφιστεί όλοι αυτοί οι νόμοι που έχουν σχέση με την πολιτική του παιδιού; Ουσιαστικά, το παιδί γίνεται τεκμήριο πολυτελείας και οι νόμοι αποτρέπουν τα νέα ζευγάρια από το να κάνουν οικογένεια. Τα δύο παραπάνω σημαίνουν προσπάθεια αλλοίωσης της ελληνικής φυσιογνωμίας.
Είναι τυχαίο ότι αν διαβάσει κανείς τις προτάσεις που γίνονται στο νέο φορολογικό, θα διαπιστώσει ότι βάλλονται τα μικρά και μεσαία στρώματα, ιδιαίτερα η μικρομεσαία επιχείρηση και ο αγρότης, ενώ ευνοείται η μεγάλη επιχείρηση και ο μεγαλοαγρότης. Η προσέλκυση μεγάλων επιχειρήσεων από την κυβέρνηση, χωρίς να γνωρίζουμε αν τα κέρδη μείνουν στην Ελλάδα και αν ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας, μήπως τελικά δημιουργεί μια συντονισμένη προσπάθεια για σχηματισμό ενός καθεστώτος ειδικής οικονομικής ζώνης, με φθηνά μεροκάματα και με ανεξέλεγκτη εργοδοτική αυθαιρεσία;
Είναι τυχαίο ο μηχανισμός επιτροπής ελέγχου του Μνημονίου, ο μηνιαίος έλεγχος, ο ειδικός λογαριασμός (ο οποίος κατά προτεραιότητα μεριμνεί να αποδίδονται τα χρήματα στο χρέος) και η κάθε απόκλιση από τους οικονομικούς στόχους, η οποίες πληρώνονται από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και τον εθνικό πλούτο, μήπως αποσκοπούν σε μια πλήρη υποδούλωση της Ελλάδος και απώλεια της εθνικής κυριαρχίας;
Είναι τυχαίο που οι απότομες αλλαγές στα εργασιακά, ουσιαστικά αφήνουν ακάλυπτους τους υπαλλήλους που διορίστηκαν πριν από το 1994 (πριν τον ΑΣΕΠ), ώστε να μπορούν αυθαίρετα να απολυθούν, συνέπεσαν χρονικά με τη μεταστροφή της ΔΗΜΑΡ για τις απολύσεις και τις δηλώσεις Φούχτελ;
Είναι τυχαίο που η συντονισμένη προσπάθεια της εσωτερικής τρόικας, που το τελευταίο πεντάμηνο δεν έχει κατεβάσει κανένα νόμο για την εξυγίανση του πολιτικού συστήματος, δεν έχει αποδώσει ευθύνες, κωλυσιεργεί όσον αφορά τις λίστες και η πραγματοποίηση ολομέτωπης επίθεσης στην πρόταση Τσίπρα για αυτούς που ευθύνονται για τα Μνημόνια (με αήθη επιχειρήματα, όπως της ΝΔ που ζητάει να μην εξεταστεί η περίοδος Βενιζέλου), καθιστούν την ΔΗΜΑΡ τον πιο σημαντικό καταλύτη που τώρα θα βρεθεί στη θέση να πει το μεγάλο «ναι» ή το μεγάλο «όχι».
Μέσα σε όλη αυτή την ανθρωπιστική και πολιτική κρίση, παρατηρούμε προσπάθειες του διαμελισμένου ΠΑΣΟΚ είτε να κρατήσει τη σφραγίδα (Βενιζέλος), είτε να δημιουργηθεί ένα φιλοευρωπαϊκό μέτωπο (Χρυσοχοϊδης), είτε να φτιαχτεί κάτι καινούριο σοσιαλδημοκρατικού τύπου (Λοβέρδος, Διαμαντοπούλου), είτε να υπάρξει μια πλήρης μεταρρύθμιση (Ραγκούσης), είτε να δημιουργηθεί ένα κοινό μέτωπο με τη ΔΗΜΑΡ (προσπάθειες Μπίστη), είτε να δημιουργηθεί κάτι καινούριο με εκσυγχρονιστική αναφορά (Φλωρίδης), είτε να δημιουργηθεί κάτι νέο με πατριωτική αναφορά (προσπάθειες στελεχών Πάτρας).
Θεωρώ ότι όλες αυτές οι προσπάθειες θα είναι αποτυχημένες λόγω του ότι είναι μπολιασμένες με το Μνημονιακό πνεύμα και δεν έχουν αναλύσει επαρκώς τα δικαιολογημένα κινήματα αγανάκτησης- ανατροπής-ανυπακοής, που για πρώτη φορά δεν αποτελούν απλή διαμαρτυρία, αλλά που μπορούν να μετουσιωθούν με τις προτάσεις του Τσίπρα σε πραγματικό νέο πατριωτικό-ενωτικό-ευρωπαϊκό- αριστερό μέτωπο, με στόχο επιτέλους τον δημοκρατικό σοσιαλισμό.
Χρέος όλων μας είναι αυτή την, τεκμηριωμένη για πρώτη φορά, πρόταση από τον Τσίπρα να την εμπλουτίσουμε, να τη συγκεκριμενοποιήσουμε και να δείξουμε αίσθημα ευθύνης στην αυτοτέλεια- αυτονομία της κάθε διαφορετικής άποψης, αλλά που θα έχει κοινό συνεργατικό σκοπό την επιτέλους ανατροπή του παλιού και σάπιου.
Ιωάννης Δ Μιχελογιαννάκης
Βουλευτής Νομού Ηρακλείου
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Βιτόλο όπως... Σαλπιγγίδης
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ισλαμιστικά & εξτρεμιστικά δίκτυα Ν.Α Ευρώπης
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
