2012-11-28 22:25:25
Του Ι.Κ.Πρετεντέρη
Το καλό είναι ότι είχαμε μια απόφαση - και μια απόφαση είναι πάντα καλύτερη από την αβεβαιότητα Το κακό είναι ότι η συγκεκριμένη απόφαση δεν αποτελεί λύση.
Το Eurogroup και κυρίως οι Γερμανοί κράτησαν το κεφάλι της χώρας πάνω από το νερό για να πάρει ανάσα.
Αλλά δεν της έδωσαν αέρα...
Την παραδίδουν δεμένη χειροπόδαρα στην τρόικα, στην ύφεση και στους επιτρόπους που θα διορίσουν οι ίδιοι.
Οι αναγνώστες θα με έχουν βαρεθεί να επαναλαμβάνω ότι σε μια συμφωνία ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες.
Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, δεν χρειάζεται να φτάσουμε στις λεπτομέρειες για να καταλήξουμε στα βασικά συμπεράσματα.
Συμπέρασμα πρώτο, δεν υπάρχει ακόμη συμφωνία. Η συμμετοχή του ΔΝΤ εξαρτάται από την εξέλιξη του προγράμματος αγοράς ομολόγων. Τότε θα αποφασίσει τι θα κάνει.
Με άλλα λόγια και σε ό,τι αφορά το ΔΝΤ, το πράγμα παραμένει ουσιαστικά μετέωρο για το επόμενο δίμηνο.
Συμπέρασμα δεύτερο, η πολυπόθητη ένεση ρευστότητας τελεί και αυτή υπό αίρεση. Τον Δεκέμβριο θα πάρουμε τα 34,4 δισ. από τα 43,7 δισ. που προέβλεπε το 2ο Μνημόνιο.
Τα υπόλοιπα 9,3 δισ. θα τα πάρουμε σε τρεις δόσεις έως τον Μάρτιο, αν συμφωνήσει η τρόικα και αν είμαστε καλά παιδιά.
Συμπέρασμα τρίτο, η χώρα μπαίνει σε τόσο αυστηρή επιτήρηση ώστε τίθεται ωμά πλέον ζήτημα εθνικής κυριαρχίας.
Πώς θα μπορέσει να το διαχειριστεί η κυβέρνηση;
Τα τρία αυτά συμπεράσματα δεν νομίζω ότι επιδέχονται αμφισβήτηση. Επιβάλλουν όμως τρεις καίριες (κατά τη γνώμη μου) παρατηρήσεις.
Πρώτον, ότι κατά τη διαπραγμάτευση που διεξάγεται επί σχεδόν τέσσερις μήνες η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε διασφαλίσει απολύτως τίποτα.
Ολα όσα τελικώς προέκυψαν συζητήθηκαν μετά την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης και πάντως χωρίς την ουσιαστική συμμετοχή της Ελλάδας.
Δεύτερον, ότι η «αλλαγή κλίματος» και η «ανάκτηση της αξιοπιστίας» στην οποία επενδύθηκαν πολλές ελπίδες βοήθησε στη χθεσινή διευθέτηση αλλά δεν οδήγησε στο πραγματικό ζητούμενο που ήταν μια συνολική λύση για το ελληνικό πρόβλημα.
Με άλλα λόγια, η τακτική τού «καλού μαθητή» είχε περιορισμένη απόδοση.
Τρίτον και σημαντικότερο, ότι οι γερμανοί φίλοι δεν πιάνονται. Ή τουλάχιστον οι άθλιοι Γερμανοί τύπου Μέρκελ και Σόιμπλε.
Η μόνη τακτική που ξέρουν είναι να σου πατάνε τον λαιμό με το τακούνι της μπότας. Για να κάνεις το δικό τους Είναι μια τακτική που ταιριάζει ενδεχομένως σε στρατό κατοχής. Αλλά δεν είναι η συμπεριφορά που συνηθίζεται μεταξύ πολιτισμένων ευρωπαίων εταίρων.
Αυτό το τελευταίο ελπίζω να το κατάλαβε επιτέλους η ελληνική κυβέρνηση. Και να το λάβει εφεξής σοβαρά υπόψη της.
πηγή: tanea.gr
Το καλό είναι ότι είχαμε μια απόφαση - και μια απόφαση είναι πάντα καλύτερη από την αβεβαιότητα Το κακό είναι ότι η συγκεκριμένη απόφαση δεν αποτελεί λύση.
Το Eurogroup και κυρίως οι Γερμανοί κράτησαν το κεφάλι της χώρας πάνω από το νερό για να πάρει ανάσα.
Αλλά δεν της έδωσαν αέρα...
Την παραδίδουν δεμένη χειροπόδαρα στην τρόικα, στην ύφεση και στους επιτρόπους που θα διορίσουν οι ίδιοι.
Οι αναγνώστες θα με έχουν βαρεθεί να επαναλαμβάνω ότι σε μια συμφωνία ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες.
Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, δεν χρειάζεται να φτάσουμε στις λεπτομέρειες για να καταλήξουμε στα βασικά συμπεράσματα.
Συμπέρασμα πρώτο, δεν υπάρχει ακόμη συμφωνία. Η συμμετοχή του ΔΝΤ εξαρτάται από την εξέλιξη του προγράμματος αγοράς ομολόγων. Τότε θα αποφασίσει τι θα κάνει.
Με άλλα λόγια και σε ό,τι αφορά το ΔΝΤ, το πράγμα παραμένει ουσιαστικά μετέωρο για το επόμενο δίμηνο.
Συμπέρασμα δεύτερο, η πολυπόθητη ένεση ρευστότητας τελεί και αυτή υπό αίρεση. Τον Δεκέμβριο θα πάρουμε τα 34,4 δισ. από τα 43,7 δισ. που προέβλεπε το 2ο Μνημόνιο.
Τα υπόλοιπα 9,3 δισ. θα τα πάρουμε σε τρεις δόσεις έως τον Μάρτιο, αν συμφωνήσει η τρόικα και αν είμαστε καλά παιδιά.
Συμπέρασμα τρίτο, η χώρα μπαίνει σε τόσο αυστηρή επιτήρηση ώστε τίθεται ωμά πλέον ζήτημα εθνικής κυριαρχίας.
Πώς θα μπορέσει να το διαχειριστεί η κυβέρνηση;
Τα τρία αυτά συμπεράσματα δεν νομίζω ότι επιδέχονται αμφισβήτηση. Επιβάλλουν όμως τρεις καίριες (κατά τη γνώμη μου) παρατηρήσεις.
Πρώτον, ότι κατά τη διαπραγμάτευση που διεξάγεται επί σχεδόν τέσσερις μήνες η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε διασφαλίσει απολύτως τίποτα.
Ολα όσα τελικώς προέκυψαν συζητήθηκαν μετά την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης και πάντως χωρίς την ουσιαστική συμμετοχή της Ελλάδας.
Δεύτερον, ότι η «αλλαγή κλίματος» και η «ανάκτηση της αξιοπιστίας» στην οποία επενδύθηκαν πολλές ελπίδες βοήθησε στη χθεσινή διευθέτηση αλλά δεν οδήγησε στο πραγματικό ζητούμενο που ήταν μια συνολική λύση για το ελληνικό πρόβλημα.
Με άλλα λόγια, η τακτική τού «καλού μαθητή» είχε περιορισμένη απόδοση.
Τρίτον και σημαντικότερο, ότι οι γερμανοί φίλοι δεν πιάνονται. Ή τουλάχιστον οι άθλιοι Γερμανοί τύπου Μέρκελ και Σόιμπλε.
Η μόνη τακτική που ξέρουν είναι να σου πατάνε τον λαιμό με το τακούνι της μπότας. Για να κάνεις το δικό τους Είναι μια τακτική που ταιριάζει ενδεχομένως σε στρατό κατοχής. Αλλά δεν είναι η συμπεριφορά που συνηθίζεται μεταξύ πολιτισμένων ευρωπαίων εταίρων.
Αυτό το τελευταίο ελπίζω να το κατάλαβε επιτέλους η ελληνική κυβέρνηση. Και να το λάβει εφεξής σοβαρά υπόψη της.
πηγή: tanea.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Θα βαθμολογούνται και οι Κληρικοί
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
