2012-12-19 14:20:23
Του ΘΟΔΩΡΟΥ ΜΙΧΟΠΟΥΛΟΥ
Την ίδια στιγμή, έχει ανοίξει η συζήτηση με ποιους τρόπους θα στερηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ -κανείς, πλέον, δεν αμφιβάλλει ότι θα είναι πρώτο κόμμα- το μπόνους των 50 εδρών. Και αναλώνουν σωρεία άρθρων για το πως θα πάρει το μπόνους η Ν.Δ., που δεν θα είναι πρώτο κόμμα!
Η κινητικότητα εμφανής. Άρθρα επί άρθρων, συνεντεύξεις. Όλα για τον χώρο της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς, με παραινέσεις πως «αν δεν πάρουν τώρα πρωτοβουλίες [...], το φυλλορρόημα δεν θα έχει επιστροφή» [Γ. Βούλγαρης, Νέα, 8.12.2012]. Το πολιτικό σκηνικό, χωρίς καμιά συνεκτικότητα, θυμίζει κινούμενη άμμο, ενώ στη δεξιά, τουλάχιστον, πλευρά του η αντίθεση Μνημόνιο / αντιμνημόνιο γίνεται προσπάθεια να μετακινηθεί προς την Ακροδεξιά, προκειμένου να αποτραπούν μετεκλογικές συμμαχίες του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό γίνεται και με τη δημιουργία πολιτικών σχηματισμών [στο χώρο από δεξιά έως ακροδεξιά], που «αδυνατίζουν συμμαχίες» και δημιουργούν νέα δεδομένα για τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ και η «νοθευμένη απλή αναλογική», που προετοιμάζει το σύστημα, αν δεν αντιμετωπιστεί, σε συνεργασία με ΚΚΕ και [πιθανόν] ΔΗΜ.ΑΡ., με «ανόθευτη», θα αποδυναμώσει τη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ και θα αποσταθεροποιήσει τη στρατηγική των συμμαχιών του - ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφωνίες συνιστωσών και «ρευμάτων».
Αβεβαιότητα
Την ίδια ώρα, ο Αντ. Σαμαράς ετοιμάζει ανοίγματα στον κεντροδεξιό χώρο με επικοινωνιακό όπλο τη δόση, που βαπτίζει «εθνική σωτηρία»! Ούτε ένα ευρώ, όμως, δεν θα μπει στην πραγματική οικονομία, στην αγορά. Η δόση εξασφαλίζει την επαναγορά των ομολόγων [11,3 δισ.], τοκογλύφους, τράπεζες [23,3 δισ. για ανακεφαλαιοποίηση], ενώ μεγάλο μέρος των χρημάτων θα πάρει τον δρόμο για το εξωτερικό, καθώς αφορά εξόφληση οφειλών σε ξένους προμηθευτές - πάνω από 2 δισ. θα φύγουν σε γερμανικές φαρμακοβιομηχανίες. Καμιά ρευστότητα δεν θα ενισχυθεί. Ούτε τη διαχειρισιμότητα του χρέους εξασφαλίζει, ούτε, βέβαια, τη βιωσιμότητα της κοινωνίας Η πολιτική αβεβαιότητα της συγκυβέρνησης παραμένει και αυτό που παρακολουθούμε είναι η προετοιμασία της επόμενης μέρας, χωρίς, βέβαια, να έχουν σταθερές αποφάσεις και οι ίδιοι. Με αφορμή [;] τη διάσπαση των Ανεξάρτητων Ελλήνων, σπεύδουν όλοι να πάρουν θέσεις ξανανοίγοντας τη συζήτηση για μια νέα Κεντροαριστερά και Κεντροδεξιά. Από τον Γ. Βούλγαρη και τον Γ. Φλωρίδη [που βλέπει ότι «η καθυστέρηση να δημιουργηθεί (η δημοκρατική παράταξη) αυτόνομα και ανταγωνιστικά, με άφθαρτα πρόσωπα, παλιά και νέα, αφήνει σ’ έναν ΣΥΡΙΖΑ, με παλαιο-πασοκικά χαρακτηριστικά, την πρωτοβουλία να καταλάβει μόνιμα τον πολιτικό και κοινωνικό χώρο αναφοράς της»] μέχρι τον Φ. Κρανιδιώτη [«είναι καιρός για άνοιγμα προς τη βάση των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και της Χρυσής Αυγής χωρίς προσβολές ή συγκρουσιακά συνθήματα, αλλά με πρακτικές πολιτικές»], που εξακολουθεί να βλέπει την αντίθεση με όρους εμφυλίου [Δεξιά / Αριστερά].
Αναχώματα
Και, βέβαια, ως εκφραστής των απόψεων του Αντ. Σαμαρά, ο Χρ. Λαζαρίδης βλέπει ότι «σε κάθε φάση ιστορικής αλλαγής τα μεγάλα ιστορικά ρεύματα δεν εξαφανίζονται, δεν εξαερώνονται, μετασχηματίζονται ή ξαναανακαλύπτουν τον εαυτό τους [...] χωρίς να χάσουν τις βασικές τους αφετηριακές αρχές. Και επομένως, και για τη Ν.Δ. και για τα άλλα κόμματα, μπαίνει ένα θέμα να επαναπροσδιοριστούν». Και εκτιμά ότι η αντίθεση είναι μεταρρύθμιση / αντιμεταρρύθμιση με το πρώτο μπλοκ να χωρά την «Αριστερά, το Κέντρο, την Κεντροδεξιά».
Φυσικά σ' αυτό το ευρωπαϊκό / μεταρρυθμιστικό κόμμα η Ν.Δ. κρατά την ηγεμονία για τον εαυτό της, ενώ οι αποχωρήσαντες από τους Ανεξάρτητους Έλληνες [Κ. Μαρκόπουλος, Χρ. Ζώης, Γ. Κουράκος, κ.ά.] δεν αποκλείουν τη δημιουργία νέου κόμματος, στο οποίο πιθανόν να ενταχθούν και διαγραμμένοι της Ν.Δ. «Παιχνίδι» παίζουν και οι Στ. Παπαθεμελής, Π. Ψωμιάδης και Γ. Καρατζαφέρης, που για να μην εγκλωβιστούν οι πολίτες «στο ψευδοδίλημμα Σαμαράς ή Τσίπρας» προτείνει τη δημιουργία ενός «τρίτου πόλου - πλην μαρξιστών», ενός «συνετού αντιμνημονιακού περιεχομένου», ξεχνώντας τη συμμετοχή του στη μνημονιακή κυβέρνηση του Λ. Παπαδήμου!
Κινήσεις, όμως, έχουμε και στους «εκσυγχρονιστές» των κυβερνήσεων Κ. Σημίτη και Λ. Παπαδήμου, με τον Γ. Στουρνάρα να βρίσκεται πολύ κοντά τους, τον Αν. Λοβέρδο που το νέο έτος θα φτιάξει κόμμα, ενώ και ο Ν. Κοτζιάς ανακοίνωσε τη δημιουργία κίνησης ιδεών και δράσης, με το όνομα «Πράττω»!
Νοθευμένη αναλογική
Την ίδια στιγμή, έχει ανοίξει η συζήτηση με ποιους τρόπους θα στερηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ -κανείς, πλέον, δεν αμφιβάλλει ότι θα είναι πρώτο κόμμα- το μπόνους των 50 εδρών. Και αναλώνουν σωρεία άρθρων για το πως θα πάρει το μπόνους η Ν.Δ., που δεν θα είναι πρώτο κόμμα! Τελευταίο, αλλά όχι έσχατο, «εφεύρημα», να καρπώνεται το μπόνους όποιο κόμμα σχηματίσει κυβέρνηση, ενώ ξορκίζουν και νοθεύουν την απλή αναλογική φέρνοντάς την στα μέτρα τους. Παράλληλα, έχουμε αρθρογραφία, που, αφού εμπλέκει την αναλογική με την κατάρρευση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης [!], τονίζει ότι «η απλή αναλογική όχι μόνο δεν βγάζει κυβέρνηση, αλλά δεν θέτει καν το πρόβλημα της κυβέρνησης στο μυαλό των ψηφοφόρων» [Γ. Τσεμπελής, Καθημερινή, 16.12.12].
Η μάχη, η προετοιμασία του συστήματος, γίνεται δηλαδή σε δύο επίπεδα. Ένα στο πολιτικό πεδίο, με αποχωρήσεις βουλευτών, διασπάσεις κομμάτων, νέες συμμαχίες κ.λπ. προκειμένου να στηρίξουν τη σημερινή συγκυβέρνηση ή μια ανάλογη στο μέλλον και, παράλληλα, με προσπάθεια αλλοίωσης των θεσμών.
Στη χώρα μας υπάρχει σοβαρό πρόβλημα δημοκρατίας. Δικαιώματα πολιτών δοκιμάζονται καθημερινά, οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου είναι πλέον πάγια τακτική, με την Βουλή να παίζει σχεδόν διακοσμητικό ρόλο. Άμεσα κάποιοι θα επιχειρήσουν, νομοθετικά, να αλλοιώσουν και την ψήφο των πολιτών.
***
Η κοινωνία έχει αλλάξει σ΄ αυτά τα τρία χρόνια εφαρμογής του Μνημονίου. Η επιτροπεία των ξένων, η λιτότητα, η νέα οργάνωση της οικονομίας επιβάλλει αλλαγές και στον ΣΥΡΙΖΑ. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια εκτός ελέγχου κατάσταση, με τους πολίτες να μην κινητοποιούνται εύκολα. Τα κινήματα «δεν πληρώνω», από το χαράτσι της ΔΕΗ μέχρι τα διόδια, δεν υφίστανται. Οι πολίτες δεν πληρώνουν, όχι λόγω ιδεολογίας, αλλά γιατί δεν έχουν χρήματα. Χρειάζεται νέα οργάνωση των κοινωνικών αντιστάσεων και κινητοποιήσεων. Κι αυτό προέχει για τον ΣΥΡΙΖΑ: η κινητοποίηση της κοινωνίας, που προϋποθέτει [νέα] πολιτική κατεύθυνση. Αυτό είναι το ζητούμενο...
InfoGnomon
Την ίδια στιγμή, έχει ανοίξει η συζήτηση με ποιους τρόπους θα στερηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ -κανείς, πλέον, δεν αμφιβάλλει ότι θα είναι πρώτο κόμμα- το μπόνους των 50 εδρών. Και αναλώνουν σωρεία άρθρων για το πως θα πάρει το μπόνους η Ν.Δ., που δεν θα είναι πρώτο κόμμα!
Η κινητικότητα εμφανής. Άρθρα επί άρθρων, συνεντεύξεις. Όλα για τον χώρο της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς, με παραινέσεις πως «αν δεν πάρουν τώρα πρωτοβουλίες [...], το φυλλορρόημα δεν θα έχει επιστροφή» [Γ. Βούλγαρης, Νέα, 8.12.2012]. Το πολιτικό σκηνικό, χωρίς καμιά συνεκτικότητα, θυμίζει κινούμενη άμμο, ενώ στη δεξιά, τουλάχιστον, πλευρά του η αντίθεση Μνημόνιο / αντιμνημόνιο γίνεται προσπάθεια να μετακινηθεί προς την Ακροδεξιά, προκειμένου να αποτραπούν μετεκλογικές συμμαχίες του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό γίνεται και με τη δημιουργία πολιτικών σχηματισμών [στο χώρο από δεξιά έως ακροδεξιά], που «αδυνατίζουν συμμαχίες» και δημιουργούν νέα δεδομένα για τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ και η «νοθευμένη απλή αναλογική», που προετοιμάζει το σύστημα, αν δεν αντιμετωπιστεί, σε συνεργασία με ΚΚΕ και [πιθανόν] ΔΗΜ.ΑΡ., με «ανόθευτη», θα αποδυναμώσει τη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ και θα αποσταθεροποιήσει τη στρατηγική των συμμαχιών του - ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφωνίες συνιστωσών και «ρευμάτων».
Αβεβαιότητα
Την ίδια ώρα, ο Αντ. Σαμαράς ετοιμάζει ανοίγματα στον κεντροδεξιό χώρο με επικοινωνιακό όπλο τη δόση, που βαπτίζει «εθνική σωτηρία»! Ούτε ένα ευρώ, όμως, δεν θα μπει στην πραγματική οικονομία, στην αγορά. Η δόση εξασφαλίζει την επαναγορά των ομολόγων [11,3 δισ.], τοκογλύφους, τράπεζες [23,3 δισ. για ανακεφαλαιοποίηση], ενώ μεγάλο μέρος των χρημάτων θα πάρει τον δρόμο για το εξωτερικό, καθώς αφορά εξόφληση οφειλών σε ξένους προμηθευτές - πάνω από 2 δισ. θα φύγουν σε γερμανικές φαρμακοβιομηχανίες. Καμιά ρευστότητα δεν θα ενισχυθεί. Ούτε τη διαχειρισιμότητα του χρέους εξασφαλίζει, ούτε, βέβαια, τη βιωσιμότητα της κοινωνίας Η πολιτική αβεβαιότητα της συγκυβέρνησης παραμένει και αυτό που παρακολουθούμε είναι η προετοιμασία της επόμενης μέρας, χωρίς, βέβαια, να έχουν σταθερές αποφάσεις και οι ίδιοι. Με αφορμή [;] τη διάσπαση των Ανεξάρτητων Ελλήνων, σπεύδουν όλοι να πάρουν θέσεις ξανανοίγοντας τη συζήτηση για μια νέα Κεντροαριστερά και Κεντροδεξιά. Από τον Γ. Βούλγαρη και τον Γ. Φλωρίδη [που βλέπει ότι «η καθυστέρηση να δημιουργηθεί (η δημοκρατική παράταξη) αυτόνομα και ανταγωνιστικά, με άφθαρτα πρόσωπα, παλιά και νέα, αφήνει σ’ έναν ΣΥΡΙΖΑ, με παλαιο-πασοκικά χαρακτηριστικά, την πρωτοβουλία να καταλάβει μόνιμα τον πολιτικό και κοινωνικό χώρο αναφοράς της»] μέχρι τον Φ. Κρανιδιώτη [«είναι καιρός για άνοιγμα προς τη βάση των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και της Χρυσής Αυγής χωρίς προσβολές ή συγκρουσιακά συνθήματα, αλλά με πρακτικές πολιτικές»], που εξακολουθεί να βλέπει την αντίθεση με όρους εμφυλίου [Δεξιά / Αριστερά].
Αναχώματα
Και, βέβαια, ως εκφραστής των απόψεων του Αντ. Σαμαρά, ο Χρ. Λαζαρίδης βλέπει ότι «σε κάθε φάση ιστορικής αλλαγής τα μεγάλα ιστορικά ρεύματα δεν εξαφανίζονται, δεν εξαερώνονται, μετασχηματίζονται ή ξαναανακαλύπτουν τον εαυτό τους [...] χωρίς να χάσουν τις βασικές τους αφετηριακές αρχές. Και επομένως, και για τη Ν.Δ. και για τα άλλα κόμματα, μπαίνει ένα θέμα να επαναπροσδιοριστούν». Και εκτιμά ότι η αντίθεση είναι μεταρρύθμιση / αντιμεταρρύθμιση με το πρώτο μπλοκ να χωρά την «Αριστερά, το Κέντρο, την Κεντροδεξιά».
Φυσικά σ' αυτό το ευρωπαϊκό / μεταρρυθμιστικό κόμμα η Ν.Δ. κρατά την ηγεμονία για τον εαυτό της, ενώ οι αποχωρήσαντες από τους Ανεξάρτητους Έλληνες [Κ. Μαρκόπουλος, Χρ. Ζώης, Γ. Κουράκος, κ.ά.] δεν αποκλείουν τη δημιουργία νέου κόμματος, στο οποίο πιθανόν να ενταχθούν και διαγραμμένοι της Ν.Δ. «Παιχνίδι» παίζουν και οι Στ. Παπαθεμελής, Π. Ψωμιάδης και Γ. Καρατζαφέρης, που για να μην εγκλωβιστούν οι πολίτες «στο ψευδοδίλημμα Σαμαράς ή Τσίπρας» προτείνει τη δημιουργία ενός «τρίτου πόλου - πλην μαρξιστών», ενός «συνετού αντιμνημονιακού περιεχομένου», ξεχνώντας τη συμμετοχή του στη μνημονιακή κυβέρνηση του Λ. Παπαδήμου!
Κινήσεις, όμως, έχουμε και στους «εκσυγχρονιστές» των κυβερνήσεων Κ. Σημίτη και Λ. Παπαδήμου, με τον Γ. Στουρνάρα να βρίσκεται πολύ κοντά τους, τον Αν. Λοβέρδο που το νέο έτος θα φτιάξει κόμμα, ενώ και ο Ν. Κοτζιάς ανακοίνωσε τη δημιουργία κίνησης ιδεών και δράσης, με το όνομα «Πράττω»!
Νοθευμένη αναλογική
Την ίδια στιγμή, έχει ανοίξει η συζήτηση με ποιους τρόπους θα στερηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ -κανείς, πλέον, δεν αμφιβάλλει ότι θα είναι πρώτο κόμμα- το μπόνους των 50 εδρών. Και αναλώνουν σωρεία άρθρων για το πως θα πάρει το μπόνους η Ν.Δ., που δεν θα είναι πρώτο κόμμα! Τελευταίο, αλλά όχι έσχατο, «εφεύρημα», να καρπώνεται το μπόνους όποιο κόμμα σχηματίσει κυβέρνηση, ενώ ξορκίζουν και νοθεύουν την απλή αναλογική φέρνοντάς την στα μέτρα τους. Παράλληλα, έχουμε αρθρογραφία, που, αφού εμπλέκει την αναλογική με την κατάρρευση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης [!], τονίζει ότι «η απλή αναλογική όχι μόνο δεν βγάζει κυβέρνηση, αλλά δεν θέτει καν το πρόβλημα της κυβέρνησης στο μυαλό των ψηφοφόρων» [Γ. Τσεμπελής, Καθημερινή, 16.12.12].
Η μάχη, η προετοιμασία του συστήματος, γίνεται δηλαδή σε δύο επίπεδα. Ένα στο πολιτικό πεδίο, με αποχωρήσεις βουλευτών, διασπάσεις κομμάτων, νέες συμμαχίες κ.λπ. προκειμένου να στηρίξουν τη σημερινή συγκυβέρνηση ή μια ανάλογη στο μέλλον και, παράλληλα, με προσπάθεια αλλοίωσης των θεσμών.
Στη χώρα μας υπάρχει σοβαρό πρόβλημα δημοκρατίας. Δικαιώματα πολιτών δοκιμάζονται καθημερινά, οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου είναι πλέον πάγια τακτική, με την Βουλή να παίζει σχεδόν διακοσμητικό ρόλο. Άμεσα κάποιοι θα επιχειρήσουν, νομοθετικά, να αλλοιώσουν και την ψήφο των πολιτών.
***
Η κοινωνία έχει αλλάξει σ΄ αυτά τα τρία χρόνια εφαρμογής του Μνημονίου. Η επιτροπεία των ξένων, η λιτότητα, η νέα οργάνωση της οικονομίας επιβάλλει αλλαγές και στον ΣΥΡΙΖΑ. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια εκτός ελέγχου κατάσταση, με τους πολίτες να μην κινητοποιούνται εύκολα. Τα κινήματα «δεν πληρώνω», από το χαράτσι της ΔΕΗ μέχρι τα διόδια, δεν υφίστανται. Οι πολίτες δεν πληρώνουν, όχι λόγω ιδεολογίας, αλλά γιατί δεν έχουν χρήματα. Χρειάζεται νέα οργάνωση των κοινωνικών αντιστάσεων και κινητοποιήσεων. Κι αυτό προέχει για τον ΣΥΡΙΖΑ: η κινητοποίηση της κοινωνίας, που προϋποθέτει [νέα] πολιτική κατεύθυνση. Αυτό είναι το ζητούμενο...
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πάτρα: Νιγηριανοί σε ρόλο... αστυνομικού! - Ακινητοποίησαν πορτοφολού
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
