2013-01-06 12:29:32
Από το Μανιτάρι του Βουνού
Αφήνοντας το διαφωτισμό και περνώντας βίαια στη μετανεωτερική εποχή, το ερώτημα που τίθεται πάλι είναι: Έρχεται νέο σκότος ή αυξάνεται το φως; Σε μέρες Φώτων και πάλι η απάντηση δεν είναι ούτε απλή, ούτε εύκολη, ούτε μονοσήμαντη. Εξαρτάται κατ’ αρχήν ποιοι απαντούν.
Στο πολιτικό – οικονομικό επίπεδο «μαύρο σκοτάδι» φαίνεται στον ορίζοντα αφού ο καπιταλισμός μεταλλάσσεται, σκληραίνει, επεκτείνεται, εμπορευματοποιεί τα πάντα και στύβει όχι μόνο την εργατική δύναμη, αλλά και τον ίδιο τον εργάτη, τον πολίτη, τον άνθρωπο.
Η φετινή «νεανική εξέγερση», περισσότερη τυφλή παρά φωτεινή, η αιματοχυσία στη Γάζα, ο ενεργειακός πόλεμος και κυρίως η παγκόσμια οικονομική κρίση στιγματίζουν τα νέα δεδομένα.
Στο επίπεδο της οικολογίας, του περιβάλλοντος και της φύσης, ορατές πια είναι οι κλιματικές αλλαγές με επίκεντρο το νερό σε όλες του τις μορφές
. Ο σύγχρονος «κατακλυσμός» δεν προέρχεται μόνο από πλημμύρες, αλλά και από λειψυδρία, ξηρασία, λιώσιμο παγετώνων, μόλυνση και κυρίως ρύπανση, όχι μόνο των θαλάσσιων και λιμναίων υδάτων, αλλά και των υπόγειων νερών, δηλαδή των πηγών. Άρα πρόκειται για μια παγκόσμια κρίση του νερού[2] που έρχεται ορατά πια Και ο άνθρωπος; Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον «πλάθεται», υπό τύπον μιας νέας «δημιουργίας» από τον φαινομενικά κυρίαρχο «θεό» Μαμωνά, ο νέος τύπος, ανθρώπου, πολίτη, εργαζόμενου: ο εμπορευματοποιημένος και αχόρταγος ανθρωπάκος, ο «δαιμονοποιημένος» τελικά άνθρωπος του «ίσκιου»..
Και οι θρησκείες; Οι θρησκείες…. Από τη μια μεριά έχουν φετιχοποιηθεί οι παλιές θρησκείες και από την άλλη έχουν θρησκειοποιηθεί τα νεωτερικά επιτεύγματα (επιστήμη, τεχνολογία, αθλητισμός, τέχνη, πολιτική, κλπ). Γι’ αυτό οι τρεις σημαντικές φάσεις της Ενανθρώπησης του Λόγου, Γέννηση – Περιτομή – Βάπτιση τοποθετήθηκαν ακριβώς «πάνω» σε φετιχοποιημένες ημερομηνίες[3].
Και η ορθοδοξία; Ποια ορθοδοξία; Αυτή που έχει εμπορευματοποιηθεί ή έχει γίνει όργανο των ισχυρών; Μα αυτή θέλει η ίδια «επαναγιασμό»[4], επιστροφή στη αυθεντική της παράδοση, χρειάζεται να βαπτιστεί εντός της ο τριαντάρης ιδιόρρυθμος ίσως Ιησούς[5], να βαπτιστεί όχι ως «αμαρτωλός» με εξαγόρευση ατοπημάτων, αλλά επί της ουσίας Αυτός να την εξαγιάσει, όπως στον Ιορδάνη. Γιατί ο Ιορδάνης είναι τύπος όλης της ανθρωπότητας, πιστών και απίστων, υποκειμένων και φύσης, κοινωνίας και ιστορίας, ζώντων και νεκρών, παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος…
Μέλλοντος; Ποιού μέλλοντος… Ναι μέσα σ’ αυτό το πολλαπλό έρεβος, εντός μας, στη κοινωνία μας και στη φύση μας, υπάρχει ελπίδα πάλι. Όχι με μια προτεσταντικού τύπου θρησκευτικότητα, με μια ψευτοηθική ατομικού βολέματος[6] – που αποτελεί νέκρα – αλλά με μια δυναμική οικείωση του «Μυστηρίου» του Ιορδάνη, που αποδέχεται τον γνωστό-άγνωστο τριαντάρη Ιησού και «στρέφεται εις τα οπίσω»[7]. Επιστρέφει δηλαδή από το χείλος του πολυποίκιλου γκρεμού στο στέρεο έδαφος της συνείδησης, της αλληλεγγύης, της συμπόρευσης, της δικαιοσύνης, της νήψης, της νηστείας, της προσευχής, του μυστηρίου, της «βασιλείας του Πνεύματος»…
Και τα Φώτα[8]; Μπορούμε να αλλάξουμε σκέψη, αντίληψη, νου; Ε, τότε μπορούμε να δούμε την «Επιφάνεια» του Ιησού στον «Ιορδάνη» μας, να πιάσουμε το «Σταυρό» και να τον κρεμάσουμε στο λαιμό μας, να χαζέψουμε το «ΩΝ» που μοιάζει με περιστέρι[9], και όπου «θέλει πνει», να χαρούμε τα νέα «ύδατα».
Τα «ύδατα» τελικά είναι το μέσον της Ζωής. Τα ύδατα είναι «καθαρά» πια[10], όταν υπάρχει «Φωτο-σύνθεση». Εμείς μπορούμε να προσφέρουμε το «δηλητηριώδες»[11] διοξείδιο του άνθρακα και το Θείο Φως[12] να μας προσφέρει καθαρό νερό και Οξυγόνο.
Τα έχουμε ανάγκη. Έχετε αντίρρηση;
[1] «…Ο κόσμος είναι γεμάτος από καυτές ζώνες που είναι έτοιμες να εκραγούν, ενώ η φτώχεια που θα προέλθει από την οικονομική κρίση θα πυροδοτήσει παντού κοινωνικές εκρήξεις. Το 2009 λοιπόν ξεκινά πολύ άσχημα και κανείς δεν ξέρει πού θα καταλήξει…». Η Ελλάδα σε στενωπό, Του Γρ. Νικολόπουλου: http://greece-salonika.blogspot.com/2009/01/blog-post_8982.html.
[2] «…Σήμερα υποφέρουν από την ανεπάρκεια πόσιμου νερού 1 δισεκατ. άνθρωποι και 1,5 δισεκατ. άλλοι αντιμετωπίζουν έλλειψη γλυκού νερού από καιρό σε καιρό. Βασική αιτία εδώ, κατά τη γνώμη του διευθυντή του ρωσικού Ινστιτούτου Προβλημάτων του Νερού Βίκτορ Ντανίλοφ-Ντανιλιάν, είναι το ότι η ανθρωπότητα δεν ξέρει να διαχειρίζεται ορθολογικά ό,τι της έδοσε η φύση.
Με την οικονομική του δραστηριότητα ο άνθρωπος υποσκάπτει τους φυσικούς περιβαλλοντικούς μηχανισμούς αναπαραγωγής των πόρων του γλυκού νερού. Μολύνει τις υδάτινες πηγές ρίχνοντας τεράστιες ποσότητες λυμάτων, καταστρέφει τα δάση στα υδατοπέδια και λερώνει αυτά τα εδάφη, χτίζει οικοδομήματα στις ποτάμιες κοιλάδες και τις υδάτινες υπό προστασία περιοχές…». Η «Φωνή της Ρωσίας»: http://www.ruvr.ru/main.php?lng=gre&q=356&cid=63&p=01.04.2008.
[3] «…Γιατί όμως στις 6 Ιανουαρίου; Η προέλευση, πιθανότατα, είναι εξωβιβλική: είναι γνωστό, ότι αιγύπτιοι λάτρεις ενός μυστηριακού θρησκεύματος εόρταζαν την εμφάνιση του Χρόνου ή Κρόνου μέσα από τα νερά του Νείλου στις 6 Ιανουαρίου. Αυτή ήταν μια από τις πολλές ειδωλολατρικές “Επιφάνειες”. Είναι φανερό ότι οι Χριστιανοί ξεκίνησαν στην Αίγυπτο να δίνουν τη δική τους απάντηση για το ποια είναι η πραγματική “Επιφάνεια” του Θεού μέσα από τα νερά: αυτή του βαπτιζομένου Ιησού..». Δημήτρη Μόσχου, «Τα Θεοφάνεια: μια αρχαιότερη εορτή από τα Χριστούγεννα», Ορθόδοξος Κόσμος, φύλλο 05 της Δευτέρας 07/01/2008 και
http://earlychristiandoctrine.wordpress.com/2008/12/16/Δημήτρης Μόσχος-Θεοφάνεια.
[4] «…«Ο Θεός είναι φως… Αν λοιπόν ισχυριστούμε πως έχουμε κοινωνία με το Θεό, ενώ ζούμε στο σκοτάδι, λέμε ψέματα… Αν όμως ζούμε μέσα στο φως, όπως ο Θεός είναι στο φως, τότε έχουμε κοινωνία μεταξύ μας», (Α΄ Ιω. 1, 5-7).
[5] «…Ζούσε ανάμεσά τους, αλλά δεν τον γνώριζαν οι άνθρωποι. Δεν είχαν καταλάβει, ότι αυτός που συναναστρέφονταν ήταν ο ίδιος ο Θεός. Έβλεπαν τον υιό της Μαρίας, αλλά δεν αντιλαμβάνονταν ότι είναι ο Υιός του Θεού…». Αρχιμ. Παύλου Σταματά: http://www.imverias.gr/content/view/78/33/.
[6] «…Ούτε ήταν υπόθεση που αφορούσε λίγους μόνο ανθρώπους. Αλλά ήταν ένα γεγονός που αφορούσε όλο το χριστιανικό πλήρωμα…». Αρχιμ. Κοσμά Λαμπρινού:
http://www.enoriaka.gr/index.php?option=content&task=view&id=259&Itemid=58.
[7] «…Η αλληγορία εδώ είναι βαθιά και θεολογικώτατη. Ο Ιορδάνης είναι ο τύπος του ανθρωπίνου γένους. Οι δύο πηγές του συμβολίζουν τον Αδάμ και την Εύα, τους δύο προπάτορες από του οποίους ανέβλυσε όλο το ανθρώπινο γένος και το γένος αυτό προς τα πού πήγαινε; Στη νέκρωση και στο θάνατο- όπως ο Ιορδάνης στη Νεκρή Θάλασσα. Ήρθε όμως ο Υιός του Θεού που πόνεσε για την αθλιότητα του ανθρωπίνου γένους κι έγινε άνθρωπος και έπαθε επάνω στο Σταυρό, και κατήργησε, με τον θάνατο Του, τον θάνατο…». Ο ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΕΣΤΡΑΦΗ ΕΙΣ ΤΑ ΟΠΙΣΩ, Πηγή Ζωής,
τ. 65, 06 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2004: http://www.pigizois.net/tefxi_filadia/50_100/65.htm.
[8] «…Επίσης λέγεται και ημέρα των Φώτων, όπως την χαρακτηρίζει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, λόγω του βαπτίσματος, του φωτισμού των κατηχουμένων και λόγω της φωταψίας…». Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιεροθέου, Δεσποτικές Εορτές, Δεκέμβριος 2007:
http://www.parembasis.gr/2007/07_12_03.htm.
[9] «…Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, το Άγιον Πνεύμα εμφανίστηκε κατά τη Βάπτιση του Κυρίου “εν είδει περιστεράς” ή “ωσεί περιστερά”, αλλά δεν έγινε περιστέρι…». ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΕΣ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΕΙΣ, Γεωργίου Ε. Γαβριήλ, Γιατί η περιστερά δεν επιτρέπεται ως εικόνα του Αγίου Πνεύματος: http://www.zephyr.gr/stjohn/apagore.htm.
[10] «…Η κατάδυση του Σταυρού, κατά τη λαϊκή πίστη, δίνει στο νερό καθαρτικές και εξυγιαντικές ικανότητες. Οι κάτοικοι πολλών περιοχών μετά τη κατάδυση τρέχουν στις παραλίες ή στις όχθες ποταμών και λιμνών για να πλύνουν τα αγροτικά τους εργαλεία, ακόμη και εικονίσματα…». http://istoria.exnet.gr/index.php/afieromata/52/1114–.
[11] «…Βασική τελετουργία των Θεοφανίων είναι ο «αγιασμός των υδάτων» με τη κατάδυση του Σταυρού κατά μίμηση της Βάπτισης του Θεανθρώπου. Στην ελληνική εθιμολογία όμως, ο εν λόγω Αγιασμός έχει και την έννοια του καθαρμού, του εξαγνισμού των ανθρώπων καθώς και της απαλλαγής του από την επήρεια των δαιμονίων…». el.wikipedia.org/wiki/Θεοφάνεια.
[12] «…Φωτίσωμεν εαυτοίς φως γνώσεως… Γενώμεθα φως, όπως οι μαθηταί παρά του Μεγάλου Φωτός (του Χριστού) ήκουσαν…Γενώμεθα φωστήρες εν τω κόσμω, λόγον ζωής επέχοντες… Έως ημέρα εστίν, ως εν ημέρα ευσχημόνως περιπατήσωμεν… Φωτισθώμεν τους οφθαλμούς, την ακοήν, την γλώσσαν…». Γρηγόριος ο Θεολόγος, «Λόγοι εις το Βάπτισμα», κεφ 37, P.G. 36, 412.
Πηγή
InfoGnomon
Αφήνοντας το διαφωτισμό και περνώντας βίαια στη μετανεωτερική εποχή, το ερώτημα που τίθεται πάλι είναι: Έρχεται νέο σκότος ή αυξάνεται το φως; Σε μέρες Φώτων και πάλι η απάντηση δεν είναι ούτε απλή, ούτε εύκολη, ούτε μονοσήμαντη. Εξαρτάται κατ’ αρχήν ποιοι απαντούν.
Στο πολιτικό – οικονομικό επίπεδο «μαύρο σκοτάδι» φαίνεται στον ορίζοντα αφού ο καπιταλισμός μεταλλάσσεται, σκληραίνει, επεκτείνεται, εμπορευματοποιεί τα πάντα και στύβει όχι μόνο την εργατική δύναμη, αλλά και τον ίδιο τον εργάτη, τον πολίτη, τον άνθρωπο.
Η φετινή «νεανική εξέγερση», περισσότερη τυφλή παρά φωτεινή, η αιματοχυσία στη Γάζα, ο ενεργειακός πόλεμος και κυρίως η παγκόσμια οικονομική κρίση στιγματίζουν τα νέα δεδομένα.
Στο επίπεδο της οικολογίας, του περιβάλλοντος και της φύσης, ορατές πια είναι οι κλιματικές αλλαγές με επίκεντρο το νερό σε όλες του τις μορφές
Και οι θρησκείες; Οι θρησκείες…. Από τη μια μεριά έχουν φετιχοποιηθεί οι παλιές θρησκείες και από την άλλη έχουν θρησκειοποιηθεί τα νεωτερικά επιτεύγματα (επιστήμη, τεχνολογία, αθλητισμός, τέχνη, πολιτική, κλπ). Γι’ αυτό οι τρεις σημαντικές φάσεις της Ενανθρώπησης του Λόγου, Γέννηση – Περιτομή – Βάπτιση τοποθετήθηκαν ακριβώς «πάνω» σε φετιχοποιημένες ημερομηνίες[3].
Και η ορθοδοξία; Ποια ορθοδοξία; Αυτή που έχει εμπορευματοποιηθεί ή έχει γίνει όργανο των ισχυρών; Μα αυτή θέλει η ίδια «επαναγιασμό»[4], επιστροφή στη αυθεντική της παράδοση, χρειάζεται να βαπτιστεί εντός της ο τριαντάρης ιδιόρρυθμος ίσως Ιησούς[5], να βαπτιστεί όχι ως «αμαρτωλός» με εξαγόρευση ατοπημάτων, αλλά επί της ουσίας Αυτός να την εξαγιάσει, όπως στον Ιορδάνη. Γιατί ο Ιορδάνης είναι τύπος όλης της ανθρωπότητας, πιστών και απίστων, υποκειμένων και φύσης, κοινωνίας και ιστορίας, ζώντων και νεκρών, παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος…
Μέλλοντος; Ποιού μέλλοντος… Ναι μέσα σ’ αυτό το πολλαπλό έρεβος, εντός μας, στη κοινωνία μας και στη φύση μας, υπάρχει ελπίδα πάλι. Όχι με μια προτεσταντικού τύπου θρησκευτικότητα, με μια ψευτοηθική ατομικού βολέματος[6] – που αποτελεί νέκρα – αλλά με μια δυναμική οικείωση του «Μυστηρίου» του Ιορδάνη, που αποδέχεται τον γνωστό-άγνωστο τριαντάρη Ιησού και «στρέφεται εις τα οπίσω»[7]. Επιστρέφει δηλαδή από το χείλος του πολυποίκιλου γκρεμού στο στέρεο έδαφος της συνείδησης, της αλληλεγγύης, της συμπόρευσης, της δικαιοσύνης, της νήψης, της νηστείας, της προσευχής, του μυστηρίου, της «βασιλείας του Πνεύματος»…
Και τα Φώτα[8]; Μπορούμε να αλλάξουμε σκέψη, αντίληψη, νου; Ε, τότε μπορούμε να δούμε την «Επιφάνεια» του Ιησού στον «Ιορδάνη» μας, να πιάσουμε το «Σταυρό» και να τον κρεμάσουμε στο λαιμό μας, να χαζέψουμε το «ΩΝ» που μοιάζει με περιστέρι[9], και όπου «θέλει πνει», να χαρούμε τα νέα «ύδατα».
Τα «ύδατα» τελικά είναι το μέσον της Ζωής. Τα ύδατα είναι «καθαρά» πια[10], όταν υπάρχει «Φωτο-σύνθεση». Εμείς μπορούμε να προσφέρουμε το «δηλητηριώδες»[11] διοξείδιο του άνθρακα και το Θείο Φως[12] να μας προσφέρει καθαρό νερό και Οξυγόνο.
Τα έχουμε ανάγκη. Έχετε αντίρρηση;
[1] «…Ο κόσμος είναι γεμάτος από καυτές ζώνες που είναι έτοιμες να εκραγούν, ενώ η φτώχεια που θα προέλθει από την οικονομική κρίση θα πυροδοτήσει παντού κοινωνικές εκρήξεις. Το 2009 λοιπόν ξεκινά πολύ άσχημα και κανείς δεν ξέρει πού θα καταλήξει…». Η Ελλάδα σε στενωπό, Του Γρ. Νικολόπουλου: http://greece-salonika.blogspot.com/2009/01/blog-post_8982.html.
[2] «…Σήμερα υποφέρουν από την ανεπάρκεια πόσιμου νερού 1 δισεκατ. άνθρωποι και 1,5 δισεκατ. άλλοι αντιμετωπίζουν έλλειψη γλυκού νερού από καιρό σε καιρό. Βασική αιτία εδώ, κατά τη γνώμη του διευθυντή του ρωσικού Ινστιτούτου Προβλημάτων του Νερού Βίκτορ Ντανίλοφ-Ντανιλιάν, είναι το ότι η ανθρωπότητα δεν ξέρει να διαχειρίζεται ορθολογικά ό,τι της έδοσε η φύση.
Με την οικονομική του δραστηριότητα ο άνθρωπος υποσκάπτει τους φυσικούς περιβαλλοντικούς μηχανισμούς αναπαραγωγής των πόρων του γλυκού νερού. Μολύνει τις υδάτινες πηγές ρίχνοντας τεράστιες ποσότητες λυμάτων, καταστρέφει τα δάση στα υδατοπέδια και λερώνει αυτά τα εδάφη, χτίζει οικοδομήματα στις ποτάμιες κοιλάδες και τις υδάτινες υπό προστασία περιοχές…». Η «Φωνή της Ρωσίας»: http://www.ruvr.ru/main.php?lng=gre&q=356&cid=63&p=01.04.2008.
[3] «…Γιατί όμως στις 6 Ιανουαρίου; Η προέλευση, πιθανότατα, είναι εξωβιβλική: είναι γνωστό, ότι αιγύπτιοι λάτρεις ενός μυστηριακού θρησκεύματος εόρταζαν την εμφάνιση του Χρόνου ή Κρόνου μέσα από τα νερά του Νείλου στις 6 Ιανουαρίου. Αυτή ήταν μια από τις πολλές ειδωλολατρικές “Επιφάνειες”. Είναι φανερό ότι οι Χριστιανοί ξεκίνησαν στην Αίγυπτο να δίνουν τη δική τους απάντηση για το ποια είναι η πραγματική “Επιφάνεια” του Θεού μέσα από τα νερά: αυτή του βαπτιζομένου Ιησού..». Δημήτρη Μόσχου, «Τα Θεοφάνεια: μια αρχαιότερη εορτή από τα Χριστούγεννα», Ορθόδοξος Κόσμος, φύλλο 05 της Δευτέρας 07/01/2008 και
http://earlychristiandoctrine.wordpress.com/2008/12/16/Δημήτρης Μόσχος-Θεοφάνεια.
[4] «…«Ο Θεός είναι φως… Αν λοιπόν ισχυριστούμε πως έχουμε κοινωνία με το Θεό, ενώ ζούμε στο σκοτάδι, λέμε ψέματα… Αν όμως ζούμε μέσα στο φως, όπως ο Θεός είναι στο φως, τότε έχουμε κοινωνία μεταξύ μας», (Α΄ Ιω. 1, 5-7).
[5] «…Ζούσε ανάμεσά τους, αλλά δεν τον γνώριζαν οι άνθρωποι. Δεν είχαν καταλάβει, ότι αυτός που συναναστρέφονταν ήταν ο ίδιος ο Θεός. Έβλεπαν τον υιό της Μαρίας, αλλά δεν αντιλαμβάνονταν ότι είναι ο Υιός του Θεού…». Αρχιμ. Παύλου Σταματά: http://www.imverias.gr/content/view/78/33/.
[6] «…Ούτε ήταν υπόθεση που αφορούσε λίγους μόνο ανθρώπους. Αλλά ήταν ένα γεγονός που αφορούσε όλο το χριστιανικό πλήρωμα…». Αρχιμ. Κοσμά Λαμπρινού:
http://www.enoriaka.gr/index.php?option=content&task=view&id=259&Itemid=58.
[7] «…Η αλληγορία εδώ είναι βαθιά και θεολογικώτατη. Ο Ιορδάνης είναι ο τύπος του ανθρωπίνου γένους. Οι δύο πηγές του συμβολίζουν τον Αδάμ και την Εύα, τους δύο προπάτορες από του οποίους ανέβλυσε όλο το ανθρώπινο γένος και το γένος αυτό προς τα πού πήγαινε; Στη νέκρωση και στο θάνατο- όπως ο Ιορδάνης στη Νεκρή Θάλασσα. Ήρθε όμως ο Υιός του Θεού που πόνεσε για την αθλιότητα του ανθρωπίνου γένους κι έγινε άνθρωπος και έπαθε επάνω στο Σταυρό, και κατήργησε, με τον θάνατο Του, τον θάνατο…». Ο ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΕΣΤΡΑΦΗ ΕΙΣ ΤΑ ΟΠΙΣΩ, Πηγή Ζωής,
τ. 65, 06 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2004: http://www.pigizois.net/tefxi_filadia/50_100/65.htm.
[8] «…Επίσης λέγεται και ημέρα των Φώτων, όπως την χαρακτηρίζει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, λόγω του βαπτίσματος, του φωτισμού των κατηχουμένων και λόγω της φωταψίας…». Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιεροθέου, Δεσποτικές Εορτές, Δεκέμβριος 2007:
http://www.parembasis.gr/2007/07_12_03.htm.
[9] «…Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, το Άγιον Πνεύμα εμφανίστηκε κατά τη Βάπτιση του Κυρίου “εν είδει περιστεράς” ή “ωσεί περιστερά”, αλλά δεν έγινε περιστέρι…». ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΕΣ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΕΙΣ, Γεωργίου Ε. Γαβριήλ, Γιατί η περιστερά δεν επιτρέπεται ως εικόνα του Αγίου Πνεύματος: http://www.zephyr.gr/stjohn/apagore.htm.
[10] «…Η κατάδυση του Σταυρού, κατά τη λαϊκή πίστη, δίνει στο νερό καθαρτικές και εξυγιαντικές ικανότητες. Οι κάτοικοι πολλών περιοχών μετά τη κατάδυση τρέχουν στις παραλίες ή στις όχθες ποταμών και λιμνών για να πλύνουν τα αγροτικά τους εργαλεία, ακόμη και εικονίσματα…». http://istoria.exnet.gr/index.php/afieromata/52/1114–.
[11] «…Βασική τελετουργία των Θεοφανίων είναι ο «αγιασμός των υδάτων» με τη κατάδυση του Σταυρού κατά μίμηση της Βάπτισης του Θεανθρώπου. Στην ελληνική εθιμολογία όμως, ο εν λόγω Αγιασμός έχει και την έννοια του καθαρμού, του εξαγνισμού των ανθρώπων καθώς και της απαλλαγής του από την επήρεια των δαιμονίων…». el.wikipedia.org/wiki/Θεοφάνεια.
[12] «…Φωτίσωμεν εαυτοίς φως γνώσεως… Γενώμεθα φως, όπως οι μαθηταί παρά του Μεγάλου Φωτός (του Χριστού) ήκουσαν…Γενώμεθα φωστήρες εν τω κόσμω, λόγον ζωής επέχοντες… Έως ημέρα εστίν, ως εν ημέρα ευσχημόνως περιπατήσωμεν… Φωτισθώμεν τους οφθαλμούς, την ακοήν, την γλώσσαν…». Γρηγόριος ο Θεολόγος, «Λόγοι εις το Βάπτισμα», κεφ 37, P.G. 36, 412.
Πηγή
InfoGnomon
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Του αρέσεις… όμως σε βλέπει σοβαρά ή περνάει την ώρα του;
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
