2013-01-14 11:16:04
του Ν. Κυριακίδη
Είναι αδιάφθοροι... Εξελιγμένοι και καινοτόμοι. Απεχθάνονται την ασυνέπεια. Αγαπούν τα "αποστειρωμένα" χέρια, μισούν τις "υπερβάσεις"- ιδίως όταν αφορούν προϋπολογισμούς... Ειδικότητά τους, τα αυτοκίνητα, τα λουκάνικα και η διαφάνεια. Ειδικά στο τελευταίο, η Γερμανία έχει περγαμηνές. Είναι άλλωστε μια από τις 20 χώρες του κόσμου με τη μικρότερη διαφθορά. Τουλάχιστον αυτό δείχνει η βιτρίνα. Από πίσω όμως κρύβεται μπόλικη μπίχλα..
Δεν ήταν, λοιπόν, μόνον η αναβολή την περασμένη εβδομάδα, η τέταρτη στη σειρά (!), των εγκαινίων του πολυδιαφημισμένου, νέου αεροδρομίου του Βερολίνου - που ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 2004 με γενναία κρατικά κεφάλαια για να αποτελέσει το συμβολικό επιστέγασμα της γερμανικής ενοποίησης. Και βέβαια, δεν είναι μονάχα τα γνωστά σκάνδαλα "τύπου Siemens" που απαξιώνουν το καλό όνομα της Γερμανίας ως σεβαστού θεματοφύλακα της συνέπειας και διαφάνειας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Είναι κι άλλα πολλά "Φακελάκια"...
Π.χ. διεφθαρμένοι γιατροί -ελεύθεροι επαγγελματίες- που παίρνουν "φακελάκια" από φαρμακευτικές εταιρείες για να συνταγογραφούν συγκεκριμένα φάρμακα ή για να καταγράφουν τις παρενέργειες νέων φαρμάκων, κερδίζοντας ώς και 200 ευρώ ανά ασθενή από ένα "πελατολόγιο" άνω των 1.000 ασθενών τον χρόνο! Πρόσφατα, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα "Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε", το στέλεχος των Χριστιανοδημοκρατών της Μέρκελ, Γιενς Σπαχν, ειδικός σε θέματα Υγείας, παραδέχθηκε ότι οι περιπτώσεις γιατρών που παίρνουν "φακελάκια" απ' τις μεγάλες φαρμακευτικές στη Γερμανία μπορεί να είναι χιλιάδες... Λίγες ημέρες αργότερα, η "Wall Street Journal" αποκάλυπτε τη γερμανική βερσιόν της διαφθοράς σ΄ έναν άλλο τομέα, τον τραπεζικό. Σύμφωνα με την εφημερίδα, η περιώνυμη Deutsche Bank έβγαλε καθαρό κέρδος τουλάχιστον 500 εκατομμυρίων ευρώ απ' την κομπίνα με τη χειραγώγηση του επιτοκίου διατραπεζικού δανεισμού Libor. Η "μηχανή" λειτουργούσε από το 2008 φανερώνοντας μια εκπληκτική κουλτούρα ρίσκου από τους κορυφαίους τραπεζίτες της.
Οι... "αδιάφθοροι"
Οι Γερμανοί δεν συνηθίζουν να αποποιούνται τις ευθύνες τους. Το αντίθετο, τις αναγνωρίζουν. Έχουν όμως έναν μοναδικό τρόπο να τις ξεφορτώνονται και με βολικές εξηγήσεις να τις χρεώνουν στο γενικότερο, ευρύτερο και χαοτικό... "σύστημα". Δεν είναι περίεργο ότι κι οι Γερμανοί ανακαλύπτουν εσχάτως τις "αστοχίες" του συστήματος. Το περίεργο είναι ότι την αφορμή γι' αυτή την "ανακάλυψη", δίνει η κατασκευή των μεγάλων δημόσιων έργων στη χώρα τους. Μια σειρά πρόσφατων ρεπορτάζ της Ντόιτσε Βέλε πάνω στο θέμα, αποτυπώνει μια εντελώς διαφορετική εικόνα απ' αυτήν με την οποία έχει ταυτιστεί η κατ' τ' άλλα "αδιάφθορη" Γερμανία. Τα περισσότερα μεγάλα δημόσια έργα στη χώρα παραδίδονται απ' τους εργολάβους με απίστευτες χρονικές καθυστερήσεις, ενώ οι μεγάλες υπερβάσεις των προϋπολογισμών, που εκτινάσσουν σε δυσθεώρητα ύψη το τελικό κόστος, είναι σχεδόν κανόνας. Το μόνο, ίσως, σημείο όπου η κατάσταση διαφοροποιείται από τα ειωθότα, είναι ότι στη Γερμανία τα δημόσια έργα δεν αποδεικνύονται -κατά κανόνα- δυσλειτουργικά ή προβληματικά στην πορεία...
Υπερβάσεις κι άγιος ο Θεός...
Εκτός απ' το αεροδρόμιο του Βερολίνου, άλλα μεγάλα έργα που έχουν γίνει "γιοφύρια της Άρτας" στη Γερμανία τα τελευταία χρόνια, με αλλεπάλληλες καθυστερήσεις στην παράδοση και ανακοστολογήσεις, είναι το "Μέγαρο της Φιλαρμονικής του Έλβα", στο Αμβούργο, και η ανακατασκευή του σιδηροδρομικού σταθμού της Στουτγάρδης.
Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση καθυστερήσεων και υπερβάσεων κόστους σε γερμανικό δημόσιο έργο, που φαίνεται να ξεπερνά ακόμα και την ελληνική πραγματικότητα, είναι βεβαίως αυτή του "Μεγάρου" του Αμβούργου. Το έργο ξεκίνησε να κατασκευάζεται τον Απρίλιο του 2007 στο οικόπεδο μιας παλιάς αποθήκης του λιμανιού. Φιλοδοξεί να γίνει το σύμβολο της πόλης και το υψηλότερο κτήριό της. Ανάδοχος εταιρεία είναι η γνωστή Hochtief (βλέπε "Ελ. Βενιζέλος") Ο αρχικός σχεδιασμός προέβλεπε παράδοση του έργου το 2010 και προϋπολογισμό 241 εκατ. ευρώ. Τον Νοέμβριο του 2008 η κατασκευή του "Μεγάρου" ανακοστολογήθηκε στα 450 εκατ. ευρώ. Τον Αύγουστο του 2012 το έργο δεν είχε ακόμα παραδοθεί. Ο προϋπολογισμός του αναθεωρήθηκε για άλλη μια φορά σε περισσότερα από 500 εκατ. Ευρώ (!), δηλαδή δύο φορές πάνω απ' το αρχικό υπολογιζόμενο κόστος, η δε ημερομηνία παράδοσης μετατέθηκε για το καλοκαίρι του 2015!
"Διαχείριση αξίωσης"
Ο κυνισμός των Γερμανών σε κάποια πράγματα σοκάρει. Όπως και η αποκάλυψη ότι πίσω από αυτό τον κυνισμό υπάρχει και λειτουργεί ένα άκρως εξελιγμένο σύστημα νομότυπης διαφθοράς. "Το πιο σημαντικό θέμα εδώ, είναι η τιμή. Επειδή υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός στον κλάδο των κατασκευών, οι εταιρείες ανταγωνίζονται για τις συμβάσεις μειοδοτώντας ουσιαστικά η μια εναντίον της άλλης. Δίνουν τιμές που κι οι ίδιες γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να τηρήσουν", λέει χαρακτηριστικά ο Τόμας Χίλφορτ, καθηγητής πολιτικός μηχανικός στο Πολυτεχνείο της Δρέσδης με εμπειρία 17 χρόνων στα δημόσια έργα.
Όπως υπογραμμίζει, οι "υποτιμημένες" προσφορές είναι εντελώς ακίνδυνες για τους εργολάβους, καθώς οι περισσότερες προκηρύξεις για δημόσια έργα βρίθουν λαθών. Γνωρίζοντας αυτή την κατάσταση, οι συμμετέχοντες στους διαγωνισμούς ψάχνουν ειδικά γι' αυτά τα σφάλματα πριν καταθέσουν τις προσφορές τους, κάνουν τους υπολογισμούς που αντιπροσωπεύουν αυτά τα λάθη και στη συνέχεια, αφού κερδίσουν τη σύμβαση, προχωρούν σε ανακοστολογήσεις και αξιώνουν αυξήσεις στους προϋπολογισμούς των έργων. Εννοείται πως όλα αυτά είναι απολύτως νόμιμα, υπογραμμίζει ο καθηγητής Χίλφορτ. Η διαδικασία έχει ακόμα και επίσημο όνομα: "διαχείριση αξίωσης" (claim management) ...
Μπορεί πράγματι στο σύστημα αξιών της γερμανικής ταυτότητας η διαφάνεια και η συνέπεια να βρίσκονται ψηλά στη σχετική λίστα, όμως αυτό δεν αποτρέπει τους Γερμανούς απ' το να υιοθετούν ενίοτε το βολικό αξίωμα: "τα λάθη είναι -κι αυτά- μέρος του συστήματος"...
left.gr
Είναι αδιάφθοροι... Εξελιγμένοι και καινοτόμοι. Απεχθάνονται την ασυνέπεια. Αγαπούν τα "αποστειρωμένα" χέρια, μισούν τις "υπερβάσεις"- ιδίως όταν αφορούν προϋπολογισμούς... Ειδικότητά τους, τα αυτοκίνητα, τα λουκάνικα και η διαφάνεια. Ειδικά στο τελευταίο, η Γερμανία έχει περγαμηνές. Είναι άλλωστε μια από τις 20 χώρες του κόσμου με τη μικρότερη διαφθορά. Τουλάχιστον αυτό δείχνει η βιτρίνα. Από πίσω όμως κρύβεται μπόλικη μπίχλα..
Δεν ήταν, λοιπόν, μόνον η αναβολή την περασμένη εβδομάδα, η τέταρτη στη σειρά (!), των εγκαινίων του πολυδιαφημισμένου, νέου αεροδρομίου του Βερολίνου - που ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 2004 με γενναία κρατικά κεφάλαια για να αποτελέσει το συμβολικό επιστέγασμα της γερμανικής ενοποίησης. Και βέβαια, δεν είναι μονάχα τα γνωστά σκάνδαλα "τύπου Siemens" που απαξιώνουν το καλό όνομα της Γερμανίας ως σεβαστού θεματοφύλακα της συνέπειας και διαφάνειας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Είναι κι άλλα πολλά "Φακελάκια"...
Π.χ. διεφθαρμένοι γιατροί -ελεύθεροι επαγγελματίες- που παίρνουν "φακελάκια" από φαρμακευτικές εταιρείες για να συνταγογραφούν συγκεκριμένα φάρμακα ή για να καταγράφουν τις παρενέργειες νέων φαρμάκων, κερδίζοντας ώς και 200 ευρώ ανά ασθενή από ένα "πελατολόγιο" άνω των 1.000 ασθενών τον χρόνο! Πρόσφατα, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα "Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε", το στέλεχος των Χριστιανοδημοκρατών της Μέρκελ, Γιενς Σπαχν, ειδικός σε θέματα Υγείας, παραδέχθηκε ότι οι περιπτώσεις γιατρών που παίρνουν "φακελάκια" απ' τις μεγάλες φαρμακευτικές στη Γερμανία μπορεί να είναι χιλιάδες... Λίγες ημέρες αργότερα, η "Wall Street Journal" αποκάλυπτε τη γερμανική βερσιόν της διαφθοράς σ΄ έναν άλλο τομέα, τον τραπεζικό. Σύμφωνα με την εφημερίδα, η περιώνυμη Deutsche Bank έβγαλε καθαρό κέρδος τουλάχιστον 500 εκατομμυρίων ευρώ απ' την κομπίνα με τη χειραγώγηση του επιτοκίου διατραπεζικού δανεισμού Libor. Η "μηχανή" λειτουργούσε από το 2008 φανερώνοντας μια εκπληκτική κουλτούρα ρίσκου από τους κορυφαίους τραπεζίτες της.
Οι... "αδιάφθοροι"
Οι Γερμανοί δεν συνηθίζουν να αποποιούνται τις ευθύνες τους. Το αντίθετο, τις αναγνωρίζουν. Έχουν όμως έναν μοναδικό τρόπο να τις ξεφορτώνονται και με βολικές εξηγήσεις να τις χρεώνουν στο γενικότερο, ευρύτερο και χαοτικό... "σύστημα". Δεν είναι περίεργο ότι κι οι Γερμανοί ανακαλύπτουν εσχάτως τις "αστοχίες" του συστήματος. Το περίεργο είναι ότι την αφορμή γι' αυτή την "ανακάλυψη", δίνει η κατασκευή των μεγάλων δημόσιων έργων στη χώρα τους. Μια σειρά πρόσφατων ρεπορτάζ της Ντόιτσε Βέλε πάνω στο θέμα, αποτυπώνει μια εντελώς διαφορετική εικόνα απ' αυτήν με την οποία έχει ταυτιστεί η κατ' τ' άλλα "αδιάφθορη" Γερμανία. Τα περισσότερα μεγάλα δημόσια έργα στη χώρα παραδίδονται απ' τους εργολάβους με απίστευτες χρονικές καθυστερήσεις, ενώ οι μεγάλες υπερβάσεις των προϋπολογισμών, που εκτινάσσουν σε δυσθεώρητα ύψη το τελικό κόστος, είναι σχεδόν κανόνας. Το μόνο, ίσως, σημείο όπου η κατάσταση διαφοροποιείται από τα ειωθότα, είναι ότι στη Γερμανία τα δημόσια έργα δεν αποδεικνύονται -κατά κανόνα- δυσλειτουργικά ή προβληματικά στην πορεία...
Υπερβάσεις κι άγιος ο Θεός...
Εκτός απ' το αεροδρόμιο του Βερολίνου, άλλα μεγάλα έργα που έχουν γίνει "γιοφύρια της Άρτας" στη Γερμανία τα τελευταία χρόνια, με αλλεπάλληλες καθυστερήσεις στην παράδοση και ανακοστολογήσεις, είναι το "Μέγαρο της Φιλαρμονικής του Έλβα", στο Αμβούργο, και η ανακατασκευή του σιδηροδρομικού σταθμού της Στουτγάρδης.
Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση καθυστερήσεων και υπερβάσεων κόστους σε γερμανικό δημόσιο έργο, που φαίνεται να ξεπερνά ακόμα και την ελληνική πραγματικότητα, είναι βεβαίως αυτή του "Μεγάρου" του Αμβούργου. Το έργο ξεκίνησε να κατασκευάζεται τον Απρίλιο του 2007 στο οικόπεδο μιας παλιάς αποθήκης του λιμανιού. Φιλοδοξεί να γίνει το σύμβολο της πόλης και το υψηλότερο κτήριό της. Ανάδοχος εταιρεία είναι η γνωστή Hochtief (βλέπε "Ελ. Βενιζέλος") Ο αρχικός σχεδιασμός προέβλεπε παράδοση του έργου το 2010 και προϋπολογισμό 241 εκατ. ευρώ. Τον Νοέμβριο του 2008 η κατασκευή του "Μεγάρου" ανακοστολογήθηκε στα 450 εκατ. ευρώ. Τον Αύγουστο του 2012 το έργο δεν είχε ακόμα παραδοθεί. Ο προϋπολογισμός του αναθεωρήθηκε για άλλη μια φορά σε περισσότερα από 500 εκατ. Ευρώ (!), δηλαδή δύο φορές πάνω απ' το αρχικό υπολογιζόμενο κόστος, η δε ημερομηνία παράδοσης μετατέθηκε για το καλοκαίρι του 2015!
"Διαχείριση αξίωσης"
Ο κυνισμός των Γερμανών σε κάποια πράγματα σοκάρει. Όπως και η αποκάλυψη ότι πίσω από αυτό τον κυνισμό υπάρχει και λειτουργεί ένα άκρως εξελιγμένο σύστημα νομότυπης διαφθοράς. "Το πιο σημαντικό θέμα εδώ, είναι η τιμή. Επειδή υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός στον κλάδο των κατασκευών, οι εταιρείες ανταγωνίζονται για τις συμβάσεις μειοδοτώντας ουσιαστικά η μια εναντίον της άλλης. Δίνουν τιμές που κι οι ίδιες γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να τηρήσουν", λέει χαρακτηριστικά ο Τόμας Χίλφορτ, καθηγητής πολιτικός μηχανικός στο Πολυτεχνείο της Δρέσδης με εμπειρία 17 χρόνων στα δημόσια έργα.
Όπως υπογραμμίζει, οι "υποτιμημένες" προσφορές είναι εντελώς ακίνδυνες για τους εργολάβους, καθώς οι περισσότερες προκηρύξεις για δημόσια έργα βρίθουν λαθών. Γνωρίζοντας αυτή την κατάσταση, οι συμμετέχοντες στους διαγωνισμούς ψάχνουν ειδικά γι' αυτά τα σφάλματα πριν καταθέσουν τις προσφορές τους, κάνουν τους υπολογισμούς που αντιπροσωπεύουν αυτά τα λάθη και στη συνέχεια, αφού κερδίσουν τη σύμβαση, προχωρούν σε ανακοστολογήσεις και αξιώνουν αυξήσεις στους προϋπολογισμούς των έργων. Εννοείται πως όλα αυτά είναι απολύτως νόμιμα, υπογραμμίζει ο καθηγητής Χίλφορτ. Η διαδικασία έχει ακόμα και επίσημο όνομα: "διαχείριση αξίωσης" (claim management) ...
Μπορεί πράγματι στο σύστημα αξιών της γερμανικής ταυτότητας η διαφάνεια και η συνέπεια να βρίσκονται ψηλά στη σχετική λίστα, όμως αυτό δεν αποτρέπει τους Γερμανούς απ' το να υιοθετούν ενίοτε το βολικό αξίωμα: "τα λάθη είναι -κι αυτά- μέρος του συστήματος"...
left.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΠΑΣΟΚ: Εγκληματική μέθοδος του υποκόσμου η επίθεση στη ΝΔ.
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
