2013-01-14 12:30:26
Του Αθανάσιου Κατσίμπελη*
Πολλοί υποτιμούν τη νέα γενιά. Των μαθητών που με δύσκολες οικονομικά συνθήκες, χωρίς υποδομές προσπαθούν να μορφωθούν.
Των φοιτητών που με θυσίες και στερήσεις προσπαθούν να σπουδάσουν αν και γνωρίζουν πως έχουν αβέβαιο μέλλον στη χώρα μας. Οι νέοι της γενιάς του Μνημονίου είναι αλήθεια πως δεν μιλάνε πολύ. Παρατηρούν όμως και καταγράφουν.
Δεν δείχνουν να επηρεάζονται από τα βαρύγδουπα λόγια των πολιτικών που τους καταδικάζουν με τις αποφάσεις και τα μέτρα που λαμβάνουν, υποθηκε
ύοντας το μέλλον τους. Ούτε πείθονται από τους πολιτικούς που τους υπόσχονται ένα καλύτερο μέλλον. Εμφανίζονται να μην ασχολούνται με τα πολιτικά, εξαιτίας της απέχθειάς τους για τα κομματικά, αλλά είναι σίγουρο πως διαμορφώνουν μια νέα πολιτική συνείδηση που όταν εκφραστεί θα αλλάξει τα πάντα σε αυτή τη χώρα.
Οι δημοσκόποι και οι πολιτικοί συνηθίζουν να μας παρουσιάζουν έρευνες που αφορούν κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, οι οποίες όμως είναι οριζόντιες και επίπεδες και δεν συνυπολογίζουν το βάθος και την κάθετη ανάλυση της νέας μνημονιακής ομαδοποίησης των Ελλήνων, οι οποίοι βιώνουν τη μεγαλύτερη ανακατανομή πλούτου, που έχει βιώσει ποτέ ευρωπαϊκή χώρα στην ιστορία
. Μας παρουσιάζουν τους αριθμούς, χωρίς να εστιάζουν στους ανθρώπους και την ψυχολογία τους. Χωρίς να μας δείχνουν την εικόνα της απογοήτευσης και του αισθήματος αδικίας που νιώθουν μέσα τους εκατομμύρια Έλληνες, βίαια φτωχοποιημένοι. Παραγνωρίζουν, το κυριότερο, και την ιστορία και την Παιδεία που έχει αυτός ο λαός.
Οι αναλυτές αυτοί θεωρούν πως το παρόν πολιτικό σκηνικό θα είναι μόνιμο, τη στιγμή που το Μνημόνιο έχει «ρουφήξει» ήδη αρκετά κόμματα και έχει συγκεράσει ιδε
ολογίες και σχήματα. Δεν βλέπουν ή δεν θέλουν να μας παρουσιάσουν το γεγονός πως κοινωνικά στρώματα και άτομα με διαφορετικές ιδεολογίες και κομματικές προτιμήσεις στο παρελθόν, συμφωνούν σε πολλά από αυτά που δεν θέλει να παραδεχθεί και να διορθώσει το πολιτικό μας προσωπικό.
Ο πατριωτισμός των Ελλήνων υπάρχει και μας ενώνει σαν λαό εδώ και αιώνες, όσο κι αν φαίνονται να επικρατούν κάποιες εθνομηδενιστικές αντιλήψεις. Κι εκεί ίσως θα τεθεί η νέα κάθετη διαχωριστική γραμμή των νέων πόλων της πολιτικής ζωής του τόπου.
Οι Έλληνες γνωρίζουν και έχουν διδαχθεί (ίσως) από τα λάθη που έκαναν στο παρελθόν. Προστατεύουν με κάθε μέσο την ενότητά τους σαν λαός και δεν θα καταφέρουν εύκολα να τους διχάσουν αυτοί που θα τους ήταν ιδιαίτερα βολικός ένας νέος διχασμός.
Η γενιά του ’10 θα είναι εκ των πραγμάτων η «χαμένη» γενιά του Μνημονίου. Και μία μόνο μονάδα αύξησης της ανεργίας λόγω οικονομικής κρίσης, αρκεί για να μεταβάλλει τον χαρακτήρα των μικρών παιδιών, από τον πρώτο κιόλας χρόνο της ζωής τους σύμφωνα με αποκαλυπτική πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό JAMA Psychiatry του Ιανουαρίου 2013.Φανταστείτε πόσο επηρεάζονται από τη σημερινή ανεργία τα παιδιά μας. Το ζήτημα είναι αν η μεταβολή αυτή του χαρακτήρα των παιδιών μας μπορεί να γίνει
και προς τη θετική κατεύθυνση. Κι αντί να μιλάμε για τη «χαμένη» γενιά να μιλάμε για τη γενιά που θα αλλάξει τη χώρα. Αυτό δεν εξαρτάται μόνο από την τυπική μας εκπαίδευση. Εξαρτάται πρωτίστως από την οικογένεια και την κοινωνική επιρροή.
Τα χιλιάδες ελληνόπουλα που σήμερα φοιτούν στο γυμνάσιο και στο λύκειο ζουν μέσα σε συνθήκες για τις οποίες κανένας δεν τους είχε προετοιμάσει. Το ίδιο και τα μικρότερα παιδιά κι αυτά που θα γεννηθούν τα επόμενα χρόνια. Χιλιάδες ελληνόπουλα δεν θα γεννηθούν καν μιας και οι βουλές των πολιτικών μας δεν είναι να ενισχύσουν την οικογένεια και τη δημογραφική ανάπτυξη του τόπου που θα επίλυε μελλοντικά σημαντικά οικονομικά ζητήματα. Θέλουν βλέπετε πιο άμεσες λύσεις!!
Ο ποιητής Κωστής Παλαμάς θα μας τόνιζε ξανά:
«Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες, ό, τι είστε, μην ξεχνάτε!
Δεν είστε από τα χέρια σας μονάχα.
Όχι! Χρωστάτε και σ’ όσους ήρθαν,
πέρασαν,
θα ρθούνε, θα περάσουν.
Κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί» !!
*Δάσκαλος-Μ.Εd, Νομικός
online-pressblog
Πολλοί υποτιμούν τη νέα γενιά. Των μαθητών που με δύσκολες οικονομικά συνθήκες, χωρίς υποδομές προσπαθούν να μορφωθούν.
Των φοιτητών που με θυσίες και στερήσεις προσπαθούν να σπουδάσουν αν και γνωρίζουν πως έχουν αβέβαιο μέλλον στη χώρα μας. Οι νέοι της γενιάς του Μνημονίου είναι αλήθεια πως δεν μιλάνε πολύ. Παρατηρούν όμως και καταγράφουν.
Δεν δείχνουν να επηρεάζονται από τα βαρύγδουπα λόγια των πολιτικών που τους καταδικάζουν με τις αποφάσεις και τα μέτρα που λαμβάνουν, υποθηκε
ύοντας το μέλλον τους. Ούτε πείθονται από τους πολιτικούς που τους υπόσχονται ένα καλύτερο μέλλον. Εμφανίζονται να μην ασχολούνται με τα πολιτικά, εξαιτίας της απέχθειάς τους για τα κομματικά, αλλά είναι σίγουρο πως διαμορφώνουν μια νέα πολιτική συνείδηση που όταν εκφραστεί θα αλλάξει τα πάντα σε αυτή τη χώρα.
Οι δημοσκόποι και οι πολιτικοί συνηθίζουν να μας παρουσιάζουν έρευνες που αφορούν κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, οι οποίες όμως είναι οριζόντιες και επίπεδες και δεν συνυπολογίζουν το βάθος και την κάθετη ανάλυση της νέας μνημονιακής ομαδοποίησης των Ελλήνων, οι οποίοι βιώνουν τη μεγαλύτερη ανακατανομή πλούτου, που έχει βιώσει ποτέ ευρωπαϊκή χώρα στην ιστορία
Οι αναλυτές αυτοί θεωρούν πως το παρόν πολιτικό σκηνικό θα είναι μόνιμο, τη στιγμή που το Μνημόνιο έχει «ρουφήξει» ήδη αρκετά κόμματα και έχει συγκεράσει ιδε
ολογίες και σχήματα. Δεν βλέπουν ή δεν θέλουν να μας παρουσιάσουν το γεγονός πως κοινωνικά στρώματα και άτομα με διαφορετικές ιδεολογίες και κομματικές προτιμήσεις στο παρελθόν, συμφωνούν σε πολλά από αυτά που δεν θέλει να παραδεχθεί και να διορθώσει το πολιτικό μας προσωπικό.
Ο πατριωτισμός των Ελλήνων υπάρχει και μας ενώνει σαν λαό εδώ και αιώνες, όσο κι αν φαίνονται να επικρατούν κάποιες εθνομηδενιστικές αντιλήψεις. Κι εκεί ίσως θα τεθεί η νέα κάθετη διαχωριστική γραμμή των νέων πόλων της πολιτικής ζωής του τόπου.
Οι Έλληνες γνωρίζουν και έχουν διδαχθεί (ίσως) από τα λάθη που έκαναν στο παρελθόν. Προστατεύουν με κάθε μέσο την ενότητά τους σαν λαός και δεν θα καταφέρουν εύκολα να τους διχάσουν αυτοί που θα τους ήταν ιδιαίτερα βολικός ένας νέος διχασμός.
Η γενιά του ’10 θα είναι εκ των πραγμάτων η «χαμένη» γενιά του Μνημονίου. Και μία μόνο μονάδα αύξησης της ανεργίας λόγω οικονομικής κρίσης, αρκεί για να μεταβάλλει τον χαρακτήρα των μικρών παιδιών, από τον πρώτο κιόλας χρόνο της ζωής τους σύμφωνα με αποκαλυπτική πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό JAMA Psychiatry του Ιανουαρίου 2013.Φανταστείτε πόσο επηρεάζονται από τη σημερινή ανεργία τα παιδιά μας. Το ζήτημα είναι αν η μεταβολή αυτή του χαρακτήρα των παιδιών μας μπορεί να γίνει
και προς τη θετική κατεύθυνση. Κι αντί να μιλάμε για τη «χαμένη» γενιά να μιλάμε για τη γενιά που θα αλλάξει τη χώρα. Αυτό δεν εξαρτάται μόνο από την τυπική μας εκπαίδευση. Εξαρτάται πρωτίστως από την οικογένεια και την κοινωνική επιρροή.
Τα χιλιάδες ελληνόπουλα που σήμερα φοιτούν στο γυμνάσιο και στο λύκειο ζουν μέσα σε συνθήκες για τις οποίες κανένας δεν τους είχε προετοιμάσει. Το ίδιο και τα μικρότερα παιδιά κι αυτά που θα γεννηθούν τα επόμενα χρόνια. Χιλιάδες ελληνόπουλα δεν θα γεννηθούν καν μιας και οι βουλές των πολιτικών μας δεν είναι να ενισχύσουν την οικογένεια και τη δημογραφική ανάπτυξη του τόπου που θα επίλυε μελλοντικά σημαντικά οικονομικά ζητήματα. Θέλουν βλέπετε πιο άμεσες λύσεις!!
Ο ποιητής Κωστής Παλαμάς θα μας τόνιζε ξανά:
«Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες, ό, τι είστε, μην ξεχνάτε!
Δεν είστε από τα χέρια σας μονάχα.
Όχι! Χρωστάτε και σ’ όσους ήρθαν,
πέρασαν,
θα ρθούνε, θα περάσουν.
Κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί» !!
*Δάσκαλος-Μ.Εd, Νομικός
online-pressblog
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
