2013-01-20 12:54:32
«Αποθέωση της υποκρισίας» αποτελεί, σύμφωνα με τη βουλευτή Β’ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ Ρένα Δούρου, το να εγκαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ για ενδοτικότητα από εκείνους που άρθρωσαν το «mea culpa» ενώπιον της Μέρκελ.
Αντιθέτως, λέει η κ. Δούρου στις «6μέρες», η συνάντηση Τσίπρα-Σόιμπλε εκθέτει την κυβέρνηση, η οποία τελεί υπό πανικό και επιδίδεται σε επιδείξεις ψευτοπατριωτισμού στο εσωτερικό της χώρας. Όσον αφορά τα ταξίδια της ηγεσίας στο εξωτερικό, σημειώνει ότι η διάνοιξη διαύλων επικοινωνίας συνιστά αυτονόητη τακτική στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον και όχι «ευθυγράμμιση». Επίσης, αναφερόμενη στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, διαπιστώνει ότι η συγκυρία κρύβει απειλές και προσφέρει ευκαιρίες.
Η στρατηγική της κυβέρνησης τις τελευταίες μέρες φαίνεται ότι αποσκοπεί στην καλλιέργεια μιας εικόνας σύμφωνα με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «περιθωριακό» και «ακραίο» κόμμα, και επομένως επιχειρεί να σας εκθέσει στα ακροατήρια του κέντρου. Πώς θα απαντήσει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Ολες οι ενέργειες της τρικομματικής κυβέρνησης προδίδουν πανικό και αναδεικνύουν το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται. Επιχειρεί λοιπόν μια «φυγή προς τα μπρος», με μια ψευτοπατριωτική πολιτική μέσω των επιχειρήσεων του κ. Δένδια σε χώρους καταλήψεων. Ωστόσο, σήμερα το πραγματικά πατριωτικό καθήκον δεν είναι οι κατά καιρούς επικοινωνιακές επιχειρήσεις του κ. Δένδια αλλά η ανόρθωση της πατρίδας, έτσι ώστε να μην αναγκαζόμαστε καθημερινά να αποχαιρετάμε φίλους και συγγενείς μας που αναγκάζονται, μετά από πολλά χρόνια σπουδών και άπειρα μεταπτυχιακά, να ξενιτευτούν για να βρουν δουλειά. Πατριωτισμός σήμερα είναι να βρει δουλειά ο άνεργος, να καταφέρει να επιβιώσει ο μικροεπιχειρηματίας, να έχουν αξιοπρεπή γηρατειά οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, να μην υπάρχουν νεοάστεγοι στους δρόμους της Αθήνας. Και πατριωτισμός δεν είναι να εγκαλείται διαρκώς η Αριστερά ή να ψεκάζεται ο Μανώλης Γλέζος από τα ΜΑΤ.
Σας κατηγορούν ότι η κριτική που ασκείτε στην κυβέρνηση ή σε ορισμένα ΜΜΕ συνιστά «στοχοποίηση» που υποκινεί εκδηλώσεις βίας. Πώς απαντάτε;
Αν δεν κάνω λάθος, σε μια ευνομούμενη πολιτεία είναι υποχρέωση των κρατικών θεσμών, της αστυνομίας, να λειτουργήσουν και να αναζητήσουν τους υπεύθυνους βίαιων ενεργειών. Και αντιστοίχως, η δουλειά των πολιτικών είναι να συνδράμουν ώστε οι θεσμοί αυτοί να λειτουργούν αποτελεσματικά. Στη χώρα μας αυτά κινούνται στη σφαίρα της θεωρίας, γιατί στην πράξη οι πολιτικοί μας ενδύονται αστυνομική στολή -άλλοι πάλι εισαγγελική- και εγκαλούν για ενδοτικότητα στη βία τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Γιατί, ξέρετε, με τα «απεταξάμην τη βία» και με δελτία Τύπου όπου γίνεται επίδειξη δημοκρατικής ευαισθησίας δεν καταπολεμιέται η βία. Τα περί «στοχοποίησης» συνιστούν φληναφήματα άνευ σοβαρότητας. Η βία και η παραβατικότητα καταπολεμούνται με μεθοδικότητα, όπως αυτή της Υπηρεσίας Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, που κάποιοι φαεινοί εγκέφαλοι, αντί να ζητήσουν τη συνδρομή της στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, την ενέπλεξαν στη γελοία ιστορία της σύλληψης του νεαρού «Γέροντος Παστίτσιου», γελοιοποιώντας τη χώρα.
Εδώ και λίγο καιρό καταγράφεται στασιμότητα όσον αφορά τη δημοσκοπική δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ σε πρόσφατη έρευνα της κοινής γνώμης καταγράφεται απώλεια του προβαδίσματός του έναντι της Ν.Δ. Πού το αποδίδετε; Υπάρχουν στοιχεία της πολιτικής τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ που χρειάζεται να αναθεωρηθούν;
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ κάνει πολιτική στη Βουλή και στους δρόμους, στο πλευρό των πολιτών. Οχι στη βάση δημοσκοπήσεων αλλά θέσεων, τις οποίες δεν ανακαλύψαμε σήμερα, αλλά τις υποστηρίζουμε σταθερά από τότε που ήμασταν ένα μικρό κόμμα του 4%. Παρότι δεν εισακουγόμασταν τότε, κρούαμε τον κώδωνα του κινδύνου κατά των δημαγωγικών συνθημάτων τύπου «λεφτά υπάρχουν» και λέγαμε ότι θα αναγκαστούμε να προσφύγουμε στον δανεισμό και ότι πρέπει να προσέξουμε τους όρους του δανεισμού αυτού. Σήμερα, από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, παλεύουμε για να μπει τέλος στην εξαθλίωση της κοινωνίας.
Σας κατηγορούν ότι εκφράζετε τις θέσεις σας σε ηπιότερη γλώσσα στο εξωτερικό, σε σχέση με τα όσα υποστηρίζετε στο εσωτερικό, ενώ ορισμένοι διατείνονται ότι στις συναντήσεις με πολιτικούς σας αντιπάλους, όπως πρόσφατα με τον κ. Σόιμπλε, υποχωρείτε και ενσωματώνεστε. Πώς το σχολιάζετε;
Αποτελεί αποθέωση της υποκρισίας εκ μέρους εκείνων που εξαπάτησαν προεκλογικά τους ψηφοφόρους, όταν τους έταζαν «επαναδιαπραγμάτευση» για να ευθυγραμμιστούν κατόπιν πλήρως με τη γερμανική πολιτική, να εγκαλούν σήμερα τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για... ενδοτικότητα. «Mea culpa» δεν είπε ο κ. Τσίπρας ενώπιον του κ. Σόιμπλε αλλά ο κ. Σαμαράς ενώπιον της κ. Μέρκελ, τον Αύγουστο που μας πέρασε στο Βερολίνο. Στη δε εξωτερική πολιτική η διγλωσσία, αναλόγως αν ένα κόμμα βρίσκεται στην αντιπολίτευση ή στην κυβέρνηση, δεν είναι απλώς λάθος, είναι έγκλημα. Είναι προφανές ότι εκείνοι που έχουν αναγάγει την υποχωρητικότητα σε πάγια πολιτική τους αδυνατούν να αντιληφθούν ότι υπάρχει μια πολιτική δύναμη που, χωρίς φοβικά συμπλέγματα, εξηγεί στη γερμανική πλευρά το γιατί το σημερινό πρόγραμμα στην Ελλάδα είναι λάθος. Αλλωστε, αυτή είναι και η πεμπτουσία της διαπραγμάτευσης. Με τη συνάντησή του με τον κ. Σόιμπλε ο Αλέξης Τσίπρας εξέθεσε την κυβέρνηση και στάθηκε στον πλευρό των Ελλήνων.
Πέρα από το ζήτημα της ενημέρωσης τρίτων για τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και τη «διεθνοποίηση» του ελληνικού ζητήματος, τι ακριβώς επιζητεί το κόμμα σας στις επαφές του με πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες στο εξωτερικό;
Βιώσαμε κατά την προεκλογική περίοδο μια προσπάθεια δαιμονοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, όχι μόνο στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό. Με τρόπο συστηματικό επιδιώκουμε λοιπόν να καταστήσουμε γνωστές τις προτάσεις μας, αλλά και να διεθνοποιήσουμε το ελληνικό πρόβλημα. Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν εντάσσονται και τα ταξίδια του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας σε Γερμανία και ΗΠΑ, τα οποία θα συνεχιστούν, διευρύνοντας το φάσμα των επαφών μας, πέραν των πολιτικών, σε πανεπιστημιακούς, ανθρώπους των ΜΜΕ, της ομογένειας κ.ά. Είναι μια διαδικασία διαρκείας, που δεν αποσκοπεί σε κάποια επιφανειακή κεφαλαιοποίηση μέσω photo opportunities. Πάμε βαθύτερα γιατί μας ενδιαφέρουν τα θεμέλια για το μέλλον και όχι η πάση θυσία προβολή.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ το τελευταίο διάστημα επιχειρεί να καλύψει μεγάλο έδαφος στον τομέα των διεθνών σχέσεων και της εξωτερικής πολιτικής, πραγματοποιώντας με τον θεσμικό ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης μια σειρά από ταξίδια στο εξωτερικό. Πρόκειται για ένδειξη «μικρομεγαλισμού», όπως χαρακτηρίζουν τις κινήσεις σας κάποιοι πολιτικοί σας αντίπαλοι;
Οπως ήδη παρατήρησα, για εμάς τα ταξίδια αυτά αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής, που δεν αποσκοπεί αποκλειστικά στην προβολή των απόψεων και των προτάσεών μας αλλά και στο άνοιγμα διαύλων επικοινωνίας, χωρίς τούτο να σημαίνει «ταύτιση», «ευθυγράμμιση» κ.ά. Πρόκειται για μια αυτονόητη τακτική σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο, όπου ουδείς μπορεί να αυτοαπομονωθεί, εκτός κι αν κάποιοι ζηλεύουν την απομόνωση της... Βορείου Κορέας. Τα περί «μικρομεγαλισμού» απλώς δείχνουν ότι κάποιοι κρίνουν εξ ιδίων Με δεδομένες τις διαφορετικές αντιλήψεις που επικρατούν στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για τα εθνικά θέματα ή τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, πώς θα αντιμετωπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αξιωματική αντιπολίτευση και ενδεχομένως αύριο ως κυβέρνηση, το ζήτημα της διαμόρφωσης μιας συμπαγούς και σαφούς πολιτικής στα εθνικά θέματα;
Οι διαφορετικές απόψεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ εμπλουτίζουν τον χαρακτήρα του, ενώ η δημόσια έκφρασή τους τον ενδυναμώνει. Ο στόχος μας είναι η άσκηση μιας πολυεπίπεδης, πολυδιάστατης, ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής, σε ένα διαρκώς μεταλλασσόμενο περιβάλλον που περικλείει απειλές αλλά και ευκαιρίες.
Με ποιους όρους θα δεχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ την ένταξη της ΠΓΔΜ στις ευρωατλαντικές δομές;
Τέσσερις παρατηρήσεις: Πρώτον, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ δεν θέτει γενικά κι αόριστα όρους σε άλλες χώρες – δεν αντιλαμβανόμαστε έτσι την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής. Δεύτερον, είναι γνωστή η θέση μας έναντι της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, ενός ψυχροπολεμικού καταλοίπου που έχει χάσει πλέον κάθε λόγο ύπαρξης. Τρίτον, το θέμα της ονομασίας, που κατά τη γνώμη μας πρέπει να είναι η σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις (erga omnes), εντάσσεται σε ένα πλαίσιο βελτίωσης των σχέσεών μας, μακριά από εθνικιστικές προκλήσεις σε βάρος της χώρας μας, όπως για παράδειγμα στο καρναβάλι της κωμόπολης Βέβτσενι φέτος στις 13 και 14 Ιανουαρίου.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες, θα συνεχίσει τη διαδικασία των μακροχρόνιων ελληνοτουρκικών διερευνητικών επαφών για μια συμφωνία στο Αιγαίο, με δεδομένες τις τουρκικές θέσεις ότι υπάρχουν νησιά, βράχοι και νησίδες με «αδιευκρίνιστη κυριαρχία»;
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι σταθερά υπέρ της βελτίωσης των σχέσεων με τη γείτονα – όμως, όπως το ταγκό, κάτι τέτοιο προϋποθέτει δύο πλευρές έτοιμες για συνεννόηση και αλληλοκατανόηση. Διαπραγματεύσεις δεν σημαίνει εκπτώσεις στα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Τους κύκλους των διερευνητικών επαφών τους αντιλαμβανόμαστε λοιπόν μέσα από ένα πρίσμα αποτελεσματικότητας στην κατεύθυνση που περιέγραψα και όχι ως ένα είδος φετίχ. Βαθιά μας πεποίθηση είναι ότι το μέλλον στη νοτιοανατολική Μεσόγειο περνάει μέσα από τη διασφάλιση της ειρήνης, της σταθερότητας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, όπως αυτά ορίζονται από το Διεθνές Δίκαιο, μέσα σε ένα διαρκώς εξελισσόμενο περιβάλλον, όπου, σύμφωνα και με τη γνωστή ρήση του λόρδου Πάλμερστον, τα μόνα που μένουν αναλλοίωτα είναι τα συμφέροντα μιας χώρας, καθώς δεν υπάρχουν αιώνιοι εχθροί ή φίλοι.
Μαρία Μητσοπούλου
[email protected]
Αντιθέτως, λέει η κ. Δούρου στις «6μέρες», η συνάντηση Τσίπρα-Σόιμπλε εκθέτει την κυβέρνηση, η οποία τελεί υπό πανικό και επιδίδεται σε επιδείξεις ψευτοπατριωτισμού στο εσωτερικό της χώρας. Όσον αφορά τα ταξίδια της ηγεσίας στο εξωτερικό, σημειώνει ότι η διάνοιξη διαύλων επικοινωνίας συνιστά αυτονόητη τακτική στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον και όχι «ευθυγράμμιση». Επίσης, αναφερόμενη στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, διαπιστώνει ότι η συγκυρία κρύβει απειλές και προσφέρει ευκαιρίες.
Η στρατηγική της κυβέρνησης τις τελευταίες μέρες φαίνεται ότι αποσκοπεί στην καλλιέργεια μιας εικόνας σύμφωνα με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «περιθωριακό» και «ακραίο» κόμμα, και επομένως επιχειρεί να σας εκθέσει στα ακροατήρια του κέντρου. Πώς θα απαντήσει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Ολες οι ενέργειες της τρικομματικής κυβέρνησης προδίδουν πανικό και αναδεικνύουν το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται. Επιχειρεί λοιπόν μια «φυγή προς τα μπρος», με μια ψευτοπατριωτική πολιτική μέσω των επιχειρήσεων του κ. Δένδια σε χώρους καταλήψεων. Ωστόσο, σήμερα το πραγματικά πατριωτικό καθήκον δεν είναι οι κατά καιρούς επικοινωνιακές επιχειρήσεις του κ. Δένδια αλλά η ανόρθωση της πατρίδας, έτσι ώστε να μην αναγκαζόμαστε καθημερινά να αποχαιρετάμε φίλους και συγγενείς μας που αναγκάζονται, μετά από πολλά χρόνια σπουδών και άπειρα μεταπτυχιακά, να ξενιτευτούν για να βρουν δουλειά. Πατριωτισμός σήμερα είναι να βρει δουλειά ο άνεργος, να καταφέρει να επιβιώσει ο μικροεπιχειρηματίας, να έχουν αξιοπρεπή γηρατειά οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, να μην υπάρχουν νεοάστεγοι στους δρόμους της Αθήνας. Και πατριωτισμός δεν είναι να εγκαλείται διαρκώς η Αριστερά ή να ψεκάζεται ο Μανώλης Γλέζος από τα ΜΑΤ.
Σας κατηγορούν ότι η κριτική που ασκείτε στην κυβέρνηση ή σε ορισμένα ΜΜΕ συνιστά «στοχοποίηση» που υποκινεί εκδηλώσεις βίας. Πώς απαντάτε;
Αν δεν κάνω λάθος, σε μια ευνομούμενη πολιτεία είναι υποχρέωση των κρατικών θεσμών, της αστυνομίας, να λειτουργήσουν και να αναζητήσουν τους υπεύθυνους βίαιων ενεργειών. Και αντιστοίχως, η δουλειά των πολιτικών είναι να συνδράμουν ώστε οι θεσμοί αυτοί να λειτουργούν αποτελεσματικά. Στη χώρα μας αυτά κινούνται στη σφαίρα της θεωρίας, γιατί στην πράξη οι πολιτικοί μας ενδύονται αστυνομική στολή -άλλοι πάλι εισαγγελική- και εγκαλούν για ενδοτικότητα στη βία τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Γιατί, ξέρετε, με τα «απεταξάμην τη βία» και με δελτία Τύπου όπου γίνεται επίδειξη δημοκρατικής ευαισθησίας δεν καταπολεμιέται η βία. Τα περί «στοχοποίησης» συνιστούν φληναφήματα άνευ σοβαρότητας. Η βία και η παραβατικότητα καταπολεμούνται με μεθοδικότητα, όπως αυτή της Υπηρεσίας Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, που κάποιοι φαεινοί εγκέφαλοι, αντί να ζητήσουν τη συνδρομή της στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, την ενέπλεξαν στη γελοία ιστορία της σύλληψης του νεαρού «Γέροντος Παστίτσιου», γελοιοποιώντας τη χώρα.
Εδώ και λίγο καιρό καταγράφεται στασιμότητα όσον αφορά τη δημοσκοπική δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ σε πρόσφατη έρευνα της κοινής γνώμης καταγράφεται απώλεια του προβαδίσματός του έναντι της Ν.Δ. Πού το αποδίδετε; Υπάρχουν στοιχεία της πολιτικής τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ που χρειάζεται να αναθεωρηθούν;
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ κάνει πολιτική στη Βουλή και στους δρόμους, στο πλευρό των πολιτών. Οχι στη βάση δημοσκοπήσεων αλλά θέσεων, τις οποίες δεν ανακαλύψαμε σήμερα, αλλά τις υποστηρίζουμε σταθερά από τότε που ήμασταν ένα μικρό κόμμα του 4%. Παρότι δεν εισακουγόμασταν τότε, κρούαμε τον κώδωνα του κινδύνου κατά των δημαγωγικών συνθημάτων τύπου «λεφτά υπάρχουν» και λέγαμε ότι θα αναγκαστούμε να προσφύγουμε στον δανεισμό και ότι πρέπει να προσέξουμε τους όρους του δανεισμού αυτού. Σήμερα, από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, παλεύουμε για να μπει τέλος στην εξαθλίωση της κοινωνίας.
Σας κατηγορούν ότι εκφράζετε τις θέσεις σας σε ηπιότερη γλώσσα στο εξωτερικό, σε σχέση με τα όσα υποστηρίζετε στο εσωτερικό, ενώ ορισμένοι διατείνονται ότι στις συναντήσεις με πολιτικούς σας αντιπάλους, όπως πρόσφατα με τον κ. Σόιμπλε, υποχωρείτε και ενσωματώνεστε. Πώς το σχολιάζετε;
Αποτελεί αποθέωση της υποκρισίας εκ μέρους εκείνων που εξαπάτησαν προεκλογικά τους ψηφοφόρους, όταν τους έταζαν «επαναδιαπραγμάτευση» για να ευθυγραμμιστούν κατόπιν πλήρως με τη γερμανική πολιτική, να εγκαλούν σήμερα τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για... ενδοτικότητα. «Mea culpa» δεν είπε ο κ. Τσίπρας ενώπιον του κ. Σόιμπλε αλλά ο κ. Σαμαράς ενώπιον της κ. Μέρκελ, τον Αύγουστο που μας πέρασε στο Βερολίνο. Στη δε εξωτερική πολιτική η διγλωσσία, αναλόγως αν ένα κόμμα βρίσκεται στην αντιπολίτευση ή στην κυβέρνηση, δεν είναι απλώς λάθος, είναι έγκλημα. Είναι προφανές ότι εκείνοι που έχουν αναγάγει την υποχωρητικότητα σε πάγια πολιτική τους αδυνατούν να αντιληφθούν ότι υπάρχει μια πολιτική δύναμη που, χωρίς φοβικά συμπλέγματα, εξηγεί στη γερμανική πλευρά το γιατί το σημερινό πρόγραμμα στην Ελλάδα είναι λάθος. Αλλωστε, αυτή είναι και η πεμπτουσία της διαπραγμάτευσης. Με τη συνάντησή του με τον κ. Σόιμπλε ο Αλέξης Τσίπρας εξέθεσε την κυβέρνηση και στάθηκε στον πλευρό των Ελλήνων.
Πέρα από το ζήτημα της ενημέρωσης τρίτων για τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και τη «διεθνοποίηση» του ελληνικού ζητήματος, τι ακριβώς επιζητεί το κόμμα σας στις επαφές του με πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες στο εξωτερικό;
Βιώσαμε κατά την προεκλογική περίοδο μια προσπάθεια δαιμονοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, όχι μόνο στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό. Με τρόπο συστηματικό επιδιώκουμε λοιπόν να καταστήσουμε γνωστές τις προτάσεις μας, αλλά και να διεθνοποιήσουμε το ελληνικό πρόβλημα. Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν εντάσσονται και τα ταξίδια του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας σε Γερμανία και ΗΠΑ, τα οποία θα συνεχιστούν, διευρύνοντας το φάσμα των επαφών μας, πέραν των πολιτικών, σε πανεπιστημιακούς, ανθρώπους των ΜΜΕ, της ομογένειας κ.ά. Είναι μια διαδικασία διαρκείας, που δεν αποσκοπεί σε κάποια επιφανειακή κεφαλαιοποίηση μέσω photo opportunities. Πάμε βαθύτερα γιατί μας ενδιαφέρουν τα θεμέλια για το μέλλον και όχι η πάση θυσία προβολή.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ το τελευταίο διάστημα επιχειρεί να καλύψει μεγάλο έδαφος στον τομέα των διεθνών σχέσεων και της εξωτερικής πολιτικής, πραγματοποιώντας με τον θεσμικό ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης μια σειρά από ταξίδια στο εξωτερικό. Πρόκειται για ένδειξη «μικρομεγαλισμού», όπως χαρακτηρίζουν τις κινήσεις σας κάποιοι πολιτικοί σας αντίπαλοι;
Οπως ήδη παρατήρησα, για εμάς τα ταξίδια αυτά αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής, που δεν αποσκοπεί αποκλειστικά στην προβολή των απόψεων και των προτάσεών μας αλλά και στο άνοιγμα διαύλων επικοινωνίας, χωρίς τούτο να σημαίνει «ταύτιση», «ευθυγράμμιση» κ.ά. Πρόκειται για μια αυτονόητη τακτική σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο, όπου ουδείς μπορεί να αυτοαπομονωθεί, εκτός κι αν κάποιοι ζηλεύουν την απομόνωση της... Βορείου Κορέας. Τα περί «μικρομεγαλισμού» απλώς δείχνουν ότι κάποιοι κρίνουν εξ ιδίων Με δεδομένες τις διαφορετικές αντιλήψεις που επικρατούν στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για τα εθνικά θέματα ή τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, πώς θα αντιμετωπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αξιωματική αντιπολίτευση και ενδεχομένως αύριο ως κυβέρνηση, το ζήτημα της διαμόρφωσης μιας συμπαγούς και σαφούς πολιτικής στα εθνικά θέματα;
Οι διαφορετικές απόψεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ εμπλουτίζουν τον χαρακτήρα του, ενώ η δημόσια έκφρασή τους τον ενδυναμώνει. Ο στόχος μας είναι η άσκηση μιας πολυεπίπεδης, πολυδιάστατης, ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής, σε ένα διαρκώς μεταλλασσόμενο περιβάλλον που περικλείει απειλές αλλά και ευκαιρίες.
Με ποιους όρους θα δεχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ την ένταξη της ΠΓΔΜ στις ευρωατλαντικές δομές;
Τέσσερις παρατηρήσεις: Πρώτον, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ δεν θέτει γενικά κι αόριστα όρους σε άλλες χώρες – δεν αντιλαμβανόμαστε έτσι την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής. Δεύτερον, είναι γνωστή η θέση μας έναντι της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, ενός ψυχροπολεμικού καταλοίπου που έχει χάσει πλέον κάθε λόγο ύπαρξης. Τρίτον, το θέμα της ονομασίας, που κατά τη γνώμη μας πρέπει να είναι η σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις (erga omnes), εντάσσεται σε ένα πλαίσιο βελτίωσης των σχέσεών μας, μακριά από εθνικιστικές προκλήσεις σε βάρος της χώρας μας, όπως για παράδειγμα στο καρναβάλι της κωμόπολης Βέβτσενι φέτος στις 13 και 14 Ιανουαρίου.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες, θα συνεχίσει τη διαδικασία των μακροχρόνιων ελληνοτουρκικών διερευνητικών επαφών για μια συμφωνία στο Αιγαίο, με δεδομένες τις τουρκικές θέσεις ότι υπάρχουν νησιά, βράχοι και νησίδες με «αδιευκρίνιστη κυριαρχία»;
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι σταθερά υπέρ της βελτίωσης των σχέσεων με τη γείτονα – όμως, όπως το ταγκό, κάτι τέτοιο προϋποθέτει δύο πλευρές έτοιμες για συνεννόηση και αλληλοκατανόηση. Διαπραγματεύσεις δεν σημαίνει εκπτώσεις στα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Τους κύκλους των διερευνητικών επαφών τους αντιλαμβανόμαστε λοιπόν μέσα από ένα πρίσμα αποτελεσματικότητας στην κατεύθυνση που περιέγραψα και όχι ως ένα είδος φετίχ. Βαθιά μας πεποίθηση είναι ότι το μέλλον στη νοτιοανατολική Μεσόγειο περνάει μέσα από τη διασφάλιση της ειρήνης, της σταθερότητας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, όπως αυτά ορίζονται από το Διεθνές Δίκαιο, μέσα σε ένα διαρκώς εξελισσόμενο περιβάλλον, όπου, σύμφωνα και με τη γνωστή ρήση του λόρδου Πάλμερστον, τα μόνα που μένουν αναλλοίωτα είναι τα συμφέροντα μιας χώρας, καθώς δεν υπάρχουν αιώνιοι εχθροί ή φίλοι.
Μαρία Μητσοπούλου
[email protected]
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Παπανδρέου σε Λοβέρδο: "Κρίμα Ανδρέα"
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
