2013-01-22 11:27:02
Ο Σπύρος Ηλιάκης από παιδί την έβρισκε με το ραδιόφωνο! Και δεν είχε γίνει μόνο συλλέκτης παλαιών συσκευών αλλά μέσα στη δικτατορία των συνταγματαρχών, λειτουργούσε με τρεις ακόμη συμπολίτες του ...και παράνομο σταθμό και μάλιστα κοντά «στη φωλιά του λύκου». Ατύχησε, όμως, γιατί η μάνα του η κυρία Αμαλία, κόρη μοιράρχου της Χωροφυλακής, όταν ανακάλυψε την ύπαρξη του, ένα χρόνο μετά που «βγήκε αέρα», ανέβηκε στην ταράτσα και «σάρωσε τα πάντα».
Ένα από τα είκοσι ραδιόφωνα που είχε στο σπίτι του, στο Ρέθυμνο, ο Σπύρος «παίζει τώρα» στο κουτούκι του Γρηγόρη του Κουκουβάγια στην παλιά πόλη και είναι… ζωηρό! Είναι κατασκευής 1965, μάρκας «Μεγκάλ» και αντέχει όπως αντέχουν και τα υπόλοιπα που κατείχε και βρίσκονται σήμερα στις προθήκες συλλεκτών σε όλη την Κρήτη. Στο Σπύρο έμειναν δυο στο σπίτι του, παλαιά ίσως και 60 χρόνων, και από αυτά ακούει τα αγαπημένα του προγράμματα Άνθρωπος που λάτρευε το ραδιόφωνο ο Σπύρος Ηλιάκης
Όμως, το λατρεμένο του, «ένα Τελεφούγκεν, θα ήτανε του ’50», που του άρεσε για την αισθητική του και γιατί «ήταν γερό και είχε ιδιότροπη κατασκευή», το… έκλαψε όταν το πούλησε το 1999 για 150 χιλιάδες δραχμές σε συλλέκτη στο Ηράκλειο, γιατί υπήρχαν οικονομικά ζόρια.
Ο ίδιος το 1980 άνοιξε «αντικάδικο στη μητρόπολη» και όταν πια «τα οικονομικά δεν έβγαιναν», ξεπούλησε τους θησαυρούς και τα πιο πολλά τα ραδιόφωνα «τα πήρε ο Παπαλέξης που φτιάζει τις λύρες».
Ο ΣΤΑΘΜΟΣ
Αυτή η «τρέλα» του ραδιοφώνου, που τον κατέλαβε από παιδί τον έστειλε μέσα στη δικτατορία μαζί με τρεις φίλους, το Μιχάλη τον Καρά, το Μανώλη τον Τζανή και το Γιάννη τον Καστανιά, να τολμήσουν να λειτουργήσουν παράνομο ραδιοφωνικό σταθμό στην ταράτσα σπιτιού «κοντά στο Λιμεναρχείο», κάνοντας στη μαυρίλα των εποχών τη δική τους επανάσταση.
«Εγώ γεννήθηκα το ’50, που ο εμφύλιος δεν είχε κοπάσει ακόμη», λέει για εκείνα τα χρόνια. «Η Μακρόνησος και τα άλλα νησιά δεχόταν ακόμη εξόριστους. Με την απελευθέρωση και όταν οι χουντικοί είχαν καταλάβει την εξουσία, ανοίξαμε το σταθμό και παίζαμε Θεοδωράκη, Χατζηδάκη και άλλα απαγορευμένα τραγούδια. Κάναμε την επανάστασή μας, ώσπου μια μέρα μας πήρε χαμπάρι η μάνα μου, κόρη μοιράρχου, ανέβηκε στην ταράτσα και κατάστρεψε τα πάντα. Δεν έμεινε τίποτα όρθιο, φοβότανε…»
Ο Σπύρος και σήμερα περνά τις ώρες του, όταν δεν βρίσκεται στο κουτούκι του Γρηγόρη ως βοηθός, ακούγοντας στο σπίτι του μόνο ραδιόφωνο! Ο ιός που τον προσέβαλε από μικρό εξακολουθεί να είναι ακατανίκητος…
madeincreta.gr
Ένα από τα είκοσι ραδιόφωνα που είχε στο σπίτι του, στο Ρέθυμνο, ο Σπύρος «παίζει τώρα» στο κουτούκι του Γρηγόρη του Κουκουβάγια στην παλιά πόλη και είναι… ζωηρό! Είναι κατασκευής 1965, μάρκας «Μεγκάλ» και αντέχει όπως αντέχουν και τα υπόλοιπα που κατείχε και βρίσκονται σήμερα στις προθήκες συλλεκτών σε όλη την Κρήτη. Στο Σπύρο έμειναν δυο στο σπίτι του, παλαιά ίσως και 60 χρόνων, και από αυτά ακούει τα αγαπημένα του προγράμματα Άνθρωπος που λάτρευε το ραδιόφωνο ο Σπύρος Ηλιάκης
Όμως, το λατρεμένο του, «ένα Τελεφούγκεν, θα ήτανε του ’50», που του άρεσε για την αισθητική του και γιατί «ήταν γερό και είχε ιδιότροπη κατασκευή», το… έκλαψε όταν το πούλησε το 1999 για 150 χιλιάδες δραχμές σε συλλέκτη στο Ηράκλειο, γιατί υπήρχαν οικονομικά ζόρια.
Ο ίδιος το 1980 άνοιξε «αντικάδικο στη μητρόπολη» και όταν πια «τα οικονομικά δεν έβγαιναν», ξεπούλησε τους θησαυρούς και τα πιο πολλά τα ραδιόφωνα «τα πήρε ο Παπαλέξης που φτιάζει τις λύρες».
Ο ΣΤΑΘΜΟΣ
Αυτή η «τρέλα» του ραδιοφώνου, που τον κατέλαβε από παιδί τον έστειλε μέσα στη δικτατορία μαζί με τρεις φίλους, το Μιχάλη τον Καρά, το Μανώλη τον Τζανή και το Γιάννη τον Καστανιά, να τολμήσουν να λειτουργήσουν παράνομο ραδιοφωνικό σταθμό στην ταράτσα σπιτιού «κοντά στο Λιμεναρχείο», κάνοντας στη μαυρίλα των εποχών τη δική τους επανάσταση.
«Εγώ γεννήθηκα το ’50, που ο εμφύλιος δεν είχε κοπάσει ακόμη», λέει για εκείνα τα χρόνια. «Η Μακρόνησος και τα άλλα νησιά δεχόταν ακόμη εξόριστους. Με την απελευθέρωση και όταν οι χουντικοί είχαν καταλάβει την εξουσία, ανοίξαμε το σταθμό και παίζαμε Θεοδωράκη, Χατζηδάκη και άλλα απαγορευμένα τραγούδια. Κάναμε την επανάστασή μας, ώσπου μια μέρα μας πήρε χαμπάρι η μάνα μου, κόρη μοιράρχου, ανέβηκε στην ταράτσα και κατάστρεψε τα πάντα. Δεν έμεινε τίποτα όρθιο, φοβότανε…»
Ο Σπύρος και σήμερα περνά τις ώρες του, όταν δεν βρίσκεται στο κουτούκι του Γρηγόρη ως βοηθός, ακούγοντας στο σπίτι του μόνο ραδιόφωνο! Ο ιός που τον προσέβαλε από μικρό εξακολουθεί να είναι ακατανίκητος…
madeincreta.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Επιγενετική εξήγηση για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα,
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
