2013-01-22 11:29:21
Επιγενετικές αλλαγές μπορούν να δώσουν μια πειστική εξήγηση σε ό,τι αφορά την εμφάνιση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας
Θεοδώρα Τσώλη
Επιγενετικές αλλαγές του DNA φαίνεται ότι εξηγούν γιατί κάποια άτομα είναι πιο ευάλωτα από άλλα στη νόσο,
Λονδίνο
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Biotechnology» δείχνει ως «ένοχες» επιγενετικές αλλαγές στο DNA για την εμφάνιση ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Η μελέτη αυτή ρίχνει φως στο πώς γονίδια «υψηλού κινδύνου» για την εκδήλωση της νόσου μπορούν να εκφραστούν ανάλογα με τις επιδράσεις του περιβάλλοντος καθώς και στο γιατί ορισμένοι άνθρωποι γίνονται «θύματα» της ρευματοειδούς αρθρίτιδας πιο εύκολα από άλλους.
Σύνδεση με τα «ανοσογονίδια»
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα έχει φανεί ότι συνδέεται στενά με γονίδια ή τμήματα του γονιδιώματος τα οποία είναι σημαντικά για την ανοσολογική απόκριση του οργανισμού
. Αυτά τα «ανοσογονίδια» ευθύνονται ως έναν βαθμό για την αυτοάνοση απόκριση του οργανισμού ενάντια στα ίδια τα όργανα και τους ιστούς του, η οποία με τη σειρά της οδηγεί σε ρευματοειδή αρθρίτιδα και σε άλλα αυτοάνοσα νοσήματα. Συγχρόνως, προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι ο κίνδυνος εμφάνισης ρευματοειδούς αρθρίτιδας αυξάνεται και εξαιτίας εξωγενών παραγόντων, όπως το κάπνισμα.
Οι επιγενετικοί μηχανισμοί θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως ο «κρίκος» που ενώνει την κληρονομικότητα με το περιβάλλον. Ενας τέτοιος επιγενετικός μηχανισμός είναι η μεθυλίωση, μια βιολογική διαδικασία κατά την οποία μεθυλομάδες (χημικοί διακόπτες στα γονίδια) είτε προσδένονται είτε αποσυνδέονται από συγκεκριμένα τμήματα του DNA. Ο μηχανισμός αυτός είναι ζωτικής σημασίας ώστε τα κατάλληλα γονίδια να είναι ενεργά τις κατάλληλες στιγμές σε διαφορετικούς κυτταρικούς τύπους. Η σημασία τέτοιων μηχανισμών έχει κάνει τους επιστήμονες να κατανοήσουν ότι η επιγενετική «ανάγνωση» του DNA μπορεί να φωτίσει τα αίτια πολλών και διαφορετικών ασθενειών, όπως ο καρκίνος.
Οι «μεσάζοντες»
Στο πλαίσιο της νέας μελέτης οι ερευνητές έδειξαν όχι μόνο ότι οι επιγενετικές αλλαγές σε ορισμένα γονίδια του ανοσοποιητικού συστήματος συνδέονται με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, αλλά ότι επίσης ορισμένες από αυτές τις αλλαγές διαμεσολαβούν προσδιορίζοντας τον γενετικό κίνδυνο για τη νόσο.
Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε τη μεθυλίωση καθώς και αλληλουχίες DNA σε κύτταρα του αίματος μεγάλου αριθμού ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα καθώς και υγιών εθελοντών. Τα δεδομένα «έτρεξαν» σε ένα νέο μαθηματικό μοντέλο και από την ανάλυση προέκυψε ότι η μεθυλίωση λάμβανε χώρα σε συγκεκριμένα τμήματα του DNA μόνο εάν το άτομο έφερε μια συγκεκριμένη παραλλαγή ενός γονιδίου – γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η μεθυλίωση μπορεί να αποτελεί «μεσάζοντα» που προσδιορίζει τον γενετικό κίνδυνο για τη νόσο.
Η επιγενετική σχέση με το κάπνισμα
«Τα ευρήματα αυτά μπορούν να εξηγήσουν για ποιον λόγο τα επικίνδυνα γονίδια προκαλούν νόσο καθώς επίσης και γιατί ορισμένα άτομα ‘πλήττονται’ πιο εύκολα σε σύγκριση με άλλα» ανέφερε ο Τόμας Εκστρεμ, καθηγητής Μοριακής Κυτταρικής Βιολογίας του Τμήματος Κλινικών Νευροεπιστημών στο Ινστιτούτο Καρολίνσκα και προσέθεσε: «Χαρακτηριστικό παράδειγμα μπορεί να αποτελέσει η γονιδιακή παραλλαγή η οποία έχει στο παρελθόν συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο ρευματοειδούς αρθρίτιδας στους καπνιστές. Αυτή τη στιγμή διερευνούμε εάν υπάρχει μια ενδιάμεση επιγενετική σύνδεση μεταξύ της κληρονομικότητας και του περιβάλλοντος σε ό,τι αφορά τη σχέση καπνίσματος και ρευματοειδούς αρθρίτιδας».
Αναδημοσιευσα Από Βημα
molibixarti
Θεοδώρα Τσώλη
Επιγενετικές αλλαγές του DNA φαίνεται ότι εξηγούν γιατί κάποια άτομα είναι πιο ευάλωτα από άλλα στη νόσο,
Λονδίνο
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Biotechnology» δείχνει ως «ένοχες» επιγενετικές αλλαγές στο DNA για την εμφάνιση ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Η μελέτη αυτή ρίχνει φως στο πώς γονίδια «υψηλού κινδύνου» για την εκδήλωση της νόσου μπορούν να εκφραστούν ανάλογα με τις επιδράσεις του περιβάλλοντος καθώς και στο γιατί ορισμένοι άνθρωποι γίνονται «θύματα» της ρευματοειδούς αρθρίτιδας πιο εύκολα από άλλους.
Σύνδεση με τα «ανοσογονίδια»
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα έχει φανεί ότι συνδέεται στενά με γονίδια ή τμήματα του γονιδιώματος τα οποία είναι σημαντικά για την ανοσολογική απόκριση του οργανισμού
Οι επιγενετικοί μηχανισμοί θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως ο «κρίκος» που ενώνει την κληρονομικότητα με το περιβάλλον. Ενας τέτοιος επιγενετικός μηχανισμός είναι η μεθυλίωση, μια βιολογική διαδικασία κατά την οποία μεθυλομάδες (χημικοί διακόπτες στα γονίδια) είτε προσδένονται είτε αποσυνδέονται από συγκεκριμένα τμήματα του DNA. Ο μηχανισμός αυτός είναι ζωτικής σημασίας ώστε τα κατάλληλα γονίδια να είναι ενεργά τις κατάλληλες στιγμές σε διαφορετικούς κυτταρικούς τύπους. Η σημασία τέτοιων μηχανισμών έχει κάνει τους επιστήμονες να κατανοήσουν ότι η επιγενετική «ανάγνωση» του DNA μπορεί να φωτίσει τα αίτια πολλών και διαφορετικών ασθενειών, όπως ο καρκίνος.
Οι «μεσάζοντες»
Στο πλαίσιο της νέας μελέτης οι ερευνητές έδειξαν όχι μόνο ότι οι επιγενετικές αλλαγές σε ορισμένα γονίδια του ανοσοποιητικού συστήματος συνδέονται με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, αλλά ότι επίσης ορισμένες από αυτές τις αλλαγές διαμεσολαβούν προσδιορίζοντας τον γενετικό κίνδυνο για τη νόσο.
Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε τη μεθυλίωση καθώς και αλληλουχίες DNA σε κύτταρα του αίματος μεγάλου αριθμού ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα καθώς και υγιών εθελοντών. Τα δεδομένα «έτρεξαν» σε ένα νέο μαθηματικό μοντέλο και από την ανάλυση προέκυψε ότι η μεθυλίωση λάμβανε χώρα σε συγκεκριμένα τμήματα του DNA μόνο εάν το άτομο έφερε μια συγκεκριμένη παραλλαγή ενός γονιδίου – γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η μεθυλίωση μπορεί να αποτελεί «μεσάζοντα» που προσδιορίζει τον γενετικό κίνδυνο για τη νόσο.
Η επιγενετική σχέση με το κάπνισμα
«Τα ευρήματα αυτά μπορούν να εξηγήσουν για ποιον λόγο τα επικίνδυνα γονίδια προκαλούν νόσο καθώς επίσης και γιατί ορισμένα άτομα ‘πλήττονται’ πιο εύκολα σε σύγκριση με άλλα» ανέφερε ο Τόμας Εκστρεμ, καθηγητής Μοριακής Κυτταρικής Βιολογίας του Τμήματος Κλινικών Νευροεπιστημών στο Ινστιτούτο Καρολίνσκα και προσέθεσε: «Χαρακτηριστικό παράδειγμα μπορεί να αποτελέσει η γονιδιακή παραλλαγή η οποία έχει στο παρελθόν συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο ρευματοειδούς αρθρίτιδας στους καπνιστές. Αυτή τη στιγμή διερευνούμε εάν υπάρχει μια ενδιάμεση επιγενετική σύνδεση μεταξύ της κληρονομικότητας και του περιβάλλοντος σε ό,τι αφορά τη σχέση καπνίσματος και ρευματοειδούς αρθρίτιδας».
Αναδημοσιευσα Από Βημα
molibixarti
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μάζευε ραδιόφωνα, λειτούργησε και σταθμό
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
