2013-01-25 22:18:12
Ο πρώην πράκτορας της CIA, Τζον Κυριακού καταδικάστηκε σε 2,5 χρόνια φυλάκιση από ομοσπονδιακό δικαστήριο στην Αλεξάνδρεια της Βιρτζίνιας επειδή αποκάλυψε την ταυτότητα ενός μυστικού πράκτορα της υπηρεσίας, ανακοίνωσε το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης.
Είναι η πρώτη φορά εδώ και 27 χρόνια που καταδικάζεται άτομο σε ποινή φυλάκισης για την αποκάλυψη της ταυτότητας ενός μυστικού πράκτορα.
Ο πρώην πράκτορας είχε παραδεχθεί την ενοχή του τον Οκτώβριο.
Η δικαστής επισήμανε πάντως ότι, αν μπορούσε, θα είχε επιβάλει μεγαλύτερη ποινή παρά την παραδοχή της ενοχής.
Ο Κυριακού, που εργαζόταν για την αμερικανική μυστική υπηρεσία από το 1990 μέχρι το 2004, αποκάλυψε το όνομα του πράκτορα της CIA σε ηλεκτρονικό μήνυμα που είχε αποστείλει σε δημοσιογράφο το 2008.
Ο ίδιος βοήθησε επανειλημμένα δημοσιογράφους παρέχοντας τους πληροφορίες για θέματα όπως η ανάκριση του Αμπού Ζουμπέιντα, μέλους της αλ Κάιντα, από τη CIA και η χρήση του βασανιστηρίου του εικονικού πνιγμού για την απόσπαση ομολογιών.
*με πληροφορίες από ΑΠΕ/Reuters
***
Εμφανίστηκε σχεδόν από το πουθενά, προσγειώθηκε ως δεύτερη δύναμη στη νέα ισραηλινή Βουλή για να γίνει ρυθμιστής της νέας κυβέρνησης (όπως φαίνεται, υπό τον Νετανιάχου) και με το κεντρώο του βάρος αναμένεται να απομακρύνει την πλάστιγγα από τους υπερορθόδοξους: Ο Γιαΐρ Λαπίντ του «Γες Ατίντ» έχει ήδη θέσει σαφώς τους όρους για τη συμμετοχή του στο επόμενο κυβερνητικό σχήμα στις, ενδεχομένως μακρόσυρτες, διαβουλεύσεις μεταξύ των ισραηλινών κομμάτων.
Η επανέναρξη των συνομιλιών με τους Παλαιστινίους, η αποκήρυξη του προγράμματος εποικισμού και η άρση «προνομίων» για τους υπερορθοδόξους σχετικοποιούν όμως το εύρος κινήσεων του νέου αστέρα της ισραηλινής πολιτικής σκηνής.
Ο 49χρονος «πολυτάλαντος» Λαπίντ -εκτός από αρκετά δημοφιλής παρουσιαστής, έχει δοκιμάσει την τύχη του ως ηθοποιός, ποιητής και στιχουργός- κατέβηκε φέτος για πρώτη φορά στον εκλογικό στίβο με κεντρώες θέσεις που βρήκαν απήχηση στην αστική τάξη του Ισραήλ και απέσπασε, διαψεύδοντας τις δημοσκοπήσεις, 19 έδρες στη νέα Κνεσέτ.
Ηγούμενος έτσι της δεύτερης ισχυρότερης δύναμης στη Βουλή, άλλαξε άρδην τα δεδομένα για τον Μπενιαμίν Νετανιάχου που υπολόγιζε σε κυβέρνηση «γερακιών».
Χωρίς να κρύβει εξαρχής ότι διατίθεται να συνεργαστεί με τον Νετανιάχου, ο Λαπίντ έθεσε ξεκάθαρα ως όρο την επανέναρξη των παγωμένων συνομιλιών με τους Παλαιστίνιους με στόχο τη λύση των δύο κρατών. Όπως είχε πει ένας από τους υποψηφίους του, ο εκλεγμένος πλέον βουλευτής Γιάκοβ Πέρι, «θέλουμε ένα τακτοποιημένο διαζύγιο με τους γείτονές μας, θέλουμε δύο κράτη».
Κεντρικό σημείο των θέσεων του Γες Ατίντ όμως, που προσέλκυσε και το αστικό τμήμα των ψηφοφόρων, ήταν -με αφορμή την ιλιγγιώδη αύξηση των ενοικίων, που είχαν προκαλέσει προ ετών και μαζικές διαδηλώσεις- η άρση των «προνομίων» για τους υπερορθόδοξους.
Περίπου το 60% των υπερορθόδοξων έχουν αφιερωθεί στη θρησκευτική μελέτη, μένοντας εκτός εργασίας, απαλασσόμενοι από τη στρατιωτική θητεία (τριετής, σε μία χώρα που τελεί σε συνεχή επαγρύπνση) και την πληρωμή φόρων.
Σημαία του Λαπίντ ήταν ότι εκπροσωπεί «τους φορολογούμενους που υπηρέτησαν στο στρατό, εργάστηκαν σε όλη τη ζωή τους και δεν μπορούν να δώσουν ένα διαμέρισμα στα παιδιά τους γιατί τα βάρη δεν κατανέμονται ισομερώς με τα άλλα κοινωνικά στρώματα».
Το πόσο θα καταφέρει να επιβάλει μέτρα που να ικανοποιούν αυτό το μέρος του προγράμματός του είναι άγνωστο, καθώς εάν ο συνασπισμός έχει την αναμενόμενη μορφή, το Γες Ατίντ θα πρέπει να συνεργάζεται με κόμματα των υπερορθόδοξων, που εκφράζουν ακριβώς αυτά τα «στρώματα που δεν αναλαμβάνουν το ίδιο βάρος».
Ακόμη πιο απομονωμένος όμως είναι ο Λαπίντ στο θέμα του εποικισμού. Όχι μόνο ο Νετανιάχου και ο Λίμπερμαν απορρίπτουν πάγια τις διεθνείς εκκλήσεις για (τουλάχιστον) πάγωμά τους, αλλά πιθανός εταίρος στην επόμενη κυβέρνηση είναι ο «Ιουδαϊκός Οίκος», κεντρική θέση του οποίου ήταν, αντιθέτως, η επέκταση της εποικιστικής δραστηριότητας.
Το μόνο «εύκολο» θέμα στις διαβουλεύσεις είναι το θέμα του Ιράν: Όπως και τα περισσότερα κόμματα στο Ισραήλ, το Γες Ατίντ θεωρεί κίνδυνο για την ύπαρξη του κράτους το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης και τάσσεται υπέρ, εάν αποδειχθεί η ανάπτυξη πυρηνικού οπλοστασίου, πλήγματος στις ιρανικές εγκαταστάσεις.
Τα πιο πιεστικά προβλήματα όμως του Ισραήλ καθιστούν θολό το πόσο θα μπορέσει ο Λαπίντ να συμβιβαστεί με το αρκετά πολυσυλλεκτικό φάσμα των κομμάτων που θα χρειαστεί ο Νετανιάχου.
Από αυτήν την άποψη, όπως ανέφερε και ο ίδιος ο ηγετής του νέου κόμματος μετά το κλείσιμο της κάλπης, ο Λαπίντ κατάλαβε γιατί ο πατέρας του Γιόζεφ Λαπίντ ήταν περισσότερο ανήσυχος παρά ικανοποιημένος όταν, προ δεκαετίας, βρέθηκε με παρόμοιο τρόπο στην κυβέρνηση του Αριέλ Σαρόν ως αναπληρωτής πρωθυπουργός και υπουργός Δικαιοσύνης.
Στις επόμενες εκλογές, ο πατέρας του δεν κατάφερει τελικά να πάρει ούτε μία έδρα: Ο Γαΐρ Λαπίντ έχει λοιπόν επίγνωση των επικίνδυνων και των περιορισμών της ισραηλινής πολιτικής σκηνής, και μένει να κινηθεί αναλόγως.
Βασίλης Ψυχογιός
***
Αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο που απαγορεύει κάθε δημόσια αναφορά στην ομοφυλοφιλία, την οποία βαφτίζει «ομοφυλοφιλική προπαγάνδα», ενέκρινε κατά πλειοψηφία σε πρώτη ανάγνωση η ρωσική Δούμα. Πανδαιμόνιο επικράτησε την ώρα της ψηφοφορίας έξω από το κτίριο της Κάτω Βουλής, με ακτιβιστές να διοργανώνουν διαμαρτυρία «φιλήματος» και να δέχονται επίθεση από αντίπαλους διαδηλωτές.
Τουλάχιστον 20 άτομα συνελήφθησαν από τις δυνάμεις της αστυνομίας κατά τη διαδήλωση διαμαρτυρίας που πραγματοποίησαν ενώσεις ομοφυλοφίλων και λεσβιών για να δεχθούν επίθεση με μπογιές και αυγά από φανατικούς χριστιανούς, εκ των οποίων πολλοί κρατούσαν εικόνες και σταυρούς.
Το νομοσχέδιο απαγορεύει τη θετική δημόσια αναφορά σε ομοφυλοφιλικά θέματα σε όλη την επικράτεια της Ρωσίας. Εφόσον λάβει τελική έγκριση, οι εκδηλώσεις για την προώθηση των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων θα είναι πλέον παράνομες και στους διοργανωτές τους θα επιβάλλεται πρόστιμο.
Ακόμη και η γνωστή σημαία του «ουράνιου τόξου», του συμβόλου του παγκόσμιου ομοφυλοφιλικού κινήματος, εμπίπτει στις απαγορεύσεις.
Για κάθε θετική δημόσια αναφορά σε ομοφυλοφιλικά θέματα προβλέπονται πρόστιμα έως και 5.000 ρουβλίων (165 δολάρια) για φυσικό πρόσωπο και έως 500.000 ρουβλίων για κάθε άλλη νομική οντότητα, όπως επιχειρήσεις και σχολεία. Οι υποστηρικτές του νομοσχεδίου επιχειρηματολογούν πως η έγκρισή του είναι απαραίτητη για την προστασία των παιδιών.
Η νομοθεσία για την «ομοφυλοφιλική προπαγάνδα» έχει καταγγελθεί ευρέως από τις κυβερνήσεις της Δύσης, τις οργανώσεις για τα δικαιώματα του ανθρώπου και από πολλές προσωπικότητες του πνεύματος και του θεάματος -όπως η Μαντόνα, η οποία είχε διαμαρτυρηθεί κατά του νομοσχεδίου στη συναυλία που είχε πραγματοποιήσει τον Αύγουστο στην Αγία Πετρούπολη.
Οι επικριτές του Πούτιν, πιο συγκεκριμένα, του προσάπτουν ότι η νομοθεσία αυτή αποτελεί άλλο ένα μέτρο για την φίμωση της αντιπολίτευσης και επίσης αποτελεί στρατήγημα για την αύξηση της δημοτικότητάς του, μέσω της επίκλησης στις παραδοσιακές αξίες της Ρωσίας. Τα σημερινά ποσοστά αποδοχής του Πούτιν ανέρχονται στο 62% τον Ιανουάριο -στο χαμηλότερο επίπεδό τους από τον Ιούνιο του 2000- σύμφωνα με τελευταία σφυγμομέτρηση.
Από τους 450 βουλευτές της ρωσικής Κάτω Βουλής, οι 388 ψήφισαν υπέρ του νομοσχεδίου, όπως μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Itar-Tass.Προκειμένου να αποκτήσει ισχύ νόμου, το νομοσχέδιο θα πρέπει να εγκριθεί και στη δεύτερη και τρίτη ανάγνωσή του, κατόπιν να διαβιβασθεί στην Άνω Βουλή για έγκριση και τέλος να υπογραφεί από τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Πολλές ρωσικές πόλεις, όπως η Αγία Πετρούπολη, έχουν εγκρίνει πρόσφατα παρόμοια μέτρα.
*με πληροφορίες από ΑΠΕ/Reuters/Γερμανικό
Είναι η πρώτη φορά εδώ και 27 χρόνια που καταδικάζεται άτομο σε ποινή φυλάκισης για την αποκάλυψη της ταυτότητας ενός μυστικού πράκτορα.
Ο πρώην πράκτορας είχε παραδεχθεί την ενοχή του τον Οκτώβριο.
Η δικαστής επισήμανε πάντως ότι, αν μπορούσε, θα είχε επιβάλει μεγαλύτερη ποινή παρά την παραδοχή της ενοχής.
Ο Κυριακού, που εργαζόταν για την αμερικανική μυστική υπηρεσία από το 1990 μέχρι το 2004, αποκάλυψε το όνομα του πράκτορα της CIA σε ηλεκτρονικό μήνυμα που είχε αποστείλει σε δημοσιογράφο το 2008.
Ο ίδιος βοήθησε επανειλημμένα δημοσιογράφους παρέχοντας τους πληροφορίες για θέματα όπως η ανάκριση του Αμπού Ζουμπέιντα, μέλους της αλ Κάιντα, από τη CIA και η χρήση του βασανιστηρίου του εικονικού πνιγμού για την απόσπαση ομολογιών.
*με πληροφορίες από ΑΠΕ/Reuters
***
Εμφανίστηκε σχεδόν από το πουθενά, προσγειώθηκε ως δεύτερη δύναμη στη νέα ισραηλινή Βουλή για να γίνει ρυθμιστής της νέας κυβέρνησης (όπως φαίνεται, υπό τον Νετανιάχου) και με το κεντρώο του βάρος αναμένεται να απομακρύνει την πλάστιγγα από τους υπερορθόδοξους: Ο Γιαΐρ Λαπίντ του «Γες Ατίντ» έχει ήδη θέσει σαφώς τους όρους για τη συμμετοχή του στο επόμενο κυβερνητικό σχήμα στις, ενδεχομένως μακρόσυρτες, διαβουλεύσεις μεταξύ των ισραηλινών κομμάτων.
Η επανέναρξη των συνομιλιών με τους Παλαιστινίους, η αποκήρυξη του προγράμματος εποικισμού και η άρση «προνομίων» για τους υπερορθοδόξους σχετικοποιούν όμως το εύρος κινήσεων του νέου αστέρα της ισραηλινής πολιτικής σκηνής.
Ο 49χρονος «πολυτάλαντος» Λαπίντ -εκτός από αρκετά δημοφιλής παρουσιαστής, έχει δοκιμάσει την τύχη του ως ηθοποιός, ποιητής και στιχουργός- κατέβηκε φέτος για πρώτη φορά στον εκλογικό στίβο με κεντρώες θέσεις που βρήκαν απήχηση στην αστική τάξη του Ισραήλ και απέσπασε, διαψεύδοντας τις δημοσκοπήσεις, 19 έδρες στη νέα Κνεσέτ.
Ηγούμενος έτσι της δεύτερης ισχυρότερης δύναμης στη Βουλή, άλλαξε άρδην τα δεδομένα για τον Μπενιαμίν Νετανιάχου που υπολόγιζε σε κυβέρνηση «γερακιών».
Χωρίς να κρύβει εξαρχής ότι διατίθεται να συνεργαστεί με τον Νετανιάχου, ο Λαπίντ έθεσε ξεκάθαρα ως όρο την επανέναρξη των παγωμένων συνομιλιών με τους Παλαιστίνιους με στόχο τη λύση των δύο κρατών. Όπως είχε πει ένας από τους υποψηφίους του, ο εκλεγμένος πλέον βουλευτής Γιάκοβ Πέρι, «θέλουμε ένα τακτοποιημένο διαζύγιο με τους γείτονές μας, θέλουμε δύο κράτη».
Κεντρικό σημείο των θέσεων του Γες Ατίντ όμως, που προσέλκυσε και το αστικό τμήμα των ψηφοφόρων, ήταν -με αφορμή την ιλιγγιώδη αύξηση των ενοικίων, που είχαν προκαλέσει προ ετών και μαζικές διαδηλώσεις- η άρση των «προνομίων» για τους υπερορθόδοξους.
Περίπου το 60% των υπερορθόδοξων έχουν αφιερωθεί στη θρησκευτική μελέτη, μένοντας εκτός εργασίας, απαλασσόμενοι από τη στρατιωτική θητεία (τριετής, σε μία χώρα που τελεί σε συνεχή επαγρύπνση) και την πληρωμή φόρων.
Σημαία του Λαπίντ ήταν ότι εκπροσωπεί «τους φορολογούμενους που υπηρέτησαν στο στρατό, εργάστηκαν σε όλη τη ζωή τους και δεν μπορούν να δώσουν ένα διαμέρισμα στα παιδιά τους γιατί τα βάρη δεν κατανέμονται ισομερώς με τα άλλα κοινωνικά στρώματα».
Το πόσο θα καταφέρει να επιβάλει μέτρα που να ικανοποιούν αυτό το μέρος του προγράμματός του είναι άγνωστο, καθώς εάν ο συνασπισμός έχει την αναμενόμενη μορφή, το Γες Ατίντ θα πρέπει να συνεργάζεται με κόμματα των υπερορθόδοξων, που εκφράζουν ακριβώς αυτά τα «στρώματα που δεν αναλαμβάνουν το ίδιο βάρος».
Ακόμη πιο απομονωμένος όμως είναι ο Λαπίντ στο θέμα του εποικισμού. Όχι μόνο ο Νετανιάχου και ο Λίμπερμαν απορρίπτουν πάγια τις διεθνείς εκκλήσεις για (τουλάχιστον) πάγωμά τους, αλλά πιθανός εταίρος στην επόμενη κυβέρνηση είναι ο «Ιουδαϊκός Οίκος», κεντρική θέση του οποίου ήταν, αντιθέτως, η επέκταση της εποικιστικής δραστηριότητας.
Το μόνο «εύκολο» θέμα στις διαβουλεύσεις είναι το θέμα του Ιράν: Όπως και τα περισσότερα κόμματα στο Ισραήλ, το Γες Ατίντ θεωρεί κίνδυνο για την ύπαρξη του κράτους το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης και τάσσεται υπέρ, εάν αποδειχθεί η ανάπτυξη πυρηνικού οπλοστασίου, πλήγματος στις ιρανικές εγκαταστάσεις.
Τα πιο πιεστικά προβλήματα όμως του Ισραήλ καθιστούν θολό το πόσο θα μπορέσει ο Λαπίντ να συμβιβαστεί με το αρκετά πολυσυλλεκτικό φάσμα των κομμάτων που θα χρειαστεί ο Νετανιάχου.
Από αυτήν την άποψη, όπως ανέφερε και ο ίδιος ο ηγετής του νέου κόμματος μετά το κλείσιμο της κάλπης, ο Λαπίντ κατάλαβε γιατί ο πατέρας του Γιόζεφ Λαπίντ ήταν περισσότερο ανήσυχος παρά ικανοποιημένος όταν, προ δεκαετίας, βρέθηκε με παρόμοιο τρόπο στην κυβέρνηση του Αριέλ Σαρόν ως αναπληρωτής πρωθυπουργός και υπουργός Δικαιοσύνης.
Στις επόμενες εκλογές, ο πατέρας του δεν κατάφερει τελικά να πάρει ούτε μία έδρα: Ο Γαΐρ Λαπίντ έχει λοιπόν επίγνωση των επικίνδυνων και των περιορισμών της ισραηλινής πολιτικής σκηνής, και μένει να κινηθεί αναλόγως.
Βασίλης Ψυχογιός
***
Αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο που απαγορεύει κάθε δημόσια αναφορά στην ομοφυλοφιλία, την οποία βαφτίζει «ομοφυλοφιλική προπαγάνδα», ενέκρινε κατά πλειοψηφία σε πρώτη ανάγνωση η ρωσική Δούμα. Πανδαιμόνιο επικράτησε την ώρα της ψηφοφορίας έξω από το κτίριο της Κάτω Βουλής, με ακτιβιστές να διοργανώνουν διαμαρτυρία «φιλήματος» και να δέχονται επίθεση από αντίπαλους διαδηλωτές.
Τουλάχιστον 20 άτομα συνελήφθησαν από τις δυνάμεις της αστυνομίας κατά τη διαδήλωση διαμαρτυρίας που πραγματοποίησαν ενώσεις ομοφυλοφίλων και λεσβιών για να δεχθούν επίθεση με μπογιές και αυγά από φανατικούς χριστιανούς, εκ των οποίων πολλοί κρατούσαν εικόνες και σταυρούς.
Το νομοσχέδιο απαγορεύει τη θετική δημόσια αναφορά σε ομοφυλοφιλικά θέματα σε όλη την επικράτεια της Ρωσίας. Εφόσον λάβει τελική έγκριση, οι εκδηλώσεις για την προώθηση των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων θα είναι πλέον παράνομες και στους διοργανωτές τους θα επιβάλλεται πρόστιμο.
Ακόμη και η γνωστή σημαία του «ουράνιου τόξου», του συμβόλου του παγκόσμιου ομοφυλοφιλικού κινήματος, εμπίπτει στις απαγορεύσεις.
Για κάθε θετική δημόσια αναφορά σε ομοφυλοφιλικά θέματα προβλέπονται πρόστιμα έως και 5.000 ρουβλίων (165 δολάρια) για φυσικό πρόσωπο και έως 500.000 ρουβλίων για κάθε άλλη νομική οντότητα, όπως επιχειρήσεις και σχολεία. Οι υποστηρικτές του νομοσχεδίου επιχειρηματολογούν πως η έγκρισή του είναι απαραίτητη για την προστασία των παιδιών.
Η νομοθεσία για την «ομοφυλοφιλική προπαγάνδα» έχει καταγγελθεί ευρέως από τις κυβερνήσεις της Δύσης, τις οργανώσεις για τα δικαιώματα του ανθρώπου και από πολλές προσωπικότητες του πνεύματος και του θεάματος -όπως η Μαντόνα, η οποία είχε διαμαρτυρηθεί κατά του νομοσχεδίου στη συναυλία που είχε πραγματοποιήσει τον Αύγουστο στην Αγία Πετρούπολη.
Οι επικριτές του Πούτιν, πιο συγκεκριμένα, του προσάπτουν ότι η νομοθεσία αυτή αποτελεί άλλο ένα μέτρο για την φίμωση της αντιπολίτευσης και επίσης αποτελεί στρατήγημα για την αύξηση της δημοτικότητάς του, μέσω της επίκλησης στις παραδοσιακές αξίες της Ρωσίας. Τα σημερινά ποσοστά αποδοχής του Πούτιν ανέρχονται στο 62% τον Ιανουάριο -στο χαμηλότερο επίπεδό τους από τον Ιούνιο του 2000- σύμφωνα με τελευταία σφυγμομέτρηση.
Από τους 450 βουλευτές της ρωσικής Κάτω Βουλής, οι 388 ψήφισαν υπέρ του νομοσχεδίου, όπως μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Itar-Tass.Προκειμένου να αποκτήσει ισχύ νόμου, το νομοσχέδιο θα πρέπει να εγκριθεί και στη δεύτερη και τρίτη ανάγνωσή του, κατόπιν να διαβιβασθεί στην Άνω Βουλή για έγκριση και τέλος να υπογραφεί από τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Πολλές ρωσικές πόλεις, όπως η Αγία Πετρούπολη, έχουν εγκρίνει πρόσφατα παρόμοια μέτρα.
*με πληροφορίες από ΑΠΕ/Reuters/Γερμανικό
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Απάτη με συνταγές σε... πεθαμένους
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δύσκολες στιγμές για τον Πασχάλη Τερζή,
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
