2013-01-29 08:34:50
Eδώ και τρία χρόνια η χώρα και οι πολίτες ζούσαν σε συνθήκες μεγάλης ανασφάλειας, σε περιβάλλον φόβου και αναστολής των πάντων, χωρίς ίχνος προόδου και ελπίδας.
Με τον καιρό όλη αυτή η ατμόσφαιρα μεγάλης αβεβαιότητας, σε συνδυασμό με τα πολλά επαναλαμβανόμενα μέτρα, διαμόρφωσαν κλίμα γενικευμένης αντίδρασης και αμφισβήτησης, που τη σειρά του έφερε έντονες συγκρούσεις και άγονες αντιπαραθέσεις.
Πάμπολλα τα περιστατικά βίας, ατέλειωτες οι μέρες απεργιών και κινητοποιήσεων ,χωρίς ωστόσο να υπάρξει μεταβολή των δυσμενών συνθηκών, ούτε η διαμόρφωση περιβάλλοντος αλλαγής από μια προκαθορισμένη πορεία δημοσιονομικής εξυγίανσης και οικονομικής ανασύνταξης.
Προϊόντος του χρόνου επικράτησαν η κούραση και απογοήτευση και μαζί επιβλήθηκε στη συνείδηση των πολιτών το μοιραίο της δημοσιονομικής προσαρμογής.
Έτσι τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν το πρόγραμμα βοήθειας επιβεβαιώθηκε και κατέστη σαφές ότι η χώρα δεν απειλείται - στην παρούσα φάση τουλάχιστον - με έξοδο από την ευρωζώνη, η ανακούφιση ήταν μεγάλη.
Οι πολίτες στην πλειονότητά τους ένιωσαν να απαλλάσσονται από το μέγα βάρος της ανασφάλειας και είδαν κάποιο φως στο βάθος του τούνελ. Και επειδή είχαν ζήσει επί μακρόν σε καθεστώς φόβου προτίμησαν τις προσδοκίες που αυτή η μικρή αχτίδα φωτός γεννούσε.
Πολλοί ήταν εκείνοι που δεν αξιολόγησαν με προσοχή τη δυναμική αυτής της κεφαλαιώδους μεταβολής. Αντιθέτως μάλιστα έκαναν ότι μπορούσαν προκειμένου να υποβαθμίσουν τη σημασία της.
Κάπως έτσι επέλεξαν την διατήρηση της όξυνσης και των εντάσεων, αναλαμβάνοντας αντίστοιχου χαρακτήρα πολιτικές και συνδικαλιστικές δράσεις. Ενδεικτική ήταν η πολυήμερη απεργιακή κινητοποίηση στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Την ώρα που οι πολίτες ένιωθαν ανακουφισμένοι από την τρίχρονη πίεση και προσέβλεπαν σε ηρεμία και σταθερότητα ,οι συνδικαλιστές ήλθαν να προσθέσουν αβεβαιότητα και ανασφάλεια.
Επί της ουσίας έχασαν το μέτρο, προβάλλοντας άκαιρες μαξιμαλιστικές και μη υπερασπίσιμες διεκδικήσεις.
Το πλήθος βρέθηκε απέναντι, οι πολίτες εναντιώθηκαν στις απεργίες και οι συνδικαλιστές έδωσαν μια μάχη εξ αρχής χαμένη, επειδή απλούστατα δεν αξιολόγησαν τις συνθήκες και το νέο περιβάλλον.
Το ίδιο λάθος έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, μείζονος και ελάσσονος.
Ο κόσμος τούτο τον καιρό θέλει ηρεμία και σταθερότητα. Δεν αντέχει τις πολλές συγκρούσεις και αντιθέτως δίνει χρόνο σε πρωτοβουλίες και δυνατότητες ανασύνταξης της οικονομίας.
Όσοι επιμένουν σε αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις απλώς λαθεύουν. Και όσο δεν αλλάζουν απλώς θα χάνουν και θα περιθωριοποιούνται.
Γι' αυτό καλόν είναι άπαντες ,συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι να δώσουν περισσότερο χώρο και χρόνο σε θετικές δημιουργικές προσεγγίσεις , παρά σε οτιδήποτε άλλο.
ΤΟ ΒΗΜΑ
liberals10
Με τον καιρό όλη αυτή η ατμόσφαιρα μεγάλης αβεβαιότητας, σε συνδυασμό με τα πολλά επαναλαμβανόμενα μέτρα, διαμόρφωσαν κλίμα γενικευμένης αντίδρασης και αμφισβήτησης, που τη σειρά του έφερε έντονες συγκρούσεις και άγονες αντιπαραθέσεις.
Πάμπολλα τα περιστατικά βίας, ατέλειωτες οι μέρες απεργιών και κινητοποιήσεων ,χωρίς ωστόσο να υπάρξει μεταβολή των δυσμενών συνθηκών, ούτε η διαμόρφωση περιβάλλοντος αλλαγής από μια προκαθορισμένη πορεία δημοσιονομικής εξυγίανσης και οικονομικής ανασύνταξης.
Προϊόντος του χρόνου επικράτησαν η κούραση και απογοήτευση και μαζί επιβλήθηκε στη συνείδηση των πολιτών το μοιραίο της δημοσιονομικής προσαρμογής.
Έτσι τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν το πρόγραμμα βοήθειας επιβεβαιώθηκε και κατέστη σαφές ότι η χώρα δεν απειλείται - στην παρούσα φάση τουλάχιστον - με έξοδο από την ευρωζώνη, η ανακούφιση ήταν μεγάλη.
Οι πολίτες στην πλειονότητά τους ένιωσαν να απαλλάσσονται από το μέγα βάρος της ανασφάλειας και είδαν κάποιο φως στο βάθος του τούνελ. Και επειδή είχαν ζήσει επί μακρόν σε καθεστώς φόβου προτίμησαν τις προσδοκίες που αυτή η μικρή αχτίδα φωτός γεννούσε.
Πολλοί ήταν εκείνοι που δεν αξιολόγησαν με προσοχή τη δυναμική αυτής της κεφαλαιώδους μεταβολής. Αντιθέτως μάλιστα έκαναν ότι μπορούσαν προκειμένου να υποβαθμίσουν τη σημασία της.
Κάπως έτσι επέλεξαν την διατήρηση της όξυνσης και των εντάσεων, αναλαμβάνοντας αντίστοιχου χαρακτήρα πολιτικές και συνδικαλιστικές δράσεις. Ενδεικτική ήταν η πολυήμερη απεργιακή κινητοποίηση στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Την ώρα που οι πολίτες ένιωθαν ανακουφισμένοι από την τρίχρονη πίεση και προσέβλεπαν σε ηρεμία και σταθερότητα ,οι συνδικαλιστές ήλθαν να προσθέσουν αβεβαιότητα και ανασφάλεια.
Επί της ουσίας έχασαν το μέτρο, προβάλλοντας άκαιρες μαξιμαλιστικές και μη υπερασπίσιμες διεκδικήσεις.
Το πλήθος βρέθηκε απέναντι, οι πολίτες εναντιώθηκαν στις απεργίες και οι συνδικαλιστές έδωσαν μια μάχη εξ αρχής χαμένη, επειδή απλούστατα δεν αξιολόγησαν τις συνθήκες και το νέο περιβάλλον.
Το ίδιο λάθος έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, μείζονος και ελάσσονος.
Ο κόσμος τούτο τον καιρό θέλει ηρεμία και σταθερότητα. Δεν αντέχει τις πολλές συγκρούσεις και αντιθέτως δίνει χρόνο σε πρωτοβουλίες και δυνατότητες ανασύνταξης της οικονομίας.
Όσοι επιμένουν σε αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις απλώς λαθεύουν. Και όσο δεν αλλάζουν απλώς θα χάνουν και θα περιθωριοποιούνται.
Γι' αυτό καλόν είναι άπαντες ,συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι να δώσουν περισσότερο χώρο και χρόνο σε θετικές δημιουργικές προσεγγίσεις , παρά σε οτιδήποτε άλλο.
ΤΟ ΒΗΜΑ
liberals10
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μέχρι και κωμωδία στο Παρίσι έγινε ο Παπανδρέου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
