2013-02-09 10:15:16
Άνοιξαν οι ουρανοί και βρέχουν δισεκατομμύρια! Από δηλώσεις σκίζουμε! Λεφτά υπάρχουν!
Μας λέγανε από την κυβέρνηση Παπανδρέου για τα 25 δισ. ευρώ που ήταν στο ψυγείο, τα 7 δισ. από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, 12 δισ. από το ΕΣΠΑ και 6 δισ. από την τρόικα! Πενήντα δισ., έτσι, για πλάκα! Τι κάναμε μια τρύπα στο νερό όλα αυτά έμειναν στα λόγια!
Μετά τις χθεσινές ανακοινώσεις ότι θα πάρουμε 14,5 δισ. ευρώ από το νέο ΕΣΠΑ, 1,8 δισ. ευρώ για την αγροτική ανάπτυξη και άλλα 2 δισ. ευρώ θα διατεθούν μετά το 2016.
Την ώρα που ακούμε για τα δις που έρχονται η πραγματικότητα είναι οδυνηρή, χρέος, ανεργία, ύφεση: όλοι θεωρούν ότι το αντίδοτο είναι η ανάπτυξη και κύριο εργαλείο της το ΕΣΠΑ, το οποίο ξεκίνησε το 2007 με 20,6 δισ. ευρώ κοινοτική συμμετοχή και 3,7 δισ. ελληνική και θα ολοκληρωθεί το 2013.
Δηλαδή αυτό που δεν κάναμε με τα 20,6 δις του ΕΣΠΑ που ξεκίνησε το 2007 θα το καταφέρουμε το 2014 σε συνθήκες κρίσης.
Χορτάσαμε από ΕΣΠΑ που πήγαιναν σε κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και σε αντιαναπτυξιακά έργα.
Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό. Σε μια οριακή κατάσταση κρίσης χρειάζονται ενέργειες έξω από την λογική του παρελθόντος και μια αντεπίθεση σε πολλά μέτωπα για την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας.
Η προσέλκυση ξένων επενδύσεων, η βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και η ενίσχυση της εξωστρέφειας αποτελούν άμεση προτεραιότητα.
Η μόχλευση κεφαλαίων μέσω τραπεζών είναι ζωτικής σημασίας για την οικονομία και τις επιχειρήσεις.
Τι να τα κάνεις τα κονδύλια αν δεν υπάρχουν επιχειρήσεις να τα απορροφήσουν;
Λόγω της κρίσης, οι ελληνικές τράπεζες δυσκολεύονται να δανείσουν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και το πρόβλημα της ρευστότητας «παγώνει» τα πάντα.
Μέσα σε μια καθημερινότητα αυξανόμενης ανεργίας, οι πόροι του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου μένουν ακόμα σε μεγάλο βαθμό αναξιοποίητοι.
Η βαθύτερη ύφεση θα επιτείνει τα προβλήματα στην εφαρμογή του Μνημονίου, θα φέρει νέα μέτρα , θα τροφοδοτήσει κοινωνικές αντιδράσεις και τελικά θα αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση.
Σε μια περίοδο αβεβαιότητας, που οι αγορές αποφεύγουν τα ρίσκα, η Ελλάδα εξακολουθεί να θεωρείται μια επιλογή υψηλότατου κινδύνου.
Η ενίσχυση των εσόδων είναι το ένα στοίχημα. Και φέτος φαίνεται να το χάνουμε το στοίχημα.
Η λύση δεν είναι «μονόδρομος» στους διαθέσιμους πόρους. Τόσα από το ΕΣΠΑ, τόσα από τον αναπτυξιακό νόμο, τόσα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Είναι θέμα στρατηγικών επιλογών και αποφασιστικής πολιτικής δράσης, που θα κινητοποιήσει δυνάμεις της οικονομίας και θα προσελκύσει ξένες επενδύσεις.
Αν δεν υπάρξει όραμα, σχεδιασμό, σαφές θεσμικό πλαίσιο, πάταξη της γραφειοκρατίας και ξεκάθαροι κανόνες η αποτυχία είναι σίγουρη.
Το αναπτυξιακό μοντέλο των προηγούμενων χρόνων χρεοκόπησε οριστικά.
Το βαρέλι ήταν χωρίς πάτο Νίκος Παναγιωτόπουλος / newpost.gr
Μας λέγανε από την κυβέρνηση Παπανδρέου για τα 25 δισ. ευρώ που ήταν στο ψυγείο, τα 7 δισ. από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, 12 δισ. από το ΕΣΠΑ και 6 δισ. από την τρόικα! Πενήντα δισ., έτσι, για πλάκα! Τι κάναμε μια τρύπα στο νερό όλα αυτά έμειναν στα λόγια!
Μετά τις χθεσινές ανακοινώσεις ότι θα πάρουμε 14,5 δισ. ευρώ από το νέο ΕΣΠΑ, 1,8 δισ. ευρώ για την αγροτική ανάπτυξη και άλλα 2 δισ. ευρώ θα διατεθούν μετά το 2016.
Την ώρα που ακούμε για τα δις που έρχονται η πραγματικότητα είναι οδυνηρή, χρέος, ανεργία, ύφεση: όλοι θεωρούν ότι το αντίδοτο είναι η ανάπτυξη και κύριο εργαλείο της το ΕΣΠΑ, το οποίο ξεκίνησε το 2007 με 20,6 δισ. ευρώ κοινοτική συμμετοχή και 3,7 δισ. ελληνική και θα ολοκληρωθεί το 2013.
Δηλαδή αυτό που δεν κάναμε με τα 20,6 δις του ΕΣΠΑ που ξεκίνησε το 2007 θα το καταφέρουμε το 2014 σε συνθήκες κρίσης.
Χορτάσαμε από ΕΣΠΑ που πήγαιναν σε κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και σε αντιαναπτυξιακά έργα.
Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό. Σε μια οριακή κατάσταση κρίσης χρειάζονται ενέργειες έξω από την λογική του παρελθόντος και μια αντεπίθεση σε πολλά μέτωπα για την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας.
Η προσέλκυση ξένων επενδύσεων, η βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και η ενίσχυση της εξωστρέφειας αποτελούν άμεση προτεραιότητα.
Η μόχλευση κεφαλαίων μέσω τραπεζών είναι ζωτικής σημασίας για την οικονομία και τις επιχειρήσεις.
Τι να τα κάνεις τα κονδύλια αν δεν υπάρχουν επιχειρήσεις να τα απορροφήσουν;
Λόγω της κρίσης, οι ελληνικές τράπεζες δυσκολεύονται να δανείσουν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και το πρόβλημα της ρευστότητας «παγώνει» τα πάντα.
Μέσα σε μια καθημερινότητα αυξανόμενης ανεργίας, οι πόροι του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου μένουν ακόμα σε μεγάλο βαθμό αναξιοποίητοι.
Η βαθύτερη ύφεση θα επιτείνει τα προβλήματα στην εφαρμογή του Μνημονίου, θα φέρει νέα μέτρα , θα τροφοδοτήσει κοινωνικές αντιδράσεις και τελικά θα αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση.
Σε μια περίοδο αβεβαιότητας, που οι αγορές αποφεύγουν τα ρίσκα, η Ελλάδα εξακολουθεί να θεωρείται μια επιλογή υψηλότατου κινδύνου.
Η ενίσχυση των εσόδων είναι το ένα στοίχημα. Και φέτος φαίνεται να το χάνουμε το στοίχημα.
Η λύση δεν είναι «μονόδρομος» στους διαθέσιμους πόρους. Τόσα από το ΕΣΠΑ, τόσα από τον αναπτυξιακό νόμο, τόσα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Είναι θέμα στρατηγικών επιλογών και αποφασιστικής πολιτικής δράσης, που θα κινητοποιήσει δυνάμεις της οικονομίας και θα προσελκύσει ξένες επενδύσεις.
Αν δεν υπάρξει όραμα, σχεδιασμό, σαφές θεσμικό πλαίσιο, πάταξη της γραφειοκρατίας και ξεκάθαροι κανόνες η αποτυχία είναι σίγουρη.
Το αναπτυξιακό μοντέλο των προηγούμενων χρόνων χρεοκόπησε οριστικά.
Το βαρέλι ήταν χωρίς πάτο Νίκος Παναγιωτόπουλος / newpost.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Συνεδριάζει η Kεντρική Επιτροπή της ΔΗΜΑΡ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
