2013-02-12 09:48:20
της Ελίνας Γαληνού
Παρ΄όλη την ικανοποίηση για το "θαύμα" του χαμηλότερου πληθωρισμού μας στην ευρωζώνη, και παρ΄όλους τους επαίνους εκ των έξω για την πρόοδο του προγράμματος, τα εγχώρια προβλήματα εξακολουθούν να υφίστανται, εις βάρος του κόσμου. Αν και ο πληθωρισμός μπορεί να εμφανίζεται ελεγχόμενος ως αριθμητικό μέγεθος, η πραγματική κατάσταση στην αγορά βαίνει αντίστροφα. Αυτό δεν χρειάζεται οικονομικές γνώσεις για να το κατανοήσει κανείς, αρκεί που μετράμε την αγοραστική μας δύναμη κάθε μέρα. Το εναπομείναν πενιχρό εισόδημα των νοικοκυριών, έρχεται σε σκληρή αναμέτρηση με τις υφιστάμενες τιμές, είτε μιλάμε για τα βασικά αναγκαία αγαθά, είτε για τις αναγκαίες υπηρεσίες που πρέπει να πληρώνουμε.
Και το συμπέρασμα είναι απλό. Ενώ τα εισοδήματα του κόσμου βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση, η ακρίβεια καθιστά την επιβίωση δυσβάσταχτη, ακόμα και για τους πιό μετρημένους.
Δεν είναι οπωσδήποτε τυχαίο αυτό, ούτε αποτελεί φαινόμενο που αφορά κάποια γκρινιάρικη μειονότητα του ελληνικού λαού. Ισχύει κατά γενική ομολογία, διότι φαίνεται άλλωστε καθημερινά μέσα στη ζωή μας. Η υψηλή τιμή πώλησης του πετρελαίου, συμπαρέσυρε όλα τα αγαθά και υπηρεσίες, πράγμα που ήταν άλλωστε αναμενόμενο. Η εξάρτησή μας από εισαγόμενα είδη κατά περίπου 70%, καθιστά την αγορά δύσκαμπτη, καθώς δεν υπάρχουν και πολλά περιθώρια υποτίμησης των τιμών, εφ΄όσον αγοράζονται από ξένους προμηθευτές. Η ακαμψία αυτή, επιδεινώθηκε κατά πολύ με την φημολογούμενη χρεωκοπία της χώρας όλο το προηγούμενο διάστημα, πράγμα που ώθησε πολλές ξένες εταιρείες προμηθειών μας, να απαιτούν προκαταβολικά χρήματα και τοις μετρητοίς, για προιόντα που θα πουληθούν εδώ εν καιρώ και εάν Από την άλλη μεριά, η πτωτική τάση των εισοδημάτων χωρίς προοπτικές γρήγορης ανάκαμψης, μειώνει συνεχώς την κατανάλωση, με αποτέλεσμα να περιορίζεται η ευελιξία των τιμών ακόμα περισσότερο. Αυτό αποκαλύπτει εκτός των άλλων, ότι ο ανταγωνισμός εδώ δεν λειτουργεί, κι΄ας βρίσκεται το θέμα συνεχώς στην ατζέντα συζητήσεων και προβληματισμών του υπουργείου Ανάπτυξης. Διότι οι παράγοντες που επηρεάζουν τις τιμές αγαθών και υπηρεσιών, είναι πολλοί και έχουν να κάνουν τόσο με τη δομή της αγοράς στην Ελλάδα, όσο και με τις συνθήκες που έχουν καθιερωθεί εκ των πραγμάτων και δυσκολεύουν τα πράγματα.
Για παράδειγμα, η μεταφορά προϊόντων για μερικές περιοχές της χώρας, κοστίζει δυσανάλογα, λόγω υφισταμένων περιορισμών που επιβάλλει η νομοθεσία. Το χρόνιο πρόβλημα της γραφειοκρατίας με τις δεσμεύσεις εκ μέρους του δημοσίου προς τους ιδιώτες, ανεβάζει επιπλέον το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων, επηρεάζοντας αρνητικά τις δυνατότητες προγραμματισμού τους. Οι μικρές επιχειρήσεις δυσκολεύονται να επιβιώσουν ενώ κλείνουν η μια μετά την άλλη λόγω οικονομικών αδιεξόδων. Αυτό εκτός του ότι επιτείνει το κοινωνικό πρόβλημα της κρίσης, εξωθεί το καταναλωτικό κοινό στις μεγάλες επιχειρήσεις, και το χρήμα συγκεντρώνεται εκεί. Οι πρώτες ύλες για τη βιομηχανία κοστίζουν, καθιστώντας την εγχώρια παραγωγή όλο και πιο ασύμφορη. Η απαξίωση της παραγωγικής δραστηριότητας όλα τα χρόνια της πλασματικής ευημερίας, φάνηκε τώρα με την κρίση πόσο επιζήμια υπήρξε. Χώρα χωρίς δικά της προϊόντα και χωρίς τις ανάλογες δομές διάθεσης και διανομής, γίνεται εξαρτημένη με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Τις χειρότερες δε επιπτώσεις, υφίσταται η κοινωνία όσον αφορά τα τρόφιμα, τα φάρμακα, το πετρέλαιο και τη βενζίνα, προϊόντα απολύτως αναγκαία για την ομαλή επιβίωση του πληθυσμού. Ας μην ξεχνάμε ότι όποτε μας τέθηκε το σκληρό δίλημμα περί ατάκτου χρεωκοπίας εάν δεν υπακούσουμε στους όρους των δανειστών, αναφέρονταν κάθε φορά και οι επιπτώσεις από την έλλειψη αυτών των παραπάνω προϊόντων...
Παρ΄όλα αυτά, ας μην ξεχνούν και οι αρμόδιοι ιθύνοντες περί τα οικονομικά, ότι ο πληθωρισμός έχει δύο όψεις. Η μια όψη είναι το αριθμητικό μέγεθος για το οποίο μπορεί να καμαρώνουν αν το βλέπουν σε ελεγχόμενα επίπεδα, αλλά υπάρχει και η άλλη όψη. Εκείνη της κοινωνίας, όπου οι μισθοί πέφτουν και οι τιμές αντιστέκονται, και όχι μόνο για τους παράγοντες που προαναφέραμε, αν και είναι σημαντικοί. Η επιβολή μαζικών εμμέσων φόρων τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, τσάκισε κυριολεκτικά την αγορά και ο πληθωρισμός στην πράξη, δεν είναι διόλου ελεγχόμενος. Αυτό σημαίνει ότι για κάποια προβλήματα ευθύνεται η εφαρμοζόμενη πολιτική, και μπορούν να διορθωθούν άμεσα με κάποιες αναθεωρήσεις. Για όλα τα υπόλοιπα, ας ελπίσουμε ότι θα ληφθούν υπόψη στις μεταρρυθμίσεις που προωθούνται, αλλά ας έχουν όλοι υπόψη ότι η ακρίβεια στην αγορά, όταν υπάρχει, δεν κρύβεται με τίποτα.
InfoGnomon
Παρ΄όλη την ικανοποίηση για το "θαύμα" του χαμηλότερου πληθωρισμού μας στην ευρωζώνη, και παρ΄όλους τους επαίνους εκ των έξω για την πρόοδο του προγράμματος, τα εγχώρια προβλήματα εξακολουθούν να υφίστανται, εις βάρος του κόσμου. Αν και ο πληθωρισμός μπορεί να εμφανίζεται ελεγχόμενος ως αριθμητικό μέγεθος, η πραγματική κατάσταση στην αγορά βαίνει αντίστροφα. Αυτό δεν χρειάζεται οικονομικές γνώσεις για να το κατανοήσει κανείς, αρκεί που μετράμε την αγοραστική μας δύναμη κάθε μέρα. Το εναπομείναν πενιχρό εισόδημα των νοικοκυριών, έρχεται σε σκληρή αναμέτρηση με τις υφιστάμενες τιμές, είτε μιλάμε για τα βασικά αναγκαία αγαθά, είτε για τις αναγκαίες υπηρεσίες που πρέπει να πληρώνουμε.
Και το συμπέρασμα είναι απλό. Ενώ τα εισοδήματα του κόσμου βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση, η ακρίβεια καθιστά την επιβίωση δυσβάσταχτη, ακόμα και για τους πιό μετρημένους.
Δεν είναι οπωσδήποτε τυχαίο αυτό, ούτε αποτελεί φαινόμενο που αφορά κάποια γκρινιάρικη μειονότητα του ελληνικού λαού. Ισχύει κατά γενική ομολογία, διότι φαίνεται άλλωστε καθημερινά μέσα στη ζωή μας. Η υψηλή τιμή πώλησης του πετρελαίου, συμπαρέσυρε όλα τα αγαθά και υπηρεσίες, πράγμα που ήταν άλλωστε αναμενόμενο. Η εξάρτησή μας από εισαγόμενα είδη κατά περίπου 70%, καθιστά την αγορά δύσκαμπτη, καθώς δεν υπάρχουν και πολλά περιθώρια υποτίμησης των τιμών, εφ΄όσον αγοράζονται από ξένους προμηθευτές. Η ακαμψία αυτή, επιδεινώθηκε κατά πολύ με την φημολογούμενη χρεωκοπία της χώρας όλο το προηγούμενο διάστημα, πράγμα που ώθησε πολλές ξένες εταιρείες προμηθειών μας, να απαιτούν προκαταβολικά χρήματα και τοις μετρητοίς, για προιόντα που θα πουληθούν εδώ εν καιρώ και εάν Από την άλλη μεριά, η πτωτική τάση των εισοδημάτων χωρίς προοπτικές γρήγορης ανάκαμψης, μειώνει συνεχώς την κατανάλωση, με αποτέλεσμα να περιορίζεται η ευελιξία των τιμών ακόμα περισσότερο. Αυτό αποκαλύπτει εκτός των άλλων, ότι ο ανταγωνισμός εδώ δεν λειτουργεί, κι΄ας βρίσκεται το θέμα συνεχώς στην ατζέντα συζητήσεων και προβληματισμών του υπουργείου Ανάπτυξης. Διότι οι παράγοντες που επηρεάζουν τις τιμές αγαθών και υπηρεσιών, είναι πολλοί και έχουν να κάνουν τόσο με τη δομή της αγοράς στην Ελλάδα, όσο και με τις συνθήκες που έχουν καθιερωθεί εκ των πραγμάτων και δυσκολεύουν τα πράγματα.
Για παράδειγμα, η μεταφορά προϊόντων για μερικές περιοχές της χώρας, κοστίζει δυσανάλογα, λόγω υφισταμένων περιορισμών που επιβάλλει η νομοθεσία. Το χρόνιο πρόβλημα της γραφειοκρατίας με τις δεσμεύσεις εκ μέρους του δημοσίου προς τους ιδιώτες, ανεβάζει επιπλέον το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων, επηρεάζοντας αρνητικά τις δυνατότητες προγραμματισμού τους. Οι μικρές επιχειρήσεις δυσκολεύονται να επιβιώσουν ενώ κλείνουν η μια μετά την άλλη λόγω οικονομικών αδιεξόδων. Αυτό εκτός του ότι επιτείνει το κοινωνικό πρόβλημα της κρίσης, εξωθεί το καταναλωτικό κοινό στις μεγάλες επιχειρήσεις, και το χρήμα συγκεντρώνεται εκεί. Οι πρώτες ύλες για τη βιομηχανία κοστίζουν, καθιστώντας την εγχώρια παραγωγή όλο και πιο ασύμφορη. Η απαξίωση της παραγωγικής δραστηριότητας όλα τα χρόνια της πλασματικής ευημερίας, φάνηκε τώρα με την κρίση πόσο επιζήμια υπήρξε. Χώρα χωρίς δικά της προϊόντα και χωρίς τις ανάλογες δομές διάθεσης και διανομής, γίνεται εξαρτημένη με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Τις χειρότερες δε επιπτώσεις, υφίσταται η κοινωνία όσον αφορά τα τρόφιμα, τα φάρμακα, το πετρέλαιο και τη βενζίνα, προϊόντα απολύτως αναγκαία για την ομαλή επιβίωση του πληθυσμού. Ας μην ξεχνάμε ότι όποτε μας τέθηκε το σκληρό δίλημμα περί ατάκτου χρεωκοπίας εάν δεν υπακούσουμε στους όρους των δανειστών, αναφέρονταν κάθε φορά και οι επιπτώσεις από την έλλειψη αυτών των παραπάνω προϊόντων...
Παρ΄όλα αυτά, ας μην ξεχνούν και οι αρμόδιοι ιθύνοντες περί τα οικονομικά, ότι ο πληθωρισμός έχει δύο όψεις. Η μια όψη είναι το αριθμητικό μέγεθος για το οποίο μπορεί να καμαρώνουν αν το βλέπουν σε ελεγχόμενα επίπεδα, αλλά υπάρχει και η άλλη όψη. Εκείνη της κοινωνίας, όπου οι μισθοί πέφτουν και οι τιμές αντιστέκονται, και όχι μόνο για τους παράγοντες που προαναφέραμε, αν και είναι σημαντικοί. Η επιβολή μαζικών εμμέσων φόρων τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, τσάκισε κυριολεκτικά την αγορά και ο πληθωρισμός στην πράξη, δεν είναι διόλου ελεγχόμενος. Αυτό σημαίνει ότι για κάποια προβλήματα ευθύνεται η εφαρμοζόμενη πολιτική, και μπορούν να διορθωθούν άμεσα με κάποιες αναθεωρήσεις. Για όλα τα υπόλοιπα, ας ελπίσουμε ότι θα ληφθούν υπόψη στις μεταρρυθμίσεις που προωθούνται, αλλά ας έχουν όλοι υπόψη ότι η ακρίβεια στην αγορά, όταν υπάρχει, δεν κρύβεται με τίποτα.
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ