2013-02-19 17:59:03
Η απεργία της 20ης Φεβρουαρίου αποτελεί ένα σταθμό σε μια πορεία που ουσιαστικά το εργατικό κίνημα πρέπει να επανακαθορίσει το ρόλο του και ουσιαστικά να διαλέξει πάντα .
Το ερώτημα που ουσιαστικά τίθεται είναι αν θα παλέψει για να ανατρέψει τον τρικομματικό εφιάλτη και τους ντόπιους και ξένους συμμάχους του, ως προϋπόθεση για να κατακτήσει όλα εκείνα που κλέβουν από τους εργαζόμενους ελέω κρίσης, ή αν θα αφανιστεί, αφήνοντας στη θέση του ένα οριστικά μεταλλαγμένο συνδικαλισμό που περισσότερο θα μοιάζει με κατοικίδιο στα σαλόνια των εφοπλιστών και των βιομηχάνων. Είναι η ώρα της κρίσης για όλους τους εργαζόμενους και τους ανέργους που δεν καλούνται να δώσουν μια μάχη χαρακωμάτων προσπαθώντας να κατακτήσουν το «λιγότερο κακό», αλλά η στιγμή που θα διαμορφωθεί εκείνος ο συσχετισμός που θα καθορίσει το μέλλον τους, είτε ως δούλους, είτε ως κομμάτι της τάξης που ως παραγωγός του πλούτου, πρέπει να καθορίζει και τη ροή των πραγμάτων. Γιατί μετά το τέλος των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, δεν πρέπει να έχουμε καμία αμφιβολία ότι εισερχόμαστε με κάθε επισημότητα στον απόλυτα κανιβαλικό καπιταλισμό.
Μετά τις επιστρατεύσεις των απεργών του ΜΕΤΡΟ και των ναυτεργατών, η συμμετοχή στην προσεχή απεργία ουσιαστικά αποτελεί μια απάντηση που θα καθορίσει τόσο την κυβερνητική πολιτική, όσο και τον τσαμπουκά του κινήματος. Μην έχουμε καμία αυταπάτη πως η κινεζοποίηση των σχέσεων εργασίας θα προχωρήσει με γοργούς ρυθμούς, αν η εργαζόμενη πλειοψηφία δε στείλει το πρώτο μήνυμα με την απεργία της, ενάντια στην κυβερνητική λογική που λέει πως «κεφάλι που δε σκύβει πέφτει». Σε αυτό το προσκλητήριο αξιοπρέπειας δεν πρέπει να λείψει κανείς. Κανένας την Τετάρτη να μην πάει για δουλειά. Αρχίζουμε έναν νέο κύκλο αναμέτρησης που αντικειμενικά θα κορυφωθεί μέσα στο Μάρτη που λήγουν μερικές δεκάδες συλλογικές συμβάσεις μιας σειράς κλάδων. Μια αναμέτρηση που αν δοθεί από ένα ρωμαλέο και ταξικά αναγεννημένο εργατικό και λαϊκό κίνημα μπορεί να αποτελέσει εκείνο το σημείο που θα σπάσει την ατσάλινη πυγμή της κυβέρνησης και της ΕΕ, θα αποσταθεροποιήσει τα σχέδιά τους για μετασχηματισμό της χώρας σε μια απέραντη ειδική εργασιακή ζώνη, ως όρο για τη σταθεροποίηση των ζωών της θιγόμενης πλειοψηφίας.
Σε αυτή την αναμέτρηση δεν πρέπει κανείς να μείνει μόνος. Απαιτείται τώρα η συγκρότηση ενός κοινού μετώπου όλων των μαχόμενων κομματιών της κοινωνίας που θα χτυπήσει συντονισμένα την επίθεση του κεφαλαίου, προκειμένου να την ανατρέψει. Ένα μέτωπο που πρέπει να παλέψει-υπερασπιστεί, το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία για όλους μέσα στην εποχή της «θάλασσας ανέργων», για την επνακατάκτηση αλλά και τη θεμελίωση νέων εργατικών δικαιωμάτων στην εποχή της απόλυτης εξαθλίωσης για το σύνολο των εργαζομένων καθώς και για το σύνολο των δημόσιων και κοινωνικών αγαθών, την ώρα που ακόμα και τα πιο αυτονόητα, «βγαίνουν στο σφυρί» στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της «ανάπτυξης». Σε αυτή τη βάση οι αγροτικές κινητοποιήσεις που αυτή τη στιγμή αποτελούν την προμετωπίδα της αναμέτρησης με την κυβέρνηση, πρέπει να ενισχυθούν από το σύνολο του λαϊκού και εργατικού κινήματος. Η Λέσχη εργαζομένων και νεολαίας καλεί τον αγωνιζόμενο λαό του Βόλου μετά τις απεργιακές συγκεντρώσεις να μεταβούμε όλοι μαζί στο μπλόκο του Αερινού. Η Τετάρτη μπορεί και πρέπει να μετατραπεί σε ένα παλλαϊκό σεισμό. Να μη λειτουργήσει η παραγωγική μηχανή, να παραλύσει η χώρα. Μόνο έτσι μπορούμε να νικήσουμε.
ΟΛΟΙ ΣΤΗ 13:15 ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΜΠΛΟΚΑ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ
e-volos.gr
Το ερώτημα που ουσιαστικά τίθεται είναι αν θα παλέψει για να ανατρέψει τον τρικομματικό εφιάλτη και τους ντόπιους και ξένους συμμάχους του, ως προϋπόθεση για να κατακτήσει όλα εκείνα που κλέβουν από τους εργαζόμενους ελέω κρίσης, ή αν θα αφανιστεί, αφήνοντας στη θέση του ένα οριστικά μεταλλαγμένο συνδικαλισμό που περισσότερο θα μοιάζει με κατοικίδιο στα σαλόνια των εφοπλιστών και των βιομηχάνων. Είναι η ώρα της κρίσης για όλους τους εργαζόμενους και τους ανέργους που δεν καλούνται να δώσουν μια μάχη χαρακωμάτων προσπαθώντας να κατακτήσουν το «λιγότερο κακό», αλλά η στιγμή που θα διαμορφωθεί εκείνος ο συσχετισμός που θα καθορίσει το μέλλον τους, είτε ως δούλους, είτε ως κομμάτι της τάξης που ως παραγωγός του πλούτου, πρέπει να καθορίζει και τη ροή των πραγμάτων. Γιατί μετά το τέλος των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, δεν πρέπει να έχουμε καμία αμφιβολία ότι εισερχόμαστε με κάθε επισημότητα στον απόλυτα κανιβαλικό καπιταλισμό.
Μετά τις επιστρατεύσεις των απεργών του ΜΕΤΡΟ και των ναυτεργατών, η συμμετοχή στην προσεχή απεργία ουσιαστικά αποτελεί μια απάντηση που θα καθορίσει τόσο την κυβερνητική πολιτική, όσο και τον τσαμπουκά του κινήματος. Μην έχουμε καμία αυταπάτη πως η κινεζοποίηση των σχέσεων εργασίας θα προχωρήσει με γοργούς ρυθμούς, αν η εργαζόμενη πλειοψηφία δε στείλει το πρώτο μήνυμα με την απεργία της, ενάντια στην κυβερνητική λογική που λέει πως «κεφάλι που δε σκύβει πέφτει». Σε αυτό το προσκλητήριο αξιοπρέπειας δεν πρέπει να λείψει κανείς. Κανένας την Τετάρτη να μην πάει για δουλειά. Αρχίζουμε έναν νέο κύκλο αναμέτρησης που αντικειμενικά θα κορυφωθεί μέσα στο Μάρτη που λήγουν μερικές δεκάδες συλλογικές συμβάσεις μιας σειράς κλάδων. Μια αναμέτρηση που αν δοθεί από ένα ρωμαλέο και ταξικά αναγεννημένο εργατικό και λαϊκό κίνημα μπορεί να αποτελέσει εκείνο το σημείο που θα σπάσει την ατσάλινη πυγμή της κυβέρνησης και της ΕΕ, θα αποσταθεροποιήσει τα σχέδιά τους για μετασχηματισμό της χώρας σε μια απέραντη ειδική εργασιακή ζώνη, ως όρο για τη σταθεροποίηση των ζωών της θιγόμενης πλειοψηφίας.
Σε αυτή την αναμέτρηση δεν πρέπει κανείς να μείνει μόνος. Απαιτείται τώρα η συγκρότηση ενός κοινού μετώπου όλων των μαχόμενων κομματιών της κοινωνίας που θα χτυπήσει συντονισμένα την επίθεση του κεφαλαίου, προκειμένου να την ανατρέψει. Ένα μέτωπο που πρέπει να παλέψει-υπερασπιστεί, το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία για όλους μέσα στην εποχή της «θάλασσας ανέργων», για την επνακατάκτηση αλλά και τη θεμελίωση νέων εργατικών δικαιωμάτων στην εποχή της απόλυτης εξαθλίωσης για το σύνολο των εργαζομένων καθώς και για το σύνολο των δημόσιων και κοινωνικών αγαθών, την ώρα που ακόμα και τα πιο αυτονόητα, «βγαίνουν στο σφυρί» στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της «ανάπτυξης». Σε αυτή τη βάση οι αγροτικές κινητοποιήσεις που αυτή τη στιγμή αποτελούν την προμετωπίδα της αναμέτρησης με την κυβέρνηση, πρέπει να ενισχυθούν από το σύνολο του λαϊκού και εργατικού κινήματος. Η Λέσχη εργαζομένων και νεολαίας καλεί τον αγωνιζόμενο λαό του Βόλου μετά τις απεργιακές συγκεντρώσεις να μεταβούμε όλοι μαζί στο μπλόκο του Αερινού. Η Τετάρτη μπορεί και πρέπει να μετατραπεί σε ένα παλλαϊκό σεισμό. Να μη λειτουργήσει η παραγωγική μηχανή, να παραλύσει η χώρα. Μόνο έτσι μπορούμε να νικήσουμε.
ΟΛΟΙ ΣΤΗ 13:15 ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΜΠΛΟΚΑ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ
e-volos.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Παράξενα βραχιόλια που δεν θα φορέσει ποτέ κανένας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
