2013-03-11 21:38:03
«Να μπορούσα να ταΐσω όλους τους πεινασμένους ανθρώπους με μια σκέψη». Αυτός είναι ο τίτλος της ευχαριστήριας επιστολής του συμπολίτη Αρχιμαγείρου Ηλία Κακούρη μέσω της οποίας περιγράφει με αλήθεια αυτό που βίωσε σε ένα τραπέζι για τους άπορους.
Η επιστολή του κ. Ηλία Κακούρη έχει ως εξής:
«Είναι κάτι που κυκλοφορεί έντονα στο μυαλό μου τα τελευταία χρόνια και ακόμα περισσότερο τον τελευταίο καιρό με όλα αυτά που βλέπουμε γύρο μας.
• Παιδιά πεινασμένα στα σχολεία γιατί οι γονείς τους δεν έχουνε λεφτά να τους πάρουν ένα κουλούρι.
• Παππούδες και γιαγιάδες να ψάχνουν τα σκουπίδια για τρόφιμα γιατί το κράτος τους έχει κόψει την σύνταξη.
• Οικογενειάρχες άνθρωποι, κάποτε νοικοκύρηδες που δεν μπορούν να βάλουν φαγητό στο τραπέζι για την οικογένεια τους γιατί κάποιος θεώρησε πως η θέση του είναι περιττή και αποφάσισε να τον απολύσουν.
• Μετανάστες, οικονομική και πολιτική πρόσφυγες οι οποίοι έχουν φτάσει στην χώρα μας. Άνθρωποι χωρίς πατρίδα και χωρίς σπίτι οι οποίοι ζητιανεύουν όλοι μέρα στους δρόμους για να μαζέψουν λίγα λεφτά ώστε να πάρουν ένα καρβέλι ψωμί για να το μοιραστούν με άλλους 10 συνανθρώπους τους, μπας και περάσει και αυτή η μέρα.
Σαν άνθρωπος και αρχιμάγειρας πιστεύω σε ένα πράγμα και το φωνάζω όσο πιο δυνατά μπορώ! «ΟΛΟΙ οι άνθρωποι του κόσμου, ανεξαρτήτου - ηλικίας, κοινωνικής τάξης, θρησκείας, πολιτικών πιστεύω, χρώματος, φυλής – έχουν το δικαίωμα στο φαγητό! Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να τους το στερήσει.»
Αυτός που στερεί το φαγητό σε έναν άνθρωπο πράττει το μεγαλύτερο έγκλημα του κόσμου.
Αυτό ακριβώς αγαπητοί φίλοι έχει συμβεί σήμερα!
Κάποιοι άνθρωποι αποφασίζουν και στερούν το δικαίωμα της τροφής σε κάποιους άλλους.
Ευτυχώς όμως δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο και γι’ αυτό το λόγο θέλω πραγματικά να ευχαριστήσω, μέσα από την καρδιά μου, όλους αυτούς που με βοήθησαν την Κυριακή 10 Μαρτίου 2013, να προσφέρουμε στον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωακείμ στην έξω Αγυιά, φαγητό σε 35 ανθρώπους που είχαν πραγματικά ανάγκη τροφής. Βρέθηκαν σε ένα ζεστό και φιλόξενο περιβάλλων έστω για λίγο, χωρίς να νιώθουν περιθωριακοί.
Πρώτα από όλους θέλω να ευχαριστήσω τους ανθρώπους του άμεσου οικογενειακού και φιλικού περιβάλλοντος, που πιστέψανε στην ιδέα αυτή και ήταν όλοι πρόθυμοι να βοηθήσουν.
• Τους ιδιοκτήτες και εργαζόμενους στο «Super Market Κρόνος» στην Αγυιά, οι όποιοι πρόσφεραν όλα τα τρόφιμα.
• Τον φούρνο «Άρτο Ποίημα» στην Αγυιά που πρόσφερε το ψωμί.
• Τους ιδιοκτήτες των ζαχαροπλαστείων «Αχαϊκό Εντελβαίς Pastry Shops» τον κύριο Βενιζέλου και τον κύριο Ιωάννη που μας πρόσφεραν τα γλυκά.
• Τους ιδιοκτήτες του Catering «Περί ορέξεως» Κατερίνα και Χάρη, όπως επίσης και την Μαίρη η οποία εργάζεται εκεί, που μου παρείχαν τον χώρο, τα σκευή και την βοήθεια τους στην παρασκευή του φαγητού.
• Τον πατήρ Ιωάννη που με ανθρωπιά και αγάπη αγκάλιασε την ιδέα και με πείσμα και επιμονή κατάφερε να οργανώσει και να μαζέψει τον κόσμο αυτόν, προσφέροντας τον κατάλληλο χώρο μέσα στην εκκλησία της ενορίας του και όλους τους ενορίτες που ήταν εκεί και βοήθησαν.
• Την μη κυβερνητική οργάνωση Praksis.
• Αλλά πιο πολύ από όλους θέλω να ευχαριστήσω ένα μικρό κοριτσάκι 3-4 ετών που βρισκόταν εκεί και μου πρόσφερε το μεγαλύτερο δώρο του κόσμου. Ένα αθώο βλέμμα με τα πανέμορφα αλλά πονεμένα μάτια της και ένα χαμόγελο που μέσα του περιείχε χίλιες λέξεις.
Σας ευχαριστώ όλους, με σεβασμό προς τον καθένα σας χωριστά.
Ηλίας Κακούρης»
Πηγή: thebest
xespao
Η επιστολή του κ. Ηλία Κακούρη έχει ως εξής:
«Είναι κάτι που κυκλοφορεί έντονα στο μυαλό μου τα τελευταία χρόνια και ακόμα περισσότερο τον τελευταίο καιρό με όλα αυτά που βλέπουμε γύρο μας.
• Παιδιά πεινασμένα στα σχολεία γιατί οι γονείς τους δεν έχουνε λεφτά να τους πάρουν ένα κουλούρι.
• Παππούδες και γιαγιάδες να ψάχνουν τα σκουπίδια για τρόφιμα γιατί το κράτος τους έχει κόψει την σύνταξη.
• Οικογενειάρχες άνθρωποι, κάποτε νοικοκύρηδες που δεν μπορούν να βάλουν φαγητό στο τραπέζι για την οικογένεια τους γιατί κάποιος θεώρησε πως η θέση του είναι περιττή και αποφάσισε να τον απολύσουν.
• Μετανάστες, οικονομική και πολιτική πρόσφυγες οι οποίοι έχουν φτάσει στην χώρα μας. Άνθρωποι χωρίς πατρίδα και χωρίς σπίτι οι οποίοι ζητιανεύουν όλοι μέρα στους δρόμους για να μαζέψουν λίγα λεφτά ώστε να πάρουν ένα καρβέλι ψωμί για να το μοιραστούν με άλλους 10 συνανθρώπους τους, μπας και περάσει και αυτή η μέρα.
Σαν άνθρωπος και αρχιμάγειρας πιστεύω σε ένα πράγμα και το φωνάζω όσο πιο δυνατά μπορώ! «ΟΛΟΙ οι άνθρωποι του κόσμου, ανεξαρτήτου - ηλικίας, κοινωνικής τάξης, θρησκείας, πολιτικών πιστεύω, χρώματος, φυλής – έχουν το δικαίωμα στο φαγητό! Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να τους το στερήσει.»
Αυτός που στερεί το φαγητό σε έναν άνθρωπο πράττει το μεγαλύτερο έγκλημα του κόσμου.
Αυτό ακριβώς αγαπητοί φίλοι έχει συμβεί σήμερα!
Κάποιοι άνθρωποι αποφασίζουν και στερούν το δικαίωμα της τροφής σε κάποιους άλλους.
Ευτυχώς όμως δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο και γι’ αυτό το λόγο θέλω πραγματικά να ευχαριστήσω, μέσα από την καρδιά μου, όλους αυτούς που με βοήθησαν την Κυριακή 10 Μαρτίου 2013, να προσφέρουμε στον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωακείμ στην έξω Αγυιά, φαγητό σε 35 ανθρώπους που είχαν πραγματικά ανάγκη τροφής. Βρέθηκαν σε ένα ζεστό και φιλόξενο περιβάλλων έστω για λίγο, χωρίς να νιώθουν περιθωριακοί.
Πρώτα από όλους θέλω να ευχαριστήσω τους ανθρώπους του άμεσου οικογενειακού και φιλικού περιβάλλοντος, που πιστέψανε στην ιδέα αυτή και ήταν όλοι πρόθυμοι να βοηθήσουν.
• Τους ιδιοκτήτες και εργαζόμενους στο «Super Market Κρόνος» στην Αγυιά, οι όποιοι πρόσφεραν όλα τα τρόφιμα.
• Τον φούρνο «Άρτο Ποίημα» στην Αγυιά που πρόσφερε το ψωμί.
• Τους ιδιοκτήτες των ζαχαροπλαστείων «Αχαϊκό Εντελβαίς Pastry Shops» τον κύριο Βενιζέλου και τον κύριο Ιωάννη που μας πρόσφεραν τα γλυκά.
• Τους ιδιοκτήτες του Catering «Περί ορέξεως» Κατερίνα και Χάρη, όπως επίσης και την Μαίρη η οποία εργάζεται εκεί, που μου παρείχαν τον χώρο, τα σκευή και την βοήθεια τους στην παρασκευή του φαγητού.
• Τον πατήρ Ιωάννη που με ανθρωπιά και αγάπη αγκάλιασε την ιδέα και με πείσμα και επιμονή κατάφερε να οργανώσει και να μαζέψει τον κόσμο αυτόν, προσφέροντας τον κατάλληλο χώρο μέσα στην εκκλησία της ενορίας του και όλους τους ενορίτες που ήταν εκεί και βοήθησαν.
• Την μη κυβερνητική οργάνωση Praksis.
• Αλλά πιο πολύ από όλους θέλω να ευχαριστήσω ένα μικρό κοριτσάκι 3-4 ετών που βρισκόταν εκεί και μου πρόσφερε το μεγαλύτερο δώρο του κόσμου. Ένα αθώο βλέμμα με τα πανέμορφα αλλά πονεμένα μάτια της και ένα χαμόγελο που μέσα του περιείχε χίλιες λέξεις.
Σας ευχαριστώ όλους, με σεβασμό προς τον καθένα σας χωριστά.
Ηλίας Κακούρης»
Πηγή: thebest
xespao
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Να κλείσουμε τη χρονιά με νταμπλ»...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
