2013-03-21 13:38:04
Φωτογραφία για Η ιστορία μιας διάσωσης - τραγική ιστορία εντοπισμού ορειβάτη
Ο σκηνοθέτης Βασίλης Κατσίκης (CCTV- Λούφα και Απαλλαγή) αφηγείται την τραγική ιστορία εντοπισμού του ορειβάτη ανιψιού του Σταύρου Λισγάρα στο όρος Τύμφη στο Πάπιγκο.

Αφού πέρασε λίγος καιρό από το χαμό του ανιψιού μου Σταύρου Λισγάρα, που για τέσσερις μέρες ήταν αγνοούμενος στην περιοχή Λάπατος του Πάπιγκου, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την οδυνηρή εμπειρία μου.Στόχος μου είναι να αποτείνω φόρο τιμής στο παλικάρι μας, που λάτρευε το βουνό και παράλληλα να φωτιστούν προβλήματα και αδυναμίες των μηχανισμών, που έχουν αναλάβει την διάσωση και προστασία των πολιτών αυτής της χώρας.

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

Η πτώση του Σταύρου από την περιοχή Λάπατος στο όρος Τύμφη, έγινε την Δευτέρα 28 Ιανουαρίου, το πρωί κάπου μεταξύ 8 με 8 κ15, όταν με άλλους δύο φίλους του ορειβάτες, ανέβηκαν το βουνό και στο σημείο εκείνο στάθηκαν για μια φωτογραφία! Το «μπαλκόνι -φρύδι» του χιονιού υποχώρησε και παρέσυρε τον Σταύρο μαζί του στο γκρεμό
. Οι φίλοι του ειδοποίησαν αμέσως τις αρχές και έτσι αρχίζουν οι προσπάθειες εντοπισμού του.Ειδοποιήθηκα λίγο αργά για το συμβάν και αμέσως τηλεφώνησα στα Γιάννενα, στις αδελφές του Σταύρου. Τις άκουσα σοκαρισμένες να προσπαθούν να δώσουν κουράγιο στην μητέρα τους (ο πατέρας τους δεν ζει) και να περιμένουν εναγωνίως μια είδηση για το παλικάρι τους. Έτσι αποφάσισα να μάθω ο ίδιος την πορεία των ερευνών.Προσπαθούσα να επικοινωνήσω με τους υπεύθυνους της Πολιτικής Προστασίας στα Γιάννενα που είχαν τον συντονισμό αλλά ήταν δύσκολο. Κάποια στιγμή μίλησα με την γραμματεία και μου ζήτησε το τηλέφωνό μου για να με καλέσουν εκείνοι, κάτι που δεν έγινε ποτέ. Έτσι επικοινώνησα με την Ελληνική Ομάδα Διάσωσης όπου αφού μου εξήγησαν άμεσα την κατάσταση, μου έστειλαν αμέσως email με ένα σχέδιο δράσης που είχαν ήδη αποστείλει και στις υπηρεσίες της ΕΜΑΚ αλλά και της Πολιτικής Προστασίας. Το σχέδιο περιέγραφε τον συνδυασμό εναέριας και επίγειας δράσης. Έδινε ιδιαίτερη αναφορά στα στρατιωτικά ελικόπτερα που θα επιχειρήσουν, να ελαφρύνουν από βάρκες και άλλα βαριά σωστικά μέσα που έχουν για τις θαλάσσιες επιχειρήσεις (ακόμα και δύτες), και έτσι ελαφρότερα να παραλάβουν 3 -4 εξειδικευμένα άτομα για ορεινή διάσωση και μ αυτά να επιχειρήσουν.Ήταν πολύ σημαντική η πρώτη μέρα να μην χαθεί χρόνος, γιατί είχαμε την ελπίδα πως το παιδί μας ζει τραυματισμένο και περιμένει βοήθεια!! Άρα οι ενέργειες που έπρεπε να γίνουν ήταν καθοριστικές, αν αναλογιστεί κανείς τις θερμοκρασίες που έφταναν έως -10 και -15 την νύχτα στο χιονισμένο βουνό.Παράλληλα μαθαίνω πως αμέσως μετά την πτώση του Σταύρου μας, ο φίλος του, ο Βασίλης Ρήτας που ήταν μαζί στο βουνό και τον είδε να χάνεται στο φαράγγι, τηλεφώνησε αμέσως στο 166 και ανέφερε το περιστατικό. Μετά από λίγο του τηλεφώνησε ο υπεύθυνος Πολιτικής Προστασίας κ. Μαυρογιώργος και όταν ο Ρήτας ζήτησε κάποιο ελικόπτερο να ενεργήσει άμεσα για την ανεύρεση του Σταύρου, ο κ Μαυρογιώργος του είπε πως πρέπει αυτός, δηλαδή ο Ρήτας να τηλεφωνήσει και να ζητήσει το στρατιωτικό ελικόπτερο, γιατί χρεώνεται με 30.000 ευρώ όποιος το καλέσει!!! Η απάντηση του σοκαρισμένου Ρήτα, ήταν πως δεν υπάρχει θέμα χρημάτων, αλλά άμεσης σωτηρίας του φίλου του!!! Αλλά δεν μπορούσε να το κάνει, γιατί τα κινητά τους στο βουνό δεν είχαν ούτε καλό σήμα και ούτε αρκετή μπαταρία. Τότε ο κ. Μαυρογιώργος του είπε πως θα προσπαθήσει να το κάνει εκείνος.Και όντως απ ότι φάνηκε η Πολιτική Προστασία το έλυσε με κάποιο τρόπο και το Σούπερ Πούμα ήρθε σχετικά γρήγορα κάπου προς το μεσημέρι. Αλλά με όλο το βάρος του (σωστικές λέμβοι και σύνεργα για θαλάσσιες διασώσεις κλπ) δεν μπόρεσε να προσεγγίσει το δύσκολο σημείο στο βουνό και να ψάξει από κοντά, για την ανεύρεση του Σταύρου.Έχοντας άγνοια από διασώσεις, προσπαθούσα να καταλάβω τι δεν πάει καλά και δεν μπορούμε να βρούμε το παιδί μας. Αφού και το σημείο πτώσης ξέρουμε και το κινητό του τηλέφωνο το είχε μαζί του και στην περιοχή υπήρχε ηλιοφάνεια και απόλυτη διαύγεια. Με κάθε τηλεφώνημα που έκανα στους υπευθύνους μεταφέροντας την αγωνία της μητέρας και των αδελφών του αγνοούμενου ανιψιού μου, η απάντηση που έπαιρνα ήταν αδυναμία όποιας δράσης λόγω της επικινδυνότητας πτώσης χιονοστιβάδων από την μια, αλλά και του λίγου χρόνου επιχείρησης, αφού μετά το απόγευμα που έπεφτε το φως, δεν υπήρχε κανένας τρόπος έρευνας μέσα στο σκοτάδι. Το βράδυ μαθαίνω έχουν φτάσει δυνάμεις της ΕΜΑΚ στο καταφύγιο στο Πάπιγκο, με στόχο να επιχειρήσουν την άλλη μέρα το πρωί.Η ελπίδα μας να είναι τραυματισμένος και να έχει κάπου προφυλαχτεί στο βουνό έκαναν την νύχτα εφιαλτική και μόνο οι προσευχές, μας έδιναν ένα μικρό κουράγιο!Ακούγοντας την αδυναμία των υπευθύνων, αποφασίστηκε από την οικογένεια να μισθωθεί ελικόπτερο της Ιντερσαλόνικα και με μέλη της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης , το πρωί της επομένης, της Τρίτης, να πετάξουν στο σημείο.

Τρίτη 29 Ιανουαρίου 1013

Έτσι και έγινε. Το ελικόπτερο πέταξε και προσπάθησε όσο το δυνατόν να κάνει προσέγγιση στο βουνό και να βγάλει φωτογραφίες. Έτσι για πρώτη φορά έχουμε απόλυτη εικόνα του βουνού και μπορούμε να αναλύσουμε πιθανά σημεία. Οι φωτογραφίες αυτές από την ΕΟΔ, εστάλησαν αμέσως και στην Πολιτική Προστασία και στην ΕΜΑΚ για πιθανή αξιοποίηση.Το πρωί της Τρίτης ο Δημήτρης Μπήτος ,ορειβάτης - εθελοντής από το Πάπιγκο (ήταν ο πρώτος άνθρωπος που έφτασε την προηγούμενη στο σημείο Λάπατος, για να βοηθήσει τους σοκαρισμένους φίλους του Σταύρου) οδηγεί τους άντρες της ΕΜΑΚ στην περιοχή απ όπου έπεσε ο Σταύρος.Το σούπερ πούμα ξανάρχεται και ο ίδιος ο Μπήτος ακούει την άρνηση από το Super Puma να δεχτεί άνδρες της ΕΜΑΚ να επιβιβαστούν στο ελικόπτερο, λέγοντας πως έχουν δικούς τους διασώστες και θα προσπαθήσουν μόνοι τους.Το στρατιωτικό ελικόπτερο επιχειρεί και πάλι αλλά χωρίς αποτέλεσμα αφού κάνει ακριβώς το ίδιο ότι και την προηγούμενη μέρα. Δεν μπορεί να πετάξει κοντά στο βουνό και έτσι ξαναφεύγει άπραγο.Φτάνουν στο Πάπιγκο εθελοντές διασώστες από πολλά μέρη της Ελλάδας καθώς και μέλη της ΕΟΔ.Τρίτη απόγευμα φτάνουν στο καταφύγιο και άλλες δυνάμεις της ΕΜΑΚ από Θεσσαλονίκη και Λάρισα.Σε επικοινωνία μου με βαθμοφόρους, άκουσα πάλι πως είναι επικίνδυνο και δύσκολο το σημείο και δεν μπορούν να επιχειρήσουν.Οι ελπίδες μας αρχίζουν να εξαφανίζονται όσο περνάνε οι ώρες βλέποντας πως δεν γίνεται τίποτα.Πρέπει να σημειώσω πως δεν είναι δική μου δουλειά ούτε κανενός από την οικογένεια, να ελέγχουμε τις γνώσεις και την επιχειρησιακή επάρκεια των υπηρεσιών διάσωσης και προστασίας, αλλά είναι υποχρέωση τους να εξηγήσουν στην οικογένεια πιθανό σχεδιασμό. Αυτό ακριβώς που δεν γινόταν.Διέκρινα πως αν συνεχιζόταν όλο αυτό, η ανεύρεση του παιδιού μας, θα ήταν αδύνατη. Με την πληροφορία πως σε λίγες μέρες έρχεται κακός καιρός και με την νέα χιονόπτωση θα καλυφτούν πιθανά ίχνη, τρομοκρατήθηκα. Έτσι η πιθανότητα ανεύρεσης του παιδιού μας, θα πήγαινε την άνοιξη που θα έλιωναν τα χιόνια! Μπορείτε να φανταστείτε πως ένιωσα όταν άκουσα αυτή την εκδοχή!!!!Φτάνει μια πληροφορία από φίλους πως υπάρχει στην Ελβετία μια ομάδα διάσωσης που έχουν εξειδίκευση στις ορεινές διασώσεις. Η «Air Zermatt». Το αναφέρω στην ΕΟΔ και μου λένε πως τους γνωρίζουν από διεθνή συνέδρια και πως τους θεωρούν ότι καλύτερο υπάρχει στο κόσμο!! Αφού πήραμε τα τηλέφωνα και τα στοιχεία, σαν οικογένεια ήρθαμε σε επαφή με την Ελβετική εταιρεία. Τους εξηγήσαμε την κατάσταση και τους στείλαμε φωτογραφικό υλικό από την περιοχή. Η ανταπόκριση των Ελβετών ήταν άμεση και ουσιαστική. Μας εξήγησαν πιθανούς τρόπους που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν. Η συγκεκριμένη ομάδα επενεργεί με το σύστημα longline rescue, δηλαδή με κάθετη διάσωση. Το πρόβλημα ήταν με ποιο ελικόπτερο θα επιχειρούσαν αφού για να έρθουν με το δικό τους χρειαζόντουσαν περίπου 15 ώρες! Έτσι επικοινωνήσαμε με την Ιντερσαλόνικα για να μισθώσουμε πάλι δικό τους ελικόπτερο και με χειριστή τον Ελβετό πιλότο που θα έφτανε εδώ, να γίνει η προσέγγιση στο βουνό. Η Ιντερσαλόνικα συμφώνησε, με την προϋπόθεση να υπάρχει και ο δικός της πιλότος μέσα και να δώσει κάποια στιγμή τον έλεγχο του ελικοπτέρου στον Ελβετό. Οι Ελβετοί συμφώνησαν αν το ελικόπτερο δεν ήταν το καταλληλότερο για τέτοια επιχείρηση.

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

Ο γνωστός επιχειρηματίας της Ηπείρου, Βασίλης Χήτος πιλότος και ιδιοκτήτης ενός μικρού ελικοπτέρου Robinson, επιχειρεί προσέγγιση στο βουνό έχοντας μαζί του τον Βασίλη Ρήτα (φίλο του Σταύρου και ορειβάτη) για να του δείξει το σημείο πτώσης.Ο Χήτος πετάει πολύ κοντά στο βουνό με κίνδυνο όχι μόνο για το ελικόπτερο αλλά και για τις ζωές τους. Αλλά και πάλι δεν εντοπίζουν τον Σταύρο.Τα μέλη της ΕΟΔ έχουν φύγει από την περιοχή θεωρώντας πως δεν μπορούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, αφού μόνο με τη βοήθεια ελικοπτέρου που θα τους άφηνε στη βάση του ορεινού όγκου, θα μπορούσαν να ψάξουν.Μαθαίνω τώρα από τις μαρτυρίες του Δημήτρη Μπήτου που ήταν στο καταφύγιο μαζί με τους άνδρες της ΕΜΑΚ πως πολλές φορές που ήθελαν να επιχειρήσουν με κάποιο τρόπο, τους σταματούσαν εντολές από τους ανωτέρους τους, γιατί τους λέγαν πως είχαν πληροφορίες που ήθελαν την ΕΟΔ να έχει εντοπίσει τον Σταύρο!! Αναρωτιέμαι ποιος μπορεί να το έκανε αυτό και γιατί, την στιγμή που οι εθελοντές της ΕΟΔ είχαν αποχωρήσει απ το Πάπιγκο. Εκτός και αν με το φόβο πιθανού ατυχήματος, κάποιοι προτιμούσαν τέτοιες λύσεις και έριχναν σε δήθεν «ευρήματα» της ΕΟΔ την όποια αδυναμία τους? Υπήρξα μάρτυρας αρκετές φορές στα γραφεία της ΕΟΔ, συζητήσεων και αναλύσεων πιθανών σημείων σε φωτογραφίες, αλλά ποτέ δεν υπήρξε βεβαιότητα πως έχει βρεθεί το σημείο που ήταν το παιδί μας.Κάθε φορά που έλεγα σε μέλη της ΕΟΔ να επικοινωνήσουμε με τους διοικούντες της ΕΜΑΚ και της Πολιτικής Προστασίας, μου λέγανε να επικοινωνήσω εγώ, γιατί με κάποιους από αυτούς έχουν προβλήματα. Τους βλέπουν ανταγωνιστικά!!!! Δεν μπορούσα να καταλάβω πως γίνεται όταν όλοι θέλουμε να βοηθήσουμε μια ανθρώπινη ζωή που είναι σε κίνδυνο, να υπάρχουν τέτοια θέματα!!!Ο πολύ έμπειρος οδηγός βουνού και υπεύθυνος του καταφυγίου στο Πάπιγκο Γιώργος Ροκάς το είχε πει ξεκάθαρα στον εθελοντή διασώστη και μέλος της ΕΟΔ από την Κοζάνη, Γιώργο Τζήκα, πως είναι αδύνατο να γίνει προσπάθεια από το πάνω μέρος του βουνού (από εκεί δηλαδή που έπεσε ο Σταύρος), γιατί το βουνό είναι τόσο φορτωμένο από χιόνι που θα παρασύρει και άλλους στο κενό.Ο Βασίλης Χήτος με το ελικόπτερό του, πετάει και πάλι και φωτογραφίζει για μια ακόμα φορά σημεία στο βουνό.Αυτή τη φορά υπάρχει από την μεριά του μεγάλη πιθανότητα να βρίσκεται ο Σταύρος κοντά στην κορυφή σε ένα μικρό άνοιγμα του βουνού. Προσπαθούμε όλοι να αναλύσουμε τις φωτογραφίες για να βεβαιωθούμε αν είναι εκεί. Όλες οι συζητήσεις για την προσέγγιση του σημείου είναι άκυρες, αφού είναι πολύ δύσκολο να γίνει ραπέλ στο συγκεκριμένο σημείο.Ενώ γινόταν όλα αυτά εμείς σαν οικογένεια είχαμε κανονίσει να έρθουν με ιδιωτικό αεροπλάνο οι Ελβετοί διασώστες της "Air Zermatt". Το κόστος της όλης αυτής επιχείρησης δεν το ξέραμε επ ακριβώς, αλλά η οικογένεια ένα σκοπό είχε. Να βρεθεί το συντομότερο ο Σταύρος με όποιο κόστος.

Βράδυ της Τετάρτης.

Έφτασαν στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης με ιδιωτικό λεαρ τζέτ ένας πιλότος ελικοπτέρου και δύο διασώστες (ο ένας ο Bruno Jelk είναι ο ιδρυτής της «Air Zermatt») Τους παρέλαβε μέλος της οικογένειας από το αεροδρόμιο, μαζί με μέλη της ΕΟΔ και τους έφεραν στα γραφεία της ΕΟΔ. Εκεί είχαμε ετοιμάσει την παρουσίαση των στοιχείων, με οθόνες υψηλής ανάλυσης για να εκτιμηθούν φωτογραφικά ευρήματα καθώς και η μορφολογία του ορεινού όγκου. Απ ότι φάνηκε η παλιά γνωριμία της ΕΟΔ με τους Ελβετούς διασώστες, βοήθησε πάρα πολύ για να γίνει ουσιαστική προετοιμασία για την αυριανή επιχείρηση. Οι Ελβετοί δεν μπορούσαν να καταλάβουν πως γίνεται, αφού τα καιρικά φαινόμενα ήταν καλά και παράλληλα είναι γνωστό τα σημείο πτώσης και έχει μαζί και το κινητό του ο αγνοούμενος, να μην τον έχουμε εντοπίσει τόσες μέρες? Η διαβεβαίωση που μας έδωσαν ήταν πως δεν θα χρειαστούν περισσότερο από 3 ώρες για να τον εντοπίσουν και να τον ανασύρουν. Για την περίπτωση που στρώμα χιονιού έχει καλύψει εξ ολοκλήρου το σώμα του αγνοούμενου, θα έφτανε από την Ελβετία την Πέμπτη πρωί μηχάνημα εντοπισμού κινητού που έπρεπε να το παραλάβουν μέλη της ΕΟΔ και να το φέρουν το συντομότερο στο Πάπιγκο.Το ίδιο βράδυ της Τετάρτης συνομιλώ με υπευθύνους της ΕΜΑΚ όπου τους πληροφορώ για την έλευση των Ελβετών και τον σχεδιασμό της επιχείρησης μας για την επόμενη μέρα. Με αποκαρδιωτικό τρόπο με πληροφορούν πως δεν θα «μπορέσουν» οι Ελβετοί να επιχειρήσουν, γιατί την ευθύνη πλέον της όλης υπόθεσης έχει ο στρατός, ο οποίος θα επιχειρήσει αυτός με το Super Puma καθώς και με επίγειες δυνάμεις της ΕΜΑΚ. Έγινα έξαλλος. Ουρλιάζοντας σχεδόν τους ρωτάω πως μπορούν να μου λένε κάτι τέτοιο τη στιγμή που φέραμε τους διασώστες από την Ελβετία και τώρα έπρεπε να τους διώξω πίσω??? Και γιατί να κάνουν αύριο, αυτό που θα μπορούσαν τόσες μέρες να είχαν επιχειρήσει? Αναρωτιέμαι αν το θέμα ήταν το γόητρο!! Να βρούνε αυτοί πρώτοι τον Σταύρο και όχι οι Ελβετοί!!Προσπαθώ να μιλήσω με κάποιον υπεύθυνο και δεν μπορώ να βρω!!! Ακόμα μια φορά δεν μπορούσα να καταλάβω ποιος έχει τον συντονισμό και την ευθύνη όλης της υπόθεσης.Ευτυχώς σε συνομιλία μου με τον κ. Ηρακλή Λύρο Διοικητή της 5ης ΕΜΑΚ με τον οποίο είχα συχνή επικοινωνία, συμφωνήσαμε να πετάξει πάλι ο Βασίλης ο Χήτος το πρωί να ξαναφωτογραφίσει, μετά να επιχειρήσει η ΕΜΑΚ με το Super Puma και αν αποτύχουν, προς το μεσημέρι να "επιτρέψουν" τους Ελβετούς με το ελικόπτερο της Ιντερσαλόνικα να κάνουν προσέγγιση.

Πέμπτη πρωί

Ξημερώματα της Πέμπτης η ΕΟΔ έχει φτάσει στο Πάπιγκο με σκοπό να υποστηρίξει με όποια δράση χρειαστεί και με τηλεπικοινωνίες, τους διασώστες της "Air Zermatt"!!Ο Χήτος ξαναπετάει και ξαναφωτογραφίζει. Σε καφενεία- ξενοδοχεία στο Πάπιγκο έχουν στηθεί υπολογιστές και οθόνες για να γίνει αξιολόγηση και ανάλυση των φωτογραφιών.Στη Θεσσαλονίκη οι Ελβετοί διασώστες με τον πρόεδρο της ΕΟΔ, Γιώργο Καλογερόπουλο, έχουν φτάσει στα γραφεία της Ιντερσαλόνικα για να ξεκινήσουν με το ελικόπτερο προς το Πάπιγκο. Επικοινωνούνε μαζί μου και μου λένε πως υπάρχει πρόβλημα με την Ιντερσαλόνικα! Πως ο Έλληνας πιλότος δεν θέλει πλέον να δώσει (κάποια στιγμή) τον έλεγχο του ελικοπτέρου στον Ελβετό. Οι Ελβετοί τα έχουν χάσει. Δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται να αλλάζουν οι αποφάσεις από την μια στιγμή στην άλλη, αλλά «καταλαβαίνουν» το λόγο που δεν έχουμε εντοπίσει τον Σταύρο ακόμα!!! Στην προσπάθεια να πείσουμε τον πιλότο να αλλάξει γνώμη μαθαίνουμε πως το ελικόπτερο έχει κάποιο «πρόβλημα» και δεν μπορεί να πετάξει πλέον.Έχω τρελαθεί. Έχουν γίνει όλα αυτά και τώρα έχουμε τους Ελβετούς διασώστες στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» και δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι???Ρωτάμε τον Ελβετό πιλότο αν με το ελικόπτερο του Χήτου (ένα μικρό Robinson) θα επιχειρούσε? Μας απαντάει πως ακόμα και με το λιαρ τζετ είναι έτοιμος να προσπαθήσει!! Γιατί, συνεχίζει, εμείς ήρθαμε εδώ για να βρούμε τον αγνοούμενο όχι να συζητάμε!!!Επικοινωνώ με τον Βασίλη τον Χήτο και εκείνος αμέσως μου απαντάει πως του διαθέτει το ελικόπτερο του ανεπιφύλακτα!!!Για να μη χάνουμε καιρό οι Ελβετοί διασώστες μαζί με τον πρόεδρο της ΕΟΔ μπαίνουν στο Ελβετικό λίαρ τζετ και πετάνε για το αεροδρόμιο των Ιωαννίνων.Επικοινωνώ με τον κ. Λύρο τον διοικητή της 5ης ΕΜΑΚ για να μάθω τη γίνεται με την δική τους επιχείρηση και να τον πληροφορήσω για την άφιξη των Ελβετών διασωστών. Με πληροφορεί πως επιχείρησαν με το Super Puma. Πως δηλαδή επιβιβαστήκαν άνδρες της ΕΜΑΚ καθώς και ο Γιώργος Ροκάς (ο υπεύθυνος του καταφυγίου) και έφτασαν σε κάποιο σημείο χαμηλά στο βουνό. Επειδή όμως το μετεωρολογικό δελτίο έδινε ανέμους και κακό καιρό έπρεπε το Super Puma να φύγει. Άρα τους πήρε και έφυγε. Βέβαια έβγαλαν κάποιες φωτογραφίες και αυτοί από την περιοχή!!Φτάνει το λίαρ τζετ στο αεροδρόμιο των Ιωαννίνων και ο Ελβετός πιλότος επιβιβάζεται αμέσως στο ελικόπτερο του Χήτου. Ενώ οι άλλοι Ελβετοί διασώστες με αυτοκίνητα της πολιτικής προστασίας και της αστυνομίας ξεκινάνε αμέσως για το Πάπιγκο.Ο Χήτος του κάνει μια αναγνωριστική πτήση στην περιοχή και στη συνέχεια ο Ελβετός του ζητάει να του παραδώσει το ελικόπτερο. Μαζί με τον άλλον Ελβετό διασώστη πετάνε προς τον ορεινό όγκο. Όσοι έχουν οπτική επαφή βλέπουν για πρώτη φορά ελικόπτερο να πετάει τόσο κοντά στους βράχους αλλά με απόλυτη σταθερότητα. Ο ίδιος ο Χήτος που θεωρείται καλός πιλότος, δεν πίστευε στα μάτια του για τον τρόπο που ο Ελβετός πετούσε το ελικόπτερό του.Δεν πέρασαν 10 λεπτά και κάτι πρόσεξαν στην βάση του ορεινού όγκου. Κάπου 600 μέτρα από την κορυφή. Από το ελικόπτερο κατεβαίνει ο άλλος Ελβετός διασώστης και σε πέντε λεπτά έχει ανακαλύψει το μπουφάν και στη συνέχεια το άψυχο σώμα του παιδιού μας.Η ανάσυρση με την βοήθεια και του άλλου Ελβετού έγινε στα επόμενα 10 – 15 λεπτά.Αφού μου επιβεβαίωσαν πως ο Σταύρος δεν ζει, τηλεφώνησα στη μητέρα και τις αδελφές του και τους ανακοίνωσα το χειρότερο νέο που θα περίμεναν...........Όταν μετά το πέρας της επιχείρησης, τηλεφώνησα στους εμπλεκόμενους αυτής της ιστορίας για να τους ευχαριστήσω για ότι έκαναν τόσες μέρες, μου είπαν κάποιοι πως ντρέπονται για όλο αυτό!!! Πως μια ολόκληρη χώρα με τόσα μέσα για τέσσερις μέρες, να μην μπορεί να κάνει ότι τρεις άνθρωποι έκαναν για 20 λεπτά!!!!Όταν ξεκίνησαν οι Ελβετοί με το λιαρ τζετ για την επιστροφή τους, αμέσως επικοινώνησε η "Air Zermatt" με μέλος της οικογένειας και έδωσε συλλυπητήρια. Παράλληλα με απόλυτο διακριτικό τρόπο μας πληροφόρησε πως η αποστολή των διασωστών καθώς και του πιλότου του λίαρ τζετ ήταν προσφορά από την Air Zermatt. Το μόνο κόστος που μένει να καλυφτεί είναι η ενοικίαση του λιαρ τζετ και τα καύσιμα. Και βεβαίως τόνισαν πως δεν υπάρχει βιασύνη ακόμα και για αυτά, αφού σε τέτοιες στιγμές προέχουν άλλα!! Έκπληκτοι τα ακούσαμε όλα αυτά, αφού εδώ στη χώρα μας, για να σηκωθεί κάποιο διασωστικό ελικόπτερο οι εταιρείες θέλουν προκαταβολικά τα χρήματα!!!!

Συμπεράσματα

1ον Αν το παιδί μας είχε τραυματιστεί και περίμενε κάπου στο βουνό θα είχε καταλήξει από το κρύο.

2ον Σε επικοινωνία με διοικητές και άντρες της ΕΜΑΚ καταλάβαινα πως ενώ είχαν την θέληση και το θάρρος να επιχειρήσουν σε μια τόσο δύσκολη περιοχή, δεν είχαν τον τεχνικό εξοπλισμό και την εξειδίκευση που θα χρειαζόταν για να εντοπίσουν πρώτα απ όλα τον αγνοούμενο και μετά να επιχειρήσουν να τον προσεγγίσουν.

3ον Μεγάλη αδυναμία που είδα και έζησα, σε όλη αυτή την ιστορία, ήταν ο συντονισμός της επιχείρησης που ήταν ανύπαρκτος.

4ον Σε καμιά περίπτωση δεν θέλω να υποτιμήσω την προσφορά της ΕΜΑΚ σε πολλές διασώσεις της στο παρελθόν σε Ελλάδα και εξωτερικό.Σίγουρα θα υπήρξαν προσπάθειες και ενέργειες που δεν τις γνωρίζω από την μεριά των υπηρεσιών διάσωσης και προστασίας οι οποίες όμως στην συγκεκριμένη ιστορία δεν έφεραν αποτέλεσμα. Αν θέλουν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων οι άνθρωποι που διοικούν και ελέγχουν αυτές τις υπηρεσίες, πρέπει πρώτοι να θίξουν τα προβλήματα και τις αδυναμίες και όχι να τα καλύπτουν ρίχνοντας ευθύνες στους εθελοντές των ΜΚΟ.

5ον Εγώ συνεργάστηκα με την ΕΟΔ σ αυτή την τραγική ιστορία και γι αυτό μεταφέρω την εμπειρία μου απ αυτή τη γωνία.Δεν θα μπω σε συντεχνιακές κόντρες μεταξύ υπηρεσιών και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων.Μέλημα μου και αγωνία μου ήταν να βρεθεί το συντομότερο το παιδί μας. Τα έζησα και τα θυμάμαι εφιαλτικά!!! Κάθε λεπτό ήταν πολύτιμο γιατί ελπίζεις πως μπορεί ο άνθρωπος σου να σε περιμένει!!!Σε τόσο σημαντικά ζητήματα, όπως η διάσωση μιας ανθρώπινης ζωής, δεν χωράνε εγωισμοί και μικρομεγαλισμοί.

6ον Το σχέδιο της ΕΟΔ που μου εστάλει την πρώτη μέρα, την Δευτέρα, οι κρατικές υπηρεσίες πήγαν να το υλοποιήσουν την Πέμπτη. Χωρίς βέβαια το βασικό. Αεροφωτογραφίες και επιχειρησιακή δυνατότητα από εκπαιδευμένους πιλότους που να μπορούν να επιχειρήσουν πολύ κοντά σε ορεινούς όγκους.

7ον Αντί να αλληλοκατηγορούνται κρατικές υπηρεσίες και εθελοντικές ομάδες, ας σκεφτούν το απλό: ΤΙ ΕΙΧΑΝ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΕΛΒΕΤΟΙ ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΚΑΙ ΒΡΗΚΑΝ ΤΟΝ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟ ΣΕ 20 λεπτά, ΕΝΩ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΝ ΣΕ 4 ΜΕΡΕΣ?Aν το ανακαλύψουν αυτό και το παραδεχτούν, τότε ίσως κάτι αλλάξει στο μέλλον!!Όσοι εξωραΐζουν και αποκρύπτουν προβλήματα και ανικανότητες, φέρουν την ευθύνη γι αυτά που θα συμβούν στη συνέχεια. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σαν τον Σταύρο μας που περιμένουν την διάσωση τους!! Ας κάνουμε κάτι γι αυτούς!!!

Πρόταση δημιουργίας:

«Κέντρου Ορεινής Εναέριας Διάσωσης – Σταύρος Λισγάρας»

Μ αυτή τη σκέψη τόσες μέρες στο μυαλό μου και μετά την θλιβερή ιστορία που ζήσαμε με τον χαμό του αγαπημένου μας παλικαριού, αφήνω προς σκέψη σε όλους μας την δημιουργία ενός «ΚΕΝΤΡΟΥ ΟΡΕΙΝΗΣ ΕΝΑΕΡΙΑΣ ΔΙΑΣΩΣΗΣ – ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΙΣΓΑΡΑΣ». Μπορεί να έχει έδρα τα Γιάννενα και να δραστηριοποιείται σε όλους τους ορεινούς όγκους της χώρας. Δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο εγχείρημα η αγορά ενός ειδικού ελικοπτέρου και η εκπαίδευση δύο Ελλήνων πιλότων από την «Air Zermatt».Εκτός των διασώσεων που θα είναι η βασική δράση αυτού του κέντρου, μπορεί να επιχειρεί και για άλλους λόγους, σε δυσπρόσιτες ορεινές περιοχές.Ξέρω πως είναι μεγάλο όνειρο η δημιουργία ενός τέτοιου κέντρου σε μια χώρα με μεγάλη οικονομική κρίση, αλλά αξίζει νομίζω η προσπάθεια του.Έχουμε τόσο μεγάλη δραστηριότητα στα πανέμορφα βουνά μας, που είναι αναγκαίο να υπάρχουν δομές προστασίας και διάσωσης με απόλυτη εξειδίκευση. Καθώς επίσης θεωρώ πως κάτι τέτοιο δεν πρέπει να ανήκει σε κρατικό φορέα, αλλά να συνεργάζεται με όλους, κάθε φορά που η ανάγκη το επιβάλλει.Εμείς δυστυχώς χάσαμε το παλικάρι μας και αυτό δεν το αλλάζει κανένας και τίποτα, αλλά ας κάνουμε τουλάχιστον κάτι για να σώσουμε τους επόμενους «Σταύρους» που θα βρίσκονται στο βουνό και θα περιμένουν κάποιον να τους σώσει!!!!

ΝΕΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

epirusgate.blogspot.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ